รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 172 ของขวัญชิ้นใหญ่สุดเซอร์ไพรส์

ช่างน่าเสียดายที่มู่อวี๋เฟยนั้นอยู่ภายในรถแท็กซี่แล้วและไม่ได้ยินเสียงแม่ของเธอที่ตะโกนไล่ตามหลัง
มู่อวี๋เฟยมองซองใสๆในมือของเธอด้วยแววตาที่ตื่นเต้น ซองหนึ่งมีเส้นผมของแม่มู่ อีกซองหนึ่งมีเส้นผมของพ่อมู่
เพื่อเลี่ยงความผิดพลาด มู่อวี๋เฟยวางแผนที่จะทำการทดสอบDNAของพ่อมู่ แม่มู่และมู่ซีซี
ยังไงก็ตามที่แม่นั้นเกลียดมู่ซีซีมากขนาดนี้ นอกจากว่ามู่ซีซีไม่ใช่ลูกแท้ๆของเธอแล้วก็อาจเป็นไปได้ว่ามู่ซีซีนั้นเป็นลูกสาวของคนรักคนอื่นของพ่อมู่ มู่อวี๋เฟยจะต้องสืบสาวเรื่องราวเหล่านี้ให้ได้!
ถึงแม้ว่าเธอจะยังไม่ได้รับ DNA ของมู่ซีซี แต่ของพ่อมู่และแม่มู่นั้นเธอได้มันมาแล้ว แค่รอให้มู่ซีซีกลับมาในวันพรุ่งนี้และหาวิธีที่จะไปเอาDNAของมู่ซีซีมา แค่นี้ทุกอย่างก็จะสำเร็จ!
ขณะที่เธอครุ่นคิด เธอเก็บซองใสทั้งสองลงไปในกระเป๋า หลังจากผ่านพ้นค่ำคืนอันแสนทรมาน มู่อวี๋เฟยก็ตื่นขึ้นในวันถัดมา
มู่อวี๋เฟยไม่รู้ว่าวันนี้มู่ซีซีจะกลับมาในช่วงไหน ตั้งแต่มู่ซีซีออกนอกประเทศไป มู่อวี๋เฟยก็ไม่สามารถโทรติดต่อเธอได้เลย
มู่อวี๋เฟยทำได้เพียงแค่ไปซ่อนตัวและรออยู่บริเวณบริษัทจี้ซืออีกครั้ง
จนกระทั่งบ่าย มู่อวี๋เฟยก็เห็นร่างสูงโปร่งที่คุ้นเคยของจี้หลิงชวนกำลังลงจากรถและเดินตรงเข้าไปภายในอาคาร
มู่อวี๋เฟยจ้องมองใบหน้างดงามไร้ที่ติของจี้หลิงชวน นิ้วมือทั้งสิบของเธอกำแน่น ภายในความคิดของเธอก็ฉายภาพของมู่ซีซีขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว เธอกัดฟันแน่นด้วยความเกลียดชัง ตอนนี้จี้หลิงชวนกลับมาแล้ว ถ้าเช่นนั้นมู่ซีซีก็ต้องกลับมาแล้วอย่างแน่นอน!
มู่อวี๋เฟยไม่กล้าผลีผลามเข้าไป เธอกลัวว่าจะพลาดโอกาสที่ดีที่สุดที่จะติดตามจี้หลิงชวน เธอเฝ้าคอยจนกระทั่งสามทุ่ม จี้หลิงชวนที่คลั่งงานก็เพิ่งเลิกงานและเดินออกจากบริษัทจี้ซือ
เมื่อมู่อวี๋เฟยเห็นเช่นนั้นเธอจึงรีบเดินตามออกมาอย่างเงียบๆ
มู่อวี๋เฟยรู้ว่าจี้หลิงชวนนั้นสังเกตสิ่งต่างๆได้ดีและกลัวว่าเขาอาจจะไหวตัวทัน เธอเกรงว่าเธออาจถูกจี้หลิงชวนจับได้ ดังนั้นเธอจึงไม่กล้าที่จะเข้าใกล้มากนัก เธอไม่กล้าแม้แต่จะจ้องมองแผ่นหลังของจี้หลิงชวนเป็นเวลานาน เธอเดินตามจี้หลิงชวนไปอย่างเงียบๆและทิ้งระยะห่างพอสมควร
หลังจากที่เธอเห็นว่าจี้หลิงชวนได้ขึ้นรถไปแล้ว มู่อวี๋เฟยก็รีบขึ้นรถที่หยวนลี่ซื้อให้เธอ เธอรีบสตาร์ทรถและขับตามไปโดยทิ้งระยะห่าง
ตลอดทางมู่อวี๋เฟยระมัดระวังตัวเป็นอย่างมาก และเธอก็โชคดีที่จี้หลิงชวนนั้นไม่รู้ว่าเธอกำลังสะกดรอยตามเขา
มู่อวี๋เฟยตามจี้หลิงชวนมายังคฤหาสน์สุดหรูและมีชื่อเสียงในแวดวงคนรวยของเมืองหรง
เนื่องจากที่ตั้งของเขตนี้ล้อมรอบด้วยภูเขาและแม่น้ำ ทัศนียภาพที่ดี ที่บริเวณนี้ตั้งอยู่บนเนินเขาของเมืองหรง มองเห็นทิวทัศน์ทั้งหมดของเมืองหรงได้เลย สถานที่นี้เงียบสงบ การคมนาคมก็สะดวก ที่นี่สามารถบอกได้เลยว่าเป็นที่ดินราคาแพง ผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นี่ล้วนแต่เป็นมหาเศรษฐี!
มู่อวี๋เฟยนั่งอยู่ในรถและมองดูรถของจี้หลิงชวนค่อยๆขับเข้าไปในเขตของคฤหาสน์ เธอกัดริมฝีปากอย่างขมขื่นและกำพวงมาลัยรถไว้แน่น เมื่อเธอคิดว่ามู่ซีซีนั้นใช้ชีวิตหรูหราอาศัยอยู่กับจี้หลิงชวนในคฤหาสน์เขตชุมชนสุดหรูแห่งนี้ ภายในใจของเธอก็เกิดความรู้สึกริษยาขึ้นมาอย่างคลุ้มคลั่ง
มู่อวี๋เฟยยังไม่ได้กลับไป เธอยังคงนั่งอยู่ในรถและรออยู่ข้างนอกทั้งคืน
นี่เป็นวันที่2ที่มู่ซีซีกลับมายังประเทศจีน เมื่อวานนี้เธอพักผ่อนอยู่ที่บ้านตลอดทั้งวัน วันนี้ตั้งแต่เช้าตรู่เธอก็ได้รับสายโทรศัพท์จากลั่วเสี่ยวชิง
เนื่องจากมู่ซีซีออกนอกประเทศอย่างกะทันหัน แม้จะพกมือถือติดตัวไปด้วยแต่เมื่ออยู่ที่ต่างประเทศ โทรศัพท์ของเธอก็ไม่สามารถใช้งานได้ ดังนั้นลั่วเสี่ยวชิงและมู่ซีซีจึงขาดการติดต่อกันเป็นเวลานานถึงหนึ่งสัปดาห์
ในตอนนั้นมู่ซีซีออกไปต่างประเทศกับจี้หลิงชวนอย่างกะทันหันเธอจึงลืมบอกลั่วเสี่ยวชิง ลั่วเสี่ยวชิงนั้นเกือบจะโทรแจ้งตำรวจแล้ว ในทุกเช้าที่ตื่นนอน สิ่งแรกที่เธอจะทำก็คือโทรหามู่ซีซี
ยังโชคดีที่วันนี้สายโทรศัพท์นั้นสามารถติดต่อได้แล้ว มู่ซีซีนั้นถูกลั่วเสี่ยวชิงตำหนิ มู่ซีซีรู้ว่าเธอได้ทำให้เพื่อนรักของเธอนั้นเป็นห่วงมากและเธอรู้สึกผิด วันนี้โชคดีที่เธอไม่มีธุระอะไร ดังนั้นเธอจึงนัดลั่วเสี่ยวชิงไปทานอาหารกลางวันด้วยกันจากนั้นก็ไปช็อปปิ้งกัน
จี้หลิงชวนซึ่งเพิ่งกลับมาที่ประเทศจีนงานของเขาจึงเยอะมาก หลังจากรับประทานอาหารเช้ากับมู่ซีซีแล้วเขาก็ตรงไปทำงานที่บริษัทเลย
จี้หลิงชวนขับรถไปที่บริษัทด้วยตัวเอง มู่ซีซีเปลี่ยนเสื้อผ้า หยิบกระเป๋าและเดินออกจากคฤหาสน์ เธอวางแผนที่จะเรียกแท็กซี่และไปยังสถานที่นัดพบกับลั่วเสี่ยวชิง
ในตอนแรกจี้หลิงชวนนั้นจะไปส่งมู่ซีซี แต่มู่ซีซีปฏิเสธ เธอเห็นว่างานของจี้หลิงชวนนั้นเยอะมาก มู่ซีซีก็เกรงใจที่จะรบกวนเวลางานของจี้หลิงชวนดังนั้นเธอจึงใช้เหตุผลต่างๆในการพูดจาเกลี้ยกล่อมจี้หลิงชวนว่าเธอนั้นสามารถขึ้นรถแท็กซี่ไปเองได้
เมื่อมู่ซีซีเดินออกจากเขตชุมชนได้ครู่หนึ่งและเดินผ่านซอย ทันใดนั้นก็มีใครคนหนึ่งปรากฏขึ้นต่อหน้าเธอ
มู่ซีซีตื่นตกใจเป็นอย่างมาก เธอรีบก้าวเท้าถอยหลังอย่างรวดเร็ว จากนั้นเธอก็พบว่าคนคนนั้นคือมู่อวี๋เฟย!
เวลาที่ผ่านไปประมาณหนึ่งสัปดาห์ ครั้งนี้ที่ได้พบมู่อวี๋เฟยเธอดูผอมกว่าครั้งก่อนที่เธอเจอบริเวณถนนใกล้ๆมหาวิทยาลัยA
บนร่างกายของเธอนั้นเป็นเสื้อผ้าหรูหราแบรนด์เนมทั้งหมด ใบหน้าของเธอนั้นเผยให้เห็นถึงการแต่งหน้าเบาๆที่ละเอียดอ่อน
แววตาของเธอนั้นดูมีบางอย่างผิดปกติ แววตานั้นดูมืดมนจนยากจะเข้าใจ
สิ่งที่ทำให้มู่ซีซีตกตะลึงมากก็คือการที่มู่อวี๋เฟยตามหาที่นี่พบและมายังที่นี่
ทุกครั้งที่เจอมู่อวี๋เฟยนั้นมักจะเกิดเรื่องไม่ดีเสมอ มู่ซีซียังไม่ลืมครั้งสุดท้ายที่เธอเจอมู่อวี๋เฟย ในตอนที่มู่อวี๋เฟยขึ้นรถและรอยยิ้มประหลาดก็ปรากฎขึ้นบนใบหน้าของเธอและรอยยิ้มนั้นก็พุ่งตรงมาที่มู่ซีซี!
ขณะที่ครุ่นคิด มู่ซีซีขมวดคิ้วแน่น เธอก้าวถอยหลังอย่างรวดเร็วและเว้ยระยะห่างจากมู่อวี๋เฟย
อย่างไรทั้งสองก็เติบโตใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมานาน สำหรับมู่อวี๋เฟย มู่ซีซีก็พอจะเข้าใจนิสัยของเธออยู่บ้าง คนอย่างมู่อวี๋เฟยทำทุกอย่างเพื่อจุดประสงค์และผลประโยชน์ของตัวเองมาโดยตลอด!
“มู่อวี๋เฟย เธอมาทำอะไรที่นี่กันแน่?” มู่ซีซีขมวดคิ้วแน่นและจ้องมองมู่อวี๋เฟยพร้อมกับกล่าวออกมา
เมื่อเห็นท่าทางที่ระมัดระวังตัวของมู่ซีซี มู่อวี๋เฟยก็เผยรอยยิ้มที่แสดงถึงความภาคภูมิใจ เธอยืนกอดอกและจ้องมองมู่ซีซีพร้อมกับหัวเราะออกมาเบาๆและเอ่ยว่า “มู่ซีซี แกถามว่าฉันมาทำอะไรที่นี่น่ะเหรอ? ก็แน่นอนว่าฉันมาหาแกไง!”
“มาหาฉันทำไม?” มู่ซีซีขมวดคิ้ว เธอจ้องมองมู่อวี๋เฟยที่กำลังก้าวเข้ามาหาเธอทีละก้าวๆ
วินาทีถัดมา ทันใดนั้นมู่อวี๋เฟยยื่นมือออกมา เธอคว้าผมของมู่ซีซีด้วยความเร็ว เธอดึงผมหลายเส้นนั้นออกมาจากศีรษะของมู่ซีซี
มู่ซีซีขมวดคิ้วแน่นด้วยความเจ็บ เธอร้องอุทานออกมาและรีบยกมือขึ้นกุมศีรษะที่เจ็บปวดของตัวเอง เธอมองมู่อวี๋เฟยและอดไม่ได้ที่จะถามว่า “มู่อวี๋เฟย เธอคิดจะทำอะไรกันแน่?”
มู่อวี๋เฟยจ้องมองใบหน้าที่ซีดเผือดของมู่ซีซี เธอพูดอย่างมีชัยว่า “ฉันก็จะมอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้กับแกไง!”
มู่อวี๋เฟยพูดด้วยสีหน้าที่ภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก เธอยิ้มและมองมู่ซีซีพร้อมกับพูดว่า “มู่ซีซีแกรอได้เลย เร็วๆนี้ฉันจะมอบของขวัญสุดอลังการให้กับแกอย่างแน่นอน!”