ระบบศัลยเเพทย์…ในยุคสิ้นโลก – ตอนที่ 27

เมื่อได้ยินประโยคนี้จากกู้จวินก็ไม่มีใครกล้าพูดอะไรอีก พวกเขารู้ว่าดีว่านี่ไม่ใช่ที่สำหรับพวกเขาที่จะเเสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ออกมา

เมื่อเผชิญหน้ากับดวงตาที่จริงจังของกู้จวิน ศาสตราจารย์กู้ถอนหายใจออกมาอย่างเเผ่วเบา จากนั้นเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงคล้ายๆจะจำใจ

“เจ้าเด็กเจ้าเล่ห์! นี่คงรู้อยู่สิว่าฉันคิดอะไร อันที่จริงฉันสามารถนำนักเรียนคนอื่น ๆ ที่ฉันเห็นว่าเหมาะสมเดินทางไปด้วยได้ เธอต้องการโอกาสนี้สินะถึงได้พูดเเบบนี้? ก็ดี! ฉันจะให้เธอมีโอกาสพิสูจน์ตัวเอง หากเธอมีความโดดเด่นที่เพียงพอ ชายชราคนนี้จะพาเธอไปด้วย ตกลงไหม!”

“ ขอบคุณครับศาสตราจารย์!” กู้จวินขอบคุณศาสตราจารย์กู้ทันที ดูเหมือนว่าการคาดเดาของเขาถูกจุด

อะไรเนี่ย? ซูไห่เเละจางฮ่าวหลันบ่นในใจอย่างไม่มีความสุข

พวกเราเคยได้ยินมาว่าศาสตราจารย์กู้นั้นเเท้จริงเเล้ว…เเอบลำเอียงให้กู้จวินมาก เเต่ตอนเเรกพวกเขาไม่เชื่อ! เห็นอยู่ว่าพวกเขาเกลียดกันจะตาย เเต่ตอนนี้พวกเขาเชื่อเเล้ว! ศาสตราจารย์ลำเอียงจริงๆ

โอ้ว! พระเจ้าช่วย! นี่มันน่าตื่นเต้นมาก!

เมื่อเห็นว่าเพื่อนที่ดีที่สุดของเขา…กู้จวินได้รับการอนุมัติให้ไปเเข่งขันเเล้ว หัวใจของไช่ฉีซวนก็กระโจนเต้นรัวด้วยความตื่นเต้น เขาเกือบจะกรีดร้องเเละชวนกู้จวินไปทำบุญขอบคุณเจ้ากรรมเวรให้อายผู้คนกลางที่ประชุมซะเเล้ว

ด้านข้างของเขา…หวังรั่วเซียงยืนมองฉากกู้จวินที่กำลังดีใจอย่างเงียบ รอยยิ้มของเธอนั้นค่อยๆโค้งขึ้นเล็กน้อย เธอรู้ดีว่าการแข่งขันในครั้งนี้ไม่ธรรมดา ใครจะรู้!? บางทีการรักษาผู้ป่วยอาจเป็นหนึ่งในหัวข้อเเข่งขันก็เป็นไปได้

“ ทุกคนรีบไปทำงานของพวกเธอได้เเล้ว พวกเธอต้องทำให้เสร็จภายในเที่ยงวันนี้ เวลาไม่ได้มีมาก!” ศาสตราจารย์กู้ลบความรู้สึกกระอั่กกระอ่วนที่สบตากับกู้จวินเมื่อครู่นี้จนหมดเเละทุบโต๊ะทดลองเสียงดังเพื่อกระตุ้นให้นักศึกษาทั้งหลายเลิกบ่นพึมพำเเล้วไปทดลองต่อกันเสียที

“ ในช่วงบ่ายพวกเธอจะต้องเริ่มฝึกซ้อม ในครั้งนี้การแข่งขันได้ระบุชัดเจนว่าผู้เข้าแข่งขันแต่ละคนจะต้องถูกทดสอบเรื่องการชำแหละศพ ดังนั้นทางคณะจะให้การสนับสนุนนักศึกษาที่ลงเเข่งด้วยการให้สิทธิ์เข้าชำเเหละศพได้” ศาสตราจารย์กู้พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆ หากเเต่คำนี้นั้นเปรียบกับรางวัลยิ่งใหญ่มหาศาล

ทุกคนที่กำลังเริ่มการทดลอง บางคนกำลังจับหนู บางคนกำลังล้างอุปกรณ์ พวกเขาหยุดมือทันทีเเละหันมามองศาสตราจารย์กู้ด้วยความงุนงง

ผ่าตัดศพเหรอ? การแข่งขันนี้ผิดปกติรึเปล่า?! ไม่ใช่ว่าเเข่งการทดลองหาวัคซีนหรอกรึ!?

ในใจของหวังรั่วเซียงเต็มไปด้วยความทุกข์ เเล้ววัคซีนที่กำลังจะคิดค้นเล่า! การฉายเเสงเล่า? อะไรคือผ่าศพ!? มันเกี่ยวข้องกันไหม? เเต่ลึกๆเเล้วเธอก็รู้ว่ามันคือโอกาสที่หาหาก

“ กู้จวิน! วันนี้เธอตามฉันมา” ศาสตราจารย์กู้สั่งด้วยตะคอก “ ตอนบ่ายวันนี้ ฉันจะให้เธอลองถือมีดผ่าตัด เธอจะได้ไม่เอาไปพูดที่ไหน ว่าฉันคนนี้ไม่ให้โอกาสเธอ!”

การชำแหละมนุษย์?

กู้จวินพยักหน้าทันทีด้วยความดีใจ “ครับ! ขอบคุณมากครับศาสตราจารย์กู้”

หัวใจของเขาเต้นรัวอย่างรวดเร็ว แท้จริงแล้วเขาไม่ได้ตื่นกลัวเหมือนคนอื่น เส้นประสาทในกายของเขาเริ่มสั่นด้วยความตื่นเต้น! คิดดูสิ นี่เป็นโอกาสที่หายากมากเพียงไหน

ประการแรกหากใครเรียนหมอ…เป็นที่รู้กันว่าทุกคนจะต้องลงมือผ่ามนุษย์ เเต่ช่างน่าเศร้าที่ศพมันไม่ได้มีมาบ่อยเเบบนั้น…ท้ายที่สุดศพมนุษย์ที่ยินยอมให้ผ่านั้นหายากและมีค่ามหาศาลมาก โอกาสที่นักศึกษาจะได้ผ่าตัดเลยเเทบจะไม่ค่อยมี…การได้ผ่าสักครั้งถือเป็นผลบุญที่ประเสริฐ!

การเรียนเรื่องผ่าตัดเเบบปฏิบัตินั้นส่วนใหญ่พวกเขาจะได้ลงมือผ่าตัดกับสัตว์ทดลอง ความแตกต่างที่สำคัญที่สุดคือระหว่างการผ่ามนุษย์เเละสัตว์ก็คือการลงมีดที่ต่างกัน…อันที่จริงทักษะของเขาในอดีตนั้นน่าหดหู่ใจ อย่างไรก็ตามหลังจากที่เขาได้ระบบ…เขาได้ทุ่มเทให้กับการฝึกฝนอย่างเข้มงวดและต่อเนื่องจนถึงบัดนี้…เขาน่าจะเก่งขึ้นเเล้วมั้ง!?

เมื่อนึกถึงระบบขึ้นมาได้ กู้จวินเรียกรายการความสามารถของตนเองในปัจจุบันผ่านระบบออกมาในความคิดทันที

[รายการความสามารถของโฮสต์: 1 อย่าง

มือแห่งความชำนาญ

ความหายาก: ★ (จากต่ำสุดถึงสูงสุด 1 ★ถึง 10 ★)

ศักยภาพในการพัฒนา: ชั้นที่ 3

ระดับความสามารถของโฮสต์: ชั้นที่ 1 (4500/5000 คะเเนน)]

หลังจากฝึกฝนอย่างขยันขันแข็งเเละต่อเนื่อง เขาได้เข้าใจกฎเกณฑ์ที่จะเพิ่มความเชี่ยวชาญของเขาเเล้ว การฝึกฝนเป็นประจำมีส่วนช่วยเล็กน้อยเท่านั้น…พยายามเเทบตายทั้งคืน ส่วนใหญ่ได้เเค่ 1 คะเเนน…

ในทางกลับกันการทำภารกิจที่เกี่ยวข้องกับงานที่ต้องใช้ฝีมือจะนำมาซึ่งผลประโยชน์ที่มากมาย ยิ่งไปกว่านั้นการฝึกฝนในระหว่างทำภารกิจ…จะได้ค่าคะเเนนมากกว่าฝึกเองนอกภารกิจหลายสิบเท่า

เเละตอนนี้ทักษะมือเเห่งความชำนาญเหลืออีกเพียง 500 คะแนนในการเพิ่มขึ้นไปยังระดับถัดไป กู้จวินตระหนักดีว่า หากเขาต้องการที่จะได้อันดับที่ดีๆหรือเเม้เเต่ชัยชนะในการแข่งขันครั้งนี้ เขาจะต้องยกระดับทักษะนี้ให้อยู่ในระดับสูงสุดและปรับแต่งมือคู่นี้ของเขาให้ดียิ่งขึ้น

ในขณะที่คิดเกี่ยวกับแผนการนี้ เขาเปิดบันทึกภารกิจประจำวันขึ้นมาอีกครั้ง

[ภารกิจปกติ: ภายในวันนี้ให้ฝึกฉีดยาเข้าเส้นเลือดดำของหนูทดลองให้เสร็จสมบูรณ์ รางวัลภารกิจ ยาเฉพาะที่สำหรับเนื้องอก 1 กล่อง ยาตัวนี้จะยืดอายุของโฮสต์ออกไปอีก 5 วัน]

[ภารกิจยาก: ภายใน 3 วัน ทำการผ่าศพมนุษย์ที่มีรูปร่างผิดปกติ รางวัลภารกิจ : ข้อมูลกายวิภาคที่ไม่สมบูรณ์ 1 ชิ้น!]

[ภารกิจระดับนรก : ภายใน 1 สัปดาห์ทำการผ่า 1 ซอมบี้ให้เสร็จสิ้น รางวัลภารกิจ : ไม่บอก]

ซอมบี้บ้านเเกดิ? นี่ไม่ใช่โลกเเฟนตาซีนะ! ฉันจะหามันได้ที่ไหน? กู้จวินรู้สึกงงงวยเกินกว่าจะเชื่อถือในภารกิจระดับนรก บางทีการตายเเล้วไปนรกจริงๆอาจจะง่ายกว่า เขาถอนหายใจและหันไปมองภารกิจระดับยากเเทน

รางวัลภารกิจเหล่านี้คืออะไร? ข้อมูลกายวิภาคที่ไม่สมบูรณ์ 1 ชิ้น? เเปลว่ามันไม่ใช่ฉบับเต็มใช่หรือเปล่า….

รางวัลมันอาจจะเป็นโครงสร้างของร่างกายที่ถูกชำแหละของสัตว์หรืออาจจะเป็นของซอมบี้ ฮ่า ฮ่า ไม่มีทางเป็นไปได้!

ถ้าเป็นโครงสร้างทางกายวิภาคเเฟนตาซีเเบบนั้นจริง มันจะต้องมีประวัติติดอยู่ ถ้ามันเขียนระบุในภาษาลึกลับอีกครั้ง คราวนี้กู้จวินอาจได้รับความก้าวหน้าในการทำความเข้าใจกับภาษาเเบบนี้มากขึ้น

เเละมีโอกาสอย่างมากที่เขาจะสามารถตีความภาษา เช่นเดียวกับที่สามารถอ่านภาษาอังกฤษคำศัพท์เฉพาะของอวัยวะในร่างกายได้ เช่น “ เส้นประสาท”“ เส้นเลือด”“ หลอดเลือดแดง” และ“ กระดูก” จากนั้นเขาก็วิเคราะห์เเล้วหาจับคู่กับภาษหลักอย่างภาษาอังกฤษ…ใช่ นั่นเเหละเเผนของเขา

นอกจากนี้นี่เป็นงานที่ยากมาก!! เขาไม่เคยทำงานระดับยากมาก่อน เเละมันก็ยากสมชื่อตั้งเเต่ยังไม่ได้ทำเเล้ว ดูเอาสิ!

[การกลายพันธุ์] คำเหล่านี้เป็นคำที่ใช้ในการจำแนกโครงสร้างของร่างกายมนุษย์…

ในทางการแพทย์ การกลายพันธุ์หมายถึงความแตกต่างในโครงสร้างที่มีการปรากฎหรือเกิดขึ้นที่ต่ำมาก

เเละความแตกต่างเหล่านี้มีผลเพียงเล็กน้อยต่อรูปลักษณ์หรือร่างกาย เเละไม่มีผลอะไรต่อการใช้ชีวิตประจำวัน

ในทำนองเดียวกัน [ความผิดปกติ] หมายถึงความแตกต่างในโครงสร้างของร่างกายเเละสมองที่มีโอกาสเกิดขึ้นได้ค่อนข้างต่ำ

อย่างไรก็ตาม [ความผิดปกติ] มีผลกระทบอย่างรุนแรงต่อรูปลักษณ์หรือหน้าที่การงานผู้เป็น

[การกลายพันธุ์]และ[ความผิดปกติ] มีความสำคัญทางคลินิกอย่างยิ่ง ดังนั้นในชั้นเรียนอาจารย์จะสอนให้ทุกคนหมั่นสังเกตุความผิดปกติในโครงสร้างของมนุษย์ในระหว่างการผ่าทางกายวิภาคโดยเฉพาะ ทั้งนี้เพื่อให้นักศึกษาทุกคนมีโอกาสสังเกต เเต่ท้ายที่สุดแล้วโอกาสเหล่านี้หาได้ยาก

ด้วยภารกิจที่เฉพาะเจาะจงนี้ กู้จวินได้พบอุปสรรคแรกของเขาแล้ว เขาต้องหาซากศพที่มีรูปร่างไม่สมประกอบ เเละสิ่งนี้หายากอย่างไม่น่าเชื่อ!!

“ ยืนบื้ออะไร! รีบช่วยเพื่อนๆสิ!” เสียงของศาสตราจารย์กู้ดังขึ้น

ในใจอดสงสัยกู้จวินไม่ได้ นี่เขากล้าอ้างว่าตนเองนิสัยเปลี่ยนไปได้ยังไง ในเมื่อเขายังขี้เกียจขนาดนี้!

“ครับผม” เมื่อได้ยินเสียงตวาด กู้จวินก็รีบไปสวมถุงมือและหน้ากากแบบใช้แล้วทิ้งทันที จากนั้นเขาก็ทำตามคำแนะนำของหวังรั่วเซียง นั่นคือเขาทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยของไช่ฉีซวน

เขาช่วยการทดลองของกลุ่มนี้ตลอดเช้าจนถึงเที่ยง ในระหว่างกระบวนการทั้งหมด ความเชี่ยวชาญของ [ทักษะมือเเห่งความชำนาญ]ไม่แม้แต่จะขยับเขยื้อนสักนิด กู้จวินผิดหวังเล็กน้อย…คะเเนนช่างหายากจริงๆ

เเละตอนนี้เขาทำหน้าที่เป็นผู้ดูแลระบบบันทึกข้อมูลจากทีมทดลอง ไม่ว่าจะเป็นปริมาณหรือขนาดของเนื้องอก ไม่ว่าพวกเขาจะพูดอะไรกู้จวินก็ต้องเขียนบันทึก นั่นก็เพราะทีมทดลองยังไม่กล้าไว้ใจมอบการรักษาโฟโตไดนามิคให้กับเขาในตอนนี้ เหตุผลนั้นเเสนง่ายนั่นคือ หนูทดลองที่มีเนื้องอกเหล่านี้เป็นตัวอย่างที่มีค่ามาก…มากกว่าคนงี่เง่าอย่างกู้จวิน

ในช่วงบ่ายนั้นเขาเดินตามเหล่าทีมทดลองทั้งหมดไปที่โรงอาหารของมหาวิทยาลัยเพื่อรับประทานอาหารกลางวันและพักเหนื่อยครู่หนึ่งพร้อมกับคนอื่นๆ

หลังจากนั้นพวกเขาก็มุ่งหน้าไปพร้อมกับศาสตราจารย์กู้…เเละสถานที่ปลายทางก็คือ ตึกกายวิภาค!! มันคือตึกสำหรับผ่าตัด…เเละทดลองเกี่ยวกับซากศพของมนุษย์นั่นเอง

ตึกกายวิภาคเป็นอาคารสไตล์คลาสสิกขนาดใหญ่สูงมากกว่าสิบชั้น อาจเป็นเพราะความเก่าแก่ เลยทำให้อาคารทั้งหลังดูเหมือนจะมีกลิ่นฟอร์มาลีนฉุนกึกและทรุดโทรมคล้ายกับตึกผีสิง ซึ่งในที่จอดรถข้างตึก มีเพียงรถเเละจักรยานไม่กี่คันเท่านั้นที่จอดอยู่ บรรยากาศวังเวงคล้ายบ้านผีสิงก็ไม่ปาน

ทันทีที่ทีมทดลองเเละกู้จวินมาถึงทางเข้าหลัก ศาสตราจารย์กู้ก็มอบหมายงานให้พวกเขาทุกคน

“ นักศึกษาชายไปที่โรงเก็บศพและขอยืมศพมา เลือกศพที่ดีๆหน่อยก็เเล้วกัน…”

เรื่องนี้ไม่เหมาะสำหรับเด็กผู้หญิง ดังนั้นศาสตราจารย์กู้จะให้หวังรั่วเซียงเเละเฮ่ออี้หานรับผิดชอบในการจัดเตรียมห้องปฏิบัติการทดลอง

กู้จวิน ไช่ฉีซวน ซูไห่ และ จางห้าวหลันก็พยักหน้า นักศึกษาชายทั้งสี่เดินเข้าไปยังทางเข้าหลักอันเป็นที่ที่เก็บศพ เเละเป็นต้นกำเนิดของตำนานเรื่องผีของมหาลัยอย่างช้านานด้วยความเงียบสงบ