รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 278 ฉันไม่พอใจ! ! !

“เพราะฉันเกลียดเธอ เธอด้อยกว่าฉันในทุกสิ่ง ทำไมคุณถึงอยากเก็บเธอไว้ข้างกาย?”ชูเหยาถามจี้หลิงชวนด้วยดวงตาสีแดงก่ำ
ขณะที่ชูเหยาฟังคำพูดจี้หลิงชวนมองตรงเข้าไปในดวงตาของและพูดโดยไม่ลังเล “ชูเหยา มันเป็นเรื่องจริง คุณผิดในครั้งนี้ ดังนั้นตอนนี้คุณต้องขอโทษ ซีซีและยอมรับความผิดพลาดของคุณ”
เมื่อชูเหยาฟังคำพูดของจี้หลิงชวน สีหน้าของเธอก็ตื่นเต้นมากยิ่งขึ้นและเธอก็จ้องไปที่มู่ซีซีอย่างดุเดือด “ทำไม! ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด ฉันไม่อยากขอโทษผู้หญิงเลวอย่างมู่” ซีซี ไม่เคย ใช่!”
เมื่อจี้หลิงชวนได้ยินคำพูดผู้หญิงเลวชูเหยาใบหน้าของเขาก็จมลงทันที
ในช่วงเวลาต่อมา ก่อนที่จี้หลิงชวนจะพูด ชูเหยากลอกตาอย่างตื่นเต้นและเป็นลมล้มลงกับพื้น
มู่ซีซีที่ด้านข้างมองไปที่ใบหน้าซีดเซียวของชูเหยาน่ากลัวเล็กน้อย มันดูไม่เหมือนเสแสร้ง มู่ซีซีที่กำลังจะคุยกับจี้หลิงชวนข้างๆ
แต่เห็นจี้หลิงชวนลุกขึ้นยืนกะทันหันและรีบเดินไปที่ด้านข้างของชูเหยา
จี้หลิงชวนอุ้มชูเหยาที่หมดสติและเดินออกไปด้านนอกด้วยก้าวกว้างๆ
มู่ซีซีซึ่งยังคงนั่งนิ่งเห็นจี้หลิงพาชูเหยารีบออกไปและอดไม่ได้ที่จะกัดริมฝีปากของเธอโดยไม่รู้ตัว
ไม่สามารถหยุดคิดได้ กลัวว่าแม้ว่าจี้หลิงชวนจะไม่รักชูเหยาแล้วในตอนนี้แต่ชูเหยาก็มีความสำคัญต่อจี้หลิงชวนเช่นกัน
จี้หลิงชวนนำชูเหยาส่งโรงพยาบาลทันทีจากการตรวจ แพทย์บอกว่าเป็นเพราะเธอมีความเคลียดมากเกินไปและบีบหัวใจของเธอและหัวใจของชูเหยาเองก็มีปัญหาบางอย่างดังนั้นเธอจึงหมดสติอาการโคม่า
แต่ไม่มีปัญหาใหญ่อะไรหลังจากนั้นไม่นานเธอก็ฟื้นคืนสติได้ แต่หมอสั่งว่าเพราะชูเหยามีปัญหาโรคหัวใจ เธอไม่ควรจะมีความเคลียดมากเกินไปและต่อไปพยายามไม่ทำให้ผู้ป่วยเกิดความเคลียด
หลังจากได้ยินหมอบอกว่าซูเหยาไม่เป็นไรแล้ว จี้หลิงชวนก็โทรเรียกป้าหลี่มาที่โรงพยาบาลเพื่อดูแลชูเหยาและเขาก็ขับรถกลับไปที่บริษัท
เมื่อจี้หลิงชวนกลับมาถึงบริษัท มู่ซีซีไม่ได้อยู่ในห้องทำงานของประธานอีกต่อไป หลังจากถามฟางเซิ่งจึงได้เรียนรู้ว่าหลังจากที่จี้หลิงชวนพาชูเหยาไปที่โรงพยาบาลมู่ซีซีได้กลับไปที่แผนกการลงทุน
จี้หลิงชวนยกมือขึ้นขมวดคิ้ว จากนั้นเขาก็มองไปที่ฟางเซิ่งและพูดว่า “ลินดาและคนทั้งสี่ที่สร้างปัญหาในร้านอาหารทุกคนถูกไล่ออกและสั่งให้ลงไป ทุกคนที่ร่วมมือกับบริษัทของเราไม่อนุญาตให้จ้างพวกมัน!”
“ครับ คุณชายจี้ ฉันเข้าใจ” ฟางเซิ่งตอบอย่างรวดเร็ว
หลังจากที่เสียงของจี้หลิงชวนหยุดชั่วคราว เขามองไปที่ฟางเซิ่งและพูดเสริมว่า “นอกจากนี้ชูเหยา ปลดชูเหยาออกด้วย”
เรื่องนี้เป็นความผิดของชูเหยาที่ทำให้มู่ซีซีอับอาย การเลิกจ้างชูเหยาเป็นการลงโทษสำหรับการกระทำผิดของชูเหยา
ฟางเซิ่งจัดการคำสั่งที่ได้รับจากจี้หลิงชวนอย่างรวดเร็ว
ก่อนผ่านไปสองนาที โทรศัพท์ก็ดังขึ้นบนโต๊ะของลินดาในห้องทำงานของแผนกการลงทุน
ลินดารู้สึกจิตตกเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นและเธอลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะรับสาย
ทันทีที่เขาวางโทรศัพท์แนบหู เสียงผู้จัดการหลินก็ดังขึ้นด้วยเสียงที่เย็นชาโดยไม่มีอารมณ์ใดๆ เลย “ลินดา แจ้งให้เราทราบว่าตอนนี้คุณถูกไล่ออกจากบริษัทแล้ว คุณมีเวลาเพียงห้านาทีเท่านั้น เก็บของของคุณและออกจากบริษัทจี้ไป ไม่เช่นนั้นฉันจะเรียกพนักงานรักษาความปลอดภัยเชิญคุณออกไป”
ทันทีที่เสียงของผู้จัดการหลินเงียบลง เขาก็วางสายอย่างเรียบร้อย
มีเพียงลินดาเท่านั้นที่ตกอยู่ในความงุนงง ทุกคำพูดของผู้จัดการหลินแวบเข้ามาในหัวของเธอ ตอนนี้เธอถูกไล่ออกโดยบริษัทตระกูลจี้และเธอถูกไล่ออก! ! !
ในเมืองหรงนี้ ตราบใดที่เป็นคนที่ถูกบริษัทจี้ไล่ออกบริษัทอื่นจะไม่จ้างเลย!
ฉันเกรงว่าตราบใดที่เธอออกจากบริษัทจี้จริงๆ เธอจะไม่สามารถหางานที่ดีได้! ฉันไม่สามารถอยู่ที่เมืองหรงได้
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ลินดาก็รู้สึกหนาวไปทั่วร่างกายของเธอและหันกลับไปด้วยความตื่นตระหนกเพื่อมองดูมู่ซีซีที่เพิ่งนั่งลงข้างหลังเธอ
ลินดายังคงมีความบังเอิญอยู่ในใจ เธอคิดว่าโชคดีที่คุณชายจี้จะไม่ไล่ตามเรื่องนี้อีกต่อไปและยังโชคดีที่คิดว่าแม้ว่าคุณชายจี้จะไล่ตามก็อาจไม่พบอีเมลทั้งหมดที่เป็นของเธอ หรือบางทีคุณชายจี้สามารถเธอปล่อยเธอไปเพราะความจงรักภักดีที่เธอมีให้กับบริษัทจี้มาหลายปี
จนถึงตอนนี้ เมื่อคำตัดสินได้รับการตัดสินแล้ว ลินดาตระหนักว่าหากจี้หลิงชวนต้องการจัดการกับเธอ เขาไม่ต้องการเหตุผลใดๆเลย แค่ออกคำสั่งไม่กี่คำก็เพียงพอแล้ว
ลินดารู้ดีอยู่แก่ใจเธอจึงเกิดความกลัวขึ้นมา ลินดามองดูมู่ซีซีเอื้อมมือไปคว้าแขนมู่ซีซีอย่างไม่รู้ตัวราวกับคว้าฟางช่วยชีวิตไว้และร้องขอความเมตตาอย่างรวดเร็ว “มู่ซีซี ฉันผิด ฉันรู้จริงๆ ฉันผิด ฉันขอโทษ คุณยกโทษให้ฉันได้ไหม ฉันขอร้อง คุณไปพูดอะไรดีๆ กับคุณชายจี้ให้คุณชายจี้ปล่อยฉันไปและอย่าไล่ฉันออกได้ไหม?”
ขณะที่มู่ซีซีกำลังจะก้มหน้าก้มตาทำงานฟังข้อแก้ตัวของลินดา เธอจึงต้องวางงานลงและเงยหน้าขึ้นมองลินดา “ฉันขอโทษ ฉันไม่สามารถช่วยคุณได้”
เมื่อลินดาได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของเธอก็วิตกกังวลมากขึ้นไปอีกคนที่ตื่นเต้นลุกขึ้นยืนและคุกเข่าลงตรงหน้ามู่ซีซีพร้อมกับเขย่าเข่าเธอยกมือขึ้นตบหน้าขณะตบ มองไปที่มู่ซีซีแล้วพูดว่า “มู่ซีซีฉันขอร้องคุณ ฉันรู้ว่าฉันผิด คุณยกโทษให้ฉันได้ไหม? ได้โปรดไปคุยกับคุณชายจี้ให้ฉันหน่อย คุณชายจี้ชอบคุณมากและจะเห็นด้วยกับคุณอย่างแน่นอน ฉันขอร้องคุณ”
มู่ซีซีอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วกับการปรากฏตัวของลินดา จากนั้นลุกขึ้นยืนและหลีกเลี่ยงลินดาที่กำลังคุกเข่าอยู่บนพื้น “ฉันเคยพูดแล้ว การตัดสินใจของคุณชายจี้ฉันไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้”
ยิ่งไปกว่านั้นมู่ซีซีไม่ใช่นักบุญการที่ลินดาเคยทำกับมู่ซีซีก่อนหน้านี้ไม่ก่อให้เกิดความเสียหายต่อมู่ซีซีกับการที่ลินดาคุกเข่าลงขอโทษและพูดอย่างถ่อมตนมันไม่สามารถทดแทนได้
คนโบราณมักพูดว่า พึงชนะความโกรธด้วยความไม่โกรธ แต่คุณชดใช้ความคับข้องใจด้วยคุณธรรม คุณจะชดใช้คุณธรรมได้อย่างไร? ?
เนื่องจากคุณทำผิด การถูกลงโทษจะหลีกเลี่ยงไม่ได้
ทันทีที่คำพูดของมู่ซีซีลดลง เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนก็เดินออกจากลิฟต์และพวกเขาก็ตรงไปที่ลินดาซึ่งกำลังคุกเข่าร้องไห้อยู่บนพื้นพาเดินออกไป
พนักงานของแผนกการลงทุนทั้งหมดเห็นลินดาถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยลากออกมาและพวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะมองดูมู่ซีซีอย่างเงียบๆ
อดไม่ได้ที่จะกลัวอยู่ในใจ ใครจะจินตนาการได้ว่าผู้หญิงที่ไม่มีพื้นฐานและกำลังจะเป็นนักเรียนปีที่สองจะแต่งงานกับคุณชายจี้แล้ว!
คนอื่นๆต่างก็รู้สึกชื่นชมยินดี แต่โชคดีที่พวกเขาไม่เคยยุ่งกับมู่ซีซีมาก่อน มิฉะนั้นเกรงว่าชะตากรรมของพวกเขาจะเหมือนกับลินดา