“พี่ครับ เกิดอะไรขึ้นกันแน่? มันเกิดขึ้นเร็วเกินไปมั๊ย?”
เขากังวลว่าเฉียวเมียนเมียน ตัดสินใจแต่งงานกับคนแปลกหน้ากระทันหัน เพียงเพราะประชดซูเจ๋อ
แต่… พี่เขยของเขาดูเหมือนจะไม่ใช่คนยอมรับอะไรแบบนี้ได้ง่าย ๆ
“เฉินเฉิน ไม่ต้องกังวลกับเรื่องนี้หรอก สิ่งสำคัญในตอนนี้เธอต้องหายป่วยให้ได้ พี่เขยคนนี้ เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านหลอดเลือดในสมอง ถ้าได้เขาผ่าตัดให้เธอล่ะก็ มีโอกาสหายได้มากเลยล่ะ”
เมื่อได้ยินที่เธอพูด เฉียวเฉินก็เข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าเกิดอะไรขึ้น
“พี่ครับ” ในตาแดดกล่ำ “พี่แต่งงานเพราะเห็นแก่ผมเหรอ? เป็นอย่างนั้นใช่ไหม?”
เขาไม่คิดว่าพี่สาวจะยอมแลกกับความสุขทั้งชีวิตเพื่อแลกกับการรักษาเขา
แม้จะว่าไปจะหายดีแล้ว แต่ความรู้สึกผิดคงจะติดตราตึงอยู่ในใจของเขาไปตลอด
“เฉินเฉิน” เฉียวเมียนเมียนถอนหายใจออกมาเบา ๆ เธอวางมีดลง แล้วดึงกระดาษทิชชูเช็ดมือให้สะอาด ก่อนจะเอื้อมมือไปจับมือเฉียวเฉิน
“พูดกันตามตรงเลยนะ พี่ไม่เสียใจอะไรขนาดนั้น พี่เขยของเธอก็ไม่ใช่ผู้ชายแก่ หน้าตาหน้าเกลียดเสียที่ไหน ในทางตรงกันข้าม มีผู้หญิงตั้งมากมายอยากจะแต่งงานกับเขา จะพูดไปแล้วในการแต่งงานกันครั้งนี้ พี่กลับเป็นคนที่ได้ประโยชน์อยู่ฝ่ายเดียวเสียด้วยซ้ำ”
“พี่…”
“ถ้าให้เทียบกับพี่ซูเจ๋อแล้ว เธอว่าใครดีกว่ากัน?”
“ก็ต้องพี่เขยอยู่แล้วสิครับ”
“ใช่แล้วล่ะ” เฉียวเมียนเมียนหยิบทิชชูขึ้นมาซับน้ำตาแล้วยิ้ม
“พี่พบผู้ชายที่ดีกว่าซูเจ๋อ เธอก็ควรจะมีความสุขกับพี่สิ ไม่อย่างนั้นพี่ก็คงเศร้าเสียใจอยู่เพียงลำพัง หลังจากที่ถูกเขาทิ้งน่ะสิ”
****
นอกห้องผู้ป่วย
พี่น้องที่อยู่ภายในห้องไม่รู้เลยว่าบทสนทนาของพวกเขาจะถูกส่งผ่านไปยังเหมาเยซือ
ณ บริษัทเหมา
เหมาเยซือเพิ่งเริ่มการประชุมสำคัญ
โทรศัพท์มือที่ปิดเสียงเรียกเข้าไว้ สั่นเบา ๆ จากสายเรียกเข้า ทุกคนในห้องประชุมต่างเหลือบมองเพื่อหาที่มาของของเสียงมือถือที่กำลังสั่น ณ ขณะนั้น
ครู่ต่อมาเขาก็เห็นประธานเหมาหยิบมือถือขึ้นเปิดอ่านข้อความ
ทุกคนต่างอึ้งขนาดพูดไม่ออก
การอ่านข้อความมือถือระหว่างการประชุมนั้นเป็นเรื่องผิดกฎงั้นเหรอ
ไม่ใช่หรอก แต่ที่น่าแปลกใจกว่านั้นก็คือ การที่พวกเขาสังเกตเห็นรอยยิ้มจากประธานเหมา
แม้จะเป็นเพียงช่วงสั้น ๆ แต่พวกเขาก็เห็นมันน่ะสิ!
เหมาเยซือกำลังอ่านข้อความที่ถูกส่งมาจากลู่ เยี่ยว
ลู่ เยี่ยว : ฉันได้ยินผู้หญิงคนนั้นพูดว่า เธอแต่งงานแล้ว อย่าบอกนะว่านั่นเป็นเรื่องจริง
ลู่ เยี่ยว: นายให้เธอจดทะเบียนสมรส โดยแลกกับการผ่าตัดน้องชายของเธอเหรอ ฉันไม่อยากจะเชื่อ นายกำลังคิดจะทำอะไรอยู่กันแน่?
ลู่ เยี่ยว: ผู้หญิงคนนั้นยังบอกอีกว่า เป็นเธอเองที่ได้รับผลประโยชน์จากการแต่งงานครั้งนี้
ลู่ เยี่ยว: เธอยังบอกอีกว่า นายดีกว่าแฟนเก่าของเธอเป็นไหน ๆ ไม่สิ เธอถามน้องชายเธอ แล้วน้องชายของเธอเป็นคนพูดต่างหากล่ะ
หลังจากอ่านข้อความทั้งหมด ริมฝีปากของเหมาเยซือก็โค้งงอขึ้น มันจะเป็นการแสดงออกที่เขาไม่เคยทำมาก่อนในที่ประชุม
เขาพิมพ์ข้อความตอบกลับเพียงสั้น ๆ : อืม
ลู่ เยี่ยว ตอบกลับโดยทันที: อืม หมายถึงอะไร นายจดทะเบียนสมรสกับเธอเพื่อแลกกับการผ่าตัดจริง ๆ เหรอ?
เหมาเยซือ: ฉันดีกว่าแฟนเก่าของเธอ
ลู่ เยี่ยว: …
หลังจากนั้นไม่กี่อึดใจ ลู่เยี่ยว ก็ส่งข้อความมาอีก
ลู่เยี่ยว: นายแต่งงานแล้วจริง ๆ เหรอ
เหมาเยซือ: ใครจะเอาเรื่องแต่งงานมาล้อเล่นกันล่ะ?
ลู่ เยี่ยว: ไม่จริงน่า!
****
6 โมงเย็นวันนี้
คนขับรถของเหมาเยซือขับรถไปรับเฉียวเมียนเมียนที่โรงพยาบาล
เมื่อพบเจ้าหล่อน เขาพูดทักทายอย่างสุภาพพร้อมกับเปิดประตูให้เธอ “คุณผู้หญิง…”
