รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 90 แผนการของเย้นนี

บทที่ 90 แผนการของเย้นนี
ในเวลานี้ฉินหลั่ง จัดทรงผม และจัดระเบียบตัวเองในคฤหาสน์แล้วเดินออกมาจากชุมชนชุ่ยเต่าหัวถิง เรียกรถแท็กซี่ และตรงไปที่สถานีรถไฟความเร็วสูง เขาต้องการไปเซี่ยงไฮ้เพื่อเซอร์ไพรส์จงยู่  
ซื้อตั๋วเสร็จ ก็รอในห้องโถงรอเป็นเวลายี่สิบนาที ก่อนที่จะตรวจตั๋ว ฉินหลั่งเข้าแถวแล้ว ในเวลานี้ เขาก็ได้รับโทรศัพท์จากหวงเกอ 
“ฉินหลั่ง คืนนี้ฉันเลี้ยงอาหารที่เซียนหย่าจุน คืนนี้แปดโมงไม่มาไม่ได้นะ”เห็นได้ชัดว่าหวงเกอมีความสุขมาก ไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไร  
“เอ่อ….ฉันมีธุระ….”ฉินหลั่งกำลังจะอธิบายกับหวงเกอว่าตัวเองกำลังจะไปเซี่ยงไฮ้เพื่อดูจงยู่แสดงโชว์ แต่หวงเกอไม่ยอมให้เขาพูดจบ เขาก็แย่งพูดขึ้นมาว่า: “ตอนเที่ยงวันนี้ฉันไปที่บ้านโจวซินพบพ่อแม่ของเธอ พ่อแม่ของเธอตกลง หลังจากเรียนจบให้ฉันกับโจวซินแต่งงานกัน เรื่องนี้นายจะไม่มาฉลองกับเพื่อนหน่อยเหรอ แบบนี้ก็ไม่ใช่เพื่อนกันแล้ว”  
“จริงเหรอ พ่อแม่โจวซินตกลงแล้วเหรอ?นายนี่สุดยอดเลย!”ฉินหลั่งก็มีความสุขเหมือนกับหวงเกอ เขาบีบตั๋วรถไฟในมือไว้แน่ มือเหลือบมองไปที่เจ้าหน้าที่ตรวจตั๋วที่กำลังตรวจตั๋ว ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดก็เลือก  หันกลับมาและออกไป: “ก็ได้ คืนนี้ฉันไปแน่ เรียกเหรินห้าวพวกเขามาด้วย…..” 
หวงเกอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉินหลั่ง มีเรื่องน่ายินดีแบบนี้ ไม่ไป มันก็คงจะดูไม่ดี ฉินหลั่งเองก็ไม่สบายใจ ดังนั้นสุดท้ายเขาก็เลือกที่จะเปลี่ยนโปรแกรม 
เมื่อนึกถึงจงยู่ ในใจฉินหลั่งก็รู้สึกผิด แต่ว่า เขาก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก เพราะว่าก่อนหน้านั้นฉินหลั่งก็บอกจงยู่ไปแล้วว่าไม่ไป ที่สำคัญท่าทางของจงยู่ก็เหมือนกับว่าไม่อยากให้ฉินหลั่งไป  
จงยู่คงจะไม่โทษฉัน   
ในเวลานี้ฉินหลั่งไม่ได้นึกถึงเลยว่า การเปลี่ยนแปลงกะทันหันในครั้งนี้ จะทำให้เขาเสียใจมากขาดไหน
กลับมาที่คฤหาสน์วันหยุดเซิ่งเจ๋ในเซี่ยงไฮ้ 
แสงไฟสว่างในคฤหาสน์ ทำให้ทั้งคฤหาสน์มีเอลักษณ์ที่หรูหราขึ้นมาก  
ริมทะเลสาบเทียมในคฤหาสน์ มีเวทีจัดด้วยโครงสร้างเหล็กสูงครึ่งเมตร พื้นหลังของเวทีเป็นม่านโปสเตอร์ขนาดใหญ่ที่มีสไตล์ บนหน้าปกมีสาวสวยหลายสิบคนทำท่าทางที่น่ารัก ตัวหนังสือรายการ“《Hello，girls》”ก็มีความโดดเด่น 
แสงไฟหลากสี ทะเลสาบเทียมโดยล้อมรอบ โดยต้นไทรสูง ทำให้สวยงาม  
ด้านหน้าเวทีเป็นที่นั่งของอาจารย์กรรมการผู้ตัดสิน แต่ละคนมีการออกแบบที่ไม่ซ้ำกัน ดูเท่เป็นพิเศษ และยังมีอีกสิบกว่าที่นั่ง ที่พวกนี้ให้กับพวกทายาทเศรษฐีนั่ง ส่วนที่เหลือ“นักแสดงประกอบ”อีกสองร้อยคนที่เชิญมา ทำได้เพียงแค่ยืน มีผู้กำกับอยู่ในที่นี้ ให้พวกเขาร้อง และให้พวกเขาร้องโห่เรียกเป็นกำลังใจ  
ในเวลานี้ มุมถัดจากออกมาจากที่นั่ง ถังปอกำลังใช้เวลาสุดท้ายที่เหลืออยู่คุยกับเย้นนีอย่างสนิทสนมชิดใกล้  
“ที่รัก เดี๋ยวฉันจะถ่ายรูปเธอออกมาให้สวยๆเลย น่าเสียดายนะที่เธอไม่ใช่นักร้องนำ สาวบ้านนอกที่มาจากบนดอยน่ารำคาญจริงๆ พี่เฉินของพวกเธอก็มีตาหามีแววไม่…..”ที่คอของถังปอห้อยกล้องสะท้อนภาพเลนส์เดียวอยู่ และบ่นอย่างโกรธเคืองแทนเย้นนี 
 
“ไม่เป็นไร หล่อนเป็นนักร้องนำแล้วยังไงล่ะ อย่าลืมนะว่า ในฐานะที่เป็นถึงนักร้องนำ ตอนที่โดดเด่นก็เป็นหล่อน ตอนที่ซวยเกิดอะไรขึ้นก็เป็นหล่อนที่ต้องรับผิดชอบ”เย้นนียิ้มอย่างมีเลศนัย 
“ทำไมเธอพูดแบบนี้ล่ะ หรือว่ามีวิธีอะไรจัดการหล่อนล่ะเหรอ?”ถังปออย่างรู้ใจเย้นนีเกิน ในเวลานี้เธอไม่ได้พูดเรื่องแย่ๆของจงยู่ แต่ดูท่าทางเหมือนจะมีความสุขมาก ต้องคิดแผนอะไรอยู่อย่างแน่นอน  
ดวงตาของเย้นนีเหลือบไปมองตาของถังปอ  แววตานั้นมีเลศนัยเหมือนรู้เรื่อง หล่อนก้มหัวลง หยิบขวดเล็กๆสีน้ำตาลออกมาจากกระเป๋าเสื้อผ้า แล้วมองสังเกตไปรอบๆอย่างระมัดระวัง ใช้ตัวปิดบังไว้ และแอบเขย่าเบาไปตรงหน้าถังปอ 
“นี่คืออะไร?”ถังปอถามขึ้นด้วยความสงสัย  
เย้นนียิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เขย่งปลายเท้าขึ้น แล้วเอามือขึ้นมาวางไว้ข้างหูถังปอ แล้วกระซิบบอกไม่กี่คำ สีหน้าของถังปอยิ่งอยู่ก็ยิ่งตื่นเต้น หลังจากที่เย้นนีพูดจบ แววตาของถังปอก็เปล่งประกายขึ้นมาแล้วพูดว่า: “ จะฆ่าสาวบ้านนอกที่มาจากบนดอยให้ตาย…..”  
ถังปอถามอย่างลังเลเล็กน้อย: “ทำแบบนี้ไม่โหดเหี้ยมมีไปหน่อยเหรอ อีกอย่าง ถ้าหล่อนเป็นอะไรบนเวที จะมีผลกระทบต่อเธอหรือเปล่า?”  
“โหดเหี้ยมอะไรล่ะ? ใครให้มันมาแย่งตำแหน่งนักร้องนำของฉัน ฉันไม่สน ขอแค่ฉันแสดงได้ดี กรรมการก็จะมองไม่ออก บางทีนี้อาจเป็นโอกาสของฉัน”เย้นนีกล่าวตามอำเภอใจ  
“ไม่พูดแล้ว นายรีบไปนั่งเถอะ งานก็กำลังจะเริ่มแล้ว อย่าลืมถ่ายฉันออกมาให้สวยๆนะ”เมื่อเย้นนีพูดจบ ก็ยิ้มอย่างมีเล่ห์เหลี่ยม เดินไปที่ด้านเวทีที่มีผู้เข้าร่วมแสดงพักอยู่  
ในเวลานี้จงยู่พวกหล่อน เฉินจิ้งอี๋กำลังเฝ้าดู การฝึกซ้อมครั้งสุดท้าย เมื่อเห็นเย้นนีกลับมาแล้ว เฉินจิ้งอี๋ก็รีบเรียกหล่อน มาซ้อมด้วยกัน หลังจากฝึกซ้อมเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง เฉินจิ้งอี๋ก็บอกเกี่ยวกับข้อระวังต่างๆให้กับจงยู่พวกหล่อน จากนั้นก็ปล่อยให้พวกหล่อนไปพักผ่อน เตรียมตัวที่จะขึ้นแสดงบนเวที  
ด้านหลังมีความเข้าร่วมแข่งขันแสดงมากมาย ทุกคนก็เป็นกังวลมาก 
“จงยู่ ให้ ดื่มน้ำหน่อย”ในขณะนี้ เย้นนีเดินมาตรงหน้าจงยู่ แล้วยื่นน้ำแร่มาให้เธอ 
 
“ไม่เป็นไร ฉันกลัวตอนขึ้นเวทีจะปวดฉี่”จู่ๆเย้นนีก็เอาน้ำให้ตัวเอง นี่เกินความคาดหมายของจงยู่ มันก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีอย่างหนึ่ง แต่จงยู่ก็ไม่มีทางไม่ให้เกียรติกับเย้นนี  
“ไม่เป็นหรอกนะ ขึ้นเวทีแค่ไม่กี่นาทีเอง ฉันตั้งใจซื้อให้เลยนะ เธอดูเจียวเจียว หย่าหย่าพวกหล่อนก็มี ถ้าเกิดเธอไม่ดื่ม น้ำที่ซื้อเกินหนึ่งขวดนี้ก็สิ้นเปลืองนะซิว่ามั้ย? เธอก็ดื่มเถอะ”เย้นนียัดน้ำใส่มือของจงยู่ ไม่มีทางเลือกอื่น จงยู่จึงรับไว้  
“ทำไมไม่ดื่มล่ะ? ดื่มหน่อยก็จะช่วยลดคลายความตึงเครียดได้ ฉันชนกับเธอหนึ่งที”เย้นนีใช้ขวดน้ำในมือ  ยิ้มแล้วชนกับจงยู่หนึ่งที ตัวหล่อนเองดื่มก่อน จงยู่ก็ไม่ดื่มก็ไม่ได้ หล่อนถือขวดน้ำขึ้นมาจิบเล็กน้อย มองดูท่าทางของจงยู่ที่กลืนน้ำลงไป แววตาเย้นนีก็แสดงออกมาถึงความเยือกเย็น  
“โอเค เดี๋ยวพวกเราก็จะขึ้นเวทีกันแล้ว เธอก็จัดการจัดระเบียบตัวเอง จำไว้อย่าทำให้พวกเราDream girlsตกม้าตายล่ะ”เย้นนียิ้มอย่างมีเลศนัย หลังจากพูดเสร็จ ก็เดินไปที่ก่องเจียวและจางเสี่ยวหย่า 
เมื่อจงยู่ได้ยินคำพูดสุดท้ายของเย้นนี ก็รู้สึกแปลกๆ เธอคิดอยู่ชั่วครู่ แล้วก็เริ่มกลับมาคิด เรื่อง ประเด็นข้อระมัดระวังในการขึ้นเวที  
แปดโมงตอนกลางคืน รายการ《Hello，girls》ได้เปิดตัวอย่างเป็นทางการ ในเวลาเดียว ฉินหลั่งที่อยู่ห่างไกลในจินหลิงก็มาถึงที่เซียนหย่าจุนเพื่อฉลองให้กับหวงเกอที่ได้การยอมรับจากแม่ยาย 
อาจารย์ผู้ฝึกทั้งสี่คนร่วมกันร้องเพลง《ยิ้มเย้ยยุทธจักร》 “นัดแสดงประกอบ”ที่อยู่ในที่นี้ก็ปรบมืออย่างเสียงดัง เพื่อกลับไปนั่งที่กรรมการผู้ตัดสิน  
พิธีกรสุดหล่อขึ้นมาบนเวทีเพื่อกล่าวคำพูด และไม่นาน นักแสดงก็เริ่มแสดงโชว์บนเวที 
ผู้ที่มาเข้าร่วมการแข่งขันแสดงเป็นกลุ่มผู้หญิงที่มีความสามารถมาก หนึ่งกลุ่มร้องหนึ่งกลุ่มเต้น  ร้องเพลงและการเต้นมีความสวยงามเป็นพิเศษ ทำให้ผู้ชมสองพันต่างพากันชื่นชม ในขณะเดียวกันพวกเขาก็มีส่วนร่วมใน “การแสดง”  และปรบมือกันมากขึ้น  ร้องไชโย บางคนถึงกับปาดน้ำตาด้วยความตื่นเต้น และมีความตื่นเต้นไม่น้อยไปกว่าการแสดงบนเวที 
ตอนนี้บรรยากาศมีชีวิตชีวามาก แต่กรรมการผู้ตัดสินทั้งสี่คนล้วนเป็นคนที่มีแต่ชื่อเสียง พวกเขาจะไม่มีการพูดจาอ่อนหวานเลย และทำต่อรายการนี้อย่างรุนแรง และยังชี้ให้เห็นปัญหาและข้อบกพร่องของทีมหญิงหลายกลุ่มอย่างไม่เกรงใจเลย    
เมื่อเวลาของจงยู่และคนอื่นๆใกล้เข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ อารมณ์ของจงยู่ก็เริ่มกระวนกระวายมากขึ้นเรื่อยๆ แต่เธอมั่นใจว่า จะสามารถทำการแสดงโชว์ได้ดีอย่างแน่นอน  
ในขณะนี้ จงยู่รู้สึกเจ็บที่ท้องเล็กน้อย เธอลูบเบาๆ โดยคิดว่าร่างกายน่าจะได้รับความเย็น เอามือประกบไว้สักพักก็น่าไม่เป็นอะไร  
การแสดงโชว์บนเวทียังคงดำเนินต่อไป ด้านล่างเวทีกรรมการผู้ตัดสินกำลังพูดคุยกันว่าผู้แสดงโชว์กลุ่มไหนผ่านหรือไม่ผ่าน  ก็พูดคุยกันอย่างกระตือรือร้น อาจารย์ทั้งสี่เป็นรุ่นพี่ในวงการบันเทิง การพูดการจาก็มีน้ำหนัก น่าสนใจและมีเทคนิค ผู้ที่เข้าแข่งขันที่เข้าร่วมรายการรู้สึกลึกๆ ว่าอาจารย์ยังไงก็คืออาจารย์ 
สำหรับจงยู่ที่อยู่ด้านล่างเวที ความเจ็บปวดของท้องก็ยิ่งอยู่ยิ่งรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ  จงยู่ในตอนนี้ ไม่สามารถคิดได้อีกต่อไปว่าจะทำตัวต้องอย่างไรหลังจากขึ้นเวทีแล้ว ความสนใจทั้งหมดของเธอไปอยู่ที่การต้านทานต่อความเจ็บปวด   
“พวกเธอกำลังจะขึ้นเวทีเร็วๆนี้แล้ว ฉันขอเตือนอีกครั้งนะ หลังจากขึ้นเวทีแล้วก็อย่าคิดเรื่องอื่น พวกเราเป็นแค่ผู้เข้าแข่งขันธรรมดา…..”ต่อไปก็จะเป็นจงยู่พวกหล่อนแล้ว เฉินจิ้งอี๋เดินไปตรงกลางจงยู่พวกหล่อนทั้งห้าคน บอกกับพวกหล่อนครั้งสุดท้าย ขณะที่พูดอยู่ หล่อนก็สังเกตเห็นสีหน้าที่ซีดเซียวของจงอยู่ และมีเม็ดเหงื่อที่บนหน้าผาก เฉินจิ้งอี๋ตกใจมาก: “จงอยู่ เธอเป็นอะไร?”  
หัวย่าหนานพวกหล่อนถึงค่อยสังเกตเห็นความผิดปกติของจงยู่ มีเพียงเย้นนีมองดูหล่อนด้วยความตื่นเต้น ขวดน้ำที่ให้เอาให้จงยู่ดื่มก่อนหน้านั้น เธอใส่“หลอกลวงดอกทอง”ลงไปขนาดมาก  “หลอกลวงดอกทอง”เป็นยาชนิดหนึ่งที่ขายทางอินเทอร์เน็ต ซึ่งออกแบบมาเป็นพิเศษเพื่อหลอกล่อผู้คน สิบกรัมสามารถทำให้ผู้คนรู้สึกเจ็บปวดจากอากาศหนาวเย็นในช่วงฤดูหนาวได้ เย้นนีวางยาจงยู่ไปสามสิบกรัม! 
“เป็นยังไง ยังโอเคอยู่มั้ย?”กัวย่าหนานรีบโอบไหล่ของจงยู่ แล้วถามอย่างเป็นห่วง   
“ไม่เป็นไร ตอนเช้าตื่นมาอากาศอาจจะเย็นเกินไป ก็เลยปวดท้อง….เล็กน้อย พวกเธอไม่ต้องเป็นห่วง ไม่ส่งผลกระทบต่อฉันมากนัก” 
 
“ยังจะพูดอีกเหรอว่าไม่ค่อยปวด? เธอดูนี่ ผมก็เริ่มเปียกแล้ว”กัวย่าหนานมองไปที่จงยู่อย่างเป็นห่วง แล้วหล่อนก็มองไปที่เฉินจิ้งอี๋: “พี่เฉิน ตอนนี้พาจงยู่ไปตรวจที่โรงพยาบาลเถอะ” 
“ใช่ค่ะ พี่เฉิน ดูท่าทางจงยู่แล้ว น่าจะเจ็บปวดมาก ให้เธอกลับไปพักผ่อนเถอะ พี่สบายใจได้ พี่สบายใจได้ ฉันสามารถแทนที่ตำแหน่งของจงยู่ได้”เย้นนีก็พูดแทนจงยู่  
“พวกเธอคิดว่าไม่อยากขึ้นก็ไม่ต้องขึ้นก็ได้เหรอ”เฉินจิ้งอี๋ขมวดคิ้วแล้วมองไปที่กัวย่าหนานและเย้นนี  กฎของรายการ《Hello，girls》นั้นเข้มงวดมาก คนที่ขึ้นบนเวทีไม่ตรงกับคนที่ลงทะเบียน ก็จะถูกเจ้าภาพตัดสิทธิ์ทันที  
เฉินจิ้งอี๋ก็อยากให้จงยู่กลับไปพักผ่อนมาก แต่ว่าสถานการณ์จริงแบบนี้ก็ทำไม่ได้  
“จงอยู่ เธอยังสามารถไปต่อได้หรือเปล่า?”เฉินจิ้งอี๋นั่งยองๆตรงหน้าจงยู่ และถามอย่างเป็นห่วง  
“ฉันบอกแล้วว่า ฉันไม่เป็นไร พี่เฉิน….พี่สบายใจได้….”จงยู่เงยหน้าขึ้น และฝืนยิ้มพูด หล่อนไม่อยากทำให้คนอื่นเดือดร้อนเพราะตัวเอง แล้วก็ไม่อยากปล่อยโอกาสดีๆแบบนี้ผ่านไป  
“ดี จงยู่ดีมาก”เฉินจิ้งอี๋ลูบใบหน้าที่ซีดเซียวของจงยู่เบาๆ: “ไม่เป็นไร ขึ้นเวทีแค่ไม่กี่นาทีเอง ทนเอาหน่อยเดียวก็ผ่านไปแล้ว เดี๋ยวเธอลงมาจากเวที พี่เฉินก็จะพาเธอกลับไป….” 
ในเวลานี้ พิธีกรบนเวทีพูดเสียงดังอีกครั้ง: “ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นที่ยอดเยี่ยมของอาจารย์ทั้งสี่ท่าน วงเกิร์ลกรุ๊ปที่จะแสดงบนเวทีวงต่อไปมาจากเมืองหลวงเก่าของหกราชวงศ์นั้นก็คือจินหลิง พวกเขาทั้งสี่คนเป็นเด็กผู้หญิงที่มีบุคลิกเป็นของตัวเอง ไม่ว่าคุณจะรูปร่างหน้าตาที่น่ารัก หรือจะเป็นความไร้เดียงสา หรือชอบสไตล์ยุโรป คุณจะสามารถมองหาสิ่งที่คุณชอบในตัวพวกเธอได้อย่างแน่นอน พวกเราปรบมือต้อนรับพวกเธอมีนามว่าDream girls”  
เย้นนีพวกหล่อนเริ่มเดินขึ้นไปบนเวที เมื่อจงยู่ยืนขึ้นมา ท้องก็เจ็บปวดอย่างรุนแรงมากขึ้น 
เธอพบว่าเพียงแค่ยืนตรง ท้องก็จะเจ็บปวดเป็นสองเท่า แต่เพื่อไม่ให้สมาชิกคนอื่นกังวล จงยู่ก็อดกลั้นกับความเจ็บปวดนี้ ยืดเอวและเดินไปที่เวที  
“ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย?”กัวย่าหนานก็ถามจงยู่ ด้วยความเป็นห่วง 
จงยู่ยิ้มจางๆและส่ายหัวช้าๆ ตอนนี้แค่การอ้าปากทำให้เธอเจ็บและทนไม่ได้ จงยู่กลั้นหายใจ เธอบอกตัวเองว่า การแสดงจบลงภายในสิบนาที และเธอจะทนได้แน่นอน   
กัวย่าหนานยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายก็คำพูดกลืนลงไป เธอจับมือของจงยู่ แล้วเดินไปที่เวทีอย่างช้าๆ…..