รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 222 มู่ซีซี แกไปตายเถอะ!

คนที่ลักพาตัวไปจะเรียกค่าไถ่เป็นจุดประสงค์หลักที่เจอบ่อยที่สุด
แล้วตอนนี้มู่อวี๋เฟยก็ไม่มีเงินจริงๆ ถ้ามู่อวี๋เฟยลักพาตัวมู่ซีซีเพื่อเงินก็อาจจะเป็นไปได้
สีหน้าจี้หลิงชวนเข้มขรึม แล้วพูดกับฟางเซิ่งว่า “รีบให้คนไปเตรียมเงินสดสามล้าน!”
แล้วเสียงจี้หลิงชวนก็หยุดไปครู่หนึ่ง จากนั้นจึงหันไปพูดกับฟางเซิ่งอีกว่า “เอาโทรศัพท์มาให้ฉัน ฉันจะเป็นคนรับสายโจรลักพาตัวเอง”
“ครับ คุณชายจี้!” ฟางเซิ่งตอบรับอย่างเคารพ แล้วรีบเอาโทรศัพท์ตัวเองไปให้จี้หลิงชวน ตัวเองก็รีบไปสั่งให้คนเตรียมเงินสดสามล้าน
ไม่ถึงห้านาที โทรศัพท์ฟางเซิ่งจึงดังขึ้นอีกครั้ง
จี้หลิงชวนรีบกดรับสายทันที
เสียงของโจรลักพาตัวดังมาว่า “เตรียมเงินสดสามล้านเสร็จหรือยัง? ถ้าเตรียมเสร็จแล้ว ก็รีบเอาเงินไปที่หน้าประตูรถไฟฟ้าใต้ดินข้างซือไต้พลาซ่า เอาเงินสามล้านใส่ไว้ในกระเป๋าดีๆ แล้วเอาไปโยนที่ไว้ที่หน้าประตูทางออก!”
โจรลักพาตัวเพิ่งพูดจบ เสียงจี้หลิงชวนจึงดังขึ้นว่า “ฉันต้องได้ยินเสียงมู่ซีซีก่อน! ไม่อย่างนั้นฉันจะรู้ได้ยังไงว่าพวกแกโกหกหรือเปล่า?”
เหมือนโจรลักพาตัวเดาได้ตั้งนานแล้วว่าจี้ลิงชวนจะพูดแบบนี้ จึงหัวเราะในลำคอ “แกก็เลือกที่จะไม่เชื่อพวกฉันก็ได้! งั้นพวกฉันก็จะฆ่าปิดปากมันซะ! ให้เวลาแกสามนาทีแกเลือกเองแล้วกัน!”
พอพูดจบ โจรลักพาตัวจึงกดวางสายภายในสามวินาทีทันที
สีหน้าจี้หลิงชวนจึงเข้มขรึมน่ากลัวกว่าเดิม
โจรลักพาตัวพวกนั้นเหมือนรู้ว่าจี้หลิงชวนไม่กล้าเอาชีวิตมู่ซีซีไปเสี่ยงอย่างนั้น!
ถ้ามู่ซีซีอยู่ในมือพวกมันจริงๆ งั้นชีวิตเธอก็กำลังเผชิญกับอันตรายถึงชีวิต!
จี้หลิงชวนไม่อยากให้มู่ซีซีได้รับบาดเจ็บแม้แต่นิดเดียว
ขณะคิด สายตาจี้หลิงชวนจึงหันไปถามฟางเซิ่งที่กำลังยุ่งเตรียมการอยู่ “ว่ายังไง? เช็กได้หรือยังว่ารถคันนั้นพามู่ซีซีไปที่ไหน?”
ฟางเซิ่งรีบหันไปตอบจี้หลิงชวน “คุณชายจี้ ตอนนี้กำลังเช็กครับ รถคันนั้นพาคุณหนูมู่ออกไปนอกเมือง ตอนนี้ยังต้องใช้เวลาอีกหลายนาทีเพื่อเช็กให้แน่ใจครับ”
จี้หลิงชวนพยักหน้า แล้วถามอีกว่า “เงินสดสามล้านเตรียมเสร็จหรือยัง?”
ฟางเซิ่งตอบอย่างไม่รีรอ “เตรียมเสร็จเรียบร้อยแล้วครับ”
พอฟางเซิ่งพูดจบ ก็ผ่านไปสามนาทีพอดี โทรศัพท์ในมือจี้หลิงชวนจึงดังอีกครั้ง
“ให้โอกาสพวกแกเป็นครั้งสุดท้าย จะเอาเงินมาไหม? ถ้าพวกแกยังลังเลอีก งั้นพวกแกก็รอรับศพได้เลย!”
พอโจรลักพาตัวพูดจบ จี้หลิงชวนจึงพูดด้วยสีหน้าเข้มขรึมว่า “ฉันเตรียมเงินเสร็จแล้ว! จะเอาไปวางหน้าประตูรถไฟฟ้าใต้ดินอย่างที่พวกแกบอก! แต่พวกแกต้องรับประกันกับฉันว่ามู่ซีซีต้องไม่เป็นอะไร! เอาเงินไปแล้วก็ส่งตัวคนมา!”
“แกไว้ใจได้ เราเอาแค่เงิน ถ้าเราได้เงินแล้วจะปล่อยคนไปเอง! รอไปเถอะ!”
พอพูดจบ โจรลักพาตัวจึงรีบกดวางสายทันที
จี้หลิงชวนให้ฟางเซิ่งนำเงินสดสามล้านไปวางตามที่โจรลักพาตัวนั้นบอก
จี้หลิงชวนไม่กล้าฝากความหวังไว้ว่าถ้าโจรลักพาตัวได้เงินแล้วจะปล่อยตัว เพราะเมื่อก่อนพอโจรลักพาตัวได้เงินไปแล้วกลับคำก็ไม่ใช่ไม่มี
เพราะฉะนั้นจี้หลิงชวนจึงขับรถไปตามหาที่นอกเมืองตามข้อมูลที่ตัวเองสืบมาได้ด้วย
เวลาเดียวกัน เสียงน้ำสาดเสียงดัง มู่ซีซีจึงรู้สึกเย็นตัว เหมือนโดนน้ำเย็นสาด ทันใดนั้นเธอจึงตื่นมาจากความมืดทันที
มู่ซีซีพยายามลืมตาขึ้น เพิ่งลืมตาขึ้นมาก็เห็นใบหน้ามู่อวี๋เฟยที่ยิ้มอย่างร้ายกาจทันที
มู่ซีซีรีบตั้งสติทันที แล้วขมวดคิ้วแน่น พอขยับมือก็เพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองโดนมัดมือมัดเท้าไว้
จากนั้นจึงหันมองรอบๆ มู่ซีซีค่อยรู้ว่าตัวเองอยู่ในตึกร้างเก่าๆที่มีหญ้าขึ้นเต็มไปหมด!
“มู่อวี๋เฟย! เธอบ้าไปแล้วเหรอ! เธอพาฉันมาที่นี่ทำไม?! เธอรีบปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!”
มู่ซีซีอดมองไปที่มู่อวี๋เฟยแล้วพูดออกมาไม่ได้
มู่อวี๋เฟยยิ้มมุมปากอย่างไม่แยแส แล้วยืนนิ่งอยู่ตรงหน้ามู่ซีซี ก้มมองมู่ซีซีแล้วพูดออกมาทีละคำว่า “มู่ซีซี ตอนนี้แกยังเดาไม่ออกอีกเหรอ? ที่ฉันพาแกมาที่นี่มีแค่จุดประสงค์เดียว! ก็คือจะเอาชีวิตแก!”
ใช่! ตอนนี้มู่อวี๋เฟยรู้สึกว่าตัวเองไม่ต่างอะไรกับคนบ้าเลย!
ตั้งแต่ที่มู่อวี๋เฟยตัดสินใจที่จะทำเรื่องนี้แล้วก็ไม่คิดจะไว้ชีวิตมู่ซีซีเลย
มู่อวี๋เฟยคิดดีแล้ว ยังไงชีวิตตัวเองก็ไร้ค่าแล้ว เธอต่อกรกับจี้หลิงชวนไม่ได้ เพราะฉะนั้นทั้งชีวิตนี้เธอคงกลับไปสุขสบายเหมือนเดิมไม่ได้
เธอไม่อยากทนใช้ชีวิตอย่างดิ้นรนแบบนี้ต่อ แต่จะฆ่าตัวตายก็ไม่คุ้ม เพราะฉะนั้นมู่อวี๋เฟยจึงคิดที่จะเอามู่ซีซีไปลงนรกด้วยกัน
แผนที่มู่อวี๋เฟยคิดไว้ตั้งแต่แรกคือ หาพวกโจรแล้วให้ลักพาตัวมู่ซีซีมาที่นี่ จากนั้นก็ให้พวกเขาไปเรียกค่าไถจากจี้หลิงชวน แบบนี้จะได้ตบตาจี้หลิงชวน แล้วยื้อเวลาให้เธอด้วย
ถ้าโจรพวกนั้นได้ค่าไถแล้วจะรีบหนีไปจากเมืองหรงทันที แล้วเธอก็จะฆ่าตัวตายหลังจากที่ฆ่ามู่ซีซีแล้ว!
เอามู่ซีซีลงนรกไปด้วยกัน มู่อวี๋เฟยคิดว่าถึงตัวเองต้องตายก็คุ้มเหมือนกัน!
มู่ซีซีสบตากับสายตาที่มืดมนของมู่อวี๋เฟย เธอรู้สึกถึงความอาฆาตมาดร้ายจากสายตามู่อวี๋เฟย
มู่อวี๋เฟยอยากจะฆ่าเธอจริงๆ!
ม่านตามู่ซีซีหดตัวลง แล้วหันมองไปที่มู่อวี๋เฟย “มู่อวี๋เฟย เธอบ้าไปแล้วเหรอ! ฆ่าคนผิดกฎหมาย! ถ้าเธอฆ่าฉัน เธอคิดว่าตัวเองจะหนีรอดเหรอ?”
พอมู่อวี๋เฟยได้ยินสิ่งที่มู่ซีซีพูดจึงหลุดขำ สายตาที่โกรธแค้นจ้องมู่ซีซีแล้วพูดออกมาทีละคำว่า “มู่ซีซี แกคิดว่าตอนนี้ฉันยังอยากมีชีวิตรอดอีกเหรอ!”
“ไม่แล้ว! ฉันบอกแกก็ได้ ฉันไม่คิดจะมีชีวิตรอดอยู่แล้ว เพราะยังไงชีวิตตอนนี้ของฉันก็บัดซบมาก เอาคุณหนูอย่างแกไปลงนรกด้วยกันก็คือว่าคุ้มแล้ว!”
ขณะพูด มู่อวี๋เฟยก็ล้วงมีดที่แหลมคมออกมา แล้วเดินไปใกล้มู่ซีซีที่ถูกมัดอยู่กับเสา
มู่ซีซีเห็นมู่อวี๋เฟยเดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆ จึงเม้มปากแล้วเริ่มดิ้น
มู่อวี๋เฟยอยากจะฆ่าเธอจริงๆ! จนกระทั่งวินาทีที่เผชิญหน้ากับความตาย มู่ซีซีค่อยรู้ตัวว่าตัวเองก็กลัวเหมือนกัน
ในหัวก็มีแต่ภาพตอนที่อยู่กับจี้หลิงชวนลอยเข้ามาไม่หยุด
วินาทีนี้ อยู่ๆมู่ซีซีก็อยากเจอจี้หลิงชวน
ถ้าจี้หลิงชวนอยู่ จี้หลิงชวนต้องปกป้องเธอได้แน่นอน!
ทันใดนั้น ข้างหูมู่ซีซีจึงได้ยินเสียงกรีดร้องที่บ้าคลั่งของมู่อวี๋เฟยดังขึ้น “มู่ซีซี! แกไปตายเถอะ!”