รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 175 บังเอิญหรือความจริง?

เมื่อคุณป้าของจี้หลิงชวนรู้ว่าเธอได้ตั้งท้อง ในตอนนั้นภายในใจของเธอคิดจะทำแท้งเด็กคนนี้
แต่หลังจากชั่วขณะหนึ่งของความคิดนี้ ความคิดที่ออกมาจากหัวของเธอก็คือว่าเด็กที่อยู่ในท้องเธอคนนี้ก็คือลูกของเธอด้วย
เธอต้องการที่จะให้กำเนิดเด็กคนนี้!
ดังนั้น ในตอนนั้นที่คุณครูสารเลวคนนั้นได้ทอดทิ้งคุณป้าของจี้หลิงชวนไปแล้วประมาณไม่กี่เดือนก่อน หลังจากนั้นนายหญิงจี้ก็ได้รีบนำผู้คนมากมายไปยังพื้นที่ชนบทห่างไกลแห่งนี้ สิ่งแรกที่เธอเห็น เธอพบว่าลูกสาวตัวน้อยของเธอตั้งครรภ์มานานกว่าแปดเดือนแล้ว
นายหญิงจี้เจ็บปวดใจจนเธอแทบจะเป็นลมล้มพับไป
ความโกรธและเกลียดระหว่างแม่และลูกสาวนั้นได้จางหายไปในทันที ยิ่งไปกว่านั้น ในตอนนั้นคุณป้าของจี้หลิงชวนก็รู้แล้วว่าตนเองเลือกทางผิด เธอปฏิบัติตัวกับแม่ของเธอด้วยความรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก
เมื่อนายหญิงจี้รู้ว่าคุณครูสารเลวคนนั้นได้ทอดทิ้งเธอไปเมื่อไม่กี่เดือนก่อน เธอตบโต๊ะด้วยอารมณ์ที่โกรธเคืองเป็นอย่างมาก
คุณป้าของจี้หลิงชวนท้องได้แปดเดือนแล้ว นายหญิงจี้รู้ว่าลูกสาวต้องการคลอดลูกในท้องของตน เธอก็ไม่คัดค้าน เธอเพียงแค่มองไปที่ลูกสาวของเธอแล้วพูดว่า “ดี อยากจะคลอดเด็กก็คลอดไป พวกเราตระกูลจี้จะเลี้ยงดูเป็นอย่างดี ลูกกลับไปเมืองหรงกับแม่เถอะ!”
เป็นเพราะคุณป้าของจี้หลิงชวนนั้นตั้งท้องได้แปดเดือนแล้ว ร่างกายของเธอจึงหนักมาก ดังนั้นนายหญิงจี้จึงวางแผนพักผ่อนที่นี่หนึ่งคืนจากนั้นก็จะพาคุณป้าของจี้หลิงชวนกลับไปเมืองหรงในวันรุ่งขึ้น
อย่างไรก็ตาม เมื่อนายหญิงจี้ตื่นขึ้นในวันรุ่งขึ้น เธอพบว่าป้าของจี้หลิงชวนได้หายตัวไปและเหลือจดหมายไว้เพียงหนึ่งฉบับ
เมื่อนายหญิงจี้อ่านจดหมายฉบับนั้นจบ น้ำตาของเธอรินไหลอาบแก้ม คุณป้าของจี้หลิงชวนรู้ตัวเองว่าเธอนั้นได้ทำเรื่องผิดพลาดลงไป เธอรู้สึกผิดกับนายหญิงจี้เป็นอย่างมาก และรู้สึกผิดกับตระกูลจี้ ตอนนี้เธอเองก็ตั้งท้อง ไม่อยากจะกลับไปเมืองหรงและทำให้ตระกูลจี้อับอายขายหน้า เธอไม่อยากสร้างปัญหาให้กับนายหญิงจี้และตระกูลจี้ดังนั้นเธอจึงแอบหนีออกไปทั้งที่ท้องโตแบบนั้นในช่วงกลางดึก
นายหญิงจี้ส่งคนจำนวนมากออกตามหา แต่เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงแล้ว คุณป้าของจี้หลิงชวนก็ได้หนีออกไปแล้ว
หลังจากค้นหามานานกว่าหนึ่งสัปดาห์แต่ก็ไม่พบข่าวคราวใดๆ นายหญิงจี้ก็กลับเมืองหรงด้วยความผิดหวัง
แต่สิ่งเดียวที่ทำให้นายหญิงจี้รู้สึกว่าเธอยังโชคดีอยู่ก็คือหนึ่งเดือนหลังจากนั้น นายหญิงจี้ได้รับจดหมายหนึ่งฉบับ เป็นคุณป้าของจี้หลิงชวนที่เขียนและส่งมา ภายในจดหมายบอกว่าเธอนั้นคลอดก่อนกำหนดประมาณครึ่งเดือน ลูกของเธอนั้นเป็นเด็กสาว เธอสวยและน่ารักมาก
มีรูปเด็กน้อยแนบมากับจดหมายด้วย เธอบอกนายหญิงจี้ว่าทุกอย่างนั้นเรียบร้อยดี เธอสามารถดูแลตัวเองได้ ไม่ต้องเป็นห่วงเธอ
เมื่อเห็นจดหมายนี้ นายหญิงจี้รีบส่งคนไปตรวจสอบที่อยู่ของจดหมายทันที แต่คุณป้าของจี้หลิงชวนก็ได้ออกจากที่นั่นไปแล้ว
อย่างไรก็ตาม นายหญิงจี้รู้สึกสบายใจที่ได้รับจดหมายจากคุณป้าของจี้หลิงชวน แต่หนึ่งเดือนต่อมานายหญิงจี้กลับได้รับสายโทรศัพท์ที่ทำให้หัวใจของเธอแทบแตกสลาย
เป็นสายโทรศัพท์จากสถานีตำรวจเพื่อแจ้งให้นายหญิงจี้ไปยืนยันตัวตนศพ
คืนที่ผ่านมา มีอุบัติเหตุจราจรในเมืองจินและห่างจากเมืองหรงเพียง 100 กิโลเมตร หญิงสาวคนหนึ่งเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ เนื่องจากที่เกิดเหตุนั้นไม่มีกล้องวงจรปิดติดตั้งไว้ ผู้ขับขี่ที่เป็นต้นเหตุนั้นได้หลบหนีไปและยังตามหาตัวไม่พบ
เช้าวันรุ่งขึ้น ผู้คนที่สัญจรไปมานั้นได้โทรเข้ามาและแจ้งความกับตำรวจ
ตำรวจพบข้อมูลบัตรประจำตัวขณะตรวจสอบซากศพของเหยื่อ จากนั้นพวกเขาก็พบว่าผู้เสียชีวิตเป็นลูกสาวคนสุดท้องของตระกูลจี้ ตระกูลที่มีชื่อเสียงของเมืองหรง
หลังจากที่นายหญิงจี้ได้รับสายโทรศัพท์จากตำรวจ เธอตกตะลึงอยู่เป็นเวลานาน เมื่อเธอฟื้นคืนสติ เธอก็รีบตรงไปยังเมืองจินด้วยความไม่เชื่อ
หลังจากมาถึงสถานีตำรวจในเมืองจิน นายหญิงจี้ต้องยอมรับว่าผู้หญิงที่นอนอยู่บนโต๊ะชันสูตรเป็นลูกสาวตัวน้อยของเธอ แม้ว่าเธอนั้นไม่อยากจะเชื่อก็ตาม
นายหญิงจี้เป็นคนที่ผ่านมาประการณ์ต่างๆมามากมาย เธอระงับความเศร้าในใจ จัดการงานศพของลูกสาวเป็นการส่วนตัวและเธอให้คนคอยสืบสวนเรื่องราวอุบัติเหตุ
แต่เรื่องราวอุบัติเหตุนั้นได้ผ่านไปสองวันแล้ว ไม่มีกล้องวงจรปิดในสถานที่เกิดเหตุ ดังนั้นจึงไม่มีข่าวคืบหน้าเลย
และลูกสาวของคุณป้าของจี้หลิงชวนที่อายุเพียงหนึ่งเดือนนั้นก็ได้หายไปจากสถานที่เกิดเหตุ ไม่รู้ว่าถูกคนสัญจรไปมาเอาตัวไปหรือว่าถูกเจ้าของรถที่ชนนั้นเอาตัวไป จะเป็นหรือตายเธอไม่รู้เลย!
นายหญิงจี้ใช้กำลังคนและทรัพยากรไปมาก เธอใช้เวลาสืบสวนเรื่องนี้อยู่หลายปี กระทั่งตอนนี้เธอก็ยังไม่ยอมแพ้ แต่ตลอดมา ลูกสาวที่อายุเพียงหนึ่งเดือนของคุณป้าของจี้หลิงชวนนั้นกลับไม่พบข่าวคราวและความคืบหน้าอะไรเลย ไม่เคยพบเบาะแสใดๆเลย
เป็นเวลา 20 ปีแล้ว นายหญิงจี้จะรู้สึกหดหู่ใจทุกครั้งที่ใกล้จะถึงวันเสียชีวิตของคุณป้าของจี้หลิงชวน บางครั้งเธอก็กินอะไรไม่ลงเลยด้วยซ้ำ
เมื่อหวนคิดถึงความทรงจำที่เลวร้ายนี้ จี้หลิงชวนยกมือขึ้นและกุมขมับของตัวเอง หลังจากมาถึงโรงพยาบาลที่นายหญิงจี้พักรักษาตัวอยู่ จี้หลิงชวนก็ได้เปิดประตูรถและลงจากรถ เขารีบตรงไปยังชั้นบนสุดของโรงพยาบาล
ทันทีที่เขาเข้าไปในห้องพักผู้ป่วย จี้หลิงชวนเห็นว่านายหญิงจี้กำลังดูรูปที่เธอถืออยู่ในอ้อมแขนด้วยดวงตาที่แดงก่ำ
นั่นคือรูปถ่ายของคุณป้าของจี้หลิงชวน
“ย่า” จี้หลิงชวนพูดขึ้นและขัดจังหวะความทรงจำของนายหญิงจี้
เมื่อได้ยินเสียง ดวงตาสีแดงก่ำของนายหญิงจี้ก็หันไปมองร่างของจี้หลิงชวน
เมื่อมองไปที่หลานชายคนเดียวของเธอ นายหญิงจี้จึงฝืนยิ้มให้กับจี้หลิงชวนและเอ่ยว่า “หลิงชวน หลานมาแล้ว”
เธอตบตำแหน่งข้างกายเธอและพูดว่า “มานั่งนี่สิ อยู่พูดคุยกับย่าหน่อย”
จี้หลิงชวนพยักหน้า เขาเดินตรงไปนั่งข้างกายของนายหญิงจี้
สายตาของนายหญิงจี้มองดูกรอบรูปที่อยู่ในอ้อมแขนโดยไม่รู้ตัว
ผู้หญิงในรูปนั้นอายุไม่มาก เธอคล้ายกับนายหญิงจี้เป็นอย่างมาก และเธอนั้นเป็นหญิงสาวที่งดงามมาก
จี้หลิงชวนเห็นรูปภาพของคุณป้าเขาอยู่บ่อยครั้ง เมื่อจี้หลิงชวนกำลังจะละสายตา มุมของดวงตาของเขาบังเอิญเห็นสร้อยคอรูปดาวห้าแฉกที่มู่ซีซีเกือบจะขายไปอยู่บนคอของคุณป้าในภาพนั่น
จี้หลิงชวนรู้สึกคุ้นตาเป็นอย่างมาก หลังจากที่เขาผงะไปชั่วขณะ สร้อยคอรูปดาวห้าแฉกที่มู่ซีซีเกือบจะขายไปแล้วก็ได้ปรากฏขึ้นในใจของจี้หลิงชวน
สร้อยคอทั้งสองเส้นนี้มันคล้ายกันเป็นอย่างมาก!!!
ขณะที่ครุ่นคิด จี้หลิงชวนก็รีบมองไปที่คุณย่า เขาชี้ไปที่สร้อยคอรูปดาวห้าแฉกที่คุณป้าสวมอยู่ในภาพและถามว่า “ย่า ย่าครับ สร้อยคอของคุณป้านั่นเป็นของที่คุณย่ามอบให้คุณป้าหรือเปล่า?”
เมื่อได้ยินคำพูดของจี้หลิงชวน นายหญิงจี้ชำเลืองมองคนในภาพด้วยดวงตาที่แดงก่ำ เขาพยักหน้าให้กับจี้หลิงชวนและพูดด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น “ย่าให้ของขวัญเธอ ในวันที่เธออายุครบสิบแปดปี สร้อยเส้นนี้เป็นผลงานของ Anissa นักออกแบบเครื่องประดับชาวฝรั่งเศสที่เธอชื่นชอบ ตอนที่เธอได้รับของขวัญชิ้นนี้เธอดีใจเป็นอย่างมาก”