รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 831 พระสามองค์จุติลงมายังโลก

หลี่สวนคงส่ายหัวเบาๆแล้วกล่าว “ยัง พระบุตรมาจุติมาเพียงคนเดียวเท่านั้น การมีชีวิตของพระเจ้าที่ประกอบด้วยพระบิดามีข้อดี แค่เพียงท่านหนึ่งปรากฏกาย นั่นหมายถึงจะไม่มีการสูญเสีย”
“ไอ้นี่มันเจ้าเล่ห์!”
เจี่ยนชิวหลิงหัวเราะอย่างเย็นชา
“พวกนี้มันเป็นสุภาพบุรุษจอมปลอม ปากบอกว่าจะช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ แต่ทำเรื่องปล่อยข่าวทำให้คนเข้าใจผิด”
หลี่สวนคงกล่าวอย่างไม่พอใจ
ทั้งสองคนพูดกันตรงๆโดยไม่ปิดบังใคร ยอดฝีมือหลายสิบคนบริเวณรอบๆผวาขึ้นในทันใด แต่กลับไปคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อนานมาแล้ว
เมื่อร้อยปีก่อน อาณาจักรเทลเลอร์ในตอนนั้นกำลังจะกวาดล้างโลก ตอนที่เหล่าทหารมาถึงยุโรปตะวันตกนั้น พระบุตรและพระวิญญาณบริสุทธิ์ทั้งสามได้ลงมาจุติยังโลกมนุษย์แล้ว!
พระบิดา พระบุตรและพระวิญญาณบริสุทธิ์ รวมสามคนอยู่ในร่างเดียว ถือเป็นพระเจ้า
แต่ถึงแม้ว่าจะเป็นแบบนี้ แต่ตอนที่ลงมือ มีเพียงพระบุตรและพระวิญญาณบริสุทธิ์สองคนเท่านั้นที่ลงมือ ถึงจะเป็นแบบนี้ แต่กองทัพสองแสนกว่าคนในตอนนั้น ก็ได้หายไปอย่างลึกลับ
นั่นมันกองทัพที่มีทหารกว่าสองแสนคนนะ! แม้แต่เจ้าหน้าที่ดูแลทหาร กระทั่งพ่อครัวและอื่นๆ ตั้งแต่หม้อและปืน ไปจนถึงปืนใหญ่ อะไรเล็กๆน้อยๆก็นับ เพียงแว็บเดียวก็หายไป ราวกับหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยอย่างไรอย่างนั้น
หลังจากสงครามครั้งนี้แล้วนั้น ชื่อเสียงพระบุตรและพระวิญญาณบริสุทธิ์ได้โด่งดังไปทั่วโลก ต่อให้เป็นประเทศที่เก่งมากในตอนนั้น ได้ใช้ยานอวกาศมายาในยุคโบราณ เมื่อยิงไปสองนัด ถึงแม้จะโจมตีถูกพระบุตรและพระวิญญาณบริสุทธิ์ แต่เพราะมีพระบิดาอยู่ สามคนร่างเดียว เมื่อมีคนหนึ่งที่ไม่ตาย ทั้งสามคนก็เลยไม่ตาย
ยานอวกาศมายา ก็ทำอะไรนักบุญคนนี้ไม่ได้
ผ่านมาหลายปีแล้ว พระบุตรได้ปรากฏกายขึ้นอีกครั้ง ทำให้ยอดฝีมือระดับเทพในโลกล้วนตะลึงไปตามๆกัน
“พระบุตรจุติมายังโลกมนุษย์ทำไมกันนะ? หรือว่ามาเพื่อแย่งของในมือของนักพรตฉิน?”
ยอดฝีมือระดับเทพอีกคนถาม
“ผียังรู้เลยว่าพระบุตรมาเพื่ออะไร แต่การที่พระบุตรจุติลงมานั้น หมายถึงเรื่องนี้ เทียบได้กับการทำลายล้างยุโรปตะวันตกในตอนนั้นเลยล่ะ!”
ยอดฝีมือระดับเทพสิบกว่าคนได้รู้ถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้แล้ว
ทางอีกฝั่ง มือของฉินหลั่งตกลงมา ก่อนจะจับมือน้อยๆที่บริสุทธิ์นั้นเอาไว้!
“เขาจับได้แล้ว จับได้แล้ว!”
ยอดฝีมือระดับเทพหลายคนตะลึง นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นพระบุตรถูกจับ ความรู้สึกนี้มันช็อกจริงๆ ราวกับจับแสงสว่างได้อย่างไรอย่างนั้นเลย
แสงสว่างนั่นลานตาขนาดนี้ จู่ๆแสงก็สว่างวาบทำให้คนไม่สามารถมองมันได้โดยตรง ฉินหลั่งแสบตาไปหมด
ในขณะเดียวกัน จินตานสี่ลูกที่เป็นของเย่หนานเทียนก็เล็กลงทันใด ราวกับถูกดูดไปอย่างไรอย่างนั้น
“แสงสว่างอันบริสุทธิ์เนี่ย แกคิดว่าฉันจะสนใจแสงสว่างนี้เหรอ?”
“เสแสร้งหลอกลวงจริงๆ ไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้นะ!”
ฉินหลั่งตะคอกออกมา พลางจับไปที่แขนนั่น แล้วลากร่างที่สว่างวาบออกมา
“บาทหลวงใหญ่ชุดแดง！”
หลี่สวนคงเห็นผู้เฒ่าที่ถูกลากออกมาก็กล่าวอย่างประหลาดใจ
“พระบุตรสิงร่างบาทหลวงใหญ่ชุดแดงแล้ว!”
เจี่ยนชิวหลิงดูแคลน “ที่แท้พระบุตรก็ชอบควบคุมจิตวิญญาณเทพแบบนี้เหมือนกันหรอ ไม่รู้ว่าผู้เฒ่าชุดแดงนี้จะรับไหวไหมนะ”
หลี่สวนคงยิ้มแล้วส่ายหน้า “เกรงว่าครั้งนี้พระบุตรจะคิดผิดไป ฝีมือที่เขาปล่อยออกมาตอนนี้ แม้แต่ฉันก็สามารถต่อสู้กับเขาได้ ยิ่งมีนักพรตฉินอีก พวกเรารอดูเรื่องสนุกๆได้เลย”
“พี่หลี่สายตาของพี่แม่นกว่าผม พวกเราเตรียมตัวหน่อยมั้ย เพื่อไม่ให้ยอดฝีมือคนอื่นมาวุ่นวายอีก?”
เจี่ยนชิวหลิงมองไปรอบๆ พลางกล่าวอย่างเป็นห่วง
“ไม่ต้อง ประเทศจีนมีนักพรตฉิน ซึ่งแข็งแกร่งกว่านับร้อยปี”
หลี่สวนคงหัวเราะ พลางยืดอดขึ้น
ในตอนนี้ฉินหลั่งกำลังมองไปยังบาทหลวงใหญ่ที่กำลังสวมใส่ชุดกี่เพ้ายาวสีแดง ดวงตาทั้งสองข้างดูเปล่งประกาย พลางหัวเราะ “คิดว่ามีร่างกายแล้วแกจะกล้าออกมา ยังคิดว่าตัวเองเป็นนักบุญหรือไง?”
“ข้าคือเทพเจ้าเด็ก ชื่อย่าจื่อ”
ราวกับตาสองข้างสามารถพูดได้ แม้จะไม่เปิดปาก แต่เสียงกลับดังเข้าไปในหูของทุกคน
“ชื่อนี้ไม่เพราะเอาเสียเลย! พ่อของแกตั้งชื่อไม่เป็นหรือไง?”
ฉินหลั่งดูแคลน พลางยกมือกำหมัด แล้วต่อยไปที่หน้าผากของบาทหลวงใหญ่เข้าอย่างจัง
“มนต์เทพ จอกศักดิ์สิทธิ์”
บาทหลวงใหญ่เงยหน้าขึ้น ทันใดนั้นก็มีแก้วไวน์สีทองปรากฏขึ้นบนหน้าผากของเขา แก้วไวน์ส่องประกาย ก่อนจะไปห้อมล้อมหมัดของฉินหลั่งเอาไว้
แก้วไวน์ศักดิ์สิทธิ์นั้น เป็นแก้วตอนที่พระบิดาใช้รับเลือดของตัวเองตอนที่ทุกข์ทรมาน ให้สาวกของเขาดื่มเข้าไป ก่อนจะสร้างลูกศิษย์สิบสามคนขึ้นมา
ตอนนั้นที่พระบิดาได้พูดเอาไว้ว่าพลังของแก้วไวน์ศักดิ์สิทธิ์นั้นแข็งแกร่งมาก จนสามารถทำให้เป็นปรมาจารย์ได้!
‘ตูม……’
ฉินหลั่งปล่อยหมัดออกไป แก้วศักดิ์สิทธิ์นี้สั่นสะเทือน ก่อนจะหยุดลง
ร่างกายของบาทหลวงใหญ่ชุดแดงถูกหมัดของฉินหลั่งชกไปจนตัวสั่นเล็กน้อย จนมีเสียงเฮือกออกมา แม้หมัดนี้ของฉินหลั่งจะมีพลังไม่มากเท่าไหร่ แต่พระบุตรรับเอาไว้ได้ ก็แสดงให้เห็นถึงฝีมือของเขาแล้ว
“เอ๊ะ? เครื่องรางศักดิ์สิทธิ์นี่!”
ฉินหลั่งมองแก้วศักดิ์สิทธิ์ พลันยกมือขึ้นแล้วจับไป!
“แกจะทำอะไรงั้นเหรอ?”
เสียงของพระบุตรดูหวาดผวา พลางเงยหน้าแล้วถอยหลังไป ในมือนั้นมีดาบสีทองปรากฏขึ้น พลันฟันไปย้อนขึ้นไปด้านบน
“ดาบศักดิ์สิทธิ์ นี่คือการลงโทษของพระเจ้า！”
ดาบยาวของพระบุตรส่งเสียงอันบริสุทธิ์ ราวกับว่าจะสามารถผ่าฟ้าได้อย่างไรอย่างนั้น
“อืม? เครื่องรางศักดิ์สิทธิ์อีกแล้วเหรอ! แกนี่มันมีของมากมายจริงๆเลยนะ!”
ในสายตาของฉินหลั่งมันเต็มไปด้วยความพิเศษ ทันใดนั้นแท่งไม้หุนเทียนก็ปรากฏขึ้น ก่อนจะขวางดาบเอาไว้
‘ตูม……’
เครื่องรางศักดิ์สิทธิ์ทั้งสองชนเข้าด้วยกัน เกิดเป็นการสั่นสะเทือนขึ้น น้ำทะเลนั้นได้ลดลงไปกว่าสิบเมตร ยอดฝีมือกว่าสิบคนเริ่มถอยหลังไปไกลเรื่อยๆ แม้แต่เสื้อผ้าของหลี่สวนคงก็พลิ้วไหวไป จนต้องถอยหลังไปกว่าสี่ห้าก้าว
ฉินหลั่งก็ถอยหลังเพราะแรงสะเทือนนี้เช่นกัน นัยน์ตาเป็นประกายแล้วกล่าวอย่างตื่นเต้นว่า “ดี ทำดี! เอาอีก!”
ตอนนี้พระบุตรกลับน้ำท่วมปาก พลังในร่างกายถูกกระชาก จนทำให้กระอักเลือดออกมา ถึงแม้เขาจะไม่ถอยหลัง แต่กลับแบกรับแรงกดดันไว้มากกว่าฉินหลั่งเสียอีก เมื่อกี้พระบุตรได้ใช้กำลังของตัวเองที่มีทั้งหมด แต่ฉินหลั่งกลับไม่รื่นเริงอย่างไม่เกรงกลัวเสียอย่างนั้น แล้วยังกล่าวอย่างยโสโอหังว่าให้ทำอีก พระบุตรเพิ่งจะพบว่าเขาประมาทคู่ต่อสู้เกินไปแล้ว
แต่ตอนที่คิดจะจากไปนั้น กลับดูเป็นไปไม่ค่อยได้ ฉินหลั่งยกแท่นไม้ขึ้น พลางเอาไม้ลงมาอย่างตื่นตาตื่นใจ
เมื่อเห็นแท่งไม้สีดำนั้นฟาดลงไป พระบุตรทำได้เพียงชูดาบยาวขึ้นอีกครั้งอย่างเลือกไม่ได้ แล้วต่อสู้กับฉินหลั่ง
‘ตูม……’
มันเป็นการโจมตีอย่างรุนแรงอีกครั้ง
ครั้งนี้ฉินหลั่งลอยไปกว่าเมตร ด้วยใบหน้าแดงก่ำ
“นักพรตฉิน！”
หลี่สวนคงและเจี่ยนชิวหลิงตะลึง นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นฉินหลั่งถูกคู่ต่อสู้โจมตีจนถอยไป
“ฉิน……”
นางฟ้าจื่อเถาเห็นฉินหลั่งถูกโจมตีลอยไป จึงส่งเสียงอย่างร้อนรนออกมา
“ฮ่าๆ ไม่เป็นไร มาอีกสิ!”
ฉินหลั่งตื่นเต้นไม่หยุด ก่อนจะเรียกแท่งไม้หุนเทียนมาอีกครั้ง
พระบุตรอีกฝั่งยังไม่ทันชูดาบขึ้น กลับร้อง‘อ๊าก’ออกมา ก่อนจะอ้วกออกมาเป็นเลือดสีม่วงสด
ในตอนที่กระอักเลือดออกมานั้น พระบุตรก็ชูดาบในมือขึ้น
‘ปัง……’
การโจมตีอย่างหนักหน่วง ทำให้พระบุตรและคนอื่นพากันดิ่งลงน้ำลึกไป
“เหอะ ยังเป็นคนอยู่หรือเปล่าเนี่ย? นี่มันเทพสงครามชัดๆ!”