รักลับ ๆ ของฉันกับท่านประธาน – ตอนที่ 167

ตอนที่ 167 ประธานเหมาทําอะไรเลยเถิดไปจริง ๆ

“ประธานเหมาไม่ได้อยู่ห่างจากผู้หญิงทุกคนหรอกหรือ? เธอมาไหน”

“ทําไมต้องเป็นผู้หญิงด้วย? ฉันอยากให้ประธานเหมามองผู้ชายมากกว่าที่จะมองผู้หญิง”

“แน่นอน จะดีกว่าถ้าเขาชอบผู้ชาย อย่างน้อยถ้าเขาทํางั้น ผู้หญิงทุกคนย่อมไม่มีโอกาสเลย เราจะไม่เสียใจขนาดนี้เลย ถ้าเรารู้ว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนได้ผู้ชายอย่างเขาไปครอง”

“ฉันคิดเสมอว่า ท่านประธานชอบผู้ชาย… เอ้ยฉันละปวดใจ แค่คิดว่าผู้ชายที่สมบูรณ์แบบคนนี้จะเป็นสามของคนอื่น”

“ปวดใจบวก 1 ด้วยคน”

“ปวดใจบวก 2 ด้วยคน”

“ปวดใจบวก 3 ด้วยคน”

เหมาเยซืออุ้มเฉียวเมียนเมียนเข้าไปในห้องรับรองในห้องทํางานของประธาน

นี่คือจุดที่เขามักจะพักผ่อน เมื่อเขายุ่งกับงานมากเกินไป

มีห้องนอนเล็ก ๆ และห้องน้ำในตัว

เขาวางเธอลงบนเตียงอย่างแผ่วเบา และคลุมตัวด้วยผ้าห่ม จากนั้นเขาก็ปรับอุณภูมิของเครื่องปรับอากาศก่อนออกไป

มีเอกสารจํานวนมากกองอยู่บนโต๊ะของเขา

เหมาเยซือนั่งอยู่ที่โต๊ะทํางานและเริ่มพลิกเอกสาร

เขายกหูโทรศัพท์โทรออกภายในสํานักงาน

เมื่ออีกฝ่ายรับสาย เสียงต้อนรับอยางสุภาพก็พูดขึ้นทันที

“ประธานเหมา”

เหมาเยซือเคาะนิ้วของเขากับโต๊ะเบา ๆ และพูดว่า

“เข้ามาหน่อย อย่าเคาะประตู เปิดเข้ามาเลย”

“ครับ ท่านประธาน

หนึ่งนาทีต่อมา

เว่ยเจิ้งเข้ามาในห้องทํางานของเขา

เขาเดินไปหาเหมาเยซื้อและทักทายเขาอีกครั้ง

“ประธานเหมา”

เหมาเยซือดูเหมือนว่าเขากําลังคิดอะไรบางอย่าง อย่างหนัก

ครู่ต่อมาเขามองไปที่เว่ยเจิ้งด้วยสายตา

“ฉันต้องการรายงานรายได้ของบริษัทเฉียว ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ส่งให้ฉันภายในหนึ่งชั่วโมง หาทางซื้อวิลล่าของครัวเฉียวที่เฟิงฉาน ด้วย”

เว่ยเจิ้งผงะ

บริษัทเฉียว?

ประธานเหมาพูดถึงธุรกิจครอบครัวของคุณผู้หญิงใช่ไหม

ทําไมจู่ ๆ ประธานเหมาถึงสนใจธุรกิจของตระกูลเฉียว?

เขาพยายามช่วยบริษัทในนามของคุณผู้หญิงใช่ไหม

เว่ยเจิ้งไม่รู้จักบริษัทเฉียวมากนัก แต่จากความคิดของเขา มันก็ไม่ได้โดดเด่นมากนัก

ไม่กี่ปีที่ผ่านมา พวกเขาเกือบล้มละลาย

เขาเดาว่ารายได้ของพวกเขาไม่น่าจะสูงขนาดนั้น ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะไม่ตกอยู่ในภาพ เช่นนี้ในปัจจุบันหรอก

แต่ประธานเหมายังพูดถึงบางอย่าเกี่ยวกับการซื้อวิลล่าของพวกเรา

ทันใดนั้นเว่ยเจิ้งก็รู้สึกว่าประธานเหมาไม่ได้ตั้งใจจะช่วยพวกเขาจริง ๆ

กังวลว่าเขาจะเข้าใจเจตนาของประธานเหมาผิด เขาจึงต้องถามว่า

“ประธานเหมา กําลังจะบอกว่า ท่านต้องการซื้อบ้านพักของครอบครัวคุณผู้หญิงใช่ไหมครับ แต่ตระกูลเฉียวอาศัอยู่ที่นั่นมาตลอด นอกจากนี้ตอนนี้พวกเขาไม่มีเงินหรอกครับ ผมสงสัยว่าพวกเขาจะย้ายไปอยู่ที่ไหน”

“นั่นแหละที่ฉันกําลังหาทางอยู่”

เหมาเยซือมองเขาอย่างเย็นชาและกล่าว่า

“ไม่ว่าตระกูลเฉียวจะเต็มใจหรือไม่ ฉันต้องการบ้านพักหลังนั้นอย่างแน่นอน หาคนต่อรองราคากับพวกเขาก่อน หากพวกเขายังไม่ต้องการขายให้ทําในสิ่งที่ต้องทํา”

“ถ้าเรื่องแค่นี้ คุณทําไม่ได้ ก็ลาออกไปซะ”

เว่ยเจิ้งพูดไม่ออก

เขาจะรีบทําให้เสร็จทันที

ประธานเหมาไม่ทําเกินไปหน่อยเหรอ

เขามักจะขู่เขาด้วยริมฝีปากสีชมพูนั้นอยู่เสมอ