ในขณะที่กู้จวินทำการ ‘ผ่าตัด’ ไม่สิ! ‘ซ้อมรบ’ ที่น่ามหัศจรรย์อย่างน่าเหลือเชื่อสำเร็จ!
อาจารย์และนักศึกษาที่กำลังดูถูกกลุ่มของกู้จวินก็พากันอ้าปากค้างจนขากรรไกรเเทบฉีกสุดหูรูด ไม่มีคำพูดใด ๆ เกิดขึ้นอีกต่อไป และความเงียบที่น่าอัศจรรย์ก็เต็มไปทั่วบริเวณ นักศึกษาบางคนกล่าวพึมพำ
“ อะไรกัน…เขาทำได้ยังไง? เเบบนี้ก็ได้เหรอ???”
แม้ว่ามันอาจดูป่าเถื่อน แต่ก็ใช้ได้ผลดีมาก ไม่ใช่แค่นั้น!! บางทีนี่อาจเป็นวิธีเดียวที่ถูกต้องก็เป็นไปได้!
คู่แข่งกลุ่มอื่น ๆ หลายคนรู้สึกมึนงง มีดผ่าตัดในมือของพวกเขาเริ่มสั่นสะท้านในขณะที่พวกเขาอ้าปากกว้างจนเเมลงวันหัวเขียวเเทบจะเข้าปากไปด้วย
คณะกรรมการมองหน้ากันด้วยความประหลาดใจ จากนั้นกลับไปดูกู้จวินอย่างใกล้ชิดดั่งเดิม
เป็นไปไม่ได้!!! เด็กคนนี้เคยผ่าสิ่งนี้มาก่อนหรือ? ดูเหมือนว่าเขาจะคุ้นเคยกับสิ่งนี้มากกว่าผู้เข้าเเข่งขันคนอื่น ๆ เขาทำได้อย่างไร?
ในขณะที่พวกเขาได้เห็นการกระทำที่น่าเหลือเชื่ออย่างใกล้ชิด ไช่ฉีซวนเเละหวังรั่วเซียงก็สงบสติอารมณ์ ภายใต้คำแนะนำของกู้จวิน พวกเขาแยกลามินาร์โบนรูปเพชรออกจากเนื้อเยื่อแถบบาง ๆ ที่อยู่บนหน้าอกได้อย่างรวดเร็วและเรียบร้อย เมื่อทำเสร็จแล้วกู้จวินก็พลิกมันแล้ววางลงบนโต๊ะผ่า
กล้องของทีมงานเหมือนนกรู้! พวกมันเลิกสนใจกลุ่มอื่นเเละโฟกัสมาที่กลุ่มของกู้จวินทันที อีกทั้งยังรีบส่องไปที่ผลงานบนโต๊ะผ่า
บนโต๊ะผ่านั้นมีด้านในของกระดูกลาเมลล์ล่า มีเนื้อเยื่อคล้ายพังผืดบาง ๆติดอยู่ ภายในนั้นมีเส้นประสาทสีแดงขนาดเล็กแผ่กิ่งก้านสาขาคล้ายกับรากฝอยของต้นพืช
นั่นคือวิธีที่ถูกต้องในการผ่าเปิดหน้าอก!
บรรดาทีมอื่น ๆ ที่กำลังถึงสถานการณ์ย่ำเเย่ พวกเขาเริ่มเลียนแบบกู้จวินทันที และรีบเข้าสู่การผ่าตัดเเบบรุนแรง พวกเขาไม่สนสี่สนเเปดทั้งนั้นรีบฉีกฝาปิดที่เหมือนหนังออกจากกัน
“ เสี่ยกู้!! ไม่เลวเลยนะ น่าประทับใจมาก!” ไช่ฉีซวนพึมพำขณะที่พวกเขาทำงานอย่างเร่งรีบ ด้านข้างของไช่ฉีซวนเงียบกริบอย่างหวังรั่วเซียงก็เงียบกริบ นางไม่มีการโต้แย้งและไม่ล้อเลียนกู้จวินใดๆ บนใบหน้ามีเพียงความเคารพและความชื่นชมเท่านั้น เเละกู้จวินประทับใจเธอมากในครั้งนี้
“ ฮ่า ฮ่า โชคดีๆที่เดาถูก!” กู้จวินหัวเราะ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นด้านในของกระดูกลาเมลลาร์ของ ‘ตัวอย่างศพ’ สัตว์ที่ผิดปกติ การอ้างอิงทางกายวิภาคที่ไม่สมบูรณ์ในระบบนั้นไม่ได้พิถีพิถัน 100% เหมือนของจริง…ก็นะ มันก็เเค่ภาพวาดที่ไม่สมบูรณ์ กู้จวินจะไปเอาอะไรกับมันมาก
รายละเอียดเกี่ยวกับอวัยวะภายในช่องอกแทบไม่มีอยู่จริงตามภาพจากระบบเลย หลังจากสังเกตแผ่นภาพแล้ว เขาก็มองเข้าไปในช่องของหน้าอก เเละก็พบว่ามันไม่มีการอุดตันของกระดูกลาเมลลาร์เเบบในภาพ เเต่…มันก็เกิดขึ้นได้ ถึงยังไงภาพวาดนั้นเหมือนคนที่กำลังรีบวาด คาดว่าคนที่วาดน่าจะร้อนรนพอดู จะวาดผิดบ้างก็ไม่เเปลก
ในเวลาเดียวกันเขามองไปที่แผงระบบภายในจิตใจของเขา
[ความคืบหน้าในการผ่าปัจจุบัน: 5%, เวลาที่เหลือ: 23:27:46]
เเม่ง 5% เอง! ทุบตั้งนาน
30 นาทีบินผ่านไปอย่างรวดเร็วราวกับฝันตื่นหนึ่ง เขาได้เเค่ 5% เท่านั้น!!! WTF!! เเล้วบอกให้ผ่าให้เสร็จภายใน 2 ชั่วโมง…กรรมการพวกนี้ผิดปกติที่สมองหรือเปล่า!?
ด้วยความยากในการผ่าระดับนี้ เเต่ให้ทำภารกิจให้เสร็จภายใน 2 ชั่วโมงมันแทบเป็นไปไม่ได้เลย เเต่ถ้าให้เวลาเขาหนึ่งวัน เขามั่นใจว่ามันต้องสำเร็จ!
เเน่นอนระบบบอกว่าต้องเสร็จภายใน 1 วัน…มันก็ต้องเป็นไปตามนั้นนั่นเเหละ…ไม่เสร็จก็ได้รางวัลสิ จริงไหม?
อย่างไรก็ตามเขาจะต้องได้รับอนุญาตจากผู้จัดงานก่อน ถึงจะทำการผ่าต่อไปได้ในภายหลัง
“ มาเถอะ! มาทำต่อเร็ว ๆ เวลามันไล่ก้นมาเเล้ว” กู้จวินกลับมาถือมีดผ่าตัดอีกรอบ เพื่อนร่วมทีมที่ไว้ใจได้ทั้งสองคนพยักหน้าและให้ความช่วยเหลือข้างๆเขาอย่างเต็มกำลัง
กลับมาที่ซุนอี้เหิง เขากำลังต่อสู้กับเวลาเพื่อเอากระดูกลาเมลลาที่แข็งประดุจหินออกจากหน้าอก การกระทำของเขาเต็มไปด้วยความยากลำบาก ในขณะที่ทำเขาก็ลอกทีมกู้จวินอย่างใกล้ชิด!!
ทางด้านทีมของกู้จวินก็ได้เริ่มขั้นตอนต่อไป พวกเขาทำความสะอาดส่วนที่เหลือของกระดูกซี่โครง เเละพลิกเปิดผิวหนังส่วนหน้าอกด้านหน้าและตัดสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นกล้ามเนื้อทรวงอกออก จากนั้นก็ไปดูที่กล้ามเนื้อหน้าท้องเเละทำการผ่าเพื่อตรวจสอบตามขั้นตอน หลังจากนั้นพวกเขาก็ผ่าจุดอื่นๆอีกเเละก็พบว่าเกือบทุกส่วนเต็มไปด้วยเส้นประสาท เเละหลังจากผ่าหามายาวนานในที่สุดพวกเขาก็พบเส้นเลือด
หลังจากเอากระดูก ‘ลามินาร์’ ออกแล้ว โครงสร้างของหน้าอกในสิ่งมีชีวิตชนิดนี้ก็คล้ายกับมนุษย์มาก พวกเขาจึงสามารถผ่าตามขั้นตอนปกติได้อย่างง่ายดาย
ด้วยเหตุนี้ ‘การรบ’ ของทั้งสามคนจึงราบรื่นขึ้นและเร็วขึ้นอย่างเทียบกับความเร็วเมื่อก่อนหน้านี้ไม่ติด พวกเขาแสดงให้เห็นถึงเทคนิคที่ละเอียดอ่อนอันเป็นเอกลักษณ์ของพวกเขาได้อย่างง่ายดาย
ในขณะที่ฝั่งหนึ่งกำลังราบรื่นไร้ปัญหา เเต่อีกฝั่งหนึ่งอย่างฝั่งของคณะกรรมการ พวกเขากำลังเถียงกันเเละเเย่งตัวกู้จวินจนเกิดความโกลาหล เเต่สุดท้ายด้วยเสียงของศาสตราจารย์ฉินทุกคนก็สงบลง
กู้จวินที่ถอนกระดูก ‘ลามินาร์’ ออกได้อย่างราบรื่น นั่นทำให้พวกเขารู้สึกกังวลอย่างมากและเเทบทุกคนหัวเราะออกมาอย่างไม่พอใจ การอภิปรายที่ตื่นเต้นและสนุกสนานได้เกิดขึ้นท่ามกลางบรรดาเหล่าคณะกรรมการทรงคุณวุฒิทั้งหลายเเล้ว
“ เดี๋ยวก่อน! ใครเรียกชายหนุ่มคนนี้ว่า ‘ทองของคนโง่’? คุณไม่รู้จริงๆหรือว่าทองของคนโง่คืออะไร!? ได้เรียนกันมาเเน่หรือ!?”
“ ดูสิ มีดที่มั่นคงและเต็มไปด้วยจิตวิญญาณ ทักษะขั้นสูงนั่น สมกับที่เป็นนักศึกษาปีที่ 8 ของมหาวิทยาลัยอีสเทิร์น!”
“ ศาสตราจารย์ฉิน ฉันคิดว่าครั้งนี้เราได้เจอทองเเล้วจริงๆ!”
ในขณะที่อะดรีนาลีนพุ่งพล่านผ่านเพื่อนร่วมงานของเขา ความอิ่มเอมใจก็เบ่งบานอยู่ในใจของศาสตราจารย์ฉิน เขาเฝ้าดูเด็กหนุ่มที่มีพรสวรรค์คนนี้อย่างเงียบๆ ทุกครั้งที่เขาเห็นกู้จวินกำลังดิ้นรนเพื่อให้อยู่รอด ความสุขก็ปรากฎขึ้นใบหน้าเหี่ยวย่นของเขา
ไม่มีทางที่เจ้าหนูคนนี้จะเป็นทองของคนโง่!!
ดูการจัดการมีดผ่าตัด การล็อคกรรไกรผ่าและจับคีมอย่างราบรื่นมั่นคงพวกนั้นสิ! มันดูง่ายดายราวกับถือปากกา ไม่ต้องสงสัยเลยว่ากู้จวินมีทักษะและประสบการณ์ที่เหนือกว่าอายุของเขามากเเค่ไหน!
ชายหนุ่มคนนี้ทิ้งวิถีชีวิตที่น่ารังเกียจของเขา ‘เสี่ยกู้’ มันเป็นคำในอดีต ทว่าตอนนี้เขาคือเด็กหนุ่มอนาคตไกล เขามีความยืดหยุ่นทางจิตใจที่ยอดเยี่ยมและความสามารถทางการแพทย์ชั้นหนึ่ง บางที…เขาสามารถเข้าร่วม [Mobile Task Force] ได้!
เกี่ยวกับทัศนคติของคนอื่น ๆ ที่อยู่รอบตัว เเน่นอนว่าพวกเขาทั้งสามคนนั้นไม่ได้สังเกตเห็นเลยด้วยซ้ำ! สายตาของพวกเขาโฟกัสที่โต๊ะผ่าเท่านั้น หลังจากที่พวกเขาสำรวจโพรงเยื่อหุ้มปอดแล้ว พวกเขาก็เตรียมที่จะเอาปอดออก
จากการวิเคราะห์ พวกเขาพบว่าโครงสร้างของสิ่งมีชีวิตนี้คล้ายกับมนุษย์มาก แต่ก็ไม่เหมือนกันทั้งหมด
มนุษย์มีปอด 2 ข้างทางซ้ายและอีกข้างหนึ่งอยู่ทางขวา
อย่างไรก็ตามสิ่งมีชีวิตนี้มีปอดขวาเพียงข้างเดียว เพราะทางด้านซ้ายนั้นมีหัวใจขนาดมหึมานั้นอยู่เเทนที่ ส่วนทางด้านขวาก็เป็นปอด และหัวใจที่ใหญ่โตนี้เป็นดั่งที่เปิดหูเปิดตาสำหรับพวกเขา
“ เนื้อเยื่อของปอดนี้ดูเหมือนจะ…” หวังรั่วเซียงพึมพำด้วยความตกใจในขณะที่เธอก็สังเกตเห็นปอดขวา เธอมั่นใจอย่างยิ่งว่าความรู้ทางการแพทย์ของเธอดีเยี่ยม อย่างไรก็ตามเธอเองก็รู้ดีว่าคำพูดที่เธอกำลังจะพูดนั้นไร้สาระและเลอะเลือนเพียงใด
ในเวลาเดียวกันกู้จวินเหลือบมองไปที่ปอดขวาพร้อมกับขมวดคิ้ว ขณะที่เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แสงวูบวาบทำให้เขาตาบอด
ราวกับเป็นภาพลวงตาที่แผ่ซ่านไปทั่วจิตใจของเขา เขาพยายามส่ายหัวแรง ๆ เพื่อให้อาการนั้นหายไป…เเต่มันสายไปเเล้ว! ภาพของห้องใต้ดินที่พังเละเทะ และยุ่งเหยิงปรากฎขึ้นต่อหน้าของเขา
หมายเหตุ: manubrium sterni เป็นส่วนหนึ่งของกระดูกอก (กระดูกหน้าอก) รวมกับร่างกายของกระดูกอก กระดูกไหปลาร้าและกระดูกซี่โครงคู่แรก
