รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 566 ค้นหาเบาะแสร่องรอย

บทที่ 566 ค้นหาเบาะแสร่องรอย
หยูนชิงชิงรู้แน่นอน ไม่ว่าใคร เพียงแค่โยนออกไปจากตึกสูง จะต้องเสียชีวิตแน่นอน
เธอคิดเสมอว่าฉินหลั่งเพียงแค่สร้างสถานการณ์ขู่ขวัญตบตาอีกฝ่าย คิดไม่ถึงว่าจะเกิดขึ้นจริงๆ
ฉินหลั่งเกลียดคนประเภทผู้กำกับหม่าที่สุด บวกกับไม่รู้ยู่เอ๋ออยู่ที่ไหน ดังนั้นผู้กำกับหม่าสมควรที่จะโชคร้ายแล้ว
ทันใดนั้นหยูนชิงชิงก็อยากจะกรี๊ดออกมา
แต่ฉินหลั่งพูดขึ้นก่อน
“หุบปาก”
น้ำเสียงนี้จืดจางมาก แต่ทำให้หยูนชิงชิงหน้าซีดทันที หุบปากอย่างเชื่อฟัง
“คุณจะฆ่าฉันไหม” หยูนชิงชิงลังเลอยู่นานแล้วเปิดปากถาม
“ถ้าคุณไปแจ้งจับฉัน ฉันอาจจะพิจารณาทำเช่นนี้” ฉินหลั่งดูเฉยเมยมาก เหมือนไม่ได้ฆ่าคนมา เหมือนแค่โยนขยะชิ้นหนึ่งออกไป
“คุณมาที่นี่ได้อย่างไร” หยูนชิงชิงต้องการเปลี่ยนเรื่อง
“นี่เป็นห้องของฉัน” หลังจากฉินหลั่งสูบบุหรี่ไปหนึ่งคำ แล้วเดินมาตรงหน้าหยูนชิงชิง
ทันใดนั้นฉินหลั่งก็ยื่นมือออกมาอย่างเย็นชา หิ้วหยูนชิงชิงขึ้นมาแล้วเดินตรงไปที่ห้องน้ำ
“ไหนคุณบอกว่าจะไม่ฆ่าฉันไง”
หยูนชิงชิงตกใจมาก เดิมทีวันนี้เกือบจะโดนข่มขืนแล้ว หลังจากนั้นเยาวชนก็ฆ่าคนคนนั้นต่อหน้าตัวเอง และคิดว่าทุกอย่างจบลงแล้ว แต่ว่าตอนนี้ตัวเองก็กำลังจะถูกฆ่าแล้ว”
ตัวเองกำลังเผชิญกับมือสังหารอยู่แน่ๆเลย หยูนชิงชิงเป็นสาววรรณกรรม ดังนั้นในสมองจึงมีรูค่อนข้างใหญ่ ตามบทละคร เธอเดาจากสถานการณ์ของมือสังหารแล้ว มีโอกาสที่จะถูกฆ่าตายในห้องน้ำ
เมื่อคิดถึงตรงนี้ หยูนชิงชิงก็ไม่ได้ส่งเสียงตะโกน เพราะเธอรู้ว่า ถ้าเป็นเช่นนั้นจะทำให้เธอตายเร็วขึ้น แต่การเผชิญหน้ากับความตาย เป็นไปไม่ได้ที่หยูนชิงชิงจะไม่กลัว ดังนั้นจึงร้องไห้แบบเงียบๆ
แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็คือ หลังจากที่ฉินหลั่งหิ้วหยูนชิงชิงไปที่ห้องน้ำ ก็เปิดฝักบัว หลังจากนั้นให้หยูนชิงชิงอยู่ใต้น้ำเย็น
“คุณจะฆ่าฉันแล้วใช่ไหม” หยูนชิงชิงถาม
“อยู่ให้น้ำสาดสิบห้านาที คุณโดนวางยา ฉันไม่อยากให้คุณร้อนรุ่มไปทั้งตัวและมันจะดับยากในภายหลัง แล้วปีนขึ้นมาบนเตียงของฉัน” ฉินหลั่งพูดด้วยรอยยิ้ม
เดิมทีหน้าของหยูนชิงชิงก็แดงเพราะถูกวางยาแล้ว และแดงไปทั้งตัว แต่ด้วยคำพูดของฉินหลั่งทำให้เธอรู้สึกหูร้อนขึ้นทันที เหมือนจะแดงกว่าเดิม
เดิมทีชุดที่หยูนชิงชิงใส่เป็นชุดสีขาวและโปร่งใสเล็กน้อย ณ เวลานี้โดนน้ำสาดใส่ เสื้อแนบกายหยูนชิงชิง ทันใดนั้นก็ดูมีเสน่ห์มากขึ้นทำให้หลงใหล
แต่ฉินหลั่งไม่มีความคิดที่จะชื่นชมความเย้ายวนของร่างกายที่เปียกโชก แต่กลับหันหลังแล้วเดินจากไป
สิบนาทีต่อมา หยูนชิงชิงห่อตัวด้วยผ้าขนหนูเดินออกมา ต้องบอกว่า ถึงแม้จะห่อตัวด้วยผ้าขนหนูแล้ว แต่ขาที่เรียวยาวดึงดูดความสนใจมาก แต่สั่นไม่หยุด หนาวจนทนไม่ได้
แต่เวลานี้ฉินหลั่งชงชาไว้รอเรียบร้อยแล้ว ยื่นให้หยูนชิงชิงหนึ่งแก้ว
“ขอบคุณมาก” รับแก้วชามา หยูนชิงชิงพูดขอบคุณ หลังจากนั้นแอบชำเลืองมองไปที่ฉินหลั่ง มีความเขินอายที่บนใบหน้าเล็กน้อย
เธอไม่คาดคิดว่าจะได้พบกับผู้ชายคนนี้อีกครั้งในสภาพเช่นนี้
จริงๆแล้วหยูนชิงชิงต้องการหาผู้ชายคนหนึ่ง ถอนตัวจากวงการบันเทิง ใช้ชีวิตเหมือนหญิงสาวทั่วไป
ดังนั้นเครื่องบินกระดาษลำนั้นเป็นความต้องการของจ้าวหมิงหมิง และได้ตกลงกับเธอไว้ร่วงหน้าแล้ว
จ้าวหมิงหมิงชอบเด็กผู้หญิงคนนี้มาก พยายามเชื่อมสะพานให้
แต่สำหรับ ดาราสาวอย่างหยูนชิงชิง ไม่รู้ว่ามีคนเท่าไหร่ที่ยื่นข้อเสนอให้ ดังนั้นเธอก็เลยชิน และไม่ได้คิดอะไรมาก แต่ในเวลานี้………
หยูนชิงชิงรู้สึกว่า คนคนนี้มีเสน่ห์มาก โดยเฉพาะอารมณ์บนร่างที่ไม่สามารถบรรยายได้
เพียงแต่ ฉินหลั่งมีความกล้าหาญเช่นนี้ และตัวเองก็สวยขนาดนี้ ถ้าเขาเกิดคิดอะไรไม่ดีขึ้นมา เช่นนั้นตัวเองก็
“คุณนอนโซฟา ฉันนอนในห้องนอน ฉันปรับแอร์ให้คุณแล้ว คงไม่ทำให้คุณหนาว” ฉินหลั่งพูดอย่างเย็นชา ทำลายความฝันที่สวยงามของหยูนชิงชิงทันที หลังจากนั้นก็ลุกขึ้นแล้วเดินจากไป
ทิ้งหยูนชิงชิงที่หน้าตาตกตะลึงไว้
หยูนชิงชิงก็อยากกลับบ้าน แต่ทั้งตัวเธอเปียกไปหมด และดึกมากแล้วด้วย อยากจะกลับแต่ก็ลำบากพอสมควร
แต่ฉินหลั่งรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย ห้องที่จงเส่นซานเตรียมให้ทำไมถึงมีคนอื่นเข้ามาได้
จริงๆแล้วก็ต้องโทษหยูนชิงชิงที่ประมาทเกินไป เพราะห้องระดับนี้คนธรรมดาทั่วไปไม่มีสิทธิ์เข้าพักได้ โดยปกติแล้วจะเตรียมไว้เฉยๆ ไม่มีคนเข้าพัก ดังนั้นแสดงว่าหยูนชิงชิงไม่ได้ลงทะเบียนที่แผนกต้อนรับเลย แต่หยิบการ์ดห้องแล้วตรงขึ้นไปทันที ใครจะรู้ว่าให้หม่าเลี่ยงจะเข้าพักอย่างกะทันหัน
“ฉันกลัว”
ทันใดนั้นหยูนชิงชิงหอบผ้าห่มวิ่งเข้ามา ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจและกลัว
จริงๆแล้วหยูนชิงชิงก็ลังเลใจ ด้านหนึ่งคือปีศาจที่ฆ่าคนโดยไม่กะพริบตา ด้านหนึ่งก็เป็นห้องนั่งเล่นที่มีคนเพิ่งเสียชีวิต
หลังจากคิดพิจารณาเป็นเวลานาน หยูนชิงชิงคิดว่าอยู่ข้างๆฉินหลั่งรู้สึกปลอดภัยกว่า
“ฉันขอนอนข้างๆคุณได้ไหม” หยูนชิงชิงก้มหน้า มองฉินหลั่งด้วยมุมตา
ฉินหลั่งหันมา จ้องไปที่หยูนชิงชิง หยูนชิงชิงตกใจรีบพูดขึ้นทันทีว่า “ฉันขอรับรองว่าจะไม่รบกวนคุณ”
ฉินหลั่งลังเลอยู่สักพัก หลังจากนั้นก็พยักหน้าตอบตกลง
หลังจากนั้นหยูนชิงชิงก็หอมผ้าห่มขึ้นไปบนเตียงของฉินหลั่ง ครองพื้นที่ไว้ครึ่งหนึ่ง
แม้ว่าจะคั่นด้วยผ้าห่ม แต่กลิ่นอายของกันและกันยังคงสัมผัสได้
หยูนชิงชิงเป็นดาราสาวสวย หลังจากอาบน้ำเสร็จกลิ่นหอมยังคงอยู่บนร่างกาย กลิ่นหอมนั้นเข้าไปในจมูกของฉินหลั่ง ทำให้ฉินหลั่งเกือบห้ามใจไม่ไหว
ไม่ว่าหัวใจที่สงบนิ่งดังสายน้ำแค่ไหน เมื่อต้องเผชิญกับสิ่งยั่วยวนนี้ ตราบใดที่ฉินหลั่งยังเป็นผู้ชายธรรมดาเขาก็ต้องหวั่นไหวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
หยูนชิงชิงได้ยินเสียงลมหายใจของผู้ชายที่แข็งแรงใบหน้าก็เปลี่ยนเป็นสีแดง ตัวเองเป็นดาราแถวหน้า โชคดีที่ไม่มีใครรู้ มิฉะนั้นเรื่องอื้อฉาวนี้จะใหญ่โต
เป็นเพราะกลัวมากจริงๆ ดังนั้นหยูนชิงชิงแม้จะรู้สึกไม่เหมาะสมก็ตาม แต่ก็ยอมหน้าด้านขอนอนข้างๆฉินหลั่ง
คืนนี้ คนสองคนแม้จะมีผ้าห่มคั่นอยู่แต่ก็นอนอย่างจิตใจฟุ้งซ่านเล็กน้อย
ไม่พูดคุยกันตลอดคืน ทั้งสองคนต่างก็นอนไม่หลับ
แต่ตอนเช้าตอนที่หยูนชิงชิงจะจากไป ได้มอบการ์ดให้ฉินหลั่งหนึ่งใบด้วยความเคารพ เหมือนการ์ดที่จ้าวหมิงหมิงยื่นให้ฉินหลั่ง ในนั้นมีรายละเอียดการติดต่อของหยูนชิงชิง
ฉินหลั่งอยู่ต่อที่โรงแรมฮ่องเต้ ในเวลานี้จงเส่นซานก็โทรมา
“คุณฉิน เมื่อคืนพันธมิตรศิลปะการต่อสู้เย็นจีนทำการสอบสวนครั้งใหญ่ จากการตรวจสอบเป็นฝีมือของคนตระกูลเมิ่ง แต่ไม่ใช่ฝีมือของคนตระกูลเมิ่งทั้งหมด ว่ากันว่าวางแผนโดยผู้หญิงที่ชื่อเมิ่งฮุ่ยเสียน”
ฉินหลั่งนึกขึ้นได้ ก็คือเด็กผู้หญิงที่เข้ามาในงานเลี้ยงกับเมิ่งชิงอวี่เพื่อช่วยเมิ่งเหมิงเหมิงคนนั้น
“เมิ่งฮุ่ยเสียนกำลังทำผิดกฎของตระกูลเมิ่ง ดังนั้นตระกูลเมิ่งได้ส่งตัวเมิ่งฮุ่ยเสียนออกนอกประเทศในคืนนั้นเลย น่าเสียดาย พวกเราไม่สามารถสกัดกั้นเบาะแสของเมิ่งฮุ่ยเสียนได้”