รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 185 สืบต่อไป！

เมื่อได้ยินว่ามู่อวี๋เฟยต้องการจะไปสืบต่อ แม่มู่ก็สะดุ้งในใจ และรีบพูดอย่างโกรธเคืองว่า：“มู่อวี๋เฟย！แกสงบเสงี่ยมหน่อยได้ไหม？เรื่องที่ไม่ควรรู้ก็ไม่ต้องไปสืบ！ถ้าแกยัง สืบต่อไป ไม่ช้าก็เร็วครอบครัวของเราต้องโดนฆ่าตายแน่！”
เมื่อมู่อวี๋เฟยได้ยินสิ่งที่แม่มู่พูด เธอก็เบ้ปากอย่างเฉยเมย และคิดว่าแม่มู่แค่พูดให้เธอตกใจกลัว
เธอหัวเราะอย่างเฉยเมย：“เป็นไปได้ยังไงที่จะฆ่าพวกเรา！จุดประสงค์ของหนูคือการฆ่า มู่ซีซีเท่านั้น！”
เมื่อมู่อวี๋เฟยพูดจบ เธอก็เห็นแม่มู่โกรธจนหน้าเขียวและยังไม่ยอมพูดอะไร เธอโกรธและจ้องไปที่แม่มู่：“โอเค ถ้าแม่ไม่อยากบอกก็ไม่ต้องบอกก็ได้！หนูจะไปสืบด้วยตัวเอง และจะต้องสืบเรื่งราวชีวิตของมู่ซีซีผู้หญิงเลวคนนั้นออกมาให้ได้！”
หลังจากที่พูดจบแล้ว มู่อวี๋เฟยก็ไม่อยากจะมองไปที่แม่มู่ เธอโกรธมากและหันหลังเดินออกไป
เมื่อเห็นว่ามู่อวี๋เฟยจากไปแล้ว ความกังวลในหัวใจของแม่ก็ทวีความรุนแรงมากขึ้น ตอนนี้แม่มู่ได้แต่ภาวนาให้เรื่องนี้เมื่อสิบเก้าปีที่แล้วผ่านไป หลักฐานเหล่านั้นได้ไม่ง่ายนักที่มู่อวี๋เฟยจะหาเจอ ถ้าเรื่องนี้ไม่มีใครรู้ตลอดไปก็ดีแล้ว！
หลังจากที่มู่อวี๋เฟยดินลงมาแล้วก็รีบขับรถออกจากชุมชนแออัด และกลับไปที่คอนโดเล็ก ๆ ที่หยวนลี่เช่าให้เธอ
เมื่อกลับไปถึงคอนโด หยวนลี่ก็ไม่ได้อยู่ที่นั่น
ถ้าปกติแล้วหยวนลี่ไม่อยู่ที่นั่น มู่อวี๋เฟยก็จะถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่ตอนนี้มู่อวี๋เฟยมีเรื่องจะขอความช่วยเหลือจากหยวนลี่ เธอจึงหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรหาหยวนลี่ด้วยตนเอง
เธอนัดกับหยวนลี่แล้วว่าจะมาทานอาหารเย็นด้วยกัน
หลังจากวางสาย มู่อวี๋เฟยก็ไปซื้อกับข้าวที่ตลาดมาหลายอย่าง ซึ่งล้วนแต่เป็นวัตถุดิบที่เป็นของโปรดของหยวนลี่
เธอเข้าครัวทำอาหารที่เป็นของโปรดของหยวนลี่ไว้เต็มโต๊ะ และรอให้หยวนลี่กลับมา
ปกติแล้วถ้าไม่มีเรื่องอะไรหยวนลี่ก็จะค่อนข้างว่าง ดังนั้นเขาจึงมาก่อนเวลาสิบกว่านาที
ทันทีที่เขาเดินเข้ามาและเห็นว่ามู่อวี๋เฟยทำอาหารให้เขาเป็นพิเศษ เขาก็ดึงมู่อวี๋เฟยเข้ามาจูบอย่างดีใจ และบีบเอวเล็ก ๆ ของมู่อวี๋เฟยไปด้วย
ทั้งสองทานอาหารกันอย่างมีความสุข ในใจของมู่อวี๋เฟยมีอะไรบางอย่าง เธอไม่ได้กินอะไร และคีบอาหารให้หยวนลี่
หลังจากที่หยวนลี่กินอิ่มแล้ว มู่อวี๋เฟยก็โน้มตัวเขาไปในอ้อมแขนของหยวนลี่ และทั้งสองก็กอดกันอย่างอบอุ่น
เมื่อกินอิ่มแล้วก็ครุ่นคิดถึงเรื่องนั้น
เมื่อเห็นว่ามู่อวี๋เฟยอ่อนโยนและผ่อนคลายตาม ร่างกายของหยวนลี่ก็เตรียมพร้อมที่จะบุกเข้าไป
ฝ่ามือใหญ่เริ่มสัมผัสไปทั่วร่างของมู่อวี๋เฟยด้วยความเสน่หา
มู่อวี๋เฟยอยู่ในอ้อมแขนของหยวนลี่อย่างเข้ากันได้และหัวเราะเบา ๆ จากนั้นก็จงใจยื่นมือออกไปจับหน้าอกของหยวนลี่อย่างนุ่มนวล
นี่เป็นการเพิ่มความต้องการของหยวนลี่ และความเร่าร้อนก็ลุกโชนขึ้นในทันที
หยวนลี่จับมือของมู่อวี๋เฟยและอุ้มมู่อวี๋เฟยขึ้นมา เขายกมือขึ้นกวาดถ้วยชามและตะเกียบที่อยู่บนโต๊ะที่ยังไม่ได้ทำความสะอาดลงกับพื้นจนแตกเป็นชิ้น ๆ
เขากดมู่อวี๋เฟยลงบนมุมโต๊ะอย่างแรง โดยไม่ให้โอกาสมู่อวี๋เฟยได้ตอบโต้
เอวของมู่อวี๋เฟยอยู่บนมุมของโต๊ะ และมู่อวี๋เฟยก็เจ็บปวดจนร้องอุทานออกมา สีหน้าของเธอซีดลงเล็กน้อย
เมื่อได้สติกลับมา มู่อวี๋เฟยก็รีบเอามือข้างหนึ่งโอบรอบคอของหยวนลี่ และเอามืออีกข้างหนึ่งปิดกใบหน้าของหยวนลี่ไว้ จากนั้นก็พูดว่า：“พี่หยวน รอสักครู่ ไม่ต้องรีบร้อนนะคะ ฉันยังเตรียมเซอร์ไพรส์ไว้ให้คุณด้วย”
มู่อวี๋เฟยพูดด้วยรอยยิ้ม
เมื่อหยวนลี่ได้ยินอย่างนั้นก็ตาโต และลังเลเล็กน้อยที่จะปล่อยมู่อวี๋เฟยที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา แต่เขารู้สึกประหลาดใจกับสิ่งที่มู่อวี๋เฟยพูดและรู้สึกตื่นเต้นมาก
ในขณะที่คิดหยวนลี่ก็บีบเอวเล็ก ๆ ของมู่อวี๋เฟยไว้แล้วยิ้ม：“โอเค ผมจะให้เวลาคุณห้านาที รีบไปรีบมา ถ้าช้าแม้แต่วินาทีเดียว ผมจะไม่ปรานีเด็ดขาด！”
เมื่อได้ยินคำว่าจะไม่ปรานีเด็ดขาด มู่อวี๋เฟยก็ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว
และพยายามระงับความกลัวในใจ มู่อวี๋เฟยฝืนยิ้มให้หยวนลี่ เธอผลักหยวนลี่แล้วรีบออกเดินขึ้นไปชั้นบน
เธอตกลงกับหยวนลี่ไว้ว่าภายในห้านาที และมู่อวี๋เฟยก็รีบวิ่งลงมาที่ชั้นล่าง
ที่ชั้นล่างหยวนลี่นั่งอยู่ข้างโต๊ะและมองดูมู่อวี๋เฟยที่รีบวิ่งลงมาชั้นล่าง ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยความตื่นเต้น
มู่อวี๋เฟยขึ้นไปชั้นบน เพื่อเปลี่ยนเป็นกระโปรงสั้นที่เป็นผ้าบาง ๆ
คอเสื้อเป็นคอวีลึก ทำให้เห็นร่องนมที่สวยงามของมู่อวี๋เฟยอย่างชัดเจน
ทั้งตัวของมู่อวี๋เฟยสวมเพียงกระโปรงที่เซ็กซี่ ข้างในไม่ได้ใส่อะไรเลยและว่างเปล่าจริง ๆ
ระหว่างที่เดิน หยวนลี่ก็สามารถมองเห็นหน้าอกที่สั่นไหวของมู่อวี๋เฟยได้อย่างชัดเจน
กระโปรงสั้นดูน่าสงสาร และแทบจะคลุมก้นของมู่อวี๋เฟยไว้ไม่ได้ เพียงแค่ขยับเล็กน้อยก็จะเผยให้เห็นของลับ
เมื่อหยวนลี่เห็นก็ตาโตและรู้สึกว่าลำคอของเขาแข็ง！
หยวนลี่ชอบความมีลูกเล่น และชอบลูกเล่นทุกรูปแบบ
อย่างไรก็ตามมู่อวี๋เฟยหวาดกลัวมาก แต่ทำได้เพียงแค่กัดฟันรับมัน นี่เป็นครั้งแรกที่มู่อวี๋เฟยเป็นฝ่ายให้ความร่วมมือก่อน
เมื่อหยวนลี่เห็นมู่อวี๋เฟยที่เดินเข้ามา เขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเสียงดังและดึงมู่อวี๋เฟยเข้ามากอดไว้ เขากดมู่อวี๋เฟยลงบนโต๊ะ โดยไม่สนใจว่ามู่อวี๋เฟยจะเจ็บหรือไม่
ในห้องที่เงียบสงบ มีเพียงเสียงของมู่อวี๋เฟยที่กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด
แต่ไม่ว่ามู่อวี๋เฟยจะกรีดร้องมากเท่าไหร่ หยวนลี่ก็ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้นเท่านั้น เสียงกรีดร้องที่ปนกับเสียงร้องไห้ดังขึ้นไม่หยุด
จนกระทั่งมู่อวี๋เฟยร้องจนร้องไม่ออกแล้ว เสียงของเธอแหบแห้งและเจ็บจนตัวงอ เมื่อรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะตายแล้ว ในที่สุดหยวนลี่ก็ใจดียอมปล่อยมู่อวี๋เฟย
เมื่อมองไปที่รอยฟกช้ำอันน่าสยดสยองบนผิวขาว ๆ ของมู่อวี๋เฟยแล้ว หยวนลี่ก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ ราวกับว่าเขาได้สร้างผลงานที่สมบูรณ์แบบ
ใช่ หยวนลี่ซาดิสม์อย่างรุนแรง！
มู่อวี๋เฟยรู้ดี แต่เธอไม่มีทางเลือก เพราะเธอต้องอาศัยอิทธิพลของหยวนลี่
ในขณะที่คิดมู่อวี๋เฟยก็นอนอยู่บนโต๊ะ ราวกับปลาตายที่อยู่บนน้ำแข็ง เธอกัดริมฝีปากของตัวเองอย่างแรงและกำหมัดแน่น
เธอกัดฟันและตะโกนในใจ มู่ซีซี！ทุกอย่างที่ฉันต้องเจอในตอนนี้เป็นเพราะผู้หญิงเลวอย่างแก แกติดค้างฉัน ไม่ช้าก็เร็วฉันจะต้องเอาคืนให้ได้！
เมื่อหยวนลี่พึงพอใจ มู่อวี๋เฟยก็ถูกกระทำจนขยับไม่ไหวแล้ว
หยวนลี่จึงอุ้มมู่อวี๋เฟยกลับไปส่งที่ห้องข้าง ๆ ทั้งสองนอนอยู่บนเตียง มู่อวี๋เฟยโอบรอบคอ หยวนลี่และยิ้มอย่างฝืนใจ จากนั้นก็พูดว่า：“พี่หยวน คืนนี้พี่มีความสุขไหมคะ？”
“มีความสุข” หยวนลี่ตอบ แต่น่าเสียดายที่กระโปรงชุดนั้นของมู่อวี๋เฟยถูกเขาฉีกจนขาดไปแล้ว ไม่อย่างนั้นครั้งต่อไปคงจะได้เล่นสนุกกันอีก
ในขณะที่พูดหยวนลี่ก็เข้าใจดีว่ามู่อวี๋เฟยมีเรื่องจะขอร้องเขา และเขาก็พูดอย่างเต็มใจ：“ว่ามาเถอะ คราวนี้คุณต้องการอะไร？”
มู่อวี๋เฟยยิ้มและพูดว่า：“พี่หยวน ครั้งก่อนพี่รับปากฉันว่าจะช่วยฉันสืบเรื่องราวชีวิตของคนคนหนึ่ง พรุ่งนี้ฉันจะส่งข้อมูลให้พี่หยวนนะคะ”
“โอเค ไม่มีปัญหา เธอวางใจได้ ฉันจะหานักสืบส่วนตัวที่ดีที่สุดมาช่วยเธอสืบอย่างละเอียด”