รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 110 หลังจากจี้หลิงชวนโกรธ

ในขณะที่มู่ซีซีกำลังหน้าแดงด้วยความอายอยู่นั้น เธอไม่รู้เลยว่าจริง ๆ แล้วจี้หลิงชวน ต้องการทำอะไร ในชั่วขณะนั้นมู่ซีซีก็รู้สึกร้อนที่บริเวณหู จากนั้นเธอก็ได้ยินเสียงที่เย็นชาและพูดอย่างช้าๆของจี้หลิงชวนดังขึ้นมาว่า “มู่ซีซี! เธอลืมสิ่งที่ฉันพูดกับเธอไปก่อนหน้านี้แล้วเหรอ! การทำการค้าระหว่างเราในตอนเริ่มต้นฉันทำตามคำขอของเธอ ส่วนสิ้นสุดเธอก็ต้องขึ้นอยู่กับฉัน ฉันเคยบอกเธอไปแล้วว่า หากฉันเบื่อที่จะเล่นกับเธอเมื่อไหร่ ฉันก็จะยุติความสัมพันธ์กับเธอ และตอนนี้ ฉันยังไม่เบื่อที่จะเล่นกับเธอนะ!”
จี้หลิงชวนก้มศีรษะลงมาเล็กน้อยเพื่อพูดข้างหูของมู่ซีซี หากคนที่ไม่รู้ คงคิดว่ามันเป็นเสียงพึมพำระหว่างคู่รัก
แต่คำพูดที่มีความหมายคลุมเครืออย่างยิ่งได้ดังเข้าไปในหูของมู่ซีซี มู่ซีซีได้ฟังแล้วก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่นเท่าด้วยความกลัวออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ!
ใช่ ทำไมเธอถึงลืมไปได้ว่า จี้หลิงชวนเคยบอกเธอว่าถ้าหากจะต้องยุติความสัมพันธ์กันต้องขึ้นอยู่กับเขา แต่ตอนนี้มันชัดเจนแล้วว่า จี้หลิงชวนไม่ได้ตั้งใจที่จะปล่อยเธอไปง่ายๆ
แต่มู่ซีซีไม่ต้องการให้มีความสัมพันธ์ที่ไม่เหมาะสมกับจี้หลิงชวนต่อไปเรื่อยๆแบบนี้ !
ไม่รู้ว่ามู่ซีซีเอาความกล้าหาญมาจากไหน เธอจ้องเขม็งไปที่จี้หลิงชวนและเอ่ยปากพูดออกมาทันทีว่า“แต่ถ้าตอนนี้ฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้วล่ะ？ ฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้ว ฉันก็เลยไม่อยากอยู่กับคุณ แบบนี้อีกต่อไป”
หลังจากที่คำพูดของมู่ซีซีแผ่วเบาลง บรรยากาศของห้องนั่งเล่นเงียบลงในชั่วขณะ จากนั้นสายตาอันเคร่งขรึมและอันตรายก็มองมาที่เธอ
บรรยากาศเงียบขนาดเข็มตกลงพื้นยังสามารถได้ยินเสียงได้
มู่ซีซีมองสบตากับจี้หลิงชวน เธอเกือบจะหยุดหายใจในทันที เธอไม่กล้ามองสบตากับเขา ใบหน้าของจี้หลิงชวนที่ปกติดูเคร่งขรึมอยู่แล้วตอนนี้กลับเคร่งขรึมเข้าไปใหญ่ ดวงตาของเขาดูโมโหจนเหมือนมีเปลวไฟลอยออกมา
จี้หลิงชวนกำลังโกรธ… และดูเหมือนจะโกรธมาก โกรธสุดขีด…
หลังจากที่มู่ซีซีได้สารภาพออกไปแล้ว หัวใจดวงน้อยๆของเธอก็เต้นเร็วขึ้น ราวกับว่ามีมือของใครบางคนบีบรัดเข้าทีหัวใจของเธออย่างแรงเธอรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง
ไม่นานหลังจากนั้น น้ำเสียงอันเยือกเย็นของจี้หลิงชวนก็ดังขึ้นอีกครั้ง พร้อมกับสายตาอันตรายที่จ้องมองมาทาง”มู่ซีซี! เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะ พูดอีกครั้งสิ!”
ในประโยคนี้ จี้หลิงชวนถึงกลับต้องกัดฟันพูดมันออกมา
เมื่อมู่ซีซีได้ฟังก็รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก เธอกัดริมฝีปากแน่นพร้อมกับมองไปที่สายตาอันน่ากลัวของจี้หลิงชวนและพูดประโยคก่อนหน้านี้ซ้ำอีกครั้งว่า “คุณชายจี้ ฉันมีคนที่ชอบแล้ว ! ”
ทันทีที่มู่ซีซีพูดจบ เสียงร้องอุทานของมู่ซีซีก็ดังขึ้นลั่นห้องนั่งเล่นที่เงียบสงบ “อ่า!”
จี้หลิงชวนซึ่งยังคงนั่งอยู่บนโซฟา ยืนขึ้นอย่างกะทันหัน จากนั้นก็อุ้มเอาตัวมู่ซีซีขึ้นและเดินตรงไปที่ห้องนอนใหญ่ทางชั้นบน
มู่ซีซีไม่คิดว่าจี้หลิงชวนจะทำแบบนี้กับเธอโดยที่เธอยังไม่ทันได้ตั้งตัว เธอรู้สึกตกใจจนหน้าซีดไปหมด
มือทั้งสองข้างนั้นทำอะไรไม่ถูก มือของเธอกวาดไปมาและสัมผัสเข้าที่เสื้อตรงบริเวณนั้นของจี้หลิงชวนโดยไม่รู้ตัว “คุณชายจี้…รีบวางฉันลงเดี๋ยวนี้นะ…คุณจะทำอะไร ปล่อยฉันลงเร็วเข้า…”
จี้หลิงชวนไม่สนใจคำพูดของมู่ซีซีเลยแม้แต่น้อย เขาตั้งหน้าตั้งตาอุ้มเธอเดินขึ้นไปที่ชั้นบนของคฤหาสน์ เสียงจี้หลิงชวนปิดประตูดังปัง อย่างแรง
และในชั่วพริบตาเดียว มู่ซีซีถูกจี้หลิงชวนกดลงบนเตียงขนาดใหญ่อย่างไร้ความเมตตา
มู่ซีซีถูกจี้หลิงชวนกดลงไปกับเตียง เธอจ้องเขม็งไปที่จี้หลิงชวนซึ่งอยู่ไม่ไกล และรู้สึกถึงกลัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก สายตาของเธอมองไปที่จี้หลิงชวนอย่างไม่กะพริบและพูดอย่างรวดเร็วว่า “จี้หลิงชวน… คุณ คุณปล่อยฉันไปเถอะ … … ”
ทันทีที่เสียงของเธอแผ่วเบาลง จี้หลิงชวนก็บีบไปที่คางของเธอจนกลายเป็นสีแดงขึ้น ดวงตาของจี้หลิงชวนดูเคร่งขรึมขึ้นเรื่อยๆ เขาจ้องมู่ซีซีที่ตื่นตระหนกอยู่ภายใต้ร่างกายของเขาอย่างเย็นชา ปลายนิ้วของเขาค่อยๆบีบรัดคางของมู่ซีซีแน่นขึ้นและส่งเสียงออกมาว่า “มู่ซีซี! เธอเอาความกล้ามาจากไหนกัน! ตอนนี้เธอยังคงเป็นผู้หญิงของฉัน ในใจของเธอคิดถึงได้แค่ฉันคนเดียว !ใครก็แตะต้องเธอไม่ได้!!!”
หลังจากมู่ซีซีได้ฟังจี้หลิงชวนพูดจบ เธอจ้องไปที่จี้หลิงชวนทันที เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่า จี้หลิงชวนจะเป็นคนน่ากลัวอย่างนี้
“ฉัน…”มู่ซีซีกำลังจะเปิดริมฝีปากเพื่ออธิบาย แต่ในชั่วพริบตาเดียว จี้หลิงชวน ก็จูบเข้ามาที่ริมฝีปากของมู่ซีซีอย่างเร่าร้อน ยังไม่มีโอกาสให้มู่ซีซีพูดออกมาแม้แต่นิดเดียว
จี้หลิงชวนภายนอกดูโหดร้าย แต่ถ้าเทียบกันแล้วตอนนี้ดูโหดร้ายมากกว่าตอนที่เจอกันครั้งแรกซะอีก เขาจูบจนร่างกายของเธอเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ แม้แต่ริมฝีปากของมู่ซีซีก็ยังถูกจี้หลิงชวน กัดจนมีเลือดออก และตอนนี้เขายังต้องการทรมานมู่ซีซีอีก
ตลอดทั้งคืน จี้หลิงชวนพยายามอย่างหนักในการทรมานมู่ซีซีอย่างไม่รู้จบ ตอนแรกมู่ซีซีมีน้ำตาไหลออกด้วยความเจ็บปวด ต่อมามู่ซีซีได้ตระหนักแล้วว่าการที่เธอเสียน้ำตาไปในตอนแรกมันดูเร็วเกินไป เพราะหลังจากนั้นเธอร้องจนแทบจะไม่เหลือน้ำตาและเสียงของเธอก็แหบแห้งไปจนหมด การร้องขอความเมตตาจากจี้หลิงชวนมันก็ไม่ได้ผล เธอร้องไห้จนตาบวมไปหมด สุดท้ายเธอหมดแรงและเป็นลมหลับไป จี้หลิงชวนจึงได้ปล่อยมู่ซีซีไป
เมื่อมองไปที่มู่ซีซีที่หลับไปแล้ว จี้หลิงชวนก็ขมวดคิ้วครุ่นคิดอย่างเคร่งเครียดขึ้นมา ในทันที เขาจ้องมองไปที่มู่ซีซีซึ่งนอนสลบอยู่ใต้ร่างกายของเขาด้วยความสงสัย ใบหน้าเต็มไปด้วยคราบน้ำตาที่ยังไม่แห้งสนิทดี จี้หลิงชวนขมวดคิ้วด้วยท่าทางที่รังเกียจ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะยกมือขึ้นและเช็ดน้ำตาที่อยู่บนใบหน้าให้เธออย่างเบามือ
เมื่อเห็นมู่ซีซีนอนหลับอย่างสบายแบบนี้ จี้หลิงชวนก็กัดฟัน ผู้หญิงอย่างนี้สมควรตาย เป็นผู้หญิงของเขาแล้ว ยังกล้านึกถึงผู้ชายคนอื่น!
เขาก็อยากจะรู้เหมือนกันว่า ผู้ชายที่เธอชอบคือใคร!
การถูกจี้หลิงชวนทรมานเกือบตลอดทั้งคืนทำให้มู่ซีซีนอนหลับจนถึง 11 โมงเช้าของวันรุ่งขึ้นก่อนที่จะตื่นขึ้นมาด้วยความงุนงง
ทันทีที่มู่ซีซีลืมตาและขยับร่างกาย ร่างกายของเธอรู้สึกถึงความเจ็บปวดราวกับว่าเมื่อคืนนี้เธอถูกรถบรรทุกหลายตันทับร่างของเธอเอาไว้ มู่ซีซีรู้สึกเจ็บปวดจนคิ้วขมวดกัน เธอร้องโอดครวญออกมาเบาๆ
จากนั้นก็มองไปที่ด้านข้างของเตียงนอน และพบว่าอีกครึ่งหนึ่งของเตียงมันว่างอยู่ เธอจึงถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก……
มองออกไปทางด้านนอกหน้าต่างเธอเห็นดวงอาทิตย์ขึ้นเกือบอยู่กลางหัวแล้ว ตอนนี้ใกล้ถึงเวลาเที่ยงแล้ว คาดว่าจี้หลิงชวนน่าจะตื่นตั้งแต่เช้า