รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 164 สร้อยคอรูปดาวห้าแฉก

หลังจากการทักทาย พนักงานขายหันมามองมู่ซีซีและพยายามสรรเสริญมู่ซีซีและพูดว่า “คุณผู้หญิงมีรูปร่างที่ยอดเยี่ยมมากและสวยมากเช่นกัน”
แก้มของมู่ซีซีแดงเล็กน้อยเพราะคำพูดนี้จี้หลิงชวนที่ด้านข้างเห็นว่าเขาอารมณ์ดีมากและชี้ไปที่พนักงานขายโดยตรงและชี้ไปที่กระโปรงที่มู่ซีซีถูกใจ ใช่ภาษาอังกฤษพูด “กระโปรงตัวนี้มีสไตล์เธอไหม ถ้าคุณมีก็ใส่ถุงได้เลย”
ไม่จำเป็นต้องลองเลยมู่ซีซีชอบมันและจี้หลิงชวนยินดีที่จะซื้อมัน
มู่ซีซีมองดูท่าทางร่าเริงของจี้หลิงชวนและพยายามปฏิเสธอย่างกังวลใจ แต่ทั้งจี้หลิงชวนและพนักงานขายไม่ได้ให้โอกาสมู่ซีซี พนักงานขายก็พอใจและหยิบไม้บรรทัดมาวัดอย่างรวดเร็ว หลังจากวัดขนาดของมู่ซีซีแล้ว เขาค้นพบกระโปรงที่เหมาะสมที่สุดสำหรับมู่ซีซีอย่างรวดเร็วและห่อมันไว้
จี้หลิงชวนหยิบบัตรสีดำออกมาและพนักงานขายรับบัตรและจ่ายเงินอย่างเรียบร้อย
เมื่อมู่ซีซีรับบิล ความประหลาดใจบนใบหน้าของเธอไม่สามารถปกปิดได้!
กระโปรงมีราคา 12,857 ฟรังก์สวิส ซึ่งรวมเกือบ 90,000 หยวน!
แพงกว่ากระโปรงที่จี้หลิงชวนซื้อเป็นครั้งสุดท้าย!
มู่ซีซีหยิบเสื้อผ้าที่ห่อมาจากพนักงานขายที่ยิ้มเหมือนดอกไม้บนใบหน้าของเธอ มือของเธอสั่นเล็กน้อยและเธอรู้สึกเหมือนกับว่าเธอกำลังถือเหรียญทองอยู่!
มู่ซีซีมองไปที่จี้หลิงชวนอย่างช่วยไม่ได้ เธอรู้สึกกลัวจริงๆ ขอให้จี้หลิงชวนคืนเสื้อผ้าโดยตรง!
เธอรู้ว่าเก้าหมื่นหยวนนี้ไม่มีประโยชน์สำหรับจี้หลิงชวนแต่มู่ซีซียังคงไม่ต้องการให้จี้หลิงชวนใช้จ่ายเงินกับเธอ
เธอไม่ต้องการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับจี้หลิงชวนให้ดูเหมือนจี้หลิงชวนซื้อสินค้าฟุ่มเฟือยทุกประเภทเพื่อเลี้ยงดูเธอ
“มีเสื้อผ้าที่ชอบอีกไหม?” จี้หลิงชวนถามมู่ซีซีจากด้านข้าง
มู่ซีซีส่ายหัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ตอนนี้เธอไม่กล้าที่จะมองแบบสุ่ม!
กลัวว่าจี้หลิงชวนจะซื้อทุกสิ่งที่จะทำให้เธอเหลือบมองในตอนนี้
เธอจับมือของจี้หลิงชวนอย่างรวดเร็วและเดินออกจากร้านเสื้อผ้าสตรี
“จี้หลิงชวนคุณไม่จำเป็นต้องซื้อเสื้อผ้าให้ฉัน…จริงๆ นะ…” มู่ซีซีมองจี้หลิงชวนอย่างอธิบายไม่ถูก
เมื่อจี้หลิงชวนยิ้มแบบนี้มองไปที่มู่ซีซี เขาอดไม่ได้ที่จะยกมือขึ้นไปลูบผมนุ่ม ๆ ของมู่ซีซีหัวเราะเบา ๆและพูดว่า “มู่ซีซีนี่คือสิ่งที่ฉันจะซื้อสำหรับคุณ คุณไม่จำเป็นต้องกดดันมัน”
เขาแค่ต้องการดูแลมู่ซีซีให้ดีและเอาอกเอาใจมู่ซีซี!
ตราบใดที่เป็นสิ่งที่มู่ซีซีชอบ จี้หลิงชวนจะต้องการหามาให้มู่ซีซีและจูงมู่ซีซีไว้ข้างหน้า
มู่ซีซีล้มเหลวในการสื่อสารกับจี้หลิงชวนหลังจากกลอกตา ดวงตาของเธอเป็นประกายเล็กน้อยจากนั้นก็หันไปหาจี้หลิงชวนและพูดว่า “จี้หลิงชวน รอฉันตรงนี้สักครู่ ฉันจะซื้อบางอย่างแล้วกลับมา”
พูดถึงเรื่องนี้มู่ซีซีปล่อยมือที่เธอจับแน่นกับจี้หลิงชวนและยัดชุดที่เธอถือไว้ในอ้อมแขนของจี้หลิงชวน
เมื่อจี้หลิงชวนเห็นสิ่งนี้ เขาก็ขมวดคิ้วและเอื้อมมือออกไปจับมู่ซีซีแต่มู่ซีซีเตรียมวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็วโบกมือให้จี้หลิงชวน “รอฉันที่เดิม! ฉันจะรีบกลับมา ไม่ต้องตามมานะ!”
จี้หลิงชวนกำลังจะเดินตาม รอยเท้าหยุดเมื่อฟังคำพูดที่อยู่เบื้องหลังมู่ซีซี
เมื่อมองไปที่ด้านหลังของมู่ซีซี เห็นได้ชัดว่าตัวแสบคนนี้มีบางอย่างซ่อนเขาในตอนนี้!
แต่ถนนช็องเซลีเซนั้นใหญ่มาก เขาไม่กลัวว่ามู่ซีซีจะหลงทาง
แม้ว่าเธอจะวิ่งหาย แต่เขาก็สามารถหาคนกลับมาได้ในไม่กี่นาที หากเป็นอย่างนั้นเขาต้องการดูว่ามู่ซีซีต้องการทำอะไร!
ในอีกด้านหนึ่งมู่ซีซีรอจนกระทั่งจี้หลิงชวนไม่เห็นเธอ จากนั้นหยุดและเดินเข้าไปในร้านเสื้อผ้าผู้ชายที่ดูน่าประทับใจมากเพียงแค่มองดู
ในความเป็นจริงมู่ซีซีสังเกตเห็นร้านขายเสื้อผ้าผู้ชายแห่งนี้เมื่อเธอเดินไปจนสุดทางและตอนนี้เมื่อเขาเข้าไปในร้านมู่ซีซีค้นพบว่าชุดสูททั้งหมดในร้านนี้ทำด้วยมือโดยเย็บต่อตะเข็บ
และแต่ละไซซ์ก็มีชุดเดียวแต่ก็รับปรับแต่งพิเศษแต่ราคาก็สูงกว่า
หุ่นของจี้หลิงชวนเป็นหุ่นนายแบบขายาวมาตรฐานเหมือนไม้แขวนเสื้อ มู่ซีซีอยู่กับจี้หลิงชวนมาเป็นเวลานานและบางครั้งเธอจะช่วยจี้หลิงชวนเลือกเสื้อผ้าในตอนเช้า บังเอิญได้เรียนรู้เกี่ยวกับขนาดเสื้อผ้าจี้หลิงชวน
เพียงแค่ดูก็ประเมินขนาดได้!
ทันทีที่เขาเข้าไปในร้าน มู่ซีซีก็เห็นชุดสูทแฮนด์เมดเบอร์กันดีที่เหมาะกับจี้หลิงชวนมาก
และไม่เพียงแต่รูปแบบและสีที่เหมาะสมเท่านั้น แต่ยังมีขนาดที่เหมาะสมอีกด้วย
มู่ซีซีรู้สึกประทับใจในทันทีและอดไม่ได้ที่จะฉากรูปร่างของจี้หลิงชวนที่สวมชุดสูทในใจ มันต้องสวยมาก!
มู่ซีซีคิดที่จะพลิกป้ายราคาแล้วมองดู ดวงตาของมู่ซีซีเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ
ชุดนี้มีมูลค่าเกือบ 100,000 หยวน!
มันแพงกว่ากระโปรงตัวนั้นเสียอีก…
แววตาของมู่ซีซีเกิดความอับอายขายหน้า…
ตอนนี้เธอสะสมเงินได้ 20,000 หยวนจากงานพาร์ทไทม์ ซึ่งมู่ซีซีตั้งใจจะจ่ายค่าเล่าเรียนในภาคการศึกษาถัดไป
เมื่อไม่กี่วันก่อน บริษัทของจี้ได้ส่งเงินเดือนเข้าบัญชีของเธออีกครั้ง ซึ่งดูเหมือนว่าจะเป็น 20,000 กว่าหยวน
เงินของมู่ซีซีเพิ่มขึ้นเกือบ 50,000 หยวน ซึ่งเหลืออยู่ครึ่งหนึ่ง
เมื่อนึกถึงมู่ซีซีที่ยืนอยู่กับที่ มือที่แขวนอยู่ข้างๆเธอยกมือขึ้นโดยไม่รู้ตัวเพื่อลูบสร้อยคอรูปดาวห้าแฉกที่เขาสวมอยู่บนคอ
สร้อยคอนี้ถูกสวมใส่โดยมู่ซีซีตั้งแต่เธอจำความได้
มู่ซีซีจำได้ว่าตอนที่เธอจำได้ในขณะนั้น เธอยินดีเป็นอย่างยิ่งที่จะวิ่งไปหาแม่และถามว่าสร้อยคอนี้มาจากไหน
ในเวลานั้น แม่ของมู่ผลักมู่ซีซีออกไปอย่างไร้เยื่อใย แล้วบอกว่าเธอซื้อมันมาแล้วก็จากไป
เมื่อนึกถึงสร้อยคอเส้นนี้มันไม่ถูกซื้อเพื่อมู่ซีซีเลย เป็นเวลานานที่แม่มู่ตระหนี่จนไม่ซื้อเสื้อผ้าให้กับมู่ซีซีสักชุด สร้อยคอเส้นนี้สำหรับมู่ซีซีมันจึงเป็นสิ่งล้ำค่า
แต่มู่ซีซีได้สวมสร้อยคอรูปดาวห้าแฉกนี้โดยไม่รู้ที่มาที่ไปมาหลายปีแล้ว
ตอนนี้……
มู่ซีซีเหลือบมองไปที่ชุดสูทที่ปักทอด้วยมือ จากนั้นมองลงมาที่สร้อยคอที่คอของเธอ
ราวกับว่าเขาได้ตัดสินใจ ดวงตาของมู่ซีซีจมลงและเธอก็คิดว่าสร้อยคอนี้ไม่มีค่ามากนัก…
เธอจำได้ว่าร้านขายเครื่องประดับอยู่ไม่ไกลและไม่รู้ว่าจะแลกเงินกับสร้อยคอรูปดาวห้าแฉกนี้ได้ไหม…