ตอนที่จางหยูตะลึงกับความแข็งแกร่งของบรรพชนกระดูกนั้น เสี่ยวเสียก็ได้บอกกับจางหยูว่า นายท่าน ข้ารับรู้ได้ว่าคลื่นพลังของชายคนนี้เหมือนกับเนี่ยเวิ่น
จางหยูใจสั่น เนี่ยเวิ่นรึ ?
เขาเงียบแต่ในใจได้ถามขึ้นมา เจ้ามั่นใจรึ ?
ไม่น่าจะมีอะไรผิดพลาด เสี่ยวเสียดูไม่มั่นใจแค่เล็กน้อย บางทีชายคนนี้อาจจะเคยติดต่อกับเขา
ตัวตนของเนี่ยเวิ่นนั้นลึกลับอย่างมาก การที่เกี่ยวข้องกับเนี่ยเวิ่นได้นั้นดูเหมือนว่าตัวตนของชายแก่คนนี้จะไม่ธรรมดา
น่าสงสัยเสี่ยวเสียสามารถรับรู้ได้แต่จางหยูกลับไม่อาจจะรับรู้ได้
เขาพาเนี่ยเวิ่นเข้าไปในเขตหวงห้ามรึ ? จางหยูสงสัยนิดๆ แต่เขามีความสามารถที่จะทำเช่นนั้นได้รึ?
หากบรรพชนกระดูกมีความสามารถนำเนี่ยเวิ่นเข้าไปในเขตหวงห้ามได้ งั้นความแข็งแกร่งของชายแก่คนนี้ก็มากกว่าที่เขาคิดเอาไว้ บางทีอาจจะขึ้นเป็นจ้าวโกลาหลแล้ว
ในโกลาหลแล้วนอกจากตัวเขาแล้ว มันเป็นไปได้ด้วยรึที่จะมีคนไปถึงระดับนั้นได้ ?
หากเป็นเขา แล้วทำไมเขาต้องทำแบบนั้น ? จางหยูคิดหาเหตุผลไม่ออก มันส่งผลดียังไงที่เอาเนี่ยเวิ่นเข้าไปในเขตหวงห้าม ?
มันมีแต่เรื่องน่าสงสัย
หลังจากครุ่นคิดสักพักจางหยูก็ไม่อาจจะเข้าใจได้ บรรพชนกระดูกกับเนี่ยเวิ่นเกี่ยวข้องกันยังไง เนี่ยเวิ่นถูกชายแก่นำตัวไปที่เขตหวงห้ามจริงๆรึ ?
ยิ่งบรรพชนกระดูกลึกลับเท่าไหร่ จางหยูก็ยิ่งสงสัยมากเท่านั้นว่าอีกฝ่ายมีต้นกำเนิดยังไง ?
บนลานหิน เมื่อจางหยูถ่ายเทพลังเข้าไปในเสาแสง เสาแสงก็ยกระดับขึ้นมาอย่างมาก พลังมิติและเวลากับพลังลึกลับได้เพิ่มขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เมื่อรับรู้การเปลี่ยนแปลงนี้ จางหยูก็ลดความเร็วในการเทพลังเข้าไป
เขาไม่อยากทำตัวโดดเด่นเกินไป
นอกจากจางหยูแล้ว ซุนเมิ่งก็ได้นั่งลงบนลานแล้วเทพลังของตนลงไปในเสาแสง
ราชาทุกคนต่างก็พากันเทพลังไปยังจุดเดียวกัน
ในยุคของพวกเขา บางทีพวกเขาอาจจะเป็นราชาผู้สูงส่งแต่ที่นี่ทุกคนน่ะเท่าเทียมกัน ไม่มีใครด้อยกว่าใคร นอกจากจางหยู, บรรพชนกระดูกและซุนซิงแล้วคนอื่นๆต่างก็เท่าเทียมกัน
หลังจากนั้นสักพักจางหยูก็หยุดมือ เขาลืมตาขึ้นมาช้าๆ ข้ายังมีเรื่องต้องไปจัดการที่ด้านนอก เมื่อข้าเสร็จธุระแล้วจะมาหาเจ้า
บรรพชนกระดูกลืมตาขึ้นมองจางหยู ก่อนจะพยักหน้า หวังว่าสหายจะรับกลับมาโดยเร็วที่สุด
ข้าเองก็จะไปเช่นกัน ซุนเมิ่งพูดขึ้น ครั้งนี้ข้ารีบมาไปหน่อยและยังไม่ได้บอกกล่าวกับทางวิหาร
เมื่อพบน้องเจ้าบอกเขาว่าให้จับตาดูสถานการณ์ไว้ด้วย บอกเขาให้แจ้งเรื่องนี้มาทันทีที่เห็นวี่แววการทำลายล้าง ซุนซิงพูดขึ้นมา
ได้ ซุนเมิ่งพยักหน้า
แล้วเจอกันใหม่ จางหยูลุกขึ้นและป้องมือให้กับทุกคน
ไม่นานทั้งสองก็ออกจากลานหินไป
เมื่อออกมายังมิติที่คล้ายกับความว่างเปล่า จางหยูก็มองไปที่ซุนเมิ่ง จะออกไปยังไง ?
โกลาหลนภานั้นเหมือนกับโกลาหลขนาดย่อม แต่แข็งแกร่งน้อยกว่าโกลาหล เขามั่นใจว่าจะเปิดมิติของที่นี่ออกได้ แต่เขาไม่มั่นใจว่ามันจะนำไปสู่ที่ไหน แม้จะมีโอกาสสูงที่จะไปโผล่ที่โกลาหล แต่ก็มีความเป็นไปได้ที่อาจจะไปโผล่ในเขตหวงห้าม หากเป็นเช่นนั้นคงไม่ใช่เรื่องตลก
โกลาหลนภาเป็นอิสระจากเขตหวงห้าม ซุนเมิ่งพูดขึ้น เมื่อทำลายมิติที่นี่ก็จะออกไปยังโกลาหลได้
จางหยูได้ยินแบบนั้นก็สงสัยขึ้นมา บรรพชนกระดูกเคยเข้าไปในเขตหวงห้ามมาแล้วรึ ?
ซุนเมิ่งกำลังจะทำลายมิติแต่ก็เห็นท่าทีแปลกๆของจางหยู นางอดได้ที่จะถามขึ้นมา อาจารย์คิดอะไรรึ ?
เจ้ารู้รึไม่ว่าบรรพชนกระดูกมาจากไหนกัน ? จางหยูถามขึ้นมา
บรรพชนกระดูกรึ ? ซุนเมิ่งส่ายหน้า เขาคือคนที่อายุเยอะที่สุดในโกลาหล ไม่มีใครรู้ว่าเขามาจากไหน อาจารย์สนใจในตัวบรรพชนกระดูกรึ ?
เขาแข็งแกร่ง ข้าสนใจความแข็งแกร่ง จางหยูไม่ได้บอกความจริงกับซุนเมิ่ง เขาแค่ทำท่าพูดเล่น ยังไงซะด้วยระดับของเราแล้ว คนที่เป็นภัยต่อเราได้ก็มีไม่กี่คน
ซุนเมิ่งยังไม่ทันได้พูดอะไร จางหยูก็ถามขึ้น ใช่สิ เจ้ารู้รึไม่ว่าบรรพชนกระดูกได้ออกจากที่นี่ไปรึไม่ ?
ไม่ ซุนเมิ่งพูดขึ้น บรรพชนกระดูกไม่ได้ออกจากที่นี่ตั้งแต่ที่พวกเขาสร้างมันขึ้นมา คนอื่นๆเองก็เช่นกัน บรรพชนจะแจ้งผ่านทางวิหารแทน
เจ้ามั่นใจรึ ?
แน่นอน ซุนเมิ่งพูดอย่างมั่นใจ บรรพชนกระดูกกังวลเรื่องโกลาหลมากที่สุด โกลาหลนภานี้ต้องมีเขาอยู่ด้วย เพื่อที่จะสร้างโกลาหลนภาให้กลายเป็นโกลาหลที่แท้จริง เขาไม่มีทางออกไปจากที่นี่
พูดถึงตรงนี้ซุนเมิ่งก็เหมือนรับรู้สิ่งผิดปกติได้และถามขึ้น อาจารย์สงสัยว่าเขาออกจากโกลาหลนภาไปรึ ? อาจารย์เคยเห็นบรรพชนกระดูกในโกลาหลรึ ? ไม่ใช่ จางหยูส่ายหน้า
แล้วอาจารย์ถามถึงเขาทำไมกัน ? ซุนเมิ่งคิ้วขมวด อาจารย์สงสัยว่าบรรพชนกระดูกทำเรื่องเลวร้ายไว้รึ ? บรรพชนกระดูกผู้นี้เป็นมิตรมาโดยตลอด ข้าไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนแบบนั้น ? นอกซะจากว่าจางหยูจะมีหลักฐาน งั้นซุนเมิ่งก็ยากที่จะเชื่อ
เจ้าคิดมากเกินไป ข้าแค่สงสัยเกี่ยวกับตัวเขา จางหยูหัวเราะออกมา
ซุนเมิ่งจะเชื่อได้ยังไง หากแค่สงสัย ทำไมจางหยูต้องถามว่าบรรพชนกระดูกได้ออกจากโกลาหลนภาไปรึไม่ ?
ข้าไม่รู้ว่าอาจารย์สงสัยสิ่งใดแต่ข้ามั่นใจว่าเขาไม่ได้ออกจากโกลาหลนภา ซุนเมิ่งพูดขึ้น บัตรหยกนั้นรับรู้กันได้ คนที่เข้าออกโกลาหลนภานั้นคนอื่นๆจะรู้ได้แต่ข้าไม่รับรู้เลยว่าบัตรหยกนั้นมีท่าทีผิดปกติอันใด
ข้าก็แค่สงสัย จางหยูพูดขึ้น
เขาไม่ได้พูดถึงเนี่ยเวิ่น เพราะเขาไม่มั่นใจว่าเป็นฝีมือของบรรพชนกระดูก
บางทีการรับรู้ของเสี่ยวเสียอาจจะผิดพลาด ?
รึว่าเป็นแค่เรื่องบังเอิญ ?
ไปกันเถอะ จางหยูบอกกับซุนเมิ่ง ค่อยกลับไปคุยกันที่โกลาหล
ซุนเมิ่ง พยักหน้าก่อนที่จะทลายกำแพงมิติแล้วปรากฏตัวที่ส่วนนอกของเขตหวงห้าม
