“หากพวกเธออิจฉาเธอ ก็คงไม่มีทางเลือก ลาออกจากไปซะ ชีวิตมันก็ไม่ยุติธรรมแบบนี้แหละ”
ท่าทีของไป๋เสี่ยวมืดมนลง
เขาได้ยินทั้งหมดเลยใช่ไหม?
และเขาไม่โกรธสิ่งที่เฉียวเมียนเมียนพูดเลยเหรอ? แต่เขากลับมาที่นี่เพื่อปกป้องเธอ?
“คุณคะ หน้าตาของผู้หญิงสำคัญสำหรับผู้ชายเหรอคะ?”
ไป๋เสี่ยวรู้สึกกระวนกระวายใจ
“หน้าตาสวยสำคัญกว่าสิ่งอื่นงั้นเหรอคะ? ฉันคิดว่าคุณจะแตกต่างจากผู้ชายคนอื่น แต่ใครจะรู้ว่าคุณก็เป็นคนที่มองคนแต่ภายนอกเช่นกัน!”
มองคนแต่ภายนอกงั้นเหรอ?
เหมาเยซือหรี่ตาลงขณะที่ริมฝีปากของเขาโค้งงอ
“คุณเป็นใคร รู้จักผมมากแค่ไหน ถึงคิดว่าผมแตกต่างจากผู้ชายคนอื่น แล้วคุณคิดว่าความคิดเห็นของคุณมีความสำคัญงั้นหรือ?”
เขามองไปที่ไป๋เสี่ยวด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรังเกียจ
“รูปลักาณ์ของผู้หญิงไม่ได้สำคัญที่สุดแน่นอน แต่ผู้หญิงอย่างคุณช่างเป็นผู้หญิงที่น่ารังเกียจทั้งภายนอกและภายในเสียจริง ผู้ชายคนไหนเห็นก็คงรังเกียจ”
ไป๋เสี่ยวเบิกตากว้าง
ใบหน้าของเธอแดงจากความโกรธและความอับอาย “คุณ…”
เธอพูดเพียงคำเดียว แต่ความดุร้ายที่ฉายผ่านแววตาของชายคนนั้นทำให้ไม่กล้าเปิดปาก
แสงจ้าเย็นเยียบทำให้เธอหายใจไม่ออก
ความกลัวพุ่งพล่านภายในตัวของเธอ ขณะที่เธอรู้สึกหนาวสั่นลงกระดูดสันหลัง เธอไม่กล้าเดินต่อไป
เขาไม่ได้พูดหรือทำอะไรเลย
แต่แววตาของเขาดูน่ากลัวพอสมควร
ไป๋เสี่ยวแทบตัวสั่นในบรรยากาศที่ตึงเครียด
เหมาเยซือไม่ต้องการเสียเวลากับคนที่ไร้ความหมายอีกต่อไป
เขาเพียงแค่เหลือบมองจางอี้เว่ยอย่างเย็นชาส่งสัญญาณเตือนขณะที่เขาพูดว่า
“ต่อไปก็ระวังปากของคุณด้วย หากผมได้ยินคำสบประมาทอื่น ๆ เกี่ยวกับที่รักของผมอีก ผมจะไม่หยุดเพียงแค่เตือนเหมือนในครั้งนี้”
“หากพวกคุณยังต้องการ จบการศึกษา ก่อนกำหนด คุณก็สามารถเพิกเฉยต่อคำพูดของผมได้”
ประโยคสุดท้ายของเขาทำให้ไป๋เสี่ยวและจางอี้เว่ยหมดปัญญา
พวกเขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่า คำว่า จบการศึกษาก่อนกำหนด หมายถึงอะไร
เขาสามารถทำให้ซิน เยวเยวและจ้าว หวันถิงต้องเผชิญกับสิ่งนั้นมาแล้ว
พวกเขากลัว แต่ความเกลียดชังของพวกเขาที่มีต่อเฉียวเมียนเมียนก็ยิ่งลึกลงไปเท่านั้น
**
ห้องสองเตียงอยู่อีกตึกหนึ่ง
แม้ว่าพวกเขาจะอยู่วิทยาลัยเดียวกัน แต่นักศึกษาก็ได้รับการปฏิบัติที่หลากหลายเช่นกัน
ผู้ที่จะเข้าพักในห้องแบบสองเตียงมักจะมีความสุขมากกว่า
นอกจากนั้นค่าที่พักหนึ่งเทอมมีค่าใช้จ่ายเกือบ 100,000 หยวน ครอบครัวของนักศึกษาบางคนไม่สามารถจ่ายได้
ห้องแบบสองห้องนอนมีการออบแบบห้องชุด 2 ห้องนอน 1 ห้องนั่งเล่น และห้องรับประทานอาหาร 1 ห้อง สิ่งที่ดีที่สุดคือห้องนอนแต่ละห้องมีห้องน้ำในตัว
นอกจากนี้ยังมีเฟอร์นิเจอร์และอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ด้วย
“ว้าว นี่ห้องพักใหม่ของเราเหรอ?”
ดวงตาของเจียงหลัวลี่ส่องประกายขณะที่เธอถามอย่างตื่นเต้น
“นี่มันวิเศษไปเลย เพื่อ เราอยู่ที่ได้จริง ๆ ใช่ไหม”
“ได้สิ”
เหมาเยซือเป็นคนตอบเธอ
ชายคนนี้ถือกระเป๋าไว้ในมือข้างหนึ่งและแขนอีกข้างหนึ่งโอบเฉียวเมียนเมียน เขามองไปรอบ ๆ และพูดด้วยความรับเกียจว่า
“ห้องที่ดีที่สุดของวิทยาลัยมีแค่นี้เอง”