บทที่ 38 หัวใจมนุษย์นั้นทั้งเย็นชาและอบอุ่น ทุกคนต่างก็รู้เรื่องนี้ดี
ในตอนนี้เอง เจี่ยงฮ่าวสามารถคาดเดาได้ทันทีว่าสาวน้อยคนนี้สมควรจะเป็นหลานของคนแก่ที่อยู่ในชุดจีนนิยมนั่น
หญิงสาวคนนี้ได้มาเดินเล่นที่สวนกับปู่ของเธอแต่ แต่โดยไม่มีใครคาดคิดว่าอยู่ๆปู่ของเธอจะล้มพับไปแยๆอย่างนี้
คนที่ใจดีบางคนได้ทำการเรียกรถพยาบาลให้แล้ว อย่างไรก็ตาม ด้วยช่วงเวลาแบบนี้ ทุกคนต่างก็เชื่อว่าต้องใช้เวลามากกว่ายี่สิบนาทีกว่ารถพยาบาลจะมาถึง
ต่อให้จะมีคนอาสาพาไปโรงพยาบาลได้ก็ตาม แต่ด้วยกับสภาพสังคมในตอนนี้และยิ่งอีกฝ่ายเป็นคนแก่ด้วยแล้ว พวกเขาก็เกรงว่าไม่เพียงจะต้องแบกรับค่าใช้จ่าย ดีไม่ดีอาจจะถูกกล่าวหาว่าทำคนตายและถูกฟ้องจนหมดเนื้อหมดตัวเอาดื้อๆได้เลยด้วยซำ
พวกเขาจึงเลือกที่จะเข้าไปยุ่งถึงขั้นนั้น
ที่พวกเขาทำได้เพียงถ่างตารอดูคนสิ้นลมไปต่อหน้าต่อตา
“กว่ารถพยาบาลมาถึง ชายแก่คนนี้คงจะสิ้นลมไปแล้วเป็นแน่ ไม่รู้เหมือนกันแหะว่าแก่นชีวิตจะช่วยเขาได้รึเปล่า”
ในตอนที่เจียงฮ่าวนึกไปถึงความมหัศจรรย์ของแก่นชีวิตนั้น เสียงหนึ่งก็ได้ดังขึ้นมาในหัว
“ติ้ง เรียนนายท่าน แก่นชีวิตนั้นสามารถชุบชีวิตได้แม้แต่คนตายด้วยซ้ำ ไม่ว่าจะแผลสดหรือกระดูกหักก็ไม่เว้น ต่อให้ชิ้นส่วนขาดหายไป เมื่อได้รับแก่นชีวิตไปแล้วก็สามารถงอกขึ้นมาใหม่ได้ราวกับไฮดร้าก็ไม่ปาน”
ระบบได้ทำการตอบคำถามที่ค้างคาใจเจียงฮ่าวในทันที นี่ทำให้ตัวเขานั้นตกใจในทันทีด้วยเช่นกัน
“ห้ะ แก่นชีวิตนี่ดีขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย ดูเหมือนว่าฉันเองจะดูถูกสรรพคุณของแก่นชีวิตนี้เกินไปแล้วสินะ”
เขาในตอนนี้ตัดสินใจที่จะช่วยชายแก่คนนี้ ดังคำกล่าวที่ว่า การช่วยชีวิตคนได้นั้นเปรียบได้ดั่งการสร้างเจดีย์เจ็ดชั้น
อย่างไรก็ตาม เหนือสิ่งอื่นใดแล้ว เขาต้องหาแก่นชีวิตมาให้ได้ซะก่อน
ในตอนนี้ เจียงฮ่าวได้รีบแหวกฝูงชนออกไป เขารีบตรงไปยังมุมหนึ่งของสวนที่ไม่มีใครสนใจ หลังจากนั้นเขาได้ววางมือไปบนต้นไม้ในทันที
“ติ้ง ตรวจพบต้น… ท่านต้องการย่อยสลายหรือไม่”
“ย่อยสลาย”
“ติ้ง การย่อยสลายเสร็จสิ้น การย่อยสลายล้มเหลว ท่านได้รับค่าทักษะ 0.1 หน่วย ค่าประสบการณ์ 0.1 หน่วย”
ถึงแม้ในครั้งนี้จะล้มเหลว แต่เจียงฮ่าวก็ไม่ได้ใส่ใจ
เขาวางมือไปยังต้นไม้อื่นแบบสุ่มในทันที
“ติ้ง ตรวจพบต้น… ท่านต้องการย่อยสลายหรือไม่”
“ย่อยสลาย”
“ติ้ง การย่อยสลายเสร็จสิ้น การย่อยสลายล้มเหลว ท่านได้รับค่าทักษะ 0.1 หน่วย ค่าประสบการณ์ 0.1 หน่วย”
“…”
หลังจากทำแบบนี้ซ้ำๆไปสองถึงสามนาที ในตอนนี้เจียงฮ่าวเริ่มรู้สึกว่าตัวเองนั้นไร้ประโยชน์ขึ้นมาอย่างจับใจ
อย่างไรก็ตาม เจียงฮ่าวยังคงไม่ยอมแพ้ เขายังคงทำต่อไป หลังจากผ่านไปได้สักพัก ระบบ ก็ได้แจ้งเขาในสิ่งที่หวังเอาไว้
“ติ้ง การย่อยสลายเสร็จสิ้น ท่านได้รับแก่นแห่งชีวิตหนึ่งขวด ท่านได้รับค่าทักษะ 0.9 หน่วย ค่าประสบการณ์ 0.9 หน่วย”
เมื่อเจียงฮ่าวได้ยินดังนั้น เขาได้แสดงออกมาซึ่งความสุขในทันที
แต่เพียงเขาที่คิดจะใช้แก่นแห่งชีวิตช่วยคนนั้น ปัญหาหนึ่งก็ได้แล่นเข้ามาในหัวสมองทันทีจนต้องยืนตัวแข็งทื่อไป
“…..เอ่อออ ถ้าฉันเข้าไปสุ่มสี่สุ่มห้าคงไม่มีใครเชื่อฉันเป็นแน่ แล้วนี่ฉันจะให้ตาแก่นั่นดื่มแก่นแห่งชีวิตยังไงดีล่ะ”
ยิ่งไปกว่านั้นคือ เขาไม่ต้องการให้ใครรู้เกี่ยวกับแก่นแห่งชีวิตนี้
แต่ถ้าไม่ให้คนรู้แล้วฉันจะช่วยเขาได้ยังไงกัน
ในขณะที่เจียงฮ่าวกำลังใช้ความคิดอย่างหนักอยู่นั้น
“ติ้ง เรียนนายท่าน ระบบสามารถช่วยเหลือท่านในข้อนี้ได้ เพียงท่านสัมผัสร่างกายของชายชราท่านนั้นนานพอ ระบบ สามารถจะถ่ายทอดแก่นแท้แห่งชีวิตจากสัมผัสของท่านไปยังชายชราคนนั้นได้”
เมื่อเจียงฮ่าวได้ยินก็อดที่จะแสดงความยินดีออกมาไม่ได้
“อา….สุดยอด”
เมื่อได้ยินดังนั้น เจียงฮ่าวได้รีบแหวกว่ายฝ่าฝูงชนเข้าไปอีกครั้งพร้อมกับตะโกนออกมาว่า
“ขอทางหน่อยครับขอทางหน่อย ผมพอจะช่วยคนนี้ได้”
เวลาแห่งชีวิต
แน่นอนว่าย่อมไม่มีใครคิดจะขัดขวาง
