รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 154 คุณชายจี้ผู้หลงภรรยา

เมื่อได้ยินที่จี้หลิงชวนพูด เธอก็ตกตะลึง หลังจากนั้นเธอก็รู้สึกเจ็บแปลบ ๆ ความกลัวที่ก่อตัวขึ้นในใจของเธอ ในตอนนี้ดูเหมือนจะถูกบางอย่างระงับไว้ และเธอก็รู้สึกสงบลง
มู่ซีซีรู้สึกว่าการเจาะเลือดที่แขนไม่รู้สึกเจ็บปวดเลย
สิ่งที่จี้หลิงชวนพูดเมื่อกี้ยังคงดังก้องอยู่ในหัวของเธอ：“ไม่ต้องกลัว ผมจะอยู่เป็นเพื่อนคุณเอง”
จี้หลิงชวนบอกว่าไม่ต้องกลัว และในตอนนี้เธอก็ดูเหมือนว่าจะไม่กลัวแล้ว
ในเวลาต่อมามู่ซีซีรู้สึกว่าในตอนที่เธอป่วยแล้วเข้ารับการรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลตอนอายุหกขวบ ถ้าเธอฟื้นขึ้นมาแล้วได้เห็นพ่อกับแม่ ก็คงจะเหมือนอย่างที่จี้หลิงชวนดูแลเธอในวันนี้ แล้วบอกกับเธอว่าซีซีไม่ต้องกลัว พ่อกับแม่อยู่ตรงนี้
บางทีความรู้สึกที่อยู่ในใจของมู่ซีซีอาจจะไม่หวาดกลัวอย่างในตอนนี้
เจาะเลือดใช้เวลาไม่ถึงนาที ตอนที่มู่ซีซียังคงงุนงงอยู่ พยาบาลที่แผนกเจาะเลือดก็เก็บเลือดไปเพียงพอแล้ว จึงดึงเข็มออกอย่างรวดเร็วและใช้สำลีกดไว้
พยาบาลเหลือบมองมู่ซีซี แล้วปล่อยมือเพื่อบอกใบ้ให้มู่ซีซีกดสำลีไว้ด้วยตัวเอง มู่ซีซียังคงงุนงง ก่อนที่จะได้สติกลับมา จี้หลิงชวนที่อยู่ข้าง ๆ ก็เอาฝ่ามือออกจากตาของมู่ซีซี แล้วไปกดลงบนสำลีเพื่อห้ามเลือด
พยาบาลเก็บเลือดและติดป้ายชื่อเรียบร้อยแล้ว จากนั้นก็มองไปยังที่ใบหน้าอันหล่อเหลาของจี้หลิงชวนด้วยความอิจฉา แล้วก็หันมามองใบหน้าที่สวยงามของมู่ซีซี และอดไม่ได้ที่จะพูดกับมู่ซีซีว่า：“คุณผู้หญิง คุณโชคดีจริง ๆ ที่มีแฟนที่ดีกับคุณอย่างนี้！”
เมื่อได้ยินสิ่งที่พยาบาลพูด มู่ซีซีก็หน้าแดงก่ำ และอยากจะอธิบายว่าจี้หลิงชวนไม่ใช่แฟนของเธอ ในตอนนี้ทั้งสองคนมีเพียงความสัมพันธ์ทางด้านธุรกิจ อย่างมากที่สุดจี้หลิงชวนก็เป็นได้แค่เสี่ยเลี้ยงของเธอเท่านั้น
ในความสัมพันธ์ระหว่างแฟน ทั้งสองคนมีความเท่าเทียมกัน แต่ในตอนนี้ความสัมพันธ์ระหว่างจี้หลิงชวนกับมู่ซีซีนั้นไม่เท่ากันอย่างเห็นได้ชัด
มู่ซีซีไม่ทันจะได้อธิบาย จี้หลินชวนที่อยู่ข้าง ๆ ก็พามู่ซีซีไปที่ห้องอัลตราซาวด์
เนื่องจากตอนนี้ยังเช้าอยู่ ที่ห้องอัลตราซาวด์จึงมีคนรออยู่ข้างนอกไม่มากนัก และไม่นานก็มาถึงคิวของมู่ซีซี
ทำอัลตราซาวด์ไม่ต้องฉีดยา มู่ซีซีจึงไม่ได้หวาดกลัวมากนัก หลังจากระงับความรู้สึกได้แล้ว มู่ซีซีก็เดินเข้าไปในห้องอัลตราซาวนด์เพียงคนเดียว
หลังจากผ่านไปสิบนาทีก็ทำอัลตราซาวด์เสร็จ จี้หลิงชวนจึงพามู่ซีซีกลับไปที่ห้องตรวจของศาสตราจารย์ฟู่
เนื่องจากศาสตราจารย์ฟู่แจ้งไว้ล่วงหน้าเป็นพิเศษ ดังนั้นมู่ซีซีจึงได้รับสิทธิพิเศษในการตรวจร่างกาย หลังจากที่ผลการตรวจออกมาแล้วก็จะส่งตรงมายังศาสตราจารย์ฟู่
ตอนที่จี้หลิงชวนและมู่ซีซีเข้ามา ศาสตราจารย์ฟู่ก็กำลังดูผลการตรวจร่างกายอยู่
เมื่อเห็นว่าจี้หลิงชวนและมู่ซีซีมาแล้ว ศาสตราจารย์ฟู่ที่เพิ่งอ่านผลการตรวจร่างกายเสร็จก็พูดกับจี้หลิงชวนและมู่ซีซีว่า：“ผลการตรวจร่างกายออกมาแล้ว”
ในขณะที่พูดศาสตราจารย์ฟู่ก็มองใบที่ท่าทางที่ตึงเครียดของจี้หลิงชวน เธอยิ้มอย่างอ่อนโยนแล้วพูดว่า：“ทุกอย่างเป็นเรื่องปกติ ไม่มีอะไร ฉันจะสั่งยาให้พวกเธอนำกลับไป ต้องกินให้ตรงเวลาและดูแลตัวเองให้ดี อาการก็น่าจะดีขึ้นมาก”
จี้หลิงชวนที่แอบกังวลใจกับสิ่งที่ศาสตราจารย์ฟู่จะพูดเมื่อครู่นี้ เขารู้สึกโล่งใจและรีบพูดกับศาสตราจารย์ฟู่ว่า：“ขอบคุณครับ คุณย่าฟู่”
ศาสตราจารย์ฟู่ยิ้มและพูดว่า：“ไม่ต้องเกรงใจย่าฟู่ขนาดนี้！”
ในขณะที่พูดศาสตราจารย์ฟู่ก็หยิบปากกาและกระดาษออกมาเริ่มเขียน
หลังจากนั้นจี้หลิงชวนก็ถือถุงยาและจูงมือของมู่ซีซีออกจากโรงพยาบาล
มู่ซีซีเห็นกล่องหลายกล่องแล้วก็พูดไม่ออก จี้หลิงชวนบังคับเธอทุกครั้ง และมู่ซีซีก็ทำได้เพียงกินยาอย่างเชื่อฟังทุกครั้ง
ในขณะที่จี้หลิงชวนอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ มู่ซีซีที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จและนอนอยู่บนเตียงก็ถูกจี้หลิงชวนบังคับให้กินยา
เมื่อได้ยินเสียงน้ำ แก้มขาว ๆ ของมู่ซีซีก็เปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำโดยไม่รู้ตัว
ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาเธอมีประจำเดือน จี้หลิงชวนจึงทำได้เพียงกอดมู่ซีซีแล้วนอนหลับไปทุกคืน แม้ว่าจี้หลิงชวนจะไม่ได้มือไม้ไม่อยู่สุข แต่มู่ซีซีก็รู้สึกได้ถึงอาวุธลับของจี้หลิงชวนที่ตื่นตัวอย่างชัดเจน
จากการประมาณการถ้าไม่ใช่เพราะมู่ซีซีมีประจำเดือน จี้หลิงชวนคงจะกินเธออย่างแน่นอน
จี้หลิงชวนรู้ว่าประจำเดือนของเธอหมดแล้ว จี้หลิงชวนที่กินมังสวิรัติมาหลายวันแล้ว คืนนี้เขาคงจะไม่ใช่แค่กอดเธอแล้วหลับไปง่าย ๆ อย่างแน่นอน
ในขณะที่คิด มู่ซีซีก็รู้สึกว่าลุกลี้ลุกลนและรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นวีแชท เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของตัวเอง
ทันทีที่เปิดวีแชท มู่ซีซีก็ได้รับข้อความวีแชทจากลั่วเสี่ยวชิง
ชิงชิงคนสวย：ซีซี ได้ยินหัวหน้าห้องบอกว่าวันนี้เธอขอลาหยุด อยู่ดี ๆ ทำไมถึงขอลาหยุดล่ะ？ไม่สบายหรือเปล่า？
เกือบปีแล้วที่มู่ซีซีเข้ามหาวิทยาลัย เธอไม่เคยขอลาหยุดเลย วันนี้เป็นครั้งแรก ไม่น่าแปลกที่ลั่วเสี่ยวชิงจะเป็นห่วงขนาดนี้
มู่ซีซีรีบพิมพ์ตอบกลับไปว่า：ไม่ได้เป็นไร แค่ไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลเท่านั้น สภาพร่างกายเป็นปกติ ไม่ต้องเป็นห่วงนะ
ทางด้านของลั่วเสี่ยวชิงที่กำลังเล่นโทรศัพท์อยู่ เมื่อได้ฟังคำตอบของมู่ซีซีแล้ว ความกังวลในใจก็ค่อย ๆ หายไป และรีบส่งข้อความไปว่า：ซีซี อีกไม่กี่วันก็จะปิดเทอมภาคฤดูร้อนแล้ว วันหยุดฤดูร้อนนี้ ปิดเทอมนี้เธอวางแผนที่จะไปที่ไหน？เราไปเที่ยวกันไหม！เธอมีสถานที่ที่อยากไปเป็นพิเศษไหม？
เมื่อได้ยินว่าลั่วเสี่ยวชิงอยากจะไปเที่ยว มู่ซีซีก็อดไม่ได้ที่จะกระตือรือร้นจนออกนอกหน้า
ตอนนี้มู่ซีซีส่งเสียตัวเอง เธอจึงต้องเก็บเงินจากการทำงานพาร์ทไทม์ เพื่อที่จะได้ออกไปเที่ยวสักครั้งในช่วงวันหยุด
ต่อหน้าเพื่อนสนิทของตัวเอง มู่ซีซีก็อดไม่ได้ที่จะแสดงสิ่งที่ตัวเองคิดลึก ๆ ในใจ：ฉันอยากไปโพรวองซ์ ไปดูทุ่งลาเวนเดอร์ขนาดใหญ่ ที่นั่นจะต้องสวยมากแน่ ๆ
หลังจากพิมพ์ข้อความนี้จบ มู่ซีซีก็หยุดชะงัก และอดไม่ได้ที่จะส่งข้อความที่น่าสงสาร ตามไปด้วย：แต่โพรวองซ์อยู่ไกลเกินไป งบที่ฉันเตรียมไว้ต้องไม่พอแน่ ๆ……
ข้อความสั้น ๆ เพียงไม่กี่คำก็สามารถบอกได้ถึงความเสียดายในใจของมู่ซีซี
ทางด้านของลั่วเสี่ยวชิงก็ถอนหายใจเบา ๆ เธอกับมู่ซีซีเป็นนักเรียนที่ยากจน เห็นได้ชัดว่าการไปที่โพรวองซ์นั้นเป็นไปไม่ได้ เธอจึงทำได้เพียงส่งข้อความไปปลอบใจว่า： ไม่เป็นไร！รอบนี้เราไปไม่ได้ รอปีหน้าเราเก็บเงินได้มากพอแล้วค่อยไปด้วยกันนะ！
เมื่อมู่ซีซีเห็นข้อความที่ลั่วเสี่ยวชิงส่งแล้วก็ยิ้มและตอบกลับไปว่า：อืม！ปีหน้าเราเก็บเงินได้มากพอแล้วค่อยไปกัน
มู่ซีซีที่คุยกับลั่วเสี่ยวชิงอย่างมีความสุข จนไม่ทันได้สังเกตว่าจี้หลิงชวนสวมชุดคลุมอาบน้ำสีเทาเข้ม และเดินออกมาจากในห้องน้ำทางอีกฝั่งหนึ่ง
เมื่อจี้หลิงชวนที่ออกมาจากห้องน้ำก็เห็นว่ามู่ซีซีกำลังถือโทรศัพท์อยู่ ไม่รู้ว่าคุยกับใครถึงได้มีความสุขขนาดนี้ และใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยด้วยรอยยิ้มที่มีความสุข