“เฉียวเมียนเมียน แกมันก็แค่อีตัว”
เฉียวเมียนเมียนไม่รู้สึกสะทกสะท้านกับคำสบประมาท
เจียงหลัวลี่กังวลว่าคำพูดเหล่านั้นจะทำร้ายจิตใจเธอ
หลังจากเลิกรากันไปได้ม่าน
เจียงหลัวลี่กำลังจะปลอบเธอ แต่ก็ได้ยินเสียบหอบท่ามกลางฝูงชน บางคนถึงกับกรีดร้องด้วยความตื่นเต้น
“โอ้โห ผู้ชายคนนั้นเขาหล่อมาก”
“เขาสูงมาก ประมาณ 1.88 เมตร ได้มั้ง รูปร่างของเขาสิ ยอดเยี่ยมมาก เขาดูน่าสนใจในเสื้อเชิ้ตสีดำตัวนั้น”
“ให้ตายเถอะเขาหล่อมาก ฉันคิดว่าเขาดูดีกว่าเดือนวิทยาลัยของเราเสียอีก”
เจียงหลัวลี่ตะลึงไปชั่วขณะ ขณะที่เธอหันไปมองในด้านที่คนอื่นมุงดูกัน เธอเห็นชายร่างสูงยืนอยู่ไม่ไกล ก็รู้สึกประหลาดใจ
เฉียวเมียนเมียนหันกลับไปดูเช่นกัน คางของเธอลดลงเมื่อเห็นเขา
ชายที่เดินผ่านเข้ามานั้นดูดีและมีเสน่ห์มาก สายตาของเขาดูเฉียบคม เสื้อเชิ้ตและกางเกงสีดำที่เขาสวมอยู่ทำให้เขาดูเยือกเย็นและสูงค่า
ดูเหมือนว่าเขาจะมีออร่าที่เป็นเอกลักษณ์รอบตัว ซึ่งดึงดูดความสนใจของทุกคนในแว็บแรก
แม้แต่เจียงหลัวลี่ก็ยังเอ่ยปากร้อง
เธอรีบคว้าแขนของเฉียวเมียนเมียน
“ให้ตายเถอะเมียนเมียน เธอเห็นผู้ชายที่อยู่ข้างหน้านั้นไหม หล่อนสุด ๆ ไปเลย”
เฉียวเมียนเมียนอ้าปากกำลังจะพูด แต่ไม่สามารถพูดอะไรได้ เจียงหลัวลี่ กล่าวต่อ
“เมียนเมียนเขากำลังเดินมาทางเราล่ะ ดูเหมือนเขามองมาที่เราด้วยนะ”
“โอ้ยไม่ โอไม่นะ ฉันจะทำยังไงดี นี่บอกฉันสิว่าฉันคิดไปเอง หรือว่าพ่อรูปหล่อคนนั้นเขาจะมองมาที่เราจริงๆ”
เฉียวเมียนเมียนเงียบไป
เธอดูว่าเจียงหลัวลี่ตื่นเต้นแค่ไหนและไม่รู้จะพูดอะไร
เจียงหลัวลี่เป็นคนที่ดูออกได้อย่างง่ายดาย
เธอเป็นประเภทที่จะกล่าวทักทายหนุ่มหล่อข้างถนนได้
และระดับความตื่นเต้นของเธอก็ขึ้นอยู่กับว่าคนนั้นจะดูดีขนาดไหน
นี่เป็นครั้งแรกที่เฉียวเมียนเมียนเห็นเธอตื่นเต้นขนาดนี้
เธอกำลังเสียสติไปแล้ว
แต่ไม่ใช่แค่เธอเพียงคนเดียวหรอก
เด็กผู้หญิงคนอื่น ๆ ก็ตะโกนและส่งเสียงดัง
พวกเขาสองสามคนที่ยืนอยู่ข้างหลังเฉียวเมียนเมียนกำลังพูดในสิ่งเดียวกันว่า
“เขากำลังเดินมาทางเราแล้ว เขาจะคุยกับเราไหม”
“อื้อ ฉันคิดว่าฉันกำลังฝันไป เขาหล่อมาก”
“เขาไม่ใช่นักศึกษาของที่นี่ใช่ไหม เขาดูเป็นผู้ใหญ่นะ”
การปรากฏตัวของผู้ชายคนนี้ เปลี่ยนบรรยากาศทั้งหมดในหมู่สาว ๆ
คนเดียวที่ยังอยู่สงบและเป็นปกติคือเฉียวเมียนเมียน
แต่เธอก็สงบเฉพาะเบื้องหน้า
หัวใจของเธอเต้นระรัวตั้งหลายครั้งที่เธอเห็น
เหมาเยซือมาทำอะไรที่นี่!
เขาไม่ไปทำงานเหรอ
เฉียวเมียนเมียนพบว่าค่อนข้างเหนือความคาดหมาย ที่เธอเห็นเขาที่นี่ ในหอพักหญิง เธอยืนอยู่กับที่ตกตะลึง เมื่อเห็นว่าเหมาเยซือเดินเข้ามาหาเธอ
ระยะห่างระหว่างพวกเขาน้อยลง
“เมียนเมียนเขามาแล้ว ฉันตื่นเต้นมาก เราควรจะทักทายเขาก่อนดีไหม แต่เราจะพูดยังไงดี”
เจียงหลัวลี่มองไปที่เขาอย่างคาดหวัง
