ระบบเจ้าสำนัก ตอนที่1597

ตอนที่ 1597 ตำนานคือความจริง
ชาวจีนต่างก็พากันก้มหน้าด้วยความละอายใจ
อารยธรรมจีนที่จางหยูพูดถึงนั้นพวกเขาไม่อาจจะเทียบได้ ในฐานะ
ลูกหลานของชาวจีนแล้วเป็นธรรมดาที่พวกเขาจะรู้สึกละอายใจ
แทนที่จะแบกรับความคาดหวังของอารยธรรมจีน พวกเขากลับลืม
เลือนตัวตนของตัวเอง
“อารยธรรมจีนแข็งแกร่งขนาดนั้นเลยเหรอ ? เหล่าเทพนั้นมีตัวตนอยู่
จริง ๆ เหรอ ?” ฮั่วเยี่ยนสับสน เขาทั้งภูมิใจและเหลือเชื่อกับเรื่องนี้
“แต่ทำไมพวกนั้นถึงไม่เคยปรากฏตัวขึ้น ในจักรวาลหยวนชูทั้งหมด
นั้นทำไมเราไม่เคยรับรู้ถึงเบาะแสของพวกเขา ?”
ชาวจีนพากันมองไปที่จางหยูด้วยความสับสน เมื่อเทพมีตัวตนอยู่
จริง งั้นทำไมถึงได้ปล่อยให้อารยธรรมจีนตกต่ำได้ถึงขนาดนี้ได้ ?
นักรบมิติโดยรอบก็สงสัยเช่นกัน พวกเขาไม่ได้สงสัยในคำพูดของ
จางหยู แต่พวกเขาสงสัยว่ามันเป็นเพราะอะไร
จางหยูยิ้มออกมา “เพราะพวกเขาไม่ได้อยู่ในจักรวาลนี้”
เมื่อได้ยินแบบนั้นทุกคนก็พากันสับสนยิ่งกว่าเก่า มีแค่หงและเหล่ยอู่
ที่พอเข้าใจ
“พวกเจ้าควรจะรู้ว่าจักรวาลซวนหวงคือจักรวาลที่เชื่อมต่อกันหลาย
มิติ ที่ที่เราอยู่ในตอนนี้คือหนึ่งในจักรวาลย่อยรึที่รู้จักกันในชื่อจักรวาล
หยวนชู แต่มีไม่กี่คนที่รู้ว่านอกจักรวาลซวนหวงนั้นมีโลกอยู่นับไม่
ถ้วน จักรวาลซวนหวงก็แค่หนึ่งในนั้น”
จางหยูพูดขึ้นต่อ “โลกที่เหมือนกับจักรวาลซวนหวงถูกเรียกว่าโลก
ขั้นที่ 9 อารยธรรมจีนนั้นมีอยู่ในโลกขั้นที่ 9 หลายใบและถึงกับสร้าง
โลกขั้นที่ 9 ขึ้นมามากมาย อารยธรรมจีนของจักรวาลซวนหวงก็เป็น
หนึ่งในอารยธรรมจีน”
เมื่อพูดถึงจุดนี้จางหยูก็เงียบไปชั่วครู่ก่อนจะอธิบายต่อ “เทพเหล่านั้น
อยู่ในโลกขั้นที่ 9 ใบอื่น !”
“แม้ว่าพวกเขาจะมีตัวตนอยู่แต่เราก็ไปพบพวกเขาไม่ได้ไม่ใช่รึ ?”
ฮั่วเยี่ยนผิดหวัง
หากพบไม่ได้แล้วมีประโยชน์อะไร ถึงจะมีตัวตนอยู่ ?
จางหยูเลิกคิ้วและมองไปที่ฮั่วเยี่ยน “เจ้าอยากพบพวกนั้นรึ ?”
ฮั่วเยี่ยนชะงักไป เขาไม่รู้ว่าจะตอบกลับยังไงดี อยากพบรึไม่นั้น
แน่นอนว่าเขาอยากพบแต่เขายังไม่เป็นแม้แต่นักรบดาวเคราะห์ เขา
ไม่มีสิทธ์ิที่จะไปสำรวจมิติ ในสายตาของเทพแล้ว เขาไม่ต่างอะไร
จากมดปลวก แม้ว่าจะได้พบกับอีกฝ่ายแต่มันจะไปมีความหมาย
อะไร ?
แม้ว่าจะยืนยันตัวตนของเทพได้แต่มันก็ใช่ว่าจะส่งผลต่ออารยธรรม
จีนในจักรวาลซวนหวง
แน่นอนถึงจะเข้าใจความจริงทั้งหมดนี้แต่ก็ใช่ว่าพวกเขาไม่อยากจะ
พบกับเทพเหล่านั้น ยังไงซะอารยธรรมจีนก็ถือว่าเป็นตระกูล ถึงเทพ
เหล่านั้นจะไม่ใช่มนุษย์แต่สำหรับอารยธรรมจีนที่ถือว่าเป็นต้นกำเนิด
แล้ว เทพเหล่านั้นก็ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของพวกเขา
ทุกคนต่างก็กดความต้องการในใจเอาไว้และกลัวว่าจะเผยมันออกมา
“หากพวกเจ้าอยากพบกับพวกเขาจริง ๆ ก็ใช่ว่าจะไม่มีวิธี” น้ำเสียง
ของจางหยูเปลี่ยนไป “ไม่ใช่ว่าในเผ่าก็มีตำนานอยู่รึ ? ข้าไม่อาจจะ
ให้ทุกคนปรากฏตัวที่นี่ได้แต่ก็ไม่ยากหากเป็นแค่เทพที่อยู่ในตำนาน
ของพวกเจ้า”
จางหยูถามขึ้นต่อ “พวกเจ้าอยากพบกับพวกเขารึไม่ ? “
ฮั่วเยี่ยนอดไม่ได้ที่จะตื่นเต้น เขาพูดขึ้นมาด้วยเสียงที่สั่น “เราไปพบ
พวกเขาได้จริง ๆ เหรอ ?”
นี่คือคำถามแทนใจของทุกคน
“ทำไมจะไม่ได้ ?” จางหยูยิ้มออกมา
“งั้นขอรบกวนผู้อาวุโสพาเราไปพบกับเหล่าเทพด้วย !” ฮั่วเยี่ยนสูด
หายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดขึ้นมา
มุมปากของจางหยูกระตุก เขาเป็นแค่ชายหนุ่ม แต่ฮั่วเยี่ยนกลับเรียก
เขาเหมือนเป็นบรรพชนแต่นั่นก็ทำให้เขาได้สติ เขาไม่ใช่ชายหนุ่ม
อีกต่อไปแล้ว หากคำนวณตามอายุ เขาก็อายุได้ล้านล้านปีแล้ว หาก
มองทั้งจักรวาลโดยรวมแล้ว ในสายตาของสัตว์ประหลาดเฒ่า เขาคง
ถือว่าเด็กแต่ในสายตาของคนจีนเหล่านี้แล้ว เขาถือว่าเป็นบรรพชนก็
ว่าได้
การที่ลูกหลานเหล่านี้จะเรียกเขาว่าบรรพชนก็เป็นเรื่องที่ถูกแล้ว
จางหยูกวาดตามองไปยังคนจีน เมื่อรับรู้ได้ถึงความคาดหวังและ
ความต้องการของพวกเขา เขาก็ได้พยักหน้า “เมื่อพวกเจ้าสงสัย งั้น
ข้าจะให้พวกเขาออกมาพบพวกเจ้าเพื่อให้พวกเจ้าได้เห็นชัด ๆ ว่า
อารยธรรมจีนของเรานั้นแข็งแกร่งเพียงใด “
ด้วยความสามารถของจางหยูในตอนนี้แล้ว เขาไม่มีทางสร้างรูหนอน
ถาวรขึ้นมาในจักรวาลซวนหวงได้ แต่หากเป็นรูหนอนชั่วคราวก็ไม่ใช่
ปัญหาอะไร เขาได้เชื่อมต่อความคิดกับโลกป่าและสั่งการทุกอย่าง
ได้ตามใจเขา เสียงของเขาได้ดังขึ้นในโลกป่ า “มีคนกลุ่มหนึ่งจาก
โลกบรรพกาลในอนาคตอยากจะพบพวกเจ้า รีบกลับไปยังโลก
บรรพกาล ข้าจะทำการตัดผ่านมิติและเรียกพวกเจ้ามา”
ต่อมาฝานกู่, หงจวิน, ลั่วโหวและคนอื่น ๆ ต่างก็เดินทางไปยังโลก
บรรพกาลทันที
เมื่อพวกเขากลับมายังโลกบรรพกาลก็พบว่ามีรูหนอนขนาดใหญ่ก่อ
ตัวขึ้น รูหนอนนี้เชื่อมต่อกับจักรวาลซวนหวง
จางหยูไม่อาจสร้างรูหนอนที่เชื่อมต่อกับโลกป่าและจักรวาลซวงหวง
ได้ เขาได้แต่สร้างรูหนอนเชื่อมต่อกับโลกตันเถียนแทน
“โลกบรรพกาลหลังจากนี้รึ ?” ฝานกู่, หงจวินและคนอื่น ๆ จากโลก
บรรพกาลต่างก็พากันสงสัย พวกเขาเองก็อยากรู้ว่าผู้คนในอนาคตจะ
เป็นยังไง ?
พวกเขารีบเดินทางผ่านรูหนอนนั้นทันที
ในเวลาเดียวกันในดาวเคราะห์แคระนั้นรูหนอนขนาดใหญ่ก็ขยายตัว
ขึ้นราวกับจะกลืนกินจักรวาลหยวนชูทั้งหมด
ทุกคนมองขึ้นไปบนท้องฟ้าไม่ว่าจะเป็นหง, เหล่ยอู่รึนักรบมิติคน
อื่น ๆ พวกเขาพากันกลั้นหายใจด้วยความกังวลและคาดหวัง
“ฮึ่ม…” อยู่ ๆ วิถีทั้งหมดของจักรวาลซวนหวงก็เหมือนกับมีชีวิต
ตอนนั้นเองก็มีชายร่างใหญ่เดินทางออกมาจากรูหนอน ตัวของเขา
อาบไปด้วยแสงศักด์ิสิทธ์ิราวกับมีวิถีรอบตัวเขา ร่างกายของเขามี
ขนาดใหญ่เท่ากับจักรวาลหยวนชูทั้งหมด ดวงตาของเขาใหญ่ยิ่งกว่า
ดาวเคราะห์ใด ๆ จนทำให้วิญญาณของทุกคนสั่นไหวไปตาม
โชคดีที่ตอนที่เขาออกมาจากรูหนอนนั้นเขาได้หดตัวลง เมื่อเขาออก
มาจากวังวนแล้วเขาก็มีขนาดตัวพอ ๆ กับชาวจีนทั่วไป แต่ถึงจะเป็น
แบบนั้นเขาก็ยังดูเหมือนดวงอาทิตย์ที่ทุกคนไม่กล้าจะมองไปยังเขา
โดยตรง
“ผู้สร้าง!” หงหรี่ตาลงและอุทานออกมาในใจ “ไม่มีคลื่นพลังของ
การเกิดใหม่ ชายคนนี้ก็ผ่านการเกิดใหม่มาแล้วงั้นเหรอ ?”
พระเจ้า อารยธรรมจีนมีผู้สร้างถึงสองคน !
เผ่าจีนเมื่อได้เห็นคนที่แข็งแกร่งเช่นนั้นก็อดไม่ได้ที่จะตื่นเต้น พวก
เขาพากันตะโกนกันออกมา “เทพฝานกู่ เทพฝานกู่ ! “แม้ว่าจะไม่มี
ข้อสรุปว่าฝานกู่หน้าตาเป็นยังไง แต่ชาวจีนก็รู้จักอีกฝ่ายทันทีที่เห็น
ราวกับว่าสายเลือดในตัวนั้นรู้จักอีกฝ่ายเป็นอย่างดี
มีแค่เทพในตำนานของชาวจีนเท่านั้นที่จะมีรูปลักษณ์ที่น่าตกใจ
แบบนี้ได้ !
แม้จะเชื่อว่าฝานกู่มีตัวตนอยู่จริงแต่เมื่อทุกคนได้เห็นเขาแล้ว มันก็
เป็นไปไม่ได้ที่จะกดความตะลึงในใจเอาไว้
เหล่ยอู่และนักรบมิติคนอื่น ๆ พากันมองหน้ากันและอุทานออกมา
“แข็งแกร่งจริง ๆ !”
นี่คือพลังที่ทัดเทียมกับผู้สร้างได้ พวกเขาถึงกับรู้สึกว่าฝานกู่นั้นแกร่ง
กว่าหงด้วยซ้ำ
นักรบมิติหลายคนพากันตัวสั่นรวมถึงวิญญาณที่สั่นไหวด้วย
สิ่งมีชีวิตนับพันล้านตั้งแต่หงจนถึงสิ่งมีชีวิตทั่วไปต่างก็พากันก้ม
หน้าราวกับได้พบตัวตนที่ยิ่งใหญ่เข้า
“ข้า ฝานกู่” สายตาของฝานกู่ราวกับดวงอาทิตย์ที่ส่องแสงให้กับ
จักรวาลย่อย “ด้วยคำสั่งจากเจ้าสำนัก ข้าจึงมาเยี่ยมโลกบรรพกาลใน
อนาคต”
โดอันสับสน “นี่มัน…เทพผานกู่งั้นรึ !”
การที่ฝานกู่ปรากฏตัวขึ้นมานั้นทำให้โลกทั้งใบดูไร้สีสัน แม้แต่หง
เองก็ยังรู้สึกกดดันไปด้วย
แต่การปรากฏตัวของฝานกู่นั้นเป็นแค่จุดเริ่มต้น ทุกคนยังไม่ทันได้
ตั้งตัวก็มีหงจวิน, ลั่วโหว, หนี่วาและคนอื่น ๆ ปรากฏตัวขึ้นมาทีละ
คน ๆ แต่ละคนคือตัวตนระดับสูง หงจวินถึงกับมีพลังเพียงพอที่จะ
สร้างโลกขั้นที่ 9 ขึ้นมาได้
“ข้า หงจวิน ตามคำสั่งของเจ้าสำนัก ข้าจึงมายังโลกบรรพกาลใน
อนาคต”
“ข้า ลั่วโหว ตามคำสั่งของเจ้าสำนัก ข้าจึงมายังโลกบรรพกาลใน
อนาคต”
“ข้า หนี่วา ตามคำสั่งของเจ้าสำนัก ข้าจึงมายังโลกบรรพกาลใน
อนาคต”
….
เสียงของฝานกู่, หงจวินและยอดฝีมือคนอื่น ๆ ได้ดังก้องไปทั่ว
จักรวาล
ตอนนั้นทุกคนต่างก็ตะลึงและสับสน
คนจากโลกบรรพกาลต่างก็มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน นั่นก็คือพวกเขา
รีบทำความเคารพจางหยูทันที “คำนับเจ้าสำนัก !”
เสียงนี้ดังกึกก้องไปทั่วราวกับไม่มีที่สิ้นสุด