รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 209 ราตรีสวัสดิ์ ฝันดีนะ

“คุณใส่ชุดนี้แล้วกัน ไปเปลี่ยนให้ผมดูหน่อย”
เมื่อได้ยินที่จี้หลิงชวนพูดแล้ว สายตาของมู่ซีซีก็จ้องมองไปที่ชุดเดรสลูกไม้สีขาวตรงหน้า แก้มของเธอแดงเหมือนทาบลัชออน เดิมทีลูกไม้สีขาวก็เซ็กซี่อยู่แล้ว และยังออกแบบให้เป็นสายเดี่ยวเพิ่มเข้ามา……
มู่ซีซีหน้าแดงและเงยหน้าขึ้นมองจี้หลิงชวน：“เปลี่ยนได้ไหม？ฉันไม่ค่อยชอบชุดนี้”
มันเซ็กซี่เกินไป…… มู่ซีซีไม่กล้าที่จะใส่ให้จี้หลิงชวนดู
“เปลี่ยนไม่ได้ ผมอยากเห็นคุณใส่ชุดนี้” จี้หลิงชวนจ้องไปที่มู่ซีซี และพูดด้วยน้ำเสียงที่ยากจะคัดค้านได้
มู่ซีซีไม่สามารถคัดค้านการตัดสินใจของจี้หลิงชวนได้ เธอจึงทำได้เพียงยอมรับมัน
มู่ซีซีมองไปที่สายตาดึงดันของจี้หลิงชวน และรับชุดเดรสลูกไม้สีขาวสุดเซ็กซี่ชุดนั้นไป
“โอเค งั้นฉันจะไปเปลี่ยนชุด คุณออกไปรอข้างนอกได้ไหม？” มู่ซีซีมองไปที่จี้หลิงชวนด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ
เมื่อได้ยินมู่ซีซีพูดอย่างนั้น จี้หลิงชวนก็เลิกคิ้วและมองไปที่มู่ซีซีด้วยความสนใจ：“เปลี่ยนในนี้เลย คุณไปเปลี่ยนตรงนั้น ผมจะไม่มอง？”
คำพูดของจี้หลิงชวนเต็มไปด้วยความคิดชั่วร้าย แก้มที่แดงก่ำของมู่ซีซีก็ยิ่งแดงขึ้นเรื่อย ๆ และยืนแข็งทื่ออยู่ตรงนั้น
เมื่อจี้หลิงชวนเห็นท่าทางที่เขินอายของมู่ซีซี เขาก็ยิ้มกว้างขึ้นด้วยความพอใจ มู่ซีซีเม้มริมฝีปาก แล้วหันหลังเดินเข้าไปในห้องเก็บเสื้อผ้า
มู่ซีซีอ้อยอิ่งอยู่ในห้องเก็บเสื้อผ้าเป็นเวลานาน จี้หลิงชวนที่อยู่นอกประตูแทบจะรอไม่ไหวที่จะยกมือขึ้นเคาะประตู เพื่อเตือนเธอ：“มู่ซีซี ผมจะนับหนึ่งถึงห้า ถ้าคุณไม่เปิดประตูออกมา ผมก็จะเข้าไป”
เมื่อได้ยินที่จี้หลิงชวนพูดแล้ว หัวใจของมู่ซีซีก็เต้นแรงขึ้น และไม่กล้าถ่วงเวลาอยู่ที่นี้ต่อ มู่ซีซีรีบเดินไปที่ประตูห้องเก็บเสื้อผ้า แล้วยื่นมือออกไปเปิดประตู
รูปร่างผอมเพรียวของมู่ซีซีปรากฏขึ้นตรงหน้าของจี้หลิงชวน
สายตาของจี้หลิงชวนมองไปที่ร่างของมู่ซีซีที่อยู่ตรงหน้า มู่ซีซีเหมาะกับการใส่ชุดลูกไม้มาก ชุดที่อยู่บนตัวของมู่ซีซีน่าดึงดูดมาก การออกแบบเป็นสายเดี่ยวขนาดเล็ก ทำให้เห็นกระดูกไหปลาร้าและผิวที่ขาวเนียนของมู่ซีซี สวยมากจนทำให้หวั่นไหว
มู่ซีซีมองไปที่จี้หลิงชวนที่อยู่ตรงหน้าอย่างหมดหนทาง เธอรู้สึกประหม่าอย่างบอกไม่ถูก
เมื่อเห็นว่าสีในแววตาของจี้หลิงชวนที่เปล่งประกายออกมา
มู่ซีซีได้กลิ่นของความอันตรายที่ละเอียดอ่อน และอดไม่ได้ที่จะก้าวถอยหลังไปโดยไม่รู้ตัว
ในช่วงพริบตาเดียว มู่ซีซียังไม่ทันได้ตอบโต้อะไร จี้หลิงชวนก็ก้าวมาข้างหน้าอย่างกะทันหัน และฝ่ามือขนาดใหญ่ของเขาก็จับเอวที่ผอมบางของมู่ซีซีไว้ แล้วดึงเข้าไปในอ้อมแขน เขาหันมู่ซีซีไปกดเข้ากับกำแพง แล้วริมฝีปากบาง ๆ ของเขาก็จูบลงมาอย่างดุเดือด
จี้หลิงชวนเหมือนแปลงร่างเป็นหมาป่า แล้วจูบริมฝีปากของมู่ซีซีอย่างดุเดือด จากนั้นก็บุกเข้ามาอย่างไม่ลดละ และไม่ให้โอกาสมู่ซีซีได้ต่อต้านเลยแม้แต่น้อย
ในขณะที่จูบ การหายใจของทั้งสองคนก็สับสนวุ่นวาย มู่ซีซีมองไปที่จี้หลิงชวนที่เคลื่อนไหวราวกับว่าถูกเสน่ห์ และเธอก็ยื่นมือออกไปโอบเอวของจี้หลิงชวนโดยไม่รู้ตัว
จี้หลิงชวนรู้สึกได้ถึงการตอบสนองของมู่ซีซี ความต้องการพลุ่งพล่าน และการหายใจของ ของจี้หลิงชวนก็ถี่มากขึ้นเรื่อย ๆ ในวินาทีต่อมาจี้หลิงชวนก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาอุ้มมู่ซีซีขึ้นมาแล้วเดินตรงไปที่เตียงใหญ่ในห้องนอนของมู่ซีซี
จี้หลิงชวนและมู่ซีซีล้มลงบนเตียงที่นุ่มนิ่มพร้อมกัน
มู่ซีซีถูกร่างที่สูงของจี้หลิงชวนกดทับไว้ มู่ซีซีเจ็บจนร้อง “โอ๊ย”ออกมา วินาทีต่อมามู่ซีซีก็ตัวแข็งทื่อ แล้วฝ่ามือขนาดใหญ่ของจี้หลิงชวนก็ล้วงเข้าไปในชุดกระโปรงลูกไม้สีขาวที่สวยงามของมู่ซีซี
มู่ซีซีเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เมื่อเผชิญหน้ากับการเล้าโลมของจี้หลิงชวน มู่ซีซีตัวสั่นอย่างอ่อนไหว และยื่นมือออกไปจับมือที่ไร้ยางอายและวุ่นวายของจี้หลิงชวน แต่จี้หลิงชวนดูเหมือนจะจงใจ มือของเขาลื่นไหลเหมือนปลา มู่ซีซีเพียงแค่ต้องการจับมือของจี้หลิงชวนไว้ แต่มือของจี้หลิงชวนก็ขยับไปตรงอื่นได้อย่างคล่องแคล่วราวกับว่ามีตา
มู่ซีซีรู้สึกว่าตัวเองกำลังอ่อนแรงลง เธอหายใจถี่และจ้องมองไปที่จี้หลิงชวนที่กดทับเธอไว้
มู่ซีซีไม่สามารถต่อต้านจี้หลิงชวนได้ และทั้งสองมืดก็ถูกมือขนาดใหญ่ของจี้หลิงชวนจับไปวางบนหัว
และตัวของเธอก็ถูกจี้หลิงชวนกดทับไว้ มู่ซีซีทำได้แค่กลอกตาอย่างไม่พอใจ เธอน้ำตาคลอเบ้า และจ้องมองจี้หลิงชวนซ้ำแล้วซ้ำเล่า：“จี้หลิงชวน……ฉันไม่ต้องการ……คุณอย่ามาแตะต้องตัวฉัน……จี้หลิงชวน……ฉันขอร้องล่ะ”
ในขณะที่พูด น้ำตาของมู่ซีซีก็ไหลออกมา
จี้หลิงชวนที่กำลังจูบก็ได้ลิ้มรสเค็มของน้ำตา จี้หลิงชวนตกใจและริมฝีปากบาง ๆ ของเขาก็ถอยห่างออกมาจากริมฝีปากสีแดงที่น่าดึงดูดใจของมู่ซีซี
จี้หลิงชวนประคองแขนไว้ครึ่งหนึ่ง ก่อนที่จะเห็นว่ามู่ซีซีที่อยู่ข้างล่างเขากำลังร้องไห้อยู่
จี้หลิงชวนขมวดคิ้ว ราวกับว่าถูกแทงในใจ เขายกมือขึ้นมาเช็ดคราบน้ำตาบนใบหน้าของ มู่ซีซีทีละเล็กทีละน้อย จากนั้นจี้หลิงชวนก็ลุกขึ้นจากเตียง และรีบเดินเข้าไปในห้องน้ำ
ภายในไม่กี่นาที มู่ซีซีที่นอนอยู่บนเตียงก็ได้ยินเสียงน้ำในห้องน้ำ
จี้หลิงชวนอาบน้ำเย็นอย่างไม่ต้องสงสัย จี้หลิงชวนไม่ได้บังคับให้มู่ซีซีอีกต่อไป เพื่อให้ มู่ซีซีรู้สึกสบายใจ
เมื่อนึกถึงท่าทางที่เสียใจของจี้หลิงชวนเมื่อกี้ มู่ซีซีก็รู้สึกผิดอย่างอธิบายไม่ถูก และเก็บความรู้สึกเสียใจไว้……
แต่ในตอนนี้ถ้าให้มู่ซีซีกับจี้หลิงชวนดำเนินการต่อไป มู่ซีซีก็ไม่สามารถผ่านอุปสรรคในใจของตัวเองไปได้
ยี่สิบนาทีต่อมา จี้หลิงชวนอาบน้ำเย็นแล้วออกมา เมื่อมู่ซีซีเห็นจี้หลิงชวนเดินออกมา เธอก็ดึงผ้าห่มข้าง ๆ มาพันตัวเองไว้แน่น
ทั้งสองมองหน้ากัน จี้หลิงชวนมองไปที่สายตาของมู่ซีซี และดึงมุมปากของเขาขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ เมื่อเห็นว่าขอบตาของมู่ซีซียังคงแดงอยู่ จี้หลิงชวนก็เม้มริมฝีปากและเดินไปไปข้างหน้ามู่ซีซี เขายกมือขึ้นลูบหัวของมู่ซีซีและพูดเบา ๆ ว่า：“คุณวางใจได้ ถ้าคุณไม่ต้องการ ผมก็จะไม่บังคับคุณ”
มู่ซีซีรู้สึกอบอุ่นใจ และไม่รู้ว่าควรจะตอบจี้หลิงชวนยังไง บรรยากาศอึดอัดขึ้นอย่างบอกไม่ถูก
ในท้ายที่สุดมู่ซีซีที่หน้าตาแดงก็มองไปที่จี้หลิงชวนแล้วพูดว่า：“ฉันเหนื่อยแล้ว และรู้สึกว่าอยากนอนนิดหน่อย”
เมื่อได้ยินที่มู่ซีซีพูดแล้ว จี้หลิงชวนก็ก้มลงจูบหน้าผากของมู่ซีซี และพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มที่ไพเราะข้าง ๆ หูของมู่ซีซีว่า：“ราตรีสวัสดิ์ ฝันดีนะ”