ตอนที่ 2 ความเปลี่ยนแปลงหลังจากเริ่มลงชื่อเช้าใช้ระบบ
“ต้องรีบไปดูวิลล่า ที่ ชุมชน ลานโบ๋หว่าน
แม้ว่าฉันจะมีใบรับรองกรรมสิทธิ์แต่ฉันก็ยังไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่ ต้องไปดูให้เห็นกับตาก่อน”
เขารู้สึกของคุณระบบ แต่ตอนนี้ในตัวหลินฟ่าน มีเงินติดตัวแค่ห้าสิบหยวนเขาไม่สามารถเรียกแท็กซี่ได้ เขาจึงใช้รถสามล้อธรรมดาที่เขาใช้ขี่ไปจ่ายตลาดทุกวัน
หลินฟ่าน ขี่จักรยานสามล้อของเขามุ่งหน้าไปยัง ชุมชน ลานโบ๋หว่าน ด้วยความตื่นเต้น
หลังจาก ขี่สามล้อมาห้าชั่วโมงในที่สุดเขาก็มาถึงประตูชุมชน ลานโบ๋หว่าน ซะที
ถ้าร่างกายของ หลินฟ่าน ไม่แข็งแรงพอคงไม่สามารถขี่รถสามล้อบนระยะที่ยาวไกลขนาดนี้ได้เพราะหลินฟ่าน ดูแลร่างกายเป็นอย่างดี
ชุมชน ลานโบ๋หว่าน เป็นหนึ่งในชุมชนระดับไฮเอนด์ เป็นที่ดี ที่สุดในเมืองเมจิกซิตี้ นี้ ทันทีที่เขาเดินทางไปที่ประตูเขาก็ ถูกเรียกให้หยุดโดยพนักงานรักษาความปลอดภัยของชุมชน
พนักงานรักษาความปลอดภัยของชุมชนไม่ได้ติดใจสงสัยหรือมีปัญหากับสภาพการแต่งกายของ หลินฟ่าน เขาสวมชุดราคาไม่กี่สิบหยวนและยังขี่รถสามล้อ….แต่เขาหยุดทุกคนที่เข้าออกตามหน้าที่เท่านั้น
แต่ หลินฟ่าน ก็แปลกใจกันความกระตื้อรือร้นของพนักงานรักษาความปลอดภัยไม่น้อย
ตามปกติทั่วไป พนักงานรักษาความปลอดภัยต้องไล่เขาออกไปแล้ว
หรืออันที่จริงแล้ว ลานโบ๋หว่านเป็นชุมชนที่ร่ำรวยอันดับต้น ๆ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยได้รับการฝึกฝนมาเป็นพิเศษแม้ว่าจะเป็นคนยากจนพวกเขาก็จะปฏิบัติหน้าที่ด้วยความสุภาพ
แต่ที่จริงอีกเรื่องคือ หลินฟ่าน มีบุคคลิกที่ดีและหน้าตาผิวพรรณดีมาก
คนที่บุคคลิกแบบนี้จะเป็นคนธรรมดาได้ยังไง?
“สวัสดีครับ โปรดแสดงคีย์การ์ดของคุณครับ” กัปตันรักษาความปลอดภัยที่มีรูปร่างสูงเดินมาและยิ้ม
“คีย์การ์ดและใบรับรองกรรมสิทธิ์ของบ้านที่ผมเพิ่งซื้อไว้” หลินฟ่านหยิบใบรับรองในมือออกมาแสดง
“ครับ””แผนกรักษาความปลอดภัยชุมชน ลานโบ๋หว่าน ยินดีต้อนรับคุณหลิน!” กัปตันรักษาความปลอดภัยยืนตรงและก้มศีรษะเล็กน้อยอยา่งสุภาพ แววตาของเขาเปลี่ยนกลายเป็นจริงจังหลังจากเห็นใบรับรองนั่น
“ยินดีต้อนรับครับ คุณ หลิน!” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเข้าแถวอย่างรวดเร็วและเป็นระเบียบสองแถวโดยก้มตัวโค้งลง ในลักษณะการทำความเคารพ
“คุณหลินครับ หากคุณมีปัญหากรุณาเรียกใช้บริการด้านความปลอดภัยได้ตลอดเวลานะครับ ที่ ลานโบ๋หว่าน ของเรา มีบริการรักษาความปลอดภัยชั้นหนึ่ง” กัปตันทีมรักษาความปลอดภัยกล่าวกับหลินฟ่าน
พนักงานรักษาความปลอดภัยของ ลานโบ๋หว่าน ทำให้หลินฟ่านประทับใจ
ถ้าเป็น รปภ. ในที่อื่นเห็นหลินฟ่านขี่รถสามล้อคงไล่ตะเพิด!ไปแล้ว…
หลินฟ่านขี่รถสามล้อเข้าไปในชุมชนแบบสบายๆ และโล่งใจ เมื่อเดินออกมาจากด่านรักษาความปลอดภัย
“คุณผู้ชายคนเมื่อกี้ย้ายมาอยู่ใหม่เหรอ?”
รปภ.อีกคนถาม
“เสี่ยวหลิวจำไว้อย่างหนึ่งนะว่าอย่ามองแค่การแต่งตัว” “คุณรู้รึเปล่าวันนี้มีข่าวว่าบ้านพักตากอากาศใจกลางทะเลสาบในชุมชนของเราถูกซื้อโดยเศรษฐีลึกลับ” กัปตันรักษาความปลอดภัยกล่าวอย่างจริงจัง
“หรือว่าคุณหลินเป็นเจ้าของที่นั่น”
“เศรษฐีหลายคนต้องการซื้อวิลล่า เลค เซนเตอร์ แต่วิลล่านี้ ไม่มีใครซื้อมาสองปีแล้วชุมชน ลานโบ๋หว่าน เนื้อที่ทั้งหมดอยู่ใจกลางทะเลสาบ ไม่ใช่ว่าใครๆก็จะซื้อได้
“ ฉันจะดูแลคุณหลินให้ประทับใจ”
” เขาคงเบื่อที่จะใช้ชีวิตแบบเศรษฐี “
แม้แต่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ได้รับการฝึกฝนยังต้องเชื่อสนิทคิดว่าหลินฟ่าน คือมหาเศรษฐี จริงๆ
เมื่อ หลินฟ่าน เป็นเจ้าของบ้านพักตากอากาศริมทะเลสาบระดับไฮเอนด์ ที่ดีที่สุดสุดใน ลานโบ๋หว่าน ของที่ดีที่สุดมักมีราคาแพงที่สุดและมีวิลล่าเพียงหลังเดียวใจกลางทะเลสาบในชุมชน ลานโบ๋หว่าน นั่นหมายความว่าเขาต้องรวยจริงๆ
เพราะแบบนี้พวกนักการเมืองท้องถิ่นหลายคน ถึงอยากครอบครองวิลล่าที่ เลค เซนเตอร์ เนื่องจากภายในไม่กี่ปีมูลค่าของวิลล่า เลค เซนเตอร์ จะเพิ่มเป็นสองเท่า
และรถสามล้อของ หลินฟ่าน มันเทียบไม่ได้เลยกับรถหรูของเหล่าบรรดาเศรษฐีคนอื่นๆ
ระหว่างที่ทางเข้าวิลล่า เมื่อเขาผ่านกลุ่มคนที่อยู่ในชุมชน และความหล่อของหลินฟ่าน ก็ดึงดูดสายตาของเหล่าบรรดาสาวๆ ที่อยู่บริเวรนั้น
“ว้าว!!!เธอๆ…ดูหนุ่มน้อยสุดหล่อที่ขี่สามล้อคนนั้นสิ”
” ใช่ ขนาดขี่สามล้อยังเท่ห์เลย “
” คุณชายน้อยคนนี้คงเป็นเจ้าของคนใหม่ของวิลล่าชุมชนของเรานะ ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย”
” ฉันรู้สึกว่าตกหลุมรักเขาแล้วล่ะ ว่าแต่เขาชื่ออะไรนะ
… ” ( เสียบพูดคุยของกลุ่มสาวๆ)
หลินฟ่าน เคยชินกับการปรากฏตัวต่อหน้าคนอื่นทุกมานานแล้ว ทุกคนมักจะมองที่หน้าตาและมองเห็นเพียงแค่ว่า เขานั้นหล่อ จนเขาชินชากับคำชื่นชมแบบนี้แล้ว
และอีกอย่างเขายังรู้สึกแปละตาแปลกใจกับชุมชน ลานโบ๋หว่าน อยู่นั่นเอง..
ชุมชน ลานโบ๋หว่าน เป็นวิลล่าระดับไฮเอนด์ ที่มีสภาพแวดล้อมดีมากความเขียวขจีของพืชพรรณและอากาศดีและสดชื่นกว่าที่เขาเคยอยู่มา
ทิวทัศน์โดยรอบสวยงามท้องฟ้าปลอดโปร่งและพระอาทิตย์ตกดินที่กำลังโปรยปรายลงมาที่อีกฟากของทะเลสาบ เป็นภาพที่สวยงามมาก
เมื่อผ่านอาคารสูงหลายสิบชั้น จากนั้นเดินเข้าไปด้านในก็จะเป็น โซนของวิลล่า
เมื่อผ่านเข้าไปอีกก็จะเป็นวิลล่าที่สวยหรู
สไตล์ธรรมชาติเรียงรายอยู่ท่ามกลางต้นไม้สีเขียวดูแล้วเป็นเมืองที่เงียบสงบ
มูลค่าสูงราวๆ สามสิบล้าน
และราคาของบางวิลล่าก็อาจจะหลายร้อยล้าน!
มีเกาะเล็ก ๆ หลายไปเกาะในชุมชนทั้งหมดเชื่อมต่อกันด้วยถนนพื้นหินอ่อนสีดำกระเบื้องหลังคาสีแดงอ่อน ตัวบ้านสีขาว วิลล่ากว่าสิบหลัง บนเกาะเล็ก ๆ เรียงรายสวยงาม
วิลล่าที่หรูหราที่สุดเหล่านี้ อยู่ใจกลางทะเลสาบ
ไม่ว่าจะเป็นขนาด หรือการตกแต่งที่ดีกว่าวิลล่าอื่น ๆ
ระเบียงของวิลล่าใจกลางทะเลสาบ มีบริเวรกว้างขวางซึ่งสามารถ มองเห็นวิวทะเลได้360°
ด้านหน้าของวิลล่าเป็นสนามหญ้าขนาดใหญ่และมีสระว่ายน้ำอยู่ด้านหลังและทางด้านขวาของวิลล่าในทะเลสาบเป็นที่จอดรถ…ที่ล้อมรอบไปด้วยดอกไม้และพันธุ์ไม้ที่งดงาม
เมื่อมองไปแล้วจะเห็นสาว ๆ ในชุดบิกินี่ริมทะเลสาบ ในบรรยากาศที่ดวงอาทิตย์ที่กำลังตกดินราวกับภาพวาดทิวทัศน์
เมื่อเข้าไปในวิลล่า ก็มีสาวสวยคนหนึ่งก็รอต้อนรับอยู่ที่นั่นแล้ว…เธอคือ.. เซี่ยหรานหราน นิติบุคคลของ ลานโบหว่าน
เธอได้รับแจ้งเรื่อง วิลล่า ถูกซื้อโดยเศรษฐีนิรนามดังนั้นเธอจึงจงใจมาที่นี่เพื่อทำความรู้จักและให้คำแนะนำ
เมื่อ เซี่ยหรานหราน เห็น หลินฟ่าน เธอไม่สนใจ เพราะเขาเป็นเพียงชายหนุ่มขี่สามล้อ เธอไม่คิดว่าเจ้าของบ้านที่เธอรอ คือหลินฟ่านที่ใช้เพียงแค่รถสามล้อ
อย่างไรก็ตามรูปร่างหน้าตาของ หลินฟ่าน ก็ทำให้ เซี่ยหรานหราน ใจเต้นได้นิดหน่อย
เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวเรียบๆ หน้าตาหล่อเหลาแม้ว่าจะขี่สามล้อโทรม ๆ แต่ก็ไม่ได้ดูแย่ซะทีเดียว
บุคคลิก ท่าทาง และใบหน้าของหลินฟ่าน นั้นไม่ได้แตกต่างไปจากทายาทเศรษฐี เลย จึงเชื่อได้ไม่ยาก
“เขานี่หล่อเกินบรรยายจริงๆ “
เซี่ยหรานหราน ทึ่งกับความหล่อของชายหนุ่มจนต้องพูดออกมาเบาๆ
“สวัสดีครับ คุณรู้ทางไปที่นี่ไหมครับ” หลิน ฟ่าน จอดสามล้อแล้วถาม เซี่ยหรานหราน
“อ๋อ…รู้ค่ะ”
“ก่อนอื่นฉันขอทราบได้ไหมว่าคุณเป็นเจ้าของ หลังไหน ฉันจะพาคุณไปที่นั่น” แก้มของ เซี่ยหรานหราน แดงขึ้นเพราะความเขินอาย เมื่อเทพบุตรสุดหล่อ อยู่ใกล้ตรงหน้าเธอ
“นี่ครับ” หลินฟ่าน หยิบใบรับรองอสังหาริมทรัพย์ออกมา “นี่ครับ”
“คุณเป็นเจ้าของ หัวซินวิลล่า เหรอค่ะ ฉันไม่คิดว่าคุณจะอายุน้อยขนาดนี้ ต่างจากที่คิดไว้มาก” เซี่ยหรานหราน พูดแล้วก้มหน้าลงอย่างเขินอาย
โดยมากคนที่สามารถซื้อบ้านพักตากอากาศใจกลางทะเลสาบมีมูลค่าไม่ต่ำกว่าหนึ่งพันล้าน!
เดิมทีเธอคิดว่ามีเพียงเศรษฐีที่มีอายุเท่านั้นที่สามารถซื้อวิลล่าแบบนี้ได้ ใครจะคิดว่า หลิน ฟ่าน ที่อายุเพียงเท่านี้จะสามารถซื้อวิลล่าแพงแบบนี้ได้
“ขอบคุณครับ” หลินฟ่าน กล่าวด้วยรอยยิ้ม
หลังจากออกไปที่ประตูของวิลล่า เซี่ยหรานหราน เดินมองตามหลัง หลิน ฟ่าน แบบไม่กระพริบตา“ พ่อเทพบุตรจากนี้ไปฉันจะดูแลคุณเอง
(ความคิดในหัวของ เธอ)
“ฉันขอเป็นเพื่อน วีแชท กับคุณได้ไหมคะ”
เซี่ยหรานหราน กล่าว
อ๋อ….ได้ครับ
