“จริงเหรอ?” เฉียวอันซินเกลียดท่าทีเฉยเมยและไร้กังวลของเจ้าหล่อนยิ่งนัก เธอกัดฟันขู่
“ก็ลองดูสิ เฉียวเมียนเมียน แกไม่ชอบคบผู้ชายที่เงินนี่? หรือตอนนี้จะลองทำดูก็ได้นี่ ทำไปตลอดชีวิต”
“ฉันอยากจะเห็นพ่อบุญทุ่มที่อยู่เบื้องหลังแกจัง ว่าจะทรงอำนาจสักเพียงไหน อยากจะเห็นว่าเขาจะทำให้แกมีชื่อเสียงได้หรือเปล่า?”
ตระกูลซูในเมืองหยุนเฉิงแห่งนี้ ไม่มีอำนาจมากพอที่จะควบคุมทุกสิ่งได้ ถึงแม้ว่าตระกูลซูจะอำนาจมากกว่าหลาย ๆ ตระกูลที่ร่ำรวยกว่าพวกเขาก็ตาม
แล้วถ้าเฉียวเมียนเมียนมีผู้ชายอุปการะที่ร่ำรวยตอนนี้ล่ะ? ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร ก็คงไม่อาจเทียบได้กับอำนาจของซูเจ๋อหรอก
เมื่อมองเห็นความเย่อหยิ่งของเธอ เฉียวเมียนเมียนคิดว่ามันเป็นน่าขำเพียงเท่านั้น เธอเม้มริมฝีปากและพูดเบา ๆ
“โอเค ฉันก็อยากจะเห็นว่าซูเจ๋อจะช่วยสร้างชื่อเสียงให้เธอได้มากเพียงไหน”
เธอไม่ใช่คนที่จะเริ่มต้นท้าทายอะไรแบบนี้ แต่เธอก็ไม่กลัวหากมีคนมาท้าทายเธอ
หลังจากพูดจบ เธอเอื้อมมือออกไปผลักเฉียวอันซินออกไปให้พ้นทางเดิน ก่อนจะเดินผ่านออกไป
เฉียวอันซินเฝ้ามองเธอจากด้านหลัง ก่อนจะกัดริมฝีปากและตะโกนด้วยความคับแค้นใจ
“เฉียวเมียนเมียน แล้วเธอจะต้องกลับมาของร้องฉัน ฉันจะรอ!”
เฉียวเมียนเมียนไม่สนใจ แล้วเดินออกจากห้องน้ำมาโดยไม่ตอบโต้ใด ๆ
***
ทันทีที่เธอเดินออกไปจากห้องน้ำมา ก็พบเข้ากับร่างคุ้นตา ยืนพิงกำแพงราวกับกำลังรอใครบางคน
ชายคนนี้สูง 188 เซนติเมตร ขาตรงยาว สอดมือข้างหนึ่งไว้ในกระเป๋ากางเกง สูทสีดำดูเข้าทีกับเขาเสียเหลือเกิน เขาก้มศีรษะลงหน้าผากดิ่งลงเล็กน้อย จมูกโด่งเป็นสันและคางได้รูปของเขาดูเซ็กซี่ ริมฝีปากสีแดงอมชมพูบางชุ่มชื้น ดูเย้ายวนอย่างยิ่ง
แม้ว่าเขาจะลดศีรษะลงและมองไม่เห็นใบหน้าทั้งหมด แต่โครงหน้าของเขาก็เพียงพอที่จะดึงดูดผู้คนได้
ผู้หญิงทุกคนที่เดินผ่าน ต่างแอบหันมามอง แล้วหน้าแดง หัวเราะคิกคักกันทุกคน
สาวท้วมตัวหนา ทำหน้าเขินอายเดินเข้ามา แล้วเงยมองหน้าเขาก่อนจะเอ่ยปากชวนคุย
“สุดหล่อ เราเคยรู้จักกันมาก่อนไหมคะ”
เหมาเยซือเงยหน้าขึ้นจ้องมอง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงห่างเหิน “ไม่”
เฉียวเมียนเมียนเงียบไป
เธอรู้สึกเขินอายเมื่อเห็นใบหน้าของผู้หญิงสวยคนนั้นแดงขึ้น
เธอรู้ว่าผู้ชายอย่างเหมาเยซือ นั้นดึงดูดความสนใจเพศตรงข้ามได้ทุกที่ที่เขาไป
เขาดูดี มีแรงดึงดูด อย่างที่เขาเรียกว่า ฮอร์โมนเพศชายพลุกพล่าน เป็นเรื่องปกติที่ผู้หญิงจะอยากเข้าหา
อย่งไรก็ตามเมื่อเห็นว่าเขาปฏิเสธผู้หญิงคนหนึ่งอย่างไม่แยแส หลังจากถูกเข้าหา
เฉียวเมียนเมียน รู้สึกว่าสามีป้ายแดงของเธอ นั้นรุนแรงมากเมื่อจะตัดสัมพันธ์กับใครสักคน
แม้ว่าจะเป็นผู้หญิงที่สวยสักเพียงไหน แต่เขาก็ปฏิเสธสาว ๆ เหล่านั้นอย่างตรงไปตรงมา ไม่รักษาน้ำใจแม้แต่จะยอมสบตาเสียด้วยซ้ำ
เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาดีกับเธอเอามาก ๆ
ผู้หญิงที่ถูกเขาปฏิเสธตกใจและอับอายไปชั่วขณะ ก่อนที่จะเอ่ยปากถามเขาอย่างไม่ลดล่ะ
“ทำไมล่ะคะ”
เฉียวเมียนเมียนกระพริบตาและโน้มตัวไปข้างหน้าเพื่อรอฟังคำตอบเขาของ
เธอเห็นเหมาเยซือเงยหน้าขึ้นกะทันหัน ดวงตาลึกและทรงเสนห์ของชายคนนั้นจับจ้องมาที่เธอ
เมื่อสายตาของพวกเขาสบกัน ทำเอาเจ้าหล่อนยืนตัวแข็งไปในทันที
