รักลับ ๆ ของฉันกับท่านประธาน – ตอนที่ 129

“ไม่ค่อยถูกใจเลย ไม่เป็นไร ทำใหม่ก็สิ้นเรื่อง”

“ทำใหม่เหรอคะ? เยี่ยมเลย!”

เจียงหลัวลี่ย้ายกระเป๋าของเธอเข้าไปในห้องนอนที่เล็กกว่าเล็กน้อย แล้วพูดอย่างหน้าตาเฉยว่า

“ฉันเข้าไปแกะกระเป๋าในห้องนอนของฉันนะคะ แล้วจะอาบน้ำ เข้านอนเลย ฉันจะไม่ออกจากห้องตลอดทั้งคืน เพราะงั้น เพื่อนรัก…เธอกับเจ้าชายสุดหล่อจะทำอะไรก็ตามสบาย คิดเสียว่าฉันไม่ได้อยู่แถวนี้ล่ะกัน”

จากนั้นเธอก็เข้าไปในห้องนอนของตน พร้อมกับปิดประตู

เฉียวเมียนเมียนพูดไม่ออก

เจียงหลัวลี่ใจร้ายนัก

เธอหมายถึงอะไรกัน ทำทุกอย่างที่ต้องการ

ฉันไม่ต้องการทำอะไรทั้งนั้น

แต่ผู้ชายที่อยู่ข้าง ๆ เธอหัวเราะเบา ๆ

“เธอมีสติและมีน้ำใจดี”

เฉียวเมียนเมียนเงยหน้าขึ้นและกัดริมฝีปากของเธอ

“ไม่ต้องสนใจสิ่งที่เธอพูดหรอกค่ะ”

เหมาเยซือมองเธอด้วยสีหน้าแปลก

เฉียวเมียนเมียนหน้าแดง

เธอหายใจเข้าลึก ๆ อย่างเมามันและค่อย ๆ ผลักเขาออกห่างตัว คว้ากระเป๋าเดินทางจากมือเขา

“ฉันจะเก็บของค่ะ”

จากนั้นเธอก็ลากมันเข้าไปในห้องนอน

เมื่อเห็นว่าเธอหมดหวังที่จะหลบหนี เหมาเยซือก็ยิ้มและเดินตามเธอไปอย่างช้า ๆ

เข้าไม่ต้องเร่งรีบ

สิ่งดี ๆ ควรค่าแก่การรอคอยเสมอ

**

เฉียวเมียนเมียนเห็นเตียงขนาดใหญ่กลางห้องนอนทันทีที่เธอเข้ามา

นี่คือ ห้องนอนใหญ่ ดังนั้นจึงมีขนาดใหญ่กว่าห้องนอนอีกห้องเล็กน้อย เตียงเป็นเตียงสำหรับสองคน

เมื่อคิดเช่นนั้นหัวใจของเธอก็เริ่มเต้นรัวอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นเธอจ้องมองไปที่เตียงขนาดใหญ่ เหมาเยซือก็หัวเราะและกอดเธอจากด้านหลัง

แขนของชายคนนั้นแข็งแกร่งและมั่นคงโอบกอดเธอไว้แน่น

ขณะที่เอหันหลังให้กับร่างกายที่อบอุ่นของเขา เฉียวเมียนเมียนรู้สึกว่าจิตใจของเธอปั่นป่วน

“ที่รัก…”เหมาเยซือกระซิบข้างหู

“คืนนี้ผมไม่กลับนะ ผมจะค้างที่นี่ โอเคไหม?”

ห้องก่อนหน้าที่เธออยู่เป็นห้องขนาดหกเตียง

ดังนั้นจึงไม่ค่อยสะดวก

แต่หอพักนี้เป็นห้องนอนสองเตียงและมีห้องเป็นของตนเองด้วย เห็นได้ชัดว่าเหมาเยซือไม่ทิ้งภรรยาที่น่ารักของเขาไว้ข้างหลัง แล้วกลับไปที่เตียง

เฉียวเมียนเมียนหัวใจสูบฉีดเร็วมาก

“ไม่ ไม่ได้นะคะ วิทยาลัยของเราไม่อนุญาตให้คนนอกค้างคืน”

เธอลุกลี้ลุกลนเมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั้น

แม้ว่าพวกเขาจะเคยนอนบนเตียงเดียวกันมาก่อน แต่ก็เกิดขึ้นหลังจากที่เธอหลับไปแล้ว

ตอนนี้เธอมีสติครบ จะนอนร่วมเตียงกับเขา…

เพียงแค่คิดก็อายมากพอแล้ว

เธอรู้สึกไม่พร้อม

เธอยังไม่ยอมรับในตัวของสามีคนนี้อย่างเต็มตัว

“ผมทำได้ เพราะผมบอกแบบนั้น”

ลมหายใจอุ่น ๆ ของเขากระทบหูของเธอ ทำให้เธอขนลุก

เสียบแหบของเขาดังขึ้น

“ที่รัก ให้ผมอยู่ด้วยนะ ไม่ต้องกลัว ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก ผมสัญญาว่าจะให้เวลาคุณปรับตัวหนึ่งสัปดาห์ไง เพราะงั้นผมไม่ผิดสัญญาหรอก ผมแค่อยากนอนกอดคุณก็เท่านั้น จะไม่รบกวนการนอนของคุณเลย”