ระบบเจ้าสำนัก ตอนที่1583

ตอนที่ 1583 หายนะที่แอบแฝงอยู่
“โกโก้เหวย !” ฮั่วเยี่ยนยากจะสงบจิตใจเอาไว้ได้
เขาไม่รู้ว่าการทดสอบจะอันตรายแบบนี้ มีคนผ่านแค่ 3 คนจากหมื่น
คน การทดสอบนี้จะโหดร้ายแค่ไหน ?
“ไม่ ไม่จริง” ฮั่วเยี่ยนไม่อาจจะใจเย็นได้อีก เขาลนลานและรีบเรียก
ข้อมูลของเพื่อนขึ้นมา เขาพยายามโทรหาโกโก้เหวย แต่เขาก็ต้อง
สลดเมื่อพบว่าโกโก้เหวยได้ตัดการเชื่อมต่อออกไปแล้ว เขาไม่อาจจะ
ติดต่อเธอได้
ฮั่วเยี่ยนได้แต่หดหู่
เขายืนร้องไห้และสะอื้นออกมา “โกโก้เหวย ทำไมเธอถึงได้โง่แบบ
นี้ ! มันคุ้มค่ารึไงที่ทำแบบนี้เพื่อฉัน ?”
เมื่อมองไปที่ฮาร์วี่ ฮั่วเยี่ยนก็เหมือนกับเห็นความหวังอันน้อยนิด
“ฮาร์วี่ นายรู้ว่าโกโก้เหวยอยู่ที่ไหนสินะ ? นายติดต่อหาเธอได้รึเปล่า?”
“ตอนนี้เธอคือแขกของเผ่าเราแต่ฉันเดาว่าเธอน่าจะออกจากเผ่าเรา
ไปแล้ว” ฮาร์วี่พูดขึ้น “สำหรับการติดต่อเธอนั้น ฮ่าฮ่า นายคาดหวัง
กับฉันเกินไปแล้ว เธอน่ะคือลูกของโดอัน นอกซะจากว่าเธอต้องการ
ไม่อย่างงั้นฉันก็ไม่มีสิทธ์ิรู้ถึงข้อมูลของเธอ”
เมื่อพูดจบเขาก็มองไปที่ฮั่วเยี่ยนและพูดขึ้น “ผู้อาวุโสของเผ่าฉันติดต่อ
เธอได้ แต่ทำไมฉันต้องช่วยนายด้วย ?”
ฮั่วเยี่ยนตาแดงก่ำขึ้นมา “ฮาร์วี่ นายไม่ห่วงความปลอดภัยของเธอรึ
ไง ?”
ฮาร์วี่พูดอย่างใจเย็น “นี่คือสิ่งที่เธอเลือก ฉันไม่มีสิทธ์ิเข้าไปยุ่ง อย่า
ว่าแต่ฉันเลย แม้แต่เผ่าของฉันก็ไม่กล้าขัดใจเธอ นอกจากนี้แล้วนาย
คิดว่าจะเปลี่ยนใจเธอได้จริง ๆ เหรอ ?”
ฮั่วเยี่ยนนิ่งไปทันที เขารู้สึกหมดเรี่ยวแรง
“ฉันจะต้องทำยังไง จะทำยังไงดี…” ในหัวของฮั่วเยี่ยนมีแต่ความว่าง
เปล่า เขาสับสนอย่างมาก
โอกาส 3 ในหมื่น หากล้มเหลวก็เท่ากับความตาย เขาไม่กล้าแม้แต่
จะคิดถึงมัน
เมื่อเห็นสีหน้าเจ็บปวดและโทษตัวเองของฮั่วเยี่ยน ฮาร์วี่ก็รู้สึกยินดี
ขึ้นมา เขาได้ฮึดฮัดออกมา “นายรู้มั้ยว่าทำไมฉันถึงได้บอกนายเรื่อง
นี้ ? ฉันอยากเห็นว่าเมื่อนายรู้ความจริงเรื่องนี้แล้ว นายจะมีท่าทียังไง
ฮ่าฮ่า นี่ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่ฉันคาดถึงเลย นายรู้สึกเสียใจแล้วรึยัง ? นายรู้
ยังว่าไม่ควรยุ่งกับเธอ ?”
เขาเบะปากแล้วพูดขึ้น “โชคร้ายที่รู้สึกเสียใจตอนนี้ก็สายไปแล้ว”
เขาเหมือนจะคิดว่านี่ยังซ้ำเติมไม่พอจึงได้พูดต่อ “ที่สำคัญกว่านั้นคือ
หากเธอผ่านการทดสอบไปได้ก็ถือว่าดี แต่หากเธอไม่ผ่านการทดสอบ
ความโกรธของท่านโดอันคงไม่ใช่สิ่งที่อารยธรรมของนายจะรับได้
คิดดูสิว่านักรบคอสมิคที่โลกนับไม่ถ้วนต่างเกรงกลัว หากลูกสาว
ของเขาตายไปเพราะนาย คนของนายจะต้องเจอกับอะไร ? “
สิ่งที่ฮาร์วี่พูดมานั้นใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้
เพราะสิ่งที่เรียกว่าการทดสอบนั้น ก็คือการเพิ่มความเป็นไปได้ที่
สิ่งมีชีวิตจากอารยธรรมที่ต่างระดับกันจะสามารถอยู่ด้วยกันได้ หาก
การทดสอบส่งผลต่ออารยธรรมนั้นทั้งหมด งั้นการมีอยู่ของมันคง
ไร้ความหมาย
หากโกโก้เหวยตาย อันโดกับเผ่าเทลคอสคงเสียสติ แต่พวกนั้นก็ไม่
อาจจะมาระบายความโกรธกับอารยธรรมของฮั่วเยี่ยนได้
เพราะนี่คือกฎพื้นฐานของจักรวาลหยวนชูที่ทุกอารยธรรมต่างก็รู้ มี
ไม่กี่คนที่ยอมฝ่าฝืนกฎนี้ เพราะเมื่อฝ่าฝืนกฎแล้ว ก็จะถูกประณาม
จากอารยธรรมอื่น ๆ ยังไงซะหากรังแกอารยธรรมที่อ่อนแอกว่า งั้น
อารยธรรมที่แกร่งกว่าพวกเขาก็สามารถเอาเปรียบพวกเขาได้ไม่ใช่รึ
ไง ?
ฮาร์วี่รู้เรื่องนี้ดี เขาแค่อยากขู่ฮั่วเยี่ยน ยิ่งฮั่วเยี่ยนกลัวเท่าไหร่ เขาก็ยิ่ง
พอใจเท่านั้น
“นายหุบปากไปซะ!” ฮั่วเยี่ยนกำหมัดแน่น แววตาของเขาสะท้อน
ความเศร้าและความเจ็บปวดออกมา “โกโก้เหวย จะต้องไม่เป็นอะไร
เธอต้องผ่านการทดสอบได้แน่ !”
เขาไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากเชื่อในตัวโกโก้เหวย
ฮาร์วี่ยักไหล่และพูดขึ้น “ฉันยอมรับว่าเธอน่ะแข็งแกร่ง ถึงจะไม่ได้
แกร่งเท่ากับพ่อของเธอในสมัยที่ยังเด็ก แต่ก็เหนือกว่าคนทั่วไป แต่
นั่นไม่ได้หมายความว่าเธอจะผ่านการทดสอบไปได้ ต้องรู้ก่อนว่า
พวกที่เข้าการทดสอบในอดีตนั้นก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าโกโก้เหวยเลย แต่
ผลลัพธ์เป็นยังไง ? ทุกคนก็พากันตาย ! ส่วนใหญ่ล้วนแต่ต้องตาย!”
ฮั่วเยี่ยนไม่คิดจะเชื่อคำพูดของฮาร์วี่ ชายคนนี้ไม่ได้หวังดีกับเขา ใคร
จะไปรู้ว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นจะเป็นความจริงรึไม่
“งั้นก็รอดู”
“ฉันเชื่อในตัวโกโก้เหวย” ฮั่วเยี่ยนพูดขึ้น
ฮาร์วี่อดได้ที่จะแปลกใจที่ฮั่วเยี่ยนใจเย็นได้เร็วแบบนี้
“งั้นก็มารอดูกัน” ฮาร์วี่ยิ้มออกมา “การที่ฉันบอกความจริงกับนาย
ในวันนี้ก็เพราะไว้หน้าโกโก้เหวย หากอยู่ในสถานการณ์ปกติแล้ว
ฉันคงไม่สนใจนาย ฉันไม่อยากจะพูดคุยอะไรกับนายต่อแล้ว ฉันล่ะ
คาดหวังกับการพบกับนายครั้งหน้าจริง ๆ ยังไงซะฉันก็อยากเห็นว่า
นายจะดิ้นรนไปได้ไกลแค่ไหน”
“นาย !” ฮั่วเยี่ยนมองไปที่ฮาร์วี่ด้วยสีหน้าโกรธแค้น
แต่โชคร้ายที่เขายังไม่ทันได้พูดอะไรต่อ ฮาร์วี่ก็จากไปแล้ว
ฮั่วเยี่ยนกำหมัดแน่นและคิดถึงโกโก้เหวย ในใจของเขารู้สึกได้ถึง
ความไร้พลัง
เขาต่อยตัวเองแล้วพูดขึ้น “ฮั่วเยี่ยน นายนี่มันขยะจริง ๆ !”
….
ที่ดาวเคราะห์แคระ
ในพื้นที่สนามแรงโน้มถ่วง แรงโน้มถ่วงที่มากกว่าเดิมถึง 10 เท่า
กำลังถูกใช้งาน ฮั่วเยี่ยนยังทำการฝึกฝนโดยไม่หยุดพัก ร่างกายของ
เขาเกินขีดจำกัดที่จะรับไหว มันถึงกับมีเลือดไหลออกมาจากร่างกาย
ของเขา การฝึกที่บ้าคลั่งในสนามแรงโน้มถ่วงนี้ ทำให้ทุกคนต่างก็
พากันกลัว
เขาใช้ความเจ็บปวดในใจเพื่อมองข้ามความเจ็บทางร่างกายของเขา
ไป
“นายบ้าไปแล้วรึเปล่า !” เมื่ออาจารย์เหยียนหลัวทราบข่าวก็รีบเข้า
มาหยุดฮั่วเยี่ยนทันที “หยุดได้แล้ว !”
อาจารย์เหยียนหลัวนั้นรู้ถึงขีดจำกัดของทุกคนดี เขารู้ว่าแต่ละคนนั้น
ฝึกฝนได้มากแค่ไหน เขามักจะคอยกดดันทุกคนเพื่อให้ข้ามขีดจำกัด
ของตัวเอง แต่เมื่อรู้ถึงการฝึกของฮั่วเยี่ยน เขาก็ต้องหวาดกลัวขึ้นมา
ฮั่วเยี่ยนไม่สนใจคำสั่งของอาจารย์เหยียนหลัว เขายังคงทำการฝึก
ต่อไป และตอนนี้เขาเหมือนจะเสียสติไปแล้ว ในหัวของเขามีแต่
เรื่องการฝึกฝนเท่านั้น
อาจารย์เหยียนหลัวขมวดคิ้วและบังคับฮั่วเยี่ยนออกมาจากสนามแรง
โน้มถ่วง จากนั้นเขาก็ตบหน้าฮั่วเยี่ยนและด่าออกมา “นายรู้รึเปล่าว่า
นายทำอะไรอยู่ ? นายคิดจะฆ่าตัวตายรึไง ! “
ฮั่วเยี่ยนได้สติกลับมาเล็กน้อยแต่ก็ไม่พูดอะไร แววตาเขาแสดงความ
เจ็บปวดออกมาแทน
“เกิดอะไรขึ้น?” อาจารย์เหยียนหลัวถามขึ้นมา เขารู้แล้วว่าต้องมี
เรื่องอะไรเกิดขึ้นแน่
คนข้าง ๆ อาจารย์เหยียนหลัวได้พูดขึ้น “ใช่ ฮั่วเยี่ยน เกิดอะไรขึ้นกัน?”
“ถ้ามีเรื่องอะไรนายก็บอกทุกคนได้ ทุกคนจะได้ช่วยนาย นายเป็น
อัจฉริยะที่โดดเด่นที่สุดในอารยธรรมของเราที่จะขึ้นเป็นนักรบดาว
เคราะห์ได้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ทุกคนคงไม่ยอมอยู่เฉยแน่”
ทุกคนต่างก็เข้าไปล้อมฮั่วเยี่ยนเอาไว้และแสดงท่าทีกังวลออกมา
เมื่อรับรู้ได้ถึงความรู้สึกของทุกคน ฮั่วเยี่ยนก็ได้แต่โทษตัวเอง เขาไม่
รู้ว่าจะพูดยังไงออกมาเพราะเขารู้สึกว่านี่คือเรื่องส่วนตัวของเขา เขา
เป็นคนที่ทำให้โกโก้เหวยเข้าร่วมการทดสอบและต้องเผชิญหน้ากับ
อันตราย รวมถึงการที่คนของเขาต้องมารับความเสี่ยงด้วย
ฮั่วเยี่ยนน้ำตาไหลออกมา เขาคุกเข่าลงกับพื้นและพูดขึ้น “ฉันขอโทษ
ฉันขอโทษทุกคนด้วย ฉันอาจจะนำหายนะมาสู่อารยธรรมของเรา”
ทันทีที่ได้ยินแบบนั้นทุกคนต่างก็พากันนิ่งไปทันที
สีหน้าของอาจารย์เหยียนหลัวเปลี่ยนไปเล็กน้อยแต่เขาก็ยังถามขึ้นมา
อย่างใจเย็น “ทำไมนายถึงได้พูดแบบนั้น ? นายไปทำอะไรมา ?”
ฮั่วเยี่ยนเล่าเรื่องเขากับโกโก้เหวยให้ทุกคนฟัง ตั้งแต่ที่รู้จักกันจนถึง
การที่เธอเข้าร่วมการทดสอบ เขายังได้บอกว่าเขาได้บอกเธอเรื่อง
ตำนานของโลก เขาถึงกับพูดรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของโกโก้
เหวย เขาไม่ได้ปิดบังข้อมูลพวกนี้เลยแม้แต่น้อย
หลังจากที่ได้ยินเรื่องนั้นทุกคนก็พากันเงียบไป
พวกเขาพากันสงสารฮั่วเยี่ยน แต่ก็ยังอิจฉาฮั่วเยี่ยนด้วย
แต่สิ่งที่พวกเขาสนใจที่สุดคืออารยธรรมโลกมนุษย์ของพวกเขา
กำลังตกอยู่ในอันตรายจริง ๆ งั้นเหรอ ?
“ฉันไม่มีอะไรจะพูดเรื่องของนายกับโกโก้เหวย แต่มันไม่น่าจะมี
อันตรายต่ออารยธรรมของเรา” อาจารย์เหยียนหลัวพูดขึ้นอย่างใจ
เย็น “ด้วยกฎของจักรวาลหยวนชูแล้ว โดอันคงไม่คิดจะฝ่าฝืนกฎนี้
เพราะมันจะส่งผลเสียต่อโดอันและเผ่าเทลคอสเอง”
ฮั่วเยี่ยนคลายความกังวลขึ้นมาเล็กน้อย “จริงเหรอ ?”
“หากอารยธรรมของเราตกอยู่ในอันตรายเพราะนายแล้ว นายคิดว่า
นายจะยังยืนคุยกับฉันอยู่ที่นี่ได้อีกเหรอ ? เชื่อฉันเถอะ เราจะไม่ยก
โทษให้กับคนที่ทำแบบนั้นหรอก”
ตอนนั้นน้ำเสียงของอาจารย์เหยียนหลัวก็เปลี่ยนไป “แต่ถึงอารยธรรม
ของเราจะไม่ได้เจอกับหายนะ แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่านายจะไม่
ตกอยู่ในอันตราย พวกเขาคงไม่ได้เล็งเป้ามาที่อารยธรรมของเราเพราะ
เมื่อทำแบบนั้น พวกเขาต้องสูญเสียบางอย่างที่คาดไม่ถึงไป มันอาจจะ
รวมไปถึงอนาคตของอารยธรรมพวกเขา แต่หากเปลี่ยนเป็นแค่นาย
ด้วยกฎของจักรวาลหยวนชูแล้ว มันอาจจะส่งผลแค่ชื่อเสียงของท่าน
โดอัน แต่มันก็เท่านั้น”
ในอีกความหมายคือฮั่วเยี่ยนตกอยู่ในอันตรายอย่างมาก ชะตากรรม
ของเขาอาจจะขึ้นอยู่กับโกโก้เหวย
“ทำไมถึงเป็นแบบนี้ได้ !” นี่เป็นสิ่งที่ทุกคนไม่อาจจะทำใจยอมรับได้
“ฮั่วเยี่ยนคือคนที่น่าจะขึ้นเป็นนักรบดาวเคราะห์ได้ เขาคืออัจฉริยะ!
หากไม่มีเขา อารยธรรมของเราจะต้องรอไปอีกกี่ปีกว่าจะมีอัจฉริยะ
แบบเขากำเนิดขึ้นมา ?”
แม้ว่ามันจะไม่มีอันตรายต่ออารยธรรมของพวกเขา แต่ทุกคนก็ยังอึด
อัดใจอย่างมาก
ฮั่วเยี่ยนนั้นไม่ใช่ตัวคนเดียว เขาคือความหวังของทุกคน
กล่าวได้ว่าฐานะของฮั่วเยี่ยนสำหรับทุกคนนั้นสูงส่งอย่างมาก !
ไม่มีใครมาแทนที่ฮั่วเยี่ยนได้ !
“ประชุม !” อาจารย์เหยียนหลัวหลับตาลงและถอนหายใจออกมา
“รายงานเรื่องนี้ไปยังเหล่าผู้อาวุโสให้เรียกประชุมทันที”
….
ไม่กี่ชั่วโมงต่อมา
เหล่าผู้อาวุโสเป็นตัวแทนสูงสุดของอารยธรรมโลกมนุษย์ พวกเขา
คือหัวหน้าสาขาต่าง ๆ ทั้ง 81แห่ง พวกเขามีฐานะสูงส่งในอารยธรรม
โลกมนุษย์ ตอนนี้พวกเขาได้รวมตัวกันที่วิหารแห่งการคืนชีพ
ที่พวกเขามารวมตัวกันในวันนี้ก็เพราะภัยที่อาจจะมาจากเผ่าเทลคอส
เผ่าใหญ่ที่ควบคุมอารยธรรมระดับ 7
พวกเขาจะหาทางปกป้องอารยธรรมของพวกเขายังไง ?
พวกเขาจะปกป้องฮั่วเยี่ยนอัจฉริยะของพวกเขายังไง ?