รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 657 ยุคของการร่วมมือ

บทที่ 657 ยุคของการร่วมมือ
“ไม่ว่าคุณจะทำอะไรฉันจะให้ความร่วมมือทุกอย่าง แม้ตอนนี้กิจการทั้งหมดของบริษัทอุตสาหกรรมไวน์เหม่ยเฉินจะยุติลง ถ้าจะเริ่มดำเนินการสินค้าของคุณ ฉันก็เห็นด้วย”หลู่เหม่ยเฉินพูดอย่างเฉียบขาด ไม่ลังเลแต่น้อย
“ผมว่าจะผลิตผงขาวนี้เยอะๆ เรามาปรึกษากันว่าจะผลิตยังไง”ฉินหลั่งพูดพลางวางผงขาวหยุนเซียนลงบนโต๊ะ และครุ่นคิดอย่างจริงจัง ส่วนหลู่เหม่ยเฉินเท้าคางมองฉินหลั่งราวกับเด็กน้อย
ปัง！
ประตูเปิดออก
“ประธานเมิ่ง เดี๋ยวค่ะ ประธานเมิ่ง ไม่ได้นะคะ คุณผู้หญิงกำลังคุยกับแขก คุณเข้าไปไม่ได้นะคะ”หยูฉิงเดินเข้ามาพลางพูดอย่างร้อนรน
“หยูฉิง ไม่เป็นไร ออกไปเถอะ”หลู่เหม่ยเฉินพิงโซฟาพลางมองไปยังเมิ่งลี่ลี่
เมิ่งลี่ลี่ ฉินหลั่งและหลู่เหม่ยเฉินล้วนรู้จักกัน ผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่มีชื่อเสียงในเย็นจีนมากเช่นกัน ถ้าเทียบกับภูมิหลังตระกูล และเครือข่ายบริษัท หลู่เหม่ยเฉินแทบเทียบไม่ติด
แต่ผู้นำบริษัทแบบนี้แหละ ที่ถูกหลู่เหม่ยเฉินตีจนแตก ตอนนี้เมิ่งลี่ลี่อยู่ยังระหว่างการประกันตัว
“ฮ่าๆๆๆหลู่เหม่ยเฉิน คุณทำได้ดีนี่ ทำได้ดีมาก！”
สถานการณ์ตึงเครียมที่ไม่คาดคิด เมิ่งลี่ลี่แสดงออกให้เห็นว่าเธอดีใจมาก แต่การดีใจแบบนั้นไม่ใช่จะเสแสร้งออกมาได้
“จับพวกที่ก่อเรื่องพวกนั้น จับให้หมด แบบนั้นฉันถึงจะพอใจ ขอบคุณ ขอบคุณคุณมากจริงๆ พวกคิดว่าตัวเองถูกเสมอพวกนี้ละโมบโลภมาก ทำให้ฉันต้องซวยที่สุดในชีวิต ฉันเห็นด้วยมากๆที่จะส่งพวกกากเดนพวกนี้เข้าคุก”
“เหม่ยเฉิน คุณคงคิดไม่ถึงสินะว่าฉันจะมีท่าทีแบบนี้？ใช่ ฉันกับคุณเป็นคู่แข่งกัน แต่คุณลองคิดดูนะ เมื่อก่อนตอนที่พ่อฉันเป็นผู้กำกับ ฉันเคยกดขี่คุณไหม？เราเป็นคู่แข่งที่ดีต่อกันใช่ไหม？ฉันเคยวางแผนร้ายกับคุณไหม？คุณลองคิดดู？”เมิ่งลี่ลี่หรี่ตาถามด้วยรอยยิ้ม
หลู่เหม่ยเฉินไม่รู้ว่าอีกฝ่ายถามคำถามเหล่านี้ทำไม เมิ่งลี่ลี่บุกเข้ามาเอง
“อืม พูดในความเป็นจริง คุณไม่ได้ทำจริงๆ แต่เป็นเมิ่งชิงอวี่อาของคุณ ที่อิจฉากิจการบริษัทอุตสาหกรรมไวน์เหม่ยเฉิน คุณเองก็เป็นเหยื่อเช่นกัน ฉันว่าคุณน่าจะไม่รู้ว่าตระกูลที่ใส่ความฉันพวกนั้นจริงๆแล้วเป็นใคร？”
“คุณพูดถูก ฉันไม่รู้จริงๆ ฉันว่าตระกูลเมิ่งสกปรกเกินไปแล้ว ตระกูลไม่เป็นแบบนี้บ้างล่ะ？แต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่น เกิดมาเป็นคนในตระกูลนี้ คงเป็นโชคชะตา”สายตาเมิ่งลี่ลี่ดูมืดสลัวลง ช่วงนี้ตระกูลเมิ่งมีเหตุร้ายมากมาย น่าหน่ายใจจริงๆ นี่คงเป็นการชดใช้กรรม ช่วงเวลาที่เรืองอำนาจที่สุดของตระกูลเมิ่งผ่านพ้นไปแล้ว
เมิ่งเหมิงเหมิงตายแล้ว เมิ่งฮุ่ยเสียนก็ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน ส่วนพ่อของเธอเมิ่งเย่าตงหลบหนีไป ตอนนี้เมิ่งชิงอวี่ ที่เป็นเสาหลักของตระกูลเจียมตัวลงไปมาก ส่วนเมิ่งลี่ลี่ก็เกือบติดคุกตลอดชีวิต ตอนนี้อยู่ในระยะประกันตัว นี่ไม่ใช่การชดใช้กรรมหรอกเหรอ？
ปากบอกว่าตระกูลเหล่านี้ยิ่งก่อเรื่องใหญ่โต เมิ่งชิงอวี่ยิ่งมีความสุขมาก ถึงขนาดแอบยุยงปลุกปั่นอยู่บ้าง แต่เมิ่งลี่ลี่กลับมีท่าทีที่กลับกัน เธอกลัวจัดการได้ไม่ดีก่อให้เกิดปัญหาอื่นอีก และสื่อจับเรื่องสกปรกๆอะไรได้อีก หายนะของตระกูลเมิ่งก็จะดำเนินต่อไป ความร่วมมือเป็นประโยชน์ต่อทั้งสองฝ่าย และการต่อสู้ก็ทำให้เจ็บทั้งสองฝ่ายเช่นกัน เป็นคำที่มีค่ามาก
ดังนั้นที่เธอบุกเข้ามา เพราะฝ่ายตรงข้ามไม่ต้อนรับเธอแล้ว หลู่เหม่ยเฉินยังคงระมัดระวังเธอเป็นอย่างมาก ไม่อาจเชื่อใจได้ แต่หลู่เหม่ยเฉินก็คิดว่าเมิ่งลี่ลี่คนบงการ นี่ทำให้เธอคาดไม่ถึง และค่อนข้างโล่งอก
เธอยืนอยู่แบบนั้น หลู่เหม่ยเฉินไม่ได้บอกให้เธอนั่งเธอก็ไม่กล้านั่ง สถานการณ์ตอนนี้น่าอึดอัด ทว่าเมื่อเมิ่งลี่ลี่หันมาจึงพบว่าบนโซฟายังมีแขกอยู่อีกคนด้วย เธอช็อคทันที
“ฉินหลั่ง？”
“คุณอยู่นี่？”
ทันใดนั้นสายตาของเมิ่งลี่ลี่ก็เกิดความคับแค้นขึ้นมา ร้อนแผดเผา ถึงขนาดทำเอาหน้าของเธอแดงไปหมด ไม่พูดไม่ได้ เมิ่งลี่ลี่เป็นสาวงามคนหนึ่งเลย รูปร่างยิ่งไม่ต้องพูดถึง แม้หุ่นดีไม่เท่าหลู่เหม่ยเฉิน แต่ก็ไม่ด้อยไปกว่ากันเลย วันนี้เธอสวมชุดกระโปรงสีชมพู หน้าตาสะสวยดูแพงและสง่ามาก และยังคงเสน่ห์อย่างผู้ใหญ่ไว้
“บังเอิญจริงๆ เราสองคนเจอกันอีกแล้ว”น้ำเสียงเย็นชาของเมิ่งลี่ลี่ดังก้องทั้งห้องทำงาน
ฉินหลั่งในเมื่อก่อน เป็นชายในฝันของเมิ่งลี่ลี่ เป็นคนรักในฝัน ทว่าตอนนี้พวกเขาเป็นศัตรูคู่อาฆาตกันไปแล้ว การตายของเมิ่งเหมิงเหมิง เป็นจุดเริ่มต้นของความแค้น
“คุณมายุยงใช่ไหม？เห็นฉันกับบริษัทอุตสาหกรรมไวน์เหม่ยเฉินต่อสู้กัน คุณสะใจมากใช่ไหม？ฉินหลั่ง คุณนี่มั่นใจอำมหิตจริงๆ ตระกูลฉันล้วนโดนคุณทำร้าย”
เมิ่งลี่ลี่พูดๆอยู่ตาก็แดง เธอปิดหน้า น้ำตาพลางไหลออกมาระหว่างนิ้ว
เธอเสียใจมาก ในฝันหลายครั้งจับมือกับฉินหลั่ง วันนี้กลับไม่ถูกกัน
“อ้อ ฉันเข้าใจแล้ว เดิมที่บริษัทอุตสาหกรรมไวน์เหม่ยเฉินกับฉัน ไม่ได้มีคดีฟ้องร้องกับบริษัทอุตสาหกรรมไวน์ป้าหวัง แต่เพราะคุณเข้ามา ทำให้สิ่งต่างๆกลับตาลปัตรไปหมด คุณนั่นแหละที่เป็นตัวการหายนะ！”เมิ่งลี่ลี่ร้องไห้เสียใจอย่างหนัก
“ฉันอยากฆ่าคุณด้วยมือของฉันเองจริงๆ”เมิ่งลี่ลี่พูดพลางหยิบที่เขี่ยบุหรี่ที่อยู่บนโต๊ะ แล้วเดินไปหาฉินหลั่งด้วยความเร็ว
“เมิ่งลี่ลี่！”หลู่เหม่ยเฉินตะโกนขึ้น：
“นี่ห้องทำงานฉัน อย่าทำเรื่องล้ำเส้นที่นี่ ฉินหลั่งผู้ถือหุ้นใหญ่ที่สุดในบริษัทฉัน ทำไมจะไม่มีสิทธิ์บริหารบริษัท ความแค้นของพวกคุณฉันไม่เข้าใจหรอกนะ แต่ความแค้นของฉินหลั่ง คือความแค้นของบริษัทอุตสาหกรรมไวน์เหม่ยเฉิน ไม่อาจให้คุณทำอะไรไม่เกรงใจแบบนี้！”
หลู่เหม่ยเฉินสีหน้าเยือกเย็น พูดหน้าไร้อารมณ์ แม้เมื่อก่อนบริษัทของพวกเธอแข่งขันกันอย่างดุเดือด แต่พอเจอหน้าก็พยักหน้าทักทายกันบ้าง ตอนนี้สถานการณ์ไม่เหมือนเดิมแล้ว แน่นอนว่าศัตรูของฉินหลั่งก็คือศัตรูของหลู่เหม่ยเฉินเช่นกัน ไม่มีอะไรต้องพูด
เมิ่งลี่ลี่หยุดเดินอัตโนมัติ ที่เขี่ยบุหรี่ยังอยู่ในมือ ทั้งรักทั้งแค้นแบบนี้มันน่าเศร้ามาก
ฉินหลั่งนั่งดื่มน้ำบนโซฟาเงียบๆ ทำตัวสบายๆมาก
“ฉินหลั่ง คุณไม่คิดจะขอโทษฉันเลยเหรอ？คุณทำเรื่องไว้มากมายขนาดนั้น ไม่มีแม้แต่คำขอโทษ？”เมิ่งลี่ลี่แค้นจนน้ำตาไหล
ฉินหลั่งเงียบ แน่นอนเขาไม่ได้เป็นฝ่ายผิด ตระกูลเมิ่งรนหาที่เองจะโทษใครได้
เขาคร้านที่จะสนใจผู้หญิงอาฆาตคนนี้
ทว่าหลู่เหม่ยเฉินกลับรู้สึกถึงความผิดปกติ ขอโทษ？ทำไมคำร้องขอนี้มันน่าโมโหขนาดนี้ ความโกรธแค้นไม่เกี่ยวอะไรกับการขอโทษเลย แต่เมิ่งลี่ลี่กลับบอกให้ขอโทษ ผู้หญิงคนนี้แปลกจริงๆ
“หุบปากเถอะ เมิ่งลี่ลี่”หลู่เหม่ยเฉินยังหน้าเย็นชาเหมือนเดิม：“ใครไม่รู้บ้างว่าตระกูลเมิ่งของพวกเธอเป็นคนยังไง？ทั้งโอหังอวดดี ใช้อำนาจบาตรใหญ่ พวกเธอต้องเป็นฝ่ายหาเรื่องก่อนแน่ ฉินหลั่งถึงทำอะไรลงไป ฉันกับฉินหลั่งอยู่ด้วยกันมาหลายวัน ฉันรู้จักเขาดี เธอโทษเขางั้นเหรอ ตลกสิ้นดี”
“สมน้ำหน้า！”หลู่เหม่ยเฉินยักคิ้วพูดข้อวินิจฉัยของตนออกไป
“ต่อให้บริษัทอุตสาหกรรมไวน์เหม่ยเฉิน กับบริษัทอุตสาหกรรมไวน์ป้าหวังแข่งขันกัน แต่วันนี้เป็นยุคแห่งการร่วมมือและแข่งขัน ทุกคนล้วนได้ผลประโยชน์นั่นก็ปกติ พวกเราสามารถละทิ้งความแตกต่าง อย่างน้อยก็ควรแข่งขันกันแบบผาสุข และมุ่งเน้นไปที่ผลิตภัณฑ์ของเราเอง แบบนี้จะส่งเสริมให้วงอุตสาหกรรมก้าวหน้าและเจริญรุ่งเรือง”
“คุณลองคิดดู ก่อนหน้านี้พวกคุณทำแบบนี้หรือเปล่า เราต่างมีจุดแข็งของตัวเอง ทำได้เช่นนั้นก็ชนะกันทั้งสองฝ่าย”หลู่เหม่ยเฉินพูดความในใจของตน