รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 788 สรรพสิ่งมีความรู้สึก

บทที่ 788 สรรพสิ่งมีความรู้สึก
ฉินหลั่งได้เคยถามนางฟ้าปี้ฉองถึงเรื่องที่เคยเกิดขึ้นในตอนนั้น แต่นางฟ้าปี้ฉองพูดเป็นนัย ไม่ได้พูดให้ชัดเจน
ดังนั้นฉินหลั่งจึงเดาว่า ตอนนั้นเป็นเพราะการจุติของนางฟ้าปี้ฉอง จึงได้เกิดความเปลี่ยนแปลงของโลกครึ่งใหญ่หลวงอย่างแน่นอน
ครั้งนี้ ฉินหลั่งจะต้องรู้ให้ได้ว่าตอนนั้นเกิดอะไรขึ้นกันแน่
เหรินอู๋ซ่างนึกไม่ถึงว่าในขณะที่ฉินหลั่งจะต่อสู้ยังสามารถแยกสติไปคิดเรื่องอื่นได้อีกด้วย เลยอดไม่ได้ที่จะโมโห ความโมโหนี้ ไม่ใช่เพราะเขาไม่มีสมาธิพอ แต่กิริยาของฉินหลั่งทำให้เหรินอู๋ซ่างรู้สึกว่ากำลังถูกเหยียดหยามอยู่
เขาตัดสินใจลงมือก่อน ให้ฉินหลั่งได้ลิ้มลองความเจ็บปวด
เมื่อนึกถึงจุดนี้ เหรินอู๋ซ่างก็ส่งเสียงดัง “หิมะ ตกลงมา!”
ด้วยเสียงดูแคลนของเหรินอู๋ซ่าง หิมะที่อยู่ด้านหน้าของเขาหล่นลงมาเหมือนน้ำตก ถาโถมไปที่ฉินหลั่ง
“ลงมือแล้วหรอ?”
ฉินหลั่งเริ่มรู้สึกตัว ทันใดนั้นก็เกิดความคิดขึ้น ป้อมกำบังสีเขียวที่อยู่ด้านหน้าเขารวมตัวกันเป็นแผ่นเหล็กสีน้ำเงิน เมื่อหิมะลอยมาถึงข้างบน ก็ไหลลงทั้งหมด
“ไป……”
ฉินหลั่งพูดเบาๆ ป้อมกำบังสีม่วงก็ดันไปข้างหน้าหนึ่งเมตร!
พื้นที่บนป้อมไฟไม่ใหญ่ ป้อมกำบังสีม่วงนี้ดันไปด้านหน้าตลอด ทำให้เหรินอู๋ซ่างรู้สึกกดดันขึ้นมา
วิชาที่เหรินอู๋ซ่างใช้ทำอะไรป้อมกำบังสีม่วงของฉินหลั่งไม่ได้เลย ความสามารถยังห่างกัน
แต่เหรินอู๋ซ่างไม่ร้อนรน และไม่โมโห ได้ปล่อยวิชาอีกครั้ง
มือซูบผอมปัดไปด้านหน้า ปรากฏเป็นหัวมังกรน้ำแข็งขึ้นมา หัวมังกรนั้นแลดูมีชีวิต อ้างปากกว้าง อยู่บนป้อมกำบังสีเขียว พลังอันมหาศาลทำลายป้อมกำบังทันใด หัวมังกรนิ่งไปสักพัก แล้วมาอยู่ตรงหน้าของฉินหลั่ง
“ไสหัวไปซะ!”
ฉินหลั่งยกมือขึ้น สะบัดมือออกไป หัวมังกรนั้นร้องโอดครวญออกมา กลายเป็นก้อนน้ำแข็ง หล่นลงกับพื้นไป เกิดเป็นเสียง‘ป็อกป็อกแป็กแป็ก’ขึ้น
พกำลังภายในกลายเป็นพลังที่เห็นได้ เป็นอีกแดนหนึ่ง ปรมาจารย์ทั่วไปกำลังภายในมากสุดก็แค่ทำให้คนบาดเจ็บ แต่เหรินอู๋ซ่างกลับเอากำลังภายในของตัวเองกลายเป็นวิชาโจมตี หลังจากที่มังกรน้ำแข็งแตกสลายยังดูเหมือนจริงได้ขนาดนี้ ทำให้ปรมาจารย์จำนวนมากละอายแก่ใจ
“เอาใหม่!”
โจมตีสองครั้งไม่โดน อู๋เหรินซางขยับมือทั้งสองข้าง ทำกิริยาที่แปลกประหลาด
กิริยานั้นคืออ้ามือสองข้างออก จากนั้นก็กดไปที่หัวกี่ครั้ง
เป็นการกระทำง่ายๆแบบนี้ ด้านหนังของฉินหลั่งปรากฏพายุเฮอริเคนขึ้นมาอีกครั้ง
“นี่คือมวยเลียนรูปลักษณ์ รูปลักษณ์ของเพนกวินแห่งทุ่งน้ำแข็ง?”
ฉินหลั่งมองไปที่เหรินอู๋ซ่างอย่าขบขัน ไม่นึกเลยว่าผู้เฒ่าคนนี้จะเรียนท่าทีของเพนกวิน
“ใช่ ถือว่าตาถึง ฉันฝึกฝนที่ขั้วโลกเป็นระยะเวลาสิบปี ประหลาดใจกับธรรมชาติบนโลกอย่างมาก ทำไมมนุษย์ถึงไม่สามารถใช้ชีวิตอยู่ที่ขั้วโลกได้ แต่เพนกวินทำได้ สรรพสิ่งมีชีวิต ชีวิต หมายถึงสามารถเรียนรู้ได้”
เหรินอู๋ซ่างขยับมือต่อไปเรื่อยๆแล้วกล่าว
เกิดพายุหิมะขึ้นอีกครั้ง
“คุณพูดถูก สรรพสิ่งมีชีวิต แต่คุณเรียนอะไรก็ได้ ดันเรียนเลียนแบบเพนกวิน ถ้าคุณยังใช้วิชาเด็กๆแบบนี้ อย่าหาว่าผมใจร้ายก็แล้วกัน! ”
ฉินหลั่งพูดพลาง ยกมือขึ้นมาอีกครั้ง
เป็นการโจมตีอย่างสบายๆ จากนั้นก็บังคับพายุที่ป้อมไฟไปที่ป่าดงดิบนั่น
‘ตูม……’
ต้นไม้เหล่านั้นถูกลมพายุพัดไปชนจนล้มเป็นหน้ากอง ถึงขั้นมีต้นไม้เป็นร้อยแตกหักมากมาย ความกล้าหาญของนักรบปรมาจารย์ เห็นแค่นิดเดียวก็สามารถรู้ถึงพลังที่แท้จริงได้แล้ว
คนจำนวนนับไม่ถ้วนเห็นบนป้อมไฟนั้นเหมือนมีนักมายากลที่กำลังเล่นมายากลกันอยู่ คุณทำนิดนึง เขาทำนิดหน่อย ต้นไม้ด้านนอกนั้นก็ถูกทำลายแล้ว
“ฮ่าฮ่าฮ่า ตระกูลเหรินของฉันเอาหมัดมังกรโมโหเป็นหลัก ผ่านการหลอมรวมกัน เอาหมัดมังกรโมโหเปลี่ยนเป็นหมัดมังกรน้ำแข็ง แกลิ้มลองความเก่งกาจของมันหน่อยเป็นไง!!”
‘ตูม……’
ในเสียงดังสนั่น มีมังกรน้ำแข็งปรากฏกายออกมา แยกเขี้ยวยิงฟันอยู่บนท้องฟ้า กำลังอ้าปากคำรามใส่ฉินหลั่ง
“มีญาณมังกรตัวหนึ่งจริงๆด้วยนะเนี่ย ไม่รู้ว่ามังกรโง่ตัวไหนที่ถูกเหรินอู๋ซ่างได้ไป”
ฉินหลั่งมีประสบการณ์และความรู้ที่กว้างขวาง เว็บเดียวก็ดูออกว่าญาณมังกรเหรินอู๋ซ่างได้มาจากขั้วโลก
“ดูๆแล้วภูเขาและแม่น้ำที่มีชื่อเสียงจะมีของที่มีประโยชน์มากมาย ไม่รู้ว่าแม่น้ำสวรรค์ที่เหรินอู๋ซ่างพูดถึงอยู่ที่ไหน”
“บางทีที่นั่น อาจจะได้ของที่เกี่ยวกับการฝึกฝนมากมายก็เป็นได้”
“วิชาบู๊ฟ้าดิน，ท่าที่สิบ，นรกพุ่ง！”
ดูไปที่หัวมังกรที่ติดอยู่บนหัวของเขา ฉินหลั่งรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก ยกมือขึ้น แล้วใช้วิชาบู๊ฟ้าดินท่าที่สิบ
‘อาว……’
ขณะนี้มังกรอ้าปากกว้างที่อยู่บนท้องฟ้า ได้ปล่อยพลังมังกรที่ทำให้คนแข็งออกมาเป็นสองแฉก
พลังที่ประหลาดทั้งสองชนเข้าด้วยกัน ญาณมังกรตัวนั้นขยับหัว ปล่อยพลังออกมาอย่างกว้างขวาง
แต่พลังทั้งหมดของนรกพุ่งขึ้นมาจากพื้น แว็บเดียวก็ทำเอาพลังนั้นของมังกรหายไปหมด
เป็นการประลองครั้งที่สามของทั้งคู่ มังกรหิมะยังคงส่ายหัวอยู่ ร่างค่อยๆหายไป
“เอาใหม่”
เหรินอู๋ซ่างที่อยู่บนกำแพง ได้ร่วงลงมา ในชั้นบรรยากาศ เขาได้รวมตัวกับมังกรน้ำแข็งเป็นร่างเดียวกัน!
นี่มันใช้ตัวเองสื่อความปรารถนา!
ฉินหลังหัวเราะ กดไปไหล่ กระบี่เล็กได้ปรากฏออกมา วนไปรอบๆในอากาศ ม้วนไปที่หัวมังกรที่ลอยอยู่ในอากาศ
‘ตูม……’
เสียงดังขึ้นอีกครั้ง บนหัวของมังกรน้ำแข็ง ถูกกระบี่ลำแสงสีทองทะลุเข้าไปเป็นรูที่ใหญ่มาก แตกกระจาย!
หลังจากที่อู๋เหรินซ่างเพิ่งจะรวบตัวกับมังกรยักษ์แล้วนั้น ยังไม่ทันได้แสดงความสามารถของเขา ก็ถูกกระบี่ของคนลอยมา แต่ก็ช่วยไม่ได้ ทำได้เพียงสะบัด กลับไปยังจุดเริ่มต้น เพียงแค่จิตวิญญาณของเขาเหมือนจะบาดเจ็บเข้าแล้ว
เหรินอู๋ซ่างกล่าวอย่างเกรี้ยวกราด ทั้งตัวบวมช้ำไปหมด เกล็ดต่างๆหลุดออกมาจากร่างของเขา ทำเอาเสื้อผ้าที่เดิมไม่ถึงกับขาดที่สะอาดเกิดรูขึ้นมากมาย
“ดูๆแล้วสิ่งที่คุณได้มาจากขั้วโลกนั้น ไม่ใช่แค่วิชาพลังภายในและญาณมังกรเท่านั้น คุณยังได้อะไรมาอีกบ้าง? ถ้าไม่ลงมือ อย่าว่าผมไม่เล่นกับคุณต่อนะ”
ฉินหลั่งมองเหรินอู๋ซ่างอย่างแปลกใจมาก เหรินอู๋ซ่างในตอนนี้เต็มไปด้วยเกล็ด น่ากลัวมาก!
“แกลิ้มลองการโจมตีหมัดมังกรโมโหของฉันอีกแล้วกัน!”
เหรินอู๋ซ่างผู้เฒ่าที่ผอมตอนนี้กำลังเป็นเหมือนสหายรุ่นใหญ่ เกรี้ยวกราด พลังเต็มเปี่ยม!
‘ปัง……’
ที่เท้าของเหรินอู๋ซ่าง เดิมที่ใส่รองเท้าผ้าพันชั้น เมื่อเท้าของเขาใช้แรงดันไว้ รอวเท้าผ้านั้นก็กลายเป็นแผ่นๆ บนข้อเท้าของผู้เฒ่า ก็มีเกล็ดปรากฏอยู่เช่นกัน
“เพื่อพลัง คุณทำได้ทุกอย่างจริงๆ! เอาตัวเองรวมกับญาณมังกร ตอนนี้ คุณคือมังกร หรือคน?”
ฉินหลั่งมองไปที่เหรินอู๋ซ่างด้วยรอยยิ้ม
เหรินอู๋ซ่างเป็นคนแน่นอน ในร่างกายของเหรินอู๋ซ่าง แม้ญาณมังกรจะรวมร่างกับเขาแล้ว กลับไม่ได้สิงร่างเขาแต่อย่างใด
แต่ญาณมังกรค่อนข้างเอาแต่ใจ หลายปีมานี้พยายามยึดครองร่างกายของเหรินอู๋ซ่าง ดังนั้นเหรินอู๋ซ่างจึงได้ฝึกฝนที่ขั้วโลกใต้
เหรินอู๋ซ่างมองว่า บางทีถ้าได้เป็นแดนเทพแล้ว ญาณมังกรนี้อาจจะไม่สามารถต่อต้านพลังของเขาได้อีก ก็สามารถบังคับญาณมังกรได้อย่างที่สุดแล้ว
อยากชนะต้องรอบคอบ เหรินอู๋ซ่างอยากชนะ แน่นอนว่าต้องเสี่ยงกับอันตราย
ขณะนี้ เหรินอู๋ซ่างอยากเลื่อนขั้นเป็นแดนเทพ แน่นอนว่าต้องใช้พลังของญาณมังกรตัวนี้ มีกลิ่นอายความดื้อดึง ดังนั้นเมื่อมังกรหิมะปรากฏกาย พุ่งเข้ามาที่ฉินหลั่งอย่างบ้าคลั่ง
หมัดมังกรโมโหของเหรินอู๋ซ่างเมื่อต่อยออกไป กำปั้นเหมือนหัวมังกร หัวมังกรที่เกรี้ยวกราด เหยียดหยาม ทารุณ และอีกหลากหลายท่าทาง ไม่เหมือนกัน รวมกันเป็นหมัดใหญ่ เกิดเป็นเสียงร้องมังกรที่ดังสนั่นบนฟ้า ช็อกกันอย่างมาก
หมัดนี้ของเหรินอู๋ซ่าง เกือบจะเป็นเทพเจ้า
แต่ต่อให้ใกล้จะเป็นแดนเทพแล้ว ก็ยังเป็นปรมาจารย์อยู่ ไม่เหมือนแดนเทพ คนเหล่านี้ไม่มีศักยภาพที่จะต่อกรกับเขาได้เลย
“คุณอยากรู้พลังของแดนเทพไม่ใช่หรอ? หมัดนี้ ถ้าคุณรับได้ ก็เป็นเทพแล้ว ถ้าคุณรับไม่ได้ ก็ไม่ได้เป็นเทพแล้วล่ะ”
ฉินหลั่งเอามือไขว้หลัง มองไปยังท้องฟ้ารุ่งอรุณที่มืดสนิทที่สุด แล้วกล่าว “ผมไม่ชอบความมืดมิด ผมชอบแสงสว่าง!”
“วิชาบู๊ฟ้าดิน，ท่าที่สิบเอก รุ่งอรุณ！”
ฉินหลั่งค่อยๆยกมือขึ้นช้าๆ หมัดค่อยๆต่อยออกไป ทั้งหมดเหมือนจะช้าลงไปครึ่งหนึ่ง หมัดมังกรของเหรินอู๋ซ่างขณะนี้ได้ลดความเร็วลงเยอะมาก
“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมฉันรู้สึกว่ารอบๆกายช้าลง?”
“ใช่ จะกำหมัดยังยากเลย!”
“รีบดูเร็ว โอกาสทองเลยนะ!”
“แม่ง กูจะลืมตาขึ้นยังยากเลย ดูเหี้ยไรล่ะ!”
ด้านล่างของภูเขาว่างจี๋ คนจำนวนนับไม่ถ้วนพยายามบังคับร่างกายให้เงยหน้าขึ้น แต่กลับเห็นหมัดของฉินหลั่งช้ามาก ค่อยๆมาที่อกของเหรินอู๋ซ่าง
และหมัดของเหรินอู๋ซ่างก็ช้าลงเช่นกัน บนหมัดของเขา หัวมังกรที่ใหญ่โตพ่นลมปราณออกมายาวครึ่งเมตร อย่าว่าแต่หมัดจะมาถึงเลย นี่คือลมปราณของมังกร สามารถแช่แข็งคนจำนวนมากได้เลยนะ!
คำนวนจากระยะทางง่ายๆ หมัดของฉินหลั่งยังไม่ถึงตัวของเหรินอู๋ซ่าง ก็ต้องโดนลมปราณของมังกรก่อน