ระบบเจ้าสำนัก – ตอนที่ 1860 : ยังไม่หนำใจ ?

　　ทีมระดับราชาน่ากลัวแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ?
อย่าว่าแต่ทีมระดับราชาเลย แม้แต่ทีมระดับความตาย ถ้าหากเสียเทียนไม่ลงมือเองก็ไม่อาจจะทำแบบนี้ได้
แข็งแกร่งจริงๆ !
ทหารหลายคนจากองทัพซื่อเซียวต่างก็พากันหวาดกลัวขึ้นมาทันที
ทหารของเผ่าสวรรค์หลายร้อยคนที่รอดมาได้ต่างก็พากันกลัว
เงียบสนิท !
ทั้งเขต 6 ตกอยู่ในความเงียบงัน
เวลาเหมือนจะหยุดนิ่งไป ไม่มีใครพูดอะไรออกมา ไม่มีใครกล้าแม้แต่จะขยับตัว
“ เจ้าสำนัก ท่านอยากให้เราจัดการพวกนี้รึไม่ ?” เป้ยหลงถามขึ้นมา
จางหยูมองไปที่เผ่าสวรรค์อยากเยือกเย็นและพูดขึ้นมา “ ฆ่าให้หมด”
เมื่อพูดจบศิษย์และอาจารย์ต่างก็พากันลงมือทันที ก่อนที่หัวของเผ่าสวรรค์หลายร้อยคนจะหลุดลงมา
การบุกโจมตีเขต 6 ของเผ่าสวรรค์ก็ล้มเหลว ทุกคนต่างก็ตายกันหมด
เมื่อเห็นแบบนั้นต้าฮวงก็อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายพร้อมใจที่สั่น
ทหารของกองทัพซื่อเซียวเองก็อดไม่ได้ที่จะอึ้ง
กองทัพของเผ่าสวรรค์ได้หายไปจริงๆ !
หายไปทุกคน !
“ เจ้า เจ้าเป็นใครกันแน่ ?” ต้าฮวงพูดขึ้นมาด้วยเสียงที่สั่น เขาไม่เชื่อว่าคนกลุ่มนี้จะเป็นทีมระดับราชา ความแข็งแกร่งของแต่ละคนนั้นน่ากลัวกว่าทีมของลั่วชาด้วยซ้ำ
ที่สำคัญกว่านั้นคนกลุ่มนี้มีถึง 2,000 คน มันมากกว่าทีมของเสียเทียนหลายสิบเท่า
หากเสียเทียนไม่ลงมือ งั้นทีมคังเฉียงก็สามารถบดขยี้ทีมเทพปีศาจได้อย่างง่ายดาย
เมื่อเห็นสีหน้าตกตะลึงของต้าฮวง จางหยูก็พอใจกับความสามารถของศิษย์และอาจารย์ เขายิ้มออกมาให้กับต้าฮวง “ ข้าบอกไปแล้วไม่ใช่รึ ? เราเป็นคนของทีมคังเฉียง ตรานี้เพียงพอจะยืนยันตัวตนของเราไม่ใช่รึ ?”
“ แต่…ความแข็งแกร่งของพวกเจ้า…” ต้าฮวงยังอึ้งอยู่
“ ไม่แย่สินะ ? ไม่ต้องแปลกใจไป นี่เป็นเรื่องปกติสำหรับทีมคังเฉียง” จางหยูพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม
หลังจากนั้นจางหยูก็ถามขึ้นมา “ ภารกิจนี้ถือว่าทำสำเร็จรึไม่ ? เราผ่านสินะ ?”
ต้าฮวงไม่กล้ารอช้าและรีบพยักหน้า “ แน่นอน ข้ารับรองผลภารกิจเอง ท่านกลับไปที่โกลาหลซื่อเซียวได้เลย ท่านไปยังสำนักงานสาขาไหนก็ได้เพื่อรับรางวัล”
“ ยุ่งยากขนาดนั้นเลยรึ ?” จางหยูขมวดคิ้ว
ต้าฮวงตกใจและรีบอธิบายออกมา “ รางวัลนั้นฝ่ายสำนักงานกองทัพเป็นผู้มอบให้ ข้าน้อยไม่มีสิทธิให้รางวัล เพราะมันเกินอำนาจของข้าน้อย…แต่ถ้าหากท่านไม่สะดวก ข้าน้อยสามารถจ่ายให้ล่วงหน้าก่อนได้ ข้ากับคนอื่นๆจะเอาค่าจ้างของเรามาจ่ายให้ก่อน แล้วจะไปเอาที่นั่นแทน”
“ ไม่จำเป็นหรอก” จางหยูไม่ได้รีบร้อนอะไรอยู่แล้ว
ค่าจ้างของคนเหล่านี้ไม่ต้องเดาเลยว่าต้องสำคัญต่อพวกเขาอย่างมาก เขาจึงไม่กล้าจะยุ่งกับเงินของพวกนี้ นี่คือหลักการของเขา
“ เมื่อภารกิจเสร็จแล้ว งั้นเราขอตัวก่อน” จางหยูโบกมือบอกกับต้าฮวง “ ต้าฮวงสินะ? หากมีโอกาสเราคงได้พบกันอีก”
ต้าฮวงไม่กล้าแม้แต่จะหายใจและรีบตอบกลับ “ คำนับผู้อาวุโส”
เขาไม่อยากจะรั้งทีมคังเฉียงเอาไว้ ทีมคังเฉียงทำให้เขากดดันอย่างมาก
มันเป็นครั้งแรกที่พวกเขารู้สึกได้ถึงแรงกดดันขนาดนี้จากทีมระดับราชา
“ ไปกันเถอะ” จางหยูพยักหน้า ก่อนจะหายตัวไป
ศิษย์และอาจายร์เองก็ไม่รอช้าและรีบจากไปเช่นกัน
“อาจารย์ เรารับภารกิจแบบนี้เพิ่มไม่ได้รึ เรายังรู้สึกไม่พอใจเลย นี้แค่เริ่มต้นเท่านั้น ”
หงอคงพยักหน้าและพูดขึ้นมา “ ใช่ อาจารย์ ข้ายังไม่ทันได้ลงมือพวกนั้นก็ตายไปแล้ว อ่อนแอเกินไป”
เฉินกูเองก็เหมือนยังไม่หนำใจ “ เจ้าสำนัก เมื่อเรามาที่นี่แล้ว ทำไมเราไม่เล่นอีกสักหน่อยล่ะ?” 　　สงครามเมื่อครู่พวกเขารู้สึกเหมือนไม่ได้ออกแรง นี่ไม่ต้องพูดถึงความพอใจเลย
“ ใช่ เจ้าสำนัก” โอวเสินเฟิงพูดขึ้นมา “ ท่านอยากให้ทีมคังเฉียงแสดงฝีมือไม่ใช่หรือ ? แค่การต่อสู้เดียวนั้นจะตัดสินอะไรได้? มันจะดีกว่าถ้าหากรับภารกิจเพิ่ม หลังจากทำภารกิจสำเร็จหลายๆครั้ง ข้าเชื่อว่าทุกคนจะจดจำเราและทีมของเราได้ !”
เป้ยหลง, อ้าวคุน, อ้าวเยว่และคนอื่นๆต่างก็พากันแสดงสายตามุ่งมั่นเขาอยากสู้มากกว่านี้
เพราะพวกเขาเก็บตัวกันมานาน ร่างกายจึงต้องการปะทะ
“ พวกเจ้าอยากสร้างชื่อเสียงให้กับทีมหรือว่าอยากจะสู้กันแน่ ?” มุมปากของจางหยูพลันกระตุก และกวาดตามองไปรอบๆ “ ข้าล่ะ ข้าเหลือเชื่อกับพวกเจ้าจริงๆ…”
ด้วยความแข็งแกร่งของพวกนี้แล้ว นอกซะจากจักรพรรดิทั้งเก้าและแม่ทัพแล้ว คนทั่วไปยากที่จะเป็นภัยต่อพวกนี้ได้
หรือต่อให้เป็นผู้บัญชาการใหญ่ แต่หากพวกนี้ร่วมมือกันแล้วก็ไม่ต้องเกรงกลัวอะไร
แต่สิ่งที่พวกนี้พูดมาใช่ว่าจะไร้เหตุผล ทีมคังเฉียงเพิ่งจะก่อตั้งขึ้นมา พวกเขาต้องผ่านการต่อสู้ใหญ่ๆเพื่อสร้างฐานะของตน และทำให้พวกเขาโด่งดัง
จางหยู เงียบอยู่สัพักก่อนจะตัดสินใจ จากนั้นเขาก็ได้ปรากฏตัวขึ้นที่ข้างกายของต้าฮวงอีกครั้ง จนทำให้ต้าฮวงสะดุ้ง
“ ผู้อาวุโส” ต้าฮวงรีบค้อมตัวให้ เขาดูไม่หลงเหลือเกียรติของผู้บัญชาการใหญ่เลย
ใครกันที่บอกว่าคนของกองทัพซื่อเซียวนั้นเย่อหยิ่ง ?
ดูสิ พวกเขาถ่อมตัวกันจะตาย !
“ ไม่ต้องกังวลไป ข้ามีบางอย่างจะถาม” จางหยูพูดขึ้น “ ข้ารับภารกิจที่นี่ได้รึไม่ ?”
ต้าฮวงถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกและรีบตอบกลับ “ ได้แน่นอน สถานีของเรานั้นมีการตั้งภารกิจอยู่ หากท่านต้องการจะรับภารกิจไหน ข้าจะช่วยท่านจัดการเอง”
“ มันมีภารกิจสนับสนุนแบบนี้รึไม่ ?” จางหยูถามขึ้นมา
ต้าฮวงอึ้ง เขามองจางหยูด้วยสายตาแปลกๆ เขารีบยิ้มออกมาและอธิบาย “ ผู้อาวุโส ภารกิจแบบนี้น่ะหายาก โดยทั่วไปแล้วหนึ่งยุคจะปรากฏขึ้นมาสักครั้ง ยังไงซะกองทัพเผ่าสวรรค์ก็ไม่ได้บุกโจมตีเราทุกวัน…เราไม่ได้มีสงครามกับเผ่าสวรรค์ทุกวัน เพราะจะสร้างความเสียหายให้กับทั้งสองฝ่าย”
เขาไม่รู้ว่าจางหยูคิดอะไรถึงได้สนใจภารกิจแบบนี้
หากต้องการทำภารกิจสนับสนุนขนาดนั้นจริงๆ งั้นพวกเขาต้องการอะไรกันแน่ ?
“ แล้วภารกิจอื่นล่ะ ?” จางหยูถามขึ้นมา “ ตราบใดที่ได้เข้าร่วมการต่อสู้ก็ถือว่าดี จะดีที่สุดถ้าไม่ห่างจากที่นี่มาก”
“ ได้” ต้าฮวงพูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง “ แม่ทัพของเราได้ตั้งภารกิจระยะยาว ภารกิจนี้ต้องไปยังสนามรบแนวหน้าเข้าโจมตีดินแดนสวรรค์ รางวัลขึ้นอยู่กับจำนวนเผ่าสวรรค์ที่ฆ่าและจำนวนเมืองที่ยึดมาได้ ภารกิจนี้คือหนึ่งในภารกิจรบ ไม่มีข้อจำกัด” เขาลังเลอยู่สักพักแล้วพูดต่อ “ แต่ว่าภารกิจนี้อันตรายอย่างมาก มีน้อยทีมที่รับภารกิจนี้ คนที่รับภารกิจนี้มักจะตายหรือไม่ก็บาดเจ็บ บางทีมถึงกับตายกันหมด…”
อันตรายน่ะพอเข้าใจได้ ยังไงซะการเข้าไปในดินแดนของเผ่าสวรรค์และฆ่าพวกนั้น รวมถึงการปล้นสมบัติของพวกนั้นมา ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีอันตราย
ความแข็งแกร่งของเผ่าสวรรค์นั้นเหนือกว่าเผ่าชีวิต เผ่าสวรรค์ไม่อยู่เฉยแน่ ไม่ต้องเดาเลยว่าสำหรับเผ่าสวรรค์แล้ว การทำเช่นนี้เท่ากับเป็นการตบหน้าเผ่าสวรรค์ จากนั้นก็ต้องแบกรับความโกรธแค้นของเผ่าสวรรค์เอาไว้ ทีมทั่วไปไม่อาจจะรับไหว
“ งั้นก็ภารกิจนี้แหละ” จางหยูบอกกับต้าฮวง “ ช่วยลงทะเบียนให้ทีมคังเฉียงด้วย”
ต้าฮวงใจสั่นด้วยความตะลึง “ ท่านมั่นใจรึว่าจะรับภารกิจนี้ ?”
จางหยูยิ้มออกมา “ เจ้าสงสัยในความแข็งแกร่งของเรารึ ?”
ต้าฮวงนึกถึงความน่ากลัวของสมาชิกทีมคังเฉียงจนไม่กล้าพูดอะไรออกมา
ด้วยความแข็งแกร่งของทีมคังเฉียงแล้ว นอกซะจากว่าแม่ทัพลงมือเองหรือไม่ก็ใช้ทั้งกองทัพล้อม ไม่งั้นแล้วมันก็ยากที่จะจัดการพวกนี้ได้ นี่ไม่ต้องพูดถึงความแข็งแกร่งของหัวหน้าทีมเลย จนถึงตอนนี้ต้าฮวงก็ยังไม่รู้เลยว่าจางหยูแข็งแกร่งแค่ไหน…
ต้าฮวงสูดหายใจเข้าลึกๆและเอาหยกออกมา เขารับภารกิจให้กับทีมคังเฉียงก่อนจะสร้างแผนที่ขึ้น “ ผู้อาวุโส นี่คือสถานีของกองทัพซื่อเซียว เมื่อเดินหน้าไปก็เป็นพื้นที่ของเผ่าสวรรค์ เส้นนี้คือเส้นแบ่ง เมื่อผ่านเส้นนี้ไปแล้วก็จะเป็นพื้นที่ของเผ่าสวรรค์”
จางหยูจำแผนที่ได้ขึ้นใจก็ตบไหล่ต้าฮวง “ ขอบคุณมาก”
จางหยูยกเท้าขึ้นก่อนจะหายตัวไปแล้วปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าคนของสำนักคังเฉียง “ พวกเจ้ายังเล่นกันไม่พอสินะ ? มา ข้าจะพาพวกเจ้าไปสู้ หวังว่าเมื่อไปถึงที่นั่น พวกเจ้าจะไม่กลัวจนตัวสั่น ”