บทที่ 15 สัตว์ร้ายผู้รับพนันจากผู้ริษยาและตอบกลับไปว่ากูไม่มีลูกอย่างมึง
เจียงฮ่าวได้ชำเลืองมองไปยังหลิวหยวนเล็กน้อยก่อนที่จะเปลี่ยนทิศทางเดินโดยไม่ใส่ใจหลิวหยวนแม้แต่น้อย
การเมินเฉยของเจียงฮ่าวนี้ทำให้หลิวหยวนโกรธจนระเบิดอารมณ์ออกมา
“เจียงฮ่าว เมื่อวานนี้แกก็แค่โชคดีเหมือนกับหนูตาบาดที่จับหนูตายได้ แกเมินฉันแบบนี้คิดว่าตัวเองวิเศษวิโสมาจากไหน”
“ถ้าแกเก่งจริงล่ะก็แกต้องทำแบบทดสอบภาษาอังกฤษวันนี้ให้ชนะฉัน”
“ถ้าฉันทำคะแนนมากกว่าแกแกต้องเรียกฉันว่าพ่อสามครั้ง”
“ถ้าแกชนะฉันฉันจะยอมเรียกแกว่าพ่อสามครั้ง”
หลิวหยวนนั้นคิดว่าคนอย่างเจียงฮ่าวไม่มีทางจะกล้าพนันกับคนอย่างมันอยู่แล้วมันจึงได้กล้าประกาศออกมาลั่นห้องแบบนี้
“หึหึหึ ถ้าแกกลัวฉันล่ะก็เรียกฉันว่าปู่เลยก็ได้นะ”
เสียงท้าทายของหลิวหยวนนั้นได้ทำให้นักเรียนในห้องต่างพูดถึงเรื่องนี้ในทันที่
“ว้าวววว หลิวหยวนไปเกี้ยวนางฟ้าซ่งไม่ติดเลยไปหาเรื่องเจียงฮ่าวเนี่ยนะ นี่เขาอิจฉาเจียงฮ่าวถึงจนาดนี้เลยเหรอ”
“ห้ะ” “หัวหน้าห้องเรานี่ไม่มีความอายเลยรึไงกัน หมอนั่นเก่งภาษาอังกฤษที่สุดในห้องเลยนะ”
“ใช่ มีแต่คนโง่เท่านั้นที่กล้าจะรับพนัน”
“…..”
เจียงฮ่าวที่ในตอนนี้นอนฟุบไปนั้นก็ค่อยๆเงียหน้าขึ้นมาช้าๆและพูดออกมาว่า
“ก็ได้ รับพนัน”
“แต่ว่ากูไม่มีลูกชายที่เป็นตัวโง่งมแบบมึง ถ้ากูชนะล่ะก็มึงจงไปคลานรอบสนามแล้วเห่าสามครั้งซะ ”
เมื่อสั้นคำพูดที่ไม่แยแสของเจียงฮ่าวก็ได้บังเกิดเสียงหัวเราะจนดังลั่นห้องจากเพื่อนร่วมชั้นทุกคน
แต่ก็ยังมีอีกหลายคนที่ไม่ชอบหน้าหลิวหยวนตกตะลึงกับการตอบสนองของเจียงฮ่าว
“แม่…เอ๊ย เจียงฮ่าวโง่เง่าได้ขนาดนี้เลยเหรอ”
“ชิบ…แบบนี้ไอ้เวรนั่นก็รีบรับคำน่ะสิ”
“เจียงฮ่าวแม่…อ่อนฉิบหายเลย โดนไปแค่นี้ก็ตกหลุมพลางแล้ว”
“……”
ไม่มีใครสักคนในห้องที่คิดว่าเจียงฮ่าวนั้นจะกล้าพนันออกมาแบบนี้
ถึงแม้ว่าคำพูดของเจียงฮ่าวนั้นจะทำให้หลิวหยวนนั้นต้องกัดฟันแน่นจนปากสั่น แต่เมื่อมันก็มาคิดได้ว่านี่เท่ากับว่าเจียงฮ่าวยอมรับพนันกับมันแล้ว
“เยี่ยม” “ตกลง”
เมื่อพูดจบ หลิวหยวนได้หันหลังกับและเดินกลับไปยังที่ของตน
เจียงฮ่าวยังคงไม่ใส่ใจ เขาได้ลอบมองค่าสถานะของตนไปพลางยิ้มไปพลาง
ชื่อเจ้าของระบบ: เจียงฮ่าว
ระดับ 1: (7.3/10)
อายุ: 18 ปี
ความแข็งแกร่ง: 8 (ผู้ใหญ่ปกติมีค่าเป็น 1)
ความว่องไว: 2.8 (ผู้ใหญ่ปกติมีค่าเป็น 1)
ค่าวิญญาณ: 2.8 (ผู้ใหญ่ปกติมีค่าเป็น 1)
ค่าความทรหด: 0.8 (ผู้ใหญ่ปกติมีค่าเป็น 1)
ทักษะ: คณิตศาสตร์ ระดับ 3 (0/10) ภาษา ระดับ 3 (0/10) ภาษาอังกฤษ ระดับ3 (0/10) ฟิสิกข์ ระดับ 3 (0/10) เคมี ระดับ 3 (0/10) ชีววิทยา ระดับ 3 (0/10) เทพเจ้าโรงครัว ระดับ 1 (0/10)
ทักษะติดตัว: สัมผัสภยันตราย ระดับ 2 (0/10) พลังมหาศาล ระดับ 1 (0/10)
คะแนนทักษะ: 6.3
มิติส่วนตัว: เปิดใช้งาน
สำหรับเจียงฮ่าวแล้ว คนอย่างหลิวหยวนนั้นไม่ได้ต่างอะไรไปจากตัวตลก มีหรือที่เขาจะต้องใส่ใจ
ในตอนนี้เอง เจียงฮ่าวก็ได้หยิบบัตรเชิญของซ่งหว่านเอ๋อออกมาพร้อมความรู้สึกหนึกอึ้งอยู่ภายในใจ
“……เอาของขวัญอะไรไปดีล่ะเนี่ย….”
“…..”
เพียงพริบตาเดียว คาบที่สองก็เสร็จเสิ้น ทันทีที่อาจารย์คนหนึ่งเดินออกไป อาจารย์ผู้หญิงวัยกลางคนอีกคนหนึ่งก็ได้เดินเข้ามาพร้อมทั้งโวกเหวกโวยวายไปพลางโบกสะบัดกระดาดปึกหนึ่งในมือไปพลาง
“รีบๆไปเห้องน้ำซะ ถ้าฉันเริ่มให้ทำแบบทดสอบแล้วทุกคนห้ามออกไปห้องน้ำในระหว่างการทดสอบเด็ดขาด”
ผู้หญิงคนนี้เป็นอาจารย์สอนภาษาอังกฤษของเจียงฮ่าว โจวหง เป็นอาจารย์ที่ดุและเฉียบขาดคนหนึ่ง
ในตอนนี้ กระดาษข้อสอบได้ถูกส่งออกไปแล้ว โจวหงได้กล่าวเตือนนักเรียนในห้องอีกครั้งก่อนที่จะประกาศเริ่มทำข้อสอบ
เจียงฮ่าว เมื่อได้รับกระดาษข้อสอบมานั้น หลังจากมองไปปราดนึงก็พบว่า ข้อสอบเหล่านี้ล้วนแล้วแต่ทำให้เขานั้นชวนง่วงเป็นอย่างยิ่งเพราะแต่ละข้อนั้น สำหรับเขาในตอนนี้แล้วง่ายเสียยิ่งกว่าง่าย หลังจากถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย เขาก็ได้เริ่มทำข้อสอบในทันที
ที่แถวหน้าในตอนนี้ หลิวหยวที่หันมาส่งข้อสอบให้เพื่อนนั้น มันได้ลอบมองไปที่เจียงฮ่าวด้วยสายตาเหี้ยมเกรียมราวกับว่าตัวมันนั้นชนะพนันอย่างแน่นอน
หลังจากเริ่มสอบไปแล้ว โจวหงยืนอยู่ที่แท่นตรงกลางห้องพลางสอดส่องสายตาตรวจสอบการทุจริตของนักเรียนในห้อง
ไม่นานนัก เวลาก็ล่วงเลยไปเพียงยี่สิบนาที
“อาจารย์ เสร็จแล้วครับ”
เป็นตอนนี้เองที่เสียงหนึ่งนั้นได้ทำลายความเงียบงันในห้อง
