รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 303 ลางร้าย

จี้หลิงชวนรีบเอาเงินสดห้าล้านไปที่สวนสาธารณะทางทิศเหนือ จากนั้นก็ทำตามข้อความที่โจรบอกวางกล่องเงินสดห้าล้านไว้ที่หน้าประตูสวนสาธารณะที่คนเดินผ่านไปมา จากนั้นจึงได้รับที่อยู่ใหม่จากพวกโจร จี้หลิงชวนจึงรีบไปทันที สุดท้ายในมุมสวนสาธารณะเปลี่ยวๆไม่มีคน เขาค่อยหาชูเหยาที่โดนมัดมือใช้สกอตช์เทปปิดปากที่ห้องน้ำสาธารณะเจอ
ชูเหยาเห็นเงาจี้หลิงชวนโผล่มาที่นี่ ในใจจึงยิ้มอย่างได้ใจ แต่สีหน้าก็ยังแสดงละครอยู่ จึงทำสีหน้าท่าทางหวาดกลัว พร้อมมองจี้หลิงชวนด้วยดวงตาที่มีแต่น้ำตา
จี้หลิงชวนยื่นมือไปแกะเชือกบนตัวชูเหยาออก แล้วพยุงตัวชูเหยาขึ้นมา จากนั้นก็รีบโทรไปหาฟางเซิ่งทันที
ผ่านไปครู่หนึ่งค่อยโทรออก เพิ่งกดรับสาย จี้หลิงชวนไม่รอให้ฟางเซิ่งพูดก่อน แต่เขากลับถามอย่างเป็นห่วงว่า “ฟางเซิ่ง! ที่นายสถานการณ์เป็นยังไง? หาคนเจอหรือยัง?!!!”
“คุณชายจี้ครับ ตอนนี้ผมเพิ่งถึงฟาร์ม เมื่อกี้โทรไปหาพวกโจรแต่โทรไม่ติดครับ”
พอจี้หลิงชวนได้ยินสิ่งที่ฟางเซิ่งพูดใจจึงสั่นเกร็งทันที! จึงจับโทรศัพท์แน่นกว่าเดิม “ตอนนี้นายรีบโทรไปอีก! โทรจนกว่าจะรับ! ตอนนี้ฉันจะรีบตามไปเดี๋ยวนี้”
พอโทรคุยกับฟางเซิ่งเสร็จ จี้หลิงชวนจึงจับมือชูเหยาแล้วรีบเดินออกไปข้างนอก
เพิ่งเดินถึงนอกสวนสาธารณะ โทรศัพท์ในมืออีกข้างของจี้หลิงชวนจึงดังอีกครั้ง
บอดี้การ์ดที่เฝ้าอยู่ข้างนอกเป็นคนโทรมา
เพิ่งกดรับสาย เสียงที่โทษตัวเองของบอดี้การ์ดจึงดังมาว่า “คุณชายจี้……ภารกิจล้มเหลวครับ……เมื่อกี้คนของเราซุ่มอยู่ข้างนอกสวนสาธารณะ เห็นว่าโจรที่จะมาเอาเงินโผล่มาแล้ว คนของเราจึงรีบตามไปทันที แต่โจรรอบคอบมาก เตรียมการมาอย่างดี เอาเงินแล้วรีบขับรถหนีไปทันทีครับ ทีแรกคนของเราจะตามโจรพวกนั้นทันแล้ว แต่ไม่รู้ว่ามีพรรคพวกโผล่มาจากไหน จงใจมาตบตาพวกเรา สุดท้ายเลยทำให้พวกมันหนีไปได้ครับ……”
พอจี้หลิงชวนได้ยินแบบนี้ สีหน้าจึงเข้มขรึมทันที
จี้หลิงชวนอยู่ในเมืองหรงมาตั้งกี่ปี นี่เป็นครั้งแรกที่โดนหลอกแบบนี้
แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาจัดการเรื่องนี้ จี้หลิงชวนหักห้ามความโมโหไว้ในใจ ขอแค่นึกถึงว่าตอนนี้มู่ซีซียังอยู่ในมือพวกโจร ใจจี้หลิงชวนก็กระวนกระวายจะเป็นบ้าแล้ว
“พวกแกรีบมารับคน ฉันจะไปที่นอกเมืองทิศใต้!” จี้หลิงชวนสั่งการแล้วรีบกดวางสายทันที
พอจี้หลิงชวนพาชูเหยาไปถึงหน้าประตูสวนสาธารณะ บอดี้การ์ดของเขาก็มาถึงแล้ว
จี้หลิงชวนจึงให้บอดี้การ์ดดูแลชูเหยาแทน ไม่สนใจว่าตอนนี้สถานการณ์ชูเหยาเป็นยังไง แค่สั่งการบอดี้การ์ดว่าให้ส่งชูเหยาไปที่โรงพยาบาล จากนั้นจึงรีบขึ้นรถแล่นไปทางนอกเมืองทิศใต้อย่างรวดเร็ว
ตั้งแต่ต้นจนจบ ตั้งแต่ที่จี้หลิงชวนช่วยชูเหยาออกมาได้แล้ว เขาไม่มองชูเหยาเลยแม้แต่หางตา แล้วไม่ได้พูดอะไรกับชูเหยาด้วย
ชูเหยาที่ยังยืนนิ่งอยู่กับที่มองจี้หลิงชวนแล่นรถจากไป มือทั้งสองข้างจึงกำแน่นทันที
ดูเหมือนว่าในใจจี้หลิงชวนยังแคร์ยัยมู่ซีซีมาก ท่าทางที่กระวนกระวายแบบนั้น แต่จี้หลิงชวนคงคิดไม่ถึงหรอก รอเขาไปถึงที่นู่นแล้วยัยมู่ซีซีคงไม่อยู่บนโลกนี้แล้ว!
ถึงแม้จี้หลิงชวนจะรักมู่ซีซีมากแล้วยังไง? มู่ซีซีตายไปแล้ว อย่างมากก็ทำให้เขาเสียใจก็แค่นั้น
แล้วเธอก็จะได้ใช้โอกาสที่จี้หลิงชวนเสียใจทรมานไปดูแลเขาดีๆ แล้วซ่อมแซมความสัมพันธ์ระหว่างจี้หลิงชวนด้วย
พอคิดได้แบบนี้ ริมฝีปากชูเหยาค่อยเผยให้เห็นรอยยิ้มที่สะใจ
เวลาเดียวกัน จี้หลิงชวนขับรถเร็วมาก จนความเร็วพุ่งไปถึงสองร้อยไมล์ ไม่สนใจว่าขับฝ่าไฟแดงไปกี่ครั้ง โชคดีที่ฝีมือการขับรถของจี้หลิงชวนดี ไม่งั้นคงเกิดอุบัติเหตุหลายครั้งแล้ว
รถเพิ่งขับไปถึงครึ่งทาง โทรศัพท์ที่จี้หลิงชวนวางอยู่ข้างๆก็ดัง
เพื่อนสนิทของมู่ซีซีลั่วเสี่ยวชิงเป็นคนโทรมา จี้หลิงชวนขมวดคิ้ว จากนั้นก็ใส่หูฟังบลูทูธแล้วกดรับสาย
ไม่รอให้จี้หลิงชวนเอ่ยถาม ลั่วเสี่ยวชิงจึงเอ่ยถามก่อนว่า “คุณชายจี้! มู่ซีซีไม่อยู่ในมหาวิทยาลัย! หาตัวเธอไม่เจอเลยค่ะ ตอนนี้คุณมีข่าวของมู่ซีซีไหมคะ?”
ลั่วเสี่ยวชิงไม่รู้ข่าวที่มู่ซีซีโดนจับตัวไป น้ำเสียงเธอดูร้อนใจมาก
จี้หลิงชวนจึงยกมือข้างหนึ่งมานวดขมับ แล้วพูดตรงๆว่า “คุณลั่ว ตอนนี้ซีซีโดนจับตัวไป ผมกำลังไปช่วยเธอ”
ลั่วเสี่ยวชิงได้ยินสิ่งที่จี้หลิงชวนพูด ในใจจึงสั่นเกร็งทันที คิดไม่ถึงเลยว่าครั้งนี้มู่ซีซีจะโดนจับตัวไป!
น้ำเสียงจึงร้อนรนทันที เป็นห่วงจนต้องจับโทรศัพท์ไว้แน่น พร้อมถามจี้หลิงชวนอย่างร้อนรนใจว่า “จี้หลิงชวน!!! คุณรีบไปช่วยมู่ซีซี! คุณต้องช่วยซีซีออกมาให้ได้ ต้องรับประกันว่าเธอจะปลอดภัย! เพราะตอนนี้ซีซีกำลังท้องลูกของคุณอยู่! ซีซีตั้งท้องหนึ่งเดือนกว่าแล้ว!!!”
น้ำเสียงของลั่วเสี่ยวชิงแฝงไปด้วยความสะอึกสะอื้น
แต่ว่าพอจี้หลิงชวนได้ยินสิ่งที่ลั่วเสี่ยวชิงพูดเมื่อกี้กลับตัวแข็งทื่ออยู่กับที่
ในหัวก็มีแต่เสียงร้อนรนใจสะอึกสะอื้นของลั่วเสี่ยวชิงเมื่อกี้ “เพราะตอนนี้ซีซีกำลังท้องลูกของคุณอยู่! ซีซีตั้งท้องหนึ่งเดือนกว่าแล้ว!”
มู่ซีซีท้องงั้นเหรอ? ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? ทำไมเขาไม่รู้เลย? ทำไมมู่ซีซีไม่บอกเขา!!!
ขณะคิดมือของจี้หลิงชวนก็จับพวงมาลัยรถไว้แน่นกว่าเดิม
นี่เป็นครั้งแรก ที่จี้หลิงชวนรู้สึกเสียใจกับการตัดสินใจของตัวเอง!
เสียใจจนจี้หลิงชวนอยากตบหน้าตัวเองแรงๆ!
จี้หลิงชวนเสียใจจนอยากจะให้เวลาย้อนกลับไป! เขาจะไปช่วยมู่ซีซีด้วยตัวเอง
ขณะคิดจี้หลิงชวนจึงควบคุมความฟุ้งซ่านในใจไม่ได้ แล้วพูดกับลั่วเสี่ยวชิงว่า “ผมจะไปหาซีซีเดี๋ยวนี้เลย รอหาตัวซีซีเจอแล้วจะโทรกลับไปหาคุณ!”
จี้หลิงชวนไม่รอให้ลั่วเสี่ยวชิงตอบจึงกดวางสายก่อน จากนั้นจึงเหยียบคันเร่งจนมิด แล้วแล่นไปนอกเมืองทิศใต้อย่างรวดเร็ว
สิบนาทีหลังจากนั้น รถของจี้หลิงชวนยังไม่ถึงนอกเมือง โทรศัพท์ในรถจึงดังอีกครั้ง
จี้หลิงชวนเห็นว่าฟางเซิ่งเป็นคนโทรมา จึงรีบกดรับสายอย่างไม่รีรอ
ไม่รอให้จี้หลิงชวนเอ่ยพูดก่อน เสียงที่กระวนกระวายของฟางเซิ่งก็ดังลอยมาว่า “คุณชายจี้ครับ! ผมเพิ่งได้รับข่าวร้ายเมื่อกี้! บนสะพานที่จะไปนอกเมืองทางทิศใต้ ครึ่งชั่วโมงก่อนหน้านั้นมีรถตู้พุ่งชนราวกั้นแล้วตกลงไปในแม่น้ำครับ……”