รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 253 ออกกำลังกายบนเตียงอย่างมีความสุข

ป้าหลิงแก่แล้วเธอมักจะพักผ่อนแต่หัวค่ำ คาดว่าตอนนี้เธอคงจะหลับไปแล้ว จี้หลิงชวนคิดไปพลางพร้อมกับเปลี่ยนรองเท้า จากนั้นก็หันหลังและเดินไปยังห้องนอนใหญ่ชั้นบนของคฤหาสน์
มู่ซีซีอยู่ในห้องนอนใหญ่บนชั้นสองของคฤหาสน์ วันนี้หลังเลิกงานเธอรอรถแท็กซี่เป็นเวลานาน ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่เธอจะสามารถเรียกรถแท็กซี่ให้มาส่งเธอที่บ้านได้ หลังจากที่เห็นว่าจี้หลิงชวนยังไม่กลับมา เธอก็นึกถึงฉากที่จี้หลิงชวนขับรถออกไปพร้อมกับชูเหยาขึ้นมาในทันที เธอรู้ว่าจี้หลิงชวนคงจะไม่กลับมาเร็วแน่ๆ ดังนั้นคืนนี้เธอจึงทานอาหารเย็นคนเดียว
ไม่รู้เป็นเพราะว่ามู่ซีซีคุ้นเคยแต่กับการทานอาหารพร้อมกับจี้หลิงชวนหรือเปล่า วันนี้ต้องทานอาหารคนเดียว เธอกลับรู้สึกว่าทานไม่ค่อยลง
รู้สึกๆไม่มีอารมณ์ในการทานอาหารเลย หลังจากที่เธอทานไปได้ 2 คำ มู่ซีซีก็วางตะเกียบลงบนชามแล้วบอกว่าเธออิ่มแล้ว จากนั้นก็เดินกลับขึ้นไปที่ชั้นบน
หลังจากอาบน้ำเสร็จ มู่ซีซีก็นอนลงบนเตียง เธอบังคับให้ตัวเองนอนหลับอย่างรวดเร็ว แต่ทว่าตั้งแต่เวลาหนึ่งทุ่มจนถึงตอนนี้ ก็เป็นเวลาเกือบสามชั่วโมงแล้ว แต่มู่ซีซีก็ยังคงนอนไม่หลับ เธอพลิกตัวไปมาอยู่บนเตียง มากกว่านั้นยิ่งมู่ซีซีข่มตาลงเท่าไหร่ ในสมองของเธอก็ยิ่งฉุดภาพของจี้หลิงชวนและชูเหยาขึ้นมามากเท่านั้น อีกทั้งยังมีเสียงพูด “ซุบซิบของเหล่าพนักงานที่พูดกันว่าจี้หลิงชวนและชูเหยาว่าทั้งคู่ต่างดูเหมาะสมกัน”คำพูดพวกนั้นมันดังอยู่ในหูของมู่ซีซีอยู่ตลอดเวลา
“คิดว่าชูเหยาจะต้องเป็นแฟนประธานของพวกเราอยู่แน่นอน…”
มู่ซีซีเม้มริมฝีปากแน่น ใช่แล้ว ที่เพื่อนร่วมสาวพวกนั้นบอกว่าชูเหยาและจี้หลิงชวนเหมาะสมกันมาก มันคือความจริง
นอกจากนี้ ตอนที่ชูเหยาพูดถึงจี้หลิงชวนใบหน้าของเธอแสดงออกถึงความอ่อนโยน และเมื่อเธอคุยกับจี้หลิงชวน รอยยิ้มของเธอก็ดูเป็นธรรมชาติมากๆอีกด้วย
ผู้หญิงมักจะมีความรู้สึกชอบแข่งกันเป็นธรรมชาติอยู่แล้ว แม้ว่ามู่ซีซีจะสัมผัสถึงสิ่งเหล่านี้ได้ แต่เธอก็ยังไม่รู้แน่ชัดว่า ชูเหยาชอบจี้หลิงชวนจริงหรือเปล่า!
ยิ่งไปกว่านั้นชูเหยาและจี้หลิงชวนพวกเขายังเติบโตขึ้นมาด้วยกันอีก และความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็คงจะไม่ใช่เป็นแค่คนธรรมดา ๆ ทั่วไป หากชูเหยาไม่ได้ไปอยู่ต่างประเทศเป็นเวลาถึงห้าปี ไม่แน่ว่าจี้หลิงชวนอาจจะอยู่กับชูเหยาไปนานแล้ว
มู่ซีซีไม่สามารถหยุดคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ ขณะที่เธอกำลังคิดเงียบๆคนเดียวอยู่ในห้องอันเงียบสงบนั้น จู่ๆ ก็มีเสียงเปิดประตูดังขึ้นมาอย่างกะทันหัน
มู่ซีซีแถบจะหยุดหายใจ เธอได้ยินเสียงฝีเท้าที่คุ้นเคยดังเข้ามาจากทางด้านนอกของห้อง ทันใดนั้นมู่ซีซีก็รู้ทันทีว่าจี้หลิงชวนกลับมาแล้ว!
มู่ซีซีแสร้งหลับตาลงอย่างรวดเร็ว
ในขณะที่มู่ซีซีกำลังแสร้งทำเป็นหลับตา ประตูห้องก็ถูกเปิดเบา ๆ เข้ามาจากทางด้านนอก
เงาสูงใหญ่ของจี้หลิงชวนค่อยๆก้าวเข้ามาในห้องทันที
ทันทีที่เขาเข้ามาในห้อง สายตาที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้ของจี้หลิงชวนก็เหลือมองที่มู่ซีซีที่กำลังนอนอยู่บนเตียง เขาเห็นว่า มู่ซีซีกำลังนอนหลับตา และห่มผ้าอยู่ ตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว คงจะหลับไปแล้วล่ะ
ขณะที่จี้หลิงชวนกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น เขาก็อดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ จากนั้นไม่นานจี้หลิงชวนก็เดินเข้าไปที่ด้านข้างของเตียง
เขาเหลือบไปมองมู่ซีซีที่ถูกห่อด้วยผ้านวมนอนอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ เหลือให้เห็นเพียงใบหน้าอันน่ารักและอ่อนโยน จี้หลิงชวนก็ค่อยๆแสยะยิ้มออกมาพร้อมกับลูกกระเดือกที่ขยับขึ้นลงเล็กน้อย เขาจ้องมู่ซีซีตาไม่กะพริบอยู่ครู่หนึ่ง ราวกับว่าถูกมู่ซีซีมอมเมาอย่างไงอย่างงั้น จากนั้นริมฝีปากอันเรียวบางของจี้หลิงชวนก็จูบลงบนขนตาที่ทั้งยาวและงอนของมู่ซีซี
จี้หลิงชวนค่อยๆบรรจงจูบลงไปเบาๆ เหมือนกับว่าถูกยาพิษก็ไม่ปาน เมื่อได้ลองลิ้มรสความหอมหวานเพียงเล็กน้อย ก็ทำให้หัวใจชุ่มชื้นขึ้นมา!
จากนั้นริมฝีปากอันเรียวบางของจี้หลิงชวนก็ค่อยๆขยับเคลื่อนลงมาผ่านดวงตาที่ปิดสนิทของมู่ซีซี จนมาถึงริมฝีปากสีแดงสดของมู่ซีซี
เดิมทีก็คิดเพียงแค่อยากจะลิ้มรสมันสักเล็กน้อยและก็หยุด แต่เมื่อเขาสัมผัสริมฝีปากที่อ่อนโยนและหอมหวานของมู่ซีซี จี้หลิงชวนก็เกิดสติแตก
ความปรารถนาของร่างกายไม่สามารถที่จะควบคุมได้ จี้หลิงชวนคิดเช่นนั้นแล้ว เข้าก็ตัดสินใจลงมือ ลิ้นของจี้หลิงชวนค่อยๆกวาดไปทั่วปากของมู่ซีซีและลึกเข้าไปเรื่อยๆ
เขาใช้วิธีการยั่วเย้ามู่ซีซีอย่างชำนาญ
มู่ซีซีซึ่งแกล้งทำเป็นหลับไม่คิดว่าจี้หลิงชวนจะเริ่มจูบเธอทันทีหลังจากที่เขาเข้ามาในห้อง!
ตอนแรกที่จี้หลิงชวนจูบลงเบาๆที่ดวงตาของเธอ เธอยังพอที่จะแสร้งหลับต่อไปได้ แต่ตอนนี้จี้หลิงชวนจูบที่ริมฝีปากของเธออย่างเร่าร้อน แถมยังไม่รอให้เธอได้มีปฏิกิริยาตอบสนอง และเขาก็ยังคงจูบเธออย่างดุเดือดขึ้นไปเรื่อยๆ
ตอนนี้มู่ซีซีรู้สึกเพียงว่ามีกลิ่นเย็นๆอันเป็นเอกลักษณ์ของจี้หลิงชวนอยู่เต็มปากของเธอ จี้หลิงชวนจูบเธอทั้งเร็วและไร้ความปรานี ราวกับว่าเขาต้องการจะแยกร่างของเธอออกจากกันและกินเธอเข้าไปทั้งตัว มู่ซีซีหายใจอย่างยากลำบาก และเธอก็กำลังจะแสร้งหลับต่อไปไม่ไหวแล้ว มู่ซีซีลืมตาขึ้นด้วยความตื่นตระหนกพร้อมกับเอื้อมมือออกไปผลักไปที่หน้าอกของจี้หลิงชวนอย่างรวดเร็ว
จี้หลิงชวนไม่ทันได้ระวัง เขาถูกมู่ซีซีผลักออกไป ริมฝีปากอันเรียวบางของจี้หลิงชวนได้ขยับเคลื่อนออกจากริมฝีปากของมู่ซีซีในทันที
จี้หลิงชวนยกแขนขึ้น พร้อมกับหายใจหอบเหนื่อย สายตาของเขาจ้องไปที่ของมู่ซีซีในทันที
เมื่อจี้หลิงชวนเห็นดวงตาคู่นี้ที่ดูตื่นตระหนกและมีดูสติอย่างชัดเจน เห็นได้ชัดว่าลักษณะของมู่ซีซีนั้นไม่เหมือนกับคนที่เพิ่งนอนตื่น
จี้หลิงชวนอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้
เอ๊ะ เขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าเมื่อกี้มู่ซีซีจะทำเป็นแกล้งหลับ
อืม ในเมื่อยังไม่ง่วง อย่างนั้นเรามาออกกำลังกายบนเตียงกันดีกว่า!
มือของจี้หลิงชวนแตะไปที่เอวอันเรียวบางของมู่ซีซี ร่างกายอันสูงใหญ่คร่อมทับเรือนร่างของมู่ซีซีในทันที
จี้หลิงชวนก้มศีรษะลงและกำลังจะจูบมู่ซีซี แต่ในเวลาต่อมา ก่อนที่ริมฝีปากอันเรียวบางของจี้หลิงชวนจะสัมผัสลงบนริมฝีปากที่น่าดึงดูดใจของมู่ซีซี มู่ซีซี ก็ได้ปฏิเสธเขาในทันที
“จี้หลิงชวน..คุณปล่อยฉันนะ…ฉันง่วงแล้ว ฉันต้องการนอน…” มู่ซีซี กำลังดิ้นรนอยู่ในอ้อมแขนของจี้หลิงชวนอย่างไม่มีความเกรงใจ
เมื่อมองไปที่มู่ซีซีที่กำลังดิ้นรนอยู่ในอ้อมแขนตัวเอง จี้หลิงชวนก็ขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย เขากลัวว่ามู่ซีซีจะบาดเจ็บ ดังนั้นเขาจึงเคลื่อนตัวออกจากมู่ซีซีและไปนั่งที่ด้านข้างของเตียง เมื่อมู่ซีซีเป็นอิสระแล้ว เธอก็ใช้ผ้านวมห่อตัวและรีบขยับออกห่างจากจี้หลิงชวน
เมื่อเห็นว่ามู่ซีซีพยายามหลบหน้าเขาอย่างเห็นได้ชัด จี้หลิงชวนก็ขมวดคิ้วแน่นขึ้นมาด้วยความสงสัย
และจี้หลิงชวนก็ยังรู้สึกได้ว่าตอนนี้มู่ซีซีจะดูไม่ค่อยมีความสุขสักเท่าไหร่?
เขาไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรให้มู่ซีซีไม่พอใจ
จี้หลิงชวนยกมือขึ้นและนวดไปที่หว่างคิ้วของตัวเอง เขาจ้องมองมู่ซีซีที่ใช้ผ้านวมห่อตัวอยู่ด้วยความอดทน จากนั้นก็กวักมือเรียก “มู่ซีซี มานี่สิ!ทำไมถึงได้หลบไปไกลขนาดนั้น?”
มู่ซีซียังคงนิ่งอยู่กลับที่ ไม่รู้ว่าเธอเอาความกล้าหาญมาจากไหน เป็นครั้งแรกที่เธอเมินต่อเสียงเรียกของจี้หลิงชวน จากนั้นเธอก็พูดขึ้นว่า “คุณจะพูดอะไรก็พูดมา ถ้าไม่มีอะไรจะพูด ฉันจะนอนแล้ว”
จี้หลิงชวนถูกมู่ซีซีโกรธจนพูดไม่ออก ต่อมาเขาก็ลดลงให้ต่ำลงและพูดขึ้นว่า”เอาล่ะ มู่ซีซี ถ้าเธอยังไม่มาล่ะก็ ฉันจะเข้าไปหาเธอเองนะ ！”