รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 790 เป็นเทพเจ้า

บทที่ 790 เป็นเทพเจ้า
“ท่านอาจารย์อู๋ซ่างจะเป็นเทพเจ้าแล้ว!”
“ฉันว่าแล้วว่าท่านอาจารย์อู๋ซ่างไม่มีทางตายง่ายๆอย่างแน่นอน!”
คนจำนวนไม่น้อยตะโกนอย่างตื่นเต้นขึ้นมา
ทุกคนของตระกูลเหรินตื่นเต้นจนควบคุมตัวเองไม่อยู่ มองเห็นความประหลาดใจของนัยน์ตาของอีกฝ่าย
เย่จื่อเหยาปักไม้เท้าของตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตะโกนอย่างตื่นเต้นว่า “ดี ดี ตระกูลเหรินของฉัน ครั้งนี้เป็นตระกูลใหญ่ที่มีเทพเจ้าแล้ว!”
‘ตูม……’
‘แคร็ก……’
ในเมฆสีดำนั้น มีแสงกะพริบบนท้องฟ้า เขียนที่บนฟ้าหนึ่งคำ
ที่พื้นดิน ต้นไม้เก่าแก่ที่สูงหลายเมตรถูกฟ้าผ่าลงมา
เปลือกไม้จำนวนไม่น้อยลอยออก ฟ้าผ่าลงไปในดิน เหมือนเสียงดังของงู‘แซ่แซ่’ ดังไปทั่วสารทิศ
ที่พื้นดิน ไส้เดือน หนู แมลงสาบ ตะขาบ คางคกสัตว์เล็กเหล่านี้ล้วนออกจากหลุมอย่างบ้าคลั่ง พวกมันก็ไม่ทันความเร็วของฟ้าผ่า ถูกฟ้าผ่าทั้งหมด สุดท้ายก็นอนหงายไปหน้ากอง
ฟ้าผ่านภาเก้าสาย ทัณฑ์พิโรธกลายเป็นพระเจ้า!
แม้จะเป็นเซียนธรรมดา ก็ต้องผ่านการภัยฟ้าผ่านภาเก้าสายจึงจะได้เป็นเทพ
ภัยฟ้าผ่านภาเก้าสาย ยิ่งอยู่ยิ่งแข็งแกร่ง พูดได้ว่าเหรินอู่ซ่างโชคดี เขาถูกฉินหลั่งโจมตี แล้วร่วงลงไปที่ด้านล่างของต้นไม้ใหญ่พอดี
การผ่าครั้งนี้ ทำให้ไม้ต้นนั้นถูกผ่าจนเป็นผุยผง เหลือเพียงฟ้าผ่าที่สำหรับคนอื่นแล้วมองว่ามันสุดยอด แต่สำหรับเหรินอู๋ซ่างที่ได้ฝึกเป็นเทพเจ้าแล้วนั้น ก็แค่รู้สึกแสบๆคันๆเท่านั้น
‘แคร็ก……’
ในตอนที่ฟ้าเพิ่งผ่าเสร็จนั้น จากนั้น การผ่ารอบสองก็ลงมาทันใด
ครั้งนี้ ไม่มีต้นไม้ใหญ่คอยกำบังฟ้าผ่าให้เหรินอู๋ซ่างแล้ว
ขณะนี้อู๋เหรินซ่างที่อยู่บนพื้นอย่างเวทนา เต็มไปด้วยเกล็ดมังกรที่แตกหักปักอยู่บนตัวเขา และบนพื้นเต็มไปด้วยเลือด พูดได้ว่าอ่อนแอถึงขั้นขีดสุดแล้ว
“ฟ้าผ่าแล้วเลื่อนขั้น! ฟ้าผ่าแล้วเลื่อนขั้นจริงๆด้วย ฉันคิดว่า ฉันโดนหิมะขั้วโลกอาบมาหลายปีตอนอยู่ที่ขั้วโลก น่าจะผ่านการฟ้าผ่าเลื่อนขั้นแล้ว ไม่นึกเลยฟ้าผ่าเลื่อนขั้นที่ในหนังสือโบราณกล่าวไว้ จะหายนะขนาดนี้”
“ฟ้าผ่านภาเก้าสาย จากสถานการณ์ตอนนี้ของฉัน น่าจะทนไม่ไหวถึงสามครั้ง แต่ครั้งแรกผ่านไปแล้ว ทนอีกแค่แปดครั้งน่าจะได้แล้ว!”
เหรินอู๋ซ่างเงยหน้ามองเมฆดำที่อยู่ข้างบน กลิ่นอายของหิมะออกมาจากร่างกายของเขา
‘แคร็ก……’
ฟ้าผ่าครั้งที่สองได้ลงมาจากฟากฟ้า ครั้งนี้ ฟ้าผ่าได้พากลิ่นอายของการทำลายล้างมาด้วย ทารุณกว่าครั้งแรกหนึ่งเท่า!
“หมัดมังกรโมโห！”
ท่านอาจารย์อู๋ซ่างเงยหน้ามองฟ้าที่กำลังผ่าลงมา มือทั้งสองกำหมัดไว้ กลายเป็นหัวมังกรที่ใหญ่มาก พุ่งไปที่ฟ้าผ่านั่น
‘แคร็ก……’
ฟ้าผ่าครั้งที่สองครั้งนี้ผ่าลงที่หมัดของท่านอาจารย์อู๋ซ่าง ทำเอาหมัดที่รวมตัวกันเมื่อกี๊แตกสลายออก ฟ้าผ่าที่รุนแรงผ่าจนท่านอาจารย์อู๋ซ่างกลายเป็นขี้เถ้าที่ดำ จากนั้นฟ้าผ่านั่นก็ลงไปในพื้น แล้วสลายไป
รัศมีรอบๆสิบเมตร กลายเป็นเถ้าถ่าน ไม่รู้ว่ามีสัตว์มีชีวิตมากมายเท่าไหร่ถูกผ่าในครั้งนี้
ท่านอาจารย์อู๋ซ่างนั่งลงกับพื้น ผมคิ้วถูกผ่าจนไม่เหลือ ทั้งตัวดำสนิท เหลือเพียงตาสองข้างที่ขยับไม่หยุด
‘ตูม……’’
ในท้องฟ้า ในเมฆดำนั้นฟ้าร้องอีกครั้ง
ท่านอาจารย์อู๋ซ่างยิ้มแหยๆ “มีอีกเจ็ดครั้ง แต่ตอนนี้ฉันใช้หมัดมังกรโมโหไม่ไหวแล้ว การที่จะเป็นเทพเจ้าได้นั้น ยากดั่งขึ้นสวรรค์ ตั้งแต่สมัยโบราณไม่รู้ว่ามีขั้นเทพกี่คนที่ต้องตายในขณะฟ้าผ่าเลื่อนขั้น ไม่สามารถผ่านจุดนี้ไปได้ ดูๆแล้ววันนี้ฉันผ่านจุดนี้ไปไม่ได้แล้วล่ะ!”
ตอนที่กำลังรอฟ้าผ่าครั้งที่สามอยู่นั้น ด้านนอกภูเขาว่างจี๋ มีคนวัยกลางคนที่ใส่ชุดผาวสีขาว ผมขาวเหมือนหิมะ รูปร่างแปลกประหลาดปรากฏกายขึ้นมา
เขาเอามือไขว้หลัง เดินที่ถนนเล็กๆอย่างช้าๆ ดูเหมือนช้า แต่แว็บเดียวก็มาถึงใต้ต้นไม้ที่เพิ่งจะฟ้าผ่าไปเมื่อกี๊ กำลังมองไปที่เหรินอู๋ซ่าง
ขณะนี้ที่จุดนี้เพิ่งจะถูกผ่าไปจนไหม้เกรียม ฉินหลั่งยืนอยู่บนป้อมไฟ ท่านอาจารย์อู๋ซ่างยืนอยู่บนพื้น คนที่ผมขาวยืนเอามือไขว้หลังอยู่ข้างๆ
ก่อนหน้าที่คนนั้นจะมาถึง ท่านอาจารย์อู๋ซ่างลืมตาขึ้น “อาจารย์ตระกูลเจี่ยน เจี่ยนชิวหลิง คุณมาแล้ว!”
เจี่ยนชิวหลิงเอามือไขว้หลังแล้วมองไปเมฆดำที่อยู่บนท้องฟ้า สายตามองข้ามไปต้นไม้และใบไม้ที่รอยอยู่เต็มไปหมด จนกระทั่งไปถึงฉินหลั่งที่กำลังยืนเอามือไขว้หลังอยู่
“ฉินหนานจง？”
เจี่ยนชิวหลิงยิ้มออกมา ตัวลอยขึ้นช้าๆ เหมือนใบไม้ที่ปลิวไปรอบๆ ไปอยู่ที่บนป้อมไฟ!
“เชด รีบดูนั่น คนที่ผมขาวใส่ชุดขาวนั้นเป็นใคร?”
“ยุคนี้ยังมีคนแปลกๆแบบนี้อยู่อีกหรอ? สวมชุดแปลกๆ”
คนนั้นเพิ่งพูดจบ ก็ถูกตบไปหนึ่งฉาด ถูกตบจนลอยไป
คนนั้นก็เป็นคนรุ่นหลังของตระกูลชั้นนำของเมืองหลวง ชื่อหยวนเทียนหัว
หลังจากที่โดนตบไปหนึ่งฉาดแล้ว หยวนเทียนหัวก็จับหน้าจะเกรี้ยวกราด แต่กลับพบว่าคนที่ตบเขาเป็นเจี่ยนโล่เฉินที่เป็นพญามารของโลกนี้ ก็หงอยลง
“มึงกล้าเหยียมหยามอาจารย์ของตระกูลเจี่ยน? ระวังกูจะอัดมึงเละนะ!”
เจี่ยนโล่เฉินด่า ทำให้คนแถวนั้นรู้ในทันทีว่าคนนั้นคือใคร!
“อาจารย์ของตระกูลเจี่ยนปรากฏตัวออกมาแล้ว!”
“เชด ที่แท้ก็เป็นนักรบขั้นเทพของเมืองหลวงเจี่ยนชิวหลิง!”
“เป็นเวลาสิบกว่าปีแล้วที่ไม่เห็นอาจารย์ของตระกูลเจี่ยนปรากฏกาย ไม่มีใครรู้ว่าตอนนี้อาจารย์ของตระกูลเจี่ยนฝีมือเป็นอย่างไร”
ตอนนี้แดนเทพทั้งหมด เจี่ยนชิวหลิงเป็นแดนเทพที่ขึ้นชื่อที่สุดของจีน
ใครก็ไม่คาดคิด ว่าการต่อสู้ของฉินหลั่งและเหรินอู๋ซ่าง จะดึงดูดให้อาจารย์ของตระกูลเจี่ยนเจี่ยนชิวหลังมาได้
เจี่ยนชิวหลิงมองฉินหลั่งตั้งแต่หัวจรดเท้า จากนั้นก็ทำความเคารพแบบจีนแล้วกล่าว “ฉินหนานจง?”
ฉินหลั่งพยักหน้า แล้วพุดด้วยน้ำเสียงเดียวกัน “เจี่ยนชิวหลิง?”
“ใช่! ฉันยังงงอยู่เลย ว่าใครเป็นเทพกันแน่ กลับไม่คาดคิดว่าจะเป็นเขาเหรินอู๋ซ่าง”
น้ำเสียงของเจี่ยนชิวหลิงส่งเสียงหมดอาลัยตายอยากออกมา “ไม่คิดว่าเขาต่อสู้กับแก สุดท้ายแล้วจะเป็นแดนเทพ ผ่านจุดนี้ไปได้ เสียดาย เขาเจ็บหนัก ตอนนั้นที่ฉันเลื่อนขั้น ยังใช้อาวุธศักดิ์สิทธิ์จึงจะผ่านภัยฟ้าผ่านภาเก้าสายมาได้ ตระกูลเหรินยังขาดจุดนี้ไป เกรงว่ายากที่จะผ่านด่านนี้ได้”
ฉินหลั่งกล่าวอย่างนิ่งสงบ “เขาผ่านไปได้!””
“หรอ? หรือคุณฉินมีวิชาอะไรที่ผ่านฟ้าผ่าเลื่อนขั้นได้งั้นหรอ? ฉันดูจากท่าทีของแก น่าจะยังไม่เป็นเทพหรอกนะ?”
นัยน์ตาของเจี่ยนชิวหลิงเป็นประกาย
“สายตาของอาจารย์ตระกูลเจี่ยนนี่ไม่เลวเลยนะ มองออกถึงความสามารถของผม!”
ฉินหลั่งมองไปที่เจี่ยนชิวหลิง พบว่าในร่างกายของอีกฝ่ายได้รวมกันเป็นแดนนักพรตจินตานแล้ว อีกอย่าง ยังมีสือตานกำลังลอยอยู่อีกด้วย! เจี่ยนชิวหลิงคนนี้ เป็นนักระดับสองดาวแดนนักพรตจินตาน!
เพียงแค่ตอนที่เขาเป็นเทพนั้นได้รวบรวมแดนนักพรตจินตาน อีกอันหนึ่งเป็นสือตาน แบบนี้เอง ฝีมือแบบนี้บนโลก มีน้อยมาก
เจี่ยนชิวหลิงแข็งแกร่งขนาดนี้ แล้วพระพุทธองค์จะแข็งแกร่งขนาดไหน?
ฉินหลั่งรู้สึกชิงดีชิงเด่นขึ้นมา แล้วกล่าว “ผมยังไม่เป็นเทพจริง แต่ฟ้าผ่าเลื่อนขั้นนี่ของเขามันแย่มาก ถ้าเป็นผม นิ้วเดียวก็ทำลายได้ล่ะ!”
เจี่ยนชิวหลิงช็อก ถึงขั้นนี้ของเขา คนที่อวดดีส่วนมากมักจะมีความสามารถจริง แต่ฉินหลั่งพูดว่านิ้วเดียวทำลายได้ ทำให้เจี่ยนชิวหลิงไม่ค่อยพอใจ
“คุณฉิน ฟ้าผ่าเลื่อนขั้นไม่ได้สบายอย่างที่แกคิดไว้นะ แดนเทพในโลกนี้ไม่ใช่จะมีทุกหนทุกแห่ง? แกยังไม่ข้ามจุดนี้ไป แต่ดูจากตรงนี้ แน่นอนว่าดูง่ายดาย แต่ตอนนี้ร่างอยู่กลางสายฟ้า จึงจะรู้ถึงความน่ากลัวของฟ้าผ่าเลื่อนขั้น ไม่ได้เหมือนที่แกคิดไว้ ตอนนั้นฉัน……”
เจี่ยนชิวหลิงว่าฉินหลั่งอย่างไม่พอใจ
“คุณคือคุณ ผมคือผม ถ้าผมให้ฟ้าผ่านี้หายไป มันจะไม่กล้ามา ถ้าผมให้มันหยุด มันจะไม่กล้าหายไป!”
ฉินหลั่งกล่าวอย่างกล้าหาญชาญชัย
“ฮ่าฮ่าฮ่า คุณฉิน แกนี่มันหลงระเริงจริงๆเลยนะ รอให้แกมาถึงจุดนี้ก่อน แล้วจะรู้ว่าฟ้าผ่าเลื่อนขั้นมันยากขนาดไหน! ”
เจี่ยนชิวหลิงมองฉินหลั่งแล้วส่ายหัวหมดคำพูด