รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 148 morning kiss

มู่ซีซียังไม่ทันจะพูดจบ ดวงตาดอกท้อของเธอก็เบิกกว้าง เห็นแค่เพียงจี้หลิงชวนไม่รอให้มู่ซีซีพูดจบ เขาก็ตรงเข้ามามอบจุมพิตให้กับมู่ซีซี
ริมฝีปากบางสวยงามกดทับริมฝีปากที่น่าดึงดูดใจของมู่ซีซีและขัดจังหวะคำพูดของมู่ซีซีไว้
ในตอนแรกจี้หลิงชวนแค่อยากลิ้มรส แต่สุดท้ายแล้วเมื่อได้สัมผัสกับริมฝีปากนุ่มๆของมู่ซีซี ทุกอย่างก็เสียการควบคุม จี้หลิงชวนต้องการที่จะสัมผัสและลิ้มรสมากยิ่งขึ้นโดยที่เขาไม่รู้ตัว ดังนั้นจี้หลิงชวนจึงปล่อยความรู้สึกและปล่อยใจพร้อมกับมอบจุมพิตที่ลึกซึ้งให้กับเธอ
มู่ซีซีไม่สามารถหลบหนีได้เลย เธอทำได้เพียงแค่ยินยอมในการกระทำที่ไร้ยางอายของจี้หลิงชวน
ลมหายใจของทั้งสองนั้นเริ่มหนักหน่วงมากยิ่งขึ้น ในช่วงเช้าตรู่หากว่าพวกเขาได้จุมพิตกันเช่นนี้เรื่องราวจะต้องนำไปสู่ผลลัพธ์ที่ไม่คาดคิด เมื่อจี้หลิงชวนผละออกจากริมฝีปากของมู่ซีซี ริมฝีปากของเธอนั้นก็เริ่มบวมและแดง
หน้าผากของเขาแนบชิดลงบนหน้าผากของมู่ซีซี สายตาของทั้งสองจ้องมองกันและกัน สายตาที่ล้ำลึกของจี้หลิงชวนจ้องมองมู่ซีซีอย่างใกล้ชิด เขาเห็นว่าริมฝีปากของเธอนั้นเปิดออกเล็กน้อยเพื่อที่จะได้สูดลมหายใจอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นมุมปากของเขาก็ยิ้มเยาะและเขาก็อารมณ์ดีขึ้นในทันใด จากนั้นเขาก็ค่อยๆพูดว่า “นี่คือ morning kiss จำไว้ด้วย หลังจากวันนี้ไปเธอต้องเป็นคนเริ่มเข้าหาฉันก่อน”
ทันทีที่สิ้นเสียงเอาแต่ใจของจี้หลิงชวน ขณะนั้นมู่ซีซีก็เบิกตากว้างและจ้องมองไปยังจี้หลิงชวนด้วยความประหลาดใจ
เอ่อ…morning kiss? หลังจากนี้ต้องเป็นแบบนี้ทุกเช้า? และเธอยังต้องเป็นคนเริ่มก่อน?
แก้มของมู่ซีซีแดงก่ำด้วยความรวดเร็ว สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน แม้แต่บริเวณใบหูของเธอก็แปรเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ
มู่ซีซีรู้สึกเขินอายจนแทบทนไม่ไหว ในตอนนี้เธอแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนี
จี้หลิงชวนที่อยู่ด้านข้างมองใบหน้าแดงระเรื่อที่น่ารักของมู่ซีซี เขากลืนน้ำลายลงคออย่างยับยั้งชั่งใจ
ภายในใจของเขาอดคิดไม่ได้ว่า โอ๊ย มู่ซีซีในตอนนี้นั้นเป็นเหมือนกันเค้กที่น่าอร่อย ร่างกายที่ส่งกลิ่นหอมเย้ายวน คอยยั่วยวนเขาอยู่ตลอดเวลา
อากาศภายในรถดูเหมือนจะคลุมเครือจนยากที่จะหายใจ
หัวใจดวงน้อยของมู่ซีซีนั้นเต้นระรัว ตึกตักตึกตัก เธอสัมผัสได้ว่าแววตาที่จี้หลิงชวนจ้องมองมาที่เธอนั้น ยิ่งมองก็ยิ่งแสดงให้เห็นถึงความผิดปกติ
เมื่อมู่ซีซีได้สติ เธอรีบกลืนน้ำลายอย่างประหม่าพร้อมกับรีบพูดกับจี้หลิงชวนว่า “เอ่อ คือ….ฉัน ฉันต้องไปแล้ว”
ขณะที่เธอกล่าว มู่ซีซีก็รีบเปิดประตูและวิ่งรถไปจากรถ
จี้หลิงชวนที่ยังคงค้างการกระทำอยู่ในท่านั้น เมื่อเห็นว่ามู่ซีซีวิ่งรถไปจากรถราวกับกระต่ายตัวน้อย เขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
เธอนั้นก็สนิทสนมและใกล้ชิดกับเขามาก็ตั้งหลายครั้ง และทุกครั้งที่มีการกระทำที่ใกล้ชิดกัน มู่ซีซีก็จะหน้าแดงระเรื่อเป็นดั่งกุ้งตัวน้อยที่ปรุงสุก เธอน่ารักจนไม่สามารถอธิบายได้เลย
เมื่อนึกถึงความเขินอายของมู่ซีซีเมื่อครู่นี้ รอยยิ้มบนริมฝีปากของจี้หลิงชวนก็ชัดเจนมากยิ่งขึ้น เขาสตาร์ทรถและขับตรงไปยังบริษัทจี้ซืออย่างอารมณ์ดี
วันนี้พนักงานในบริษัทจี้ซือเห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าประธานของเขาอารมณ์ดีเป็นอย่างมาก!
ใบหน้าที่ดูเย็นชาและไม่เป็นมิตรอยู่เสมอนั้นราวกับว่าจะดูอ่อนโยนขึ้นเล็กน้อย
สิ่งนี้ทำให้ภายในใจของพนักงานนั้นรู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมาก
อืม ประธานอารมณ์ดี บางทีคืนนี้พวกเขาอาจจะไม่ต้องทำโอทีก็ได้! และพวกเขาก็ไม่ต้องคอยหวาดผวากับออร่าที่หนาวเย็นและเย็นยะเยือกของประธาน
หลังจากที่มู่ซีซีลงจากรถ เธอก็กลัวว่าตัวเองจะเข้างานสาย เธอจึงก้มหน้าก้มตาวิ่งและเร่งฝีเท้าเดินเข้าไปภายในบริษัทจี้ซือ
เมื่อเธอนั่งลงที่โต๊ะทำงาน มู่ซีซีมองไปด้านข้างโดยไม่รู้ตัว โต๊ะของมู่อวี๋เฟยที่ตั้งอยู่ด้านข้างเธอในช่วงก่อนหน้านี้ ในตอนนี้ถูกย้ายออกไปแล้ว เหลือเพียงพื้นที่ว่างเปล่าขนาดใหญ่
สำหรับตระกูลมู่ หัวใจของมู่ซีซีนั้นถูกพวกเขาทำร้ายมามากแล้ว เธอละสายตาไปอย่างเย็นชา จากนั้นมู่ซีซีจดจ่ออยู่กับการเปิดคอมพิวเตอร์และเริ่มทำงาน
เดิมทีหน้าที่งานนี้จี้หลิงชวนจัดการให้มู่ซีซีเป็นพิเศษ เพื่อไม่ให้มู่ซีซีไปทำงานด้านนอกและถูกกลั่นแกล้งหรือรังแก
ดังนั้นเนื้องานจึงไม่หนักหนาอะไรมากนัก ในตอนนี้มู่ซีซีจึงทุ่มเทเวลาให้กับการแปล แต่เพียงหนึ่งชั่วโมงครึ่ง ภาระงานของวันนี้ก็เสร็จสิ้น
มู่ซีซีที่เบื่อหน่ายก็หยิบโทรศัพท์ของเธอออกมา ทันทีที่เธอเปิดวีแชท บนหน้าจอโทรศัพท์ของเธอก็ปรากฎข้อความมามากมาย
ข้อความทั้งหมดล้วนถูกส่งมาจากลั่วเสี่ยวชิง หลังจากนั้นมู่ซีซีก็นึกได้ว่าในตอนนั้นที่โรงเรียนลั่วเสี่ยวชิงบอกว่าจะกลับมาคุยในช่วงกลางคืน
แต่เมื่อคืนนี้ประจำเดือนของเธอมาและจี้หลิงชวนก็ให้เธอนอนตั้งแต่ช่วงค่ำ วันนี้ช่วงเช้าก็งานยุ่ง เธอไม่มีเวลาดูโทรศัพท์เลย
เมื่อเธอเปิดเข้าไปภายในแชท ข้อความก็ปรากฎขึ้น
ชิงชิงสวยดุจดอกไม้ : เร็ว เร็ว เร็ว! ตอบมา! ไม่งั้นพรุ่งนี้พี่จะไม่พาเธอไปแล้ว!
ชิงชิงสวยดุจดอกไม้ : เฮ้ ไปไหน? เธอไปไหนเนี่ย? ให้เวลาสามวิ รีบตอบกลับมา!
ชิงชิงสวยดุจดอกไม้ : ยังไม่ตอบ…ยังไม่ตอบอีก! มู่ซีซี เธอนี่ ฉันล่ะสงสัยว่าเธอจะถูกคุณผู้ชายโยนลงเตียงซะแล้ว!
ชิงชิงสวยดุจดอกไม้ : เอาล่ะ….ได้ข้อสรุปแล้ว จะต้องพลอดรักกันอยู่แน่ๆ น่าอิจฉาจริงๆเลยการพลอดรักกันเนี่ย! พรุ่งนี้มีเคลียร์!
ชิงชิงสวยดุจดอกไม้ก็คือชื่อเล่นในวีแชทของลั่วเสี่ยวชิง
แม้ว่าเมื่อคืนนี้มู่ซีซีนั้นไม่ได้พลอดรัก แต่เมื่อมู่ซีซีอ่านข้อความสุดท้ายของลั่วเสี่ยวชิง แก้วขาวนวลของเธอก็อดไม่ได้ที่จะแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ
ลั่วเสี่ยวชิงคนนี้ช่างไม่อายฟ้าอายดินเลยจริงๆ….
ขณะที่มู่ซีซีกำลังพิมพ์ข้อความ เธอยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ หลังจากนั้นไม่นานข้อความก็ถูกส่งไป
ซีซี : เพื่อนลั่วเสี่ยวชิง เธอนี่ต้องพาไปล้างมลทินเสียหน่อยแล้ว! ได้โปรดขจัดความคิดที่ไม่ดีเหล่านั้นออกไปจากใจเสียเถอะ เมื่อคืนประจำเดือนฉันมา ปวดท้องไม่ไหวก็เลยรีบเข้านอนเท่านั้นเอง…
ลั่วเสี่ยวชิงอาจเล่นโทรศัพท์อยู่ ภายในไม่ถึงหนึ่งนาทีเธอก็ตอบข้อความกลับมา
ชิงชิงสวยดุจดอกไม้ : ในที่สุดเธอก็ตอบเสียที…….มา ว่ามา แฟนที่เธอคบหาอยู่เนี่ยยิ่งใหญ่อะไรยังไง? ทำไมดูลึกลับซับซ้อนอะไรขนาดนั้น…เธอคงไม่อยากทำให้เป็นข่าวใหญ่หรอกใช่ไหม!
มู่ซีซีคิดว่าลั่วเสี่ยวชิงนี้ปากได้เรื่องมากจริงๆ แค่พูดก็ตรงเป๊ะ!
ชื่อเสียงของจี้หลิงชวนนั้นโด่งดัง ภายในเมืองหรงมีน้อยคนนักที่จะไม่รู้จักเขา ลองคิดว่าหากว่ามู่ซีซีบอกลั่วเสี่ยวชิงไปว่าเธอมีเรื่องพัวพันกับจี้หลิงชวน นี่ก็คงเป็นข่าวใหญ่สำหรับลั่วเสี่ยวชิง…….
ขณะที่มู่ซีซีคิด เธอก็พิมพ์ข้อความและส่งไป : ไม่ใช่แฟน…ฉันจะบอกแล้ว เธอเตรียมใจไว้ดีๆ
ชิงชิงสวยดุจดอกไม้ : โอเค เตรียมพร้อมนานมากแล้ว! รีบพูดมา!
ซีซี : เธอต้องเคยได้ยินชื่อเขา จี้หลิงชวน
ขณะที่มู่ซีซีส่งข้อความไป โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น