รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 305 ระหว่างเราสองคนไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก

จี้หลิงชวนอยู่บนฝั่งริมแม่น้ำอย่างนั้นไปสามวัน ไม่กินไม่ดื่มเอาแต่ยืนจ้องแม่น้ำอยู่ที่เดิม เหมือนไม่รู้จักความเหนื่อยกับความหิวอย่างนั้น
ระหว่างนั้น ในวันที่สอง ชูเหยาที่เพิ่งออกจากโรงพยาบาลแล้วได้ข่าว จึงแอบกัดฟันแน่น จากนั้นจึงรีบนั่งรถไปหาทันที
เห็นว่าจี้หลิงชวนแค่ผ่านไปไม่กี่วัน แต่เขากลับดูซึมเศร้ามาก ซูบผอมลงไปเยอะเลย ในใจจึงเจ็บปวดเหมือนโดนเข็มทิ่ม ทั้งเป็นห่วง ทั้งอิจฉา!
เป็นห่วงสภาพจี้หลิงชวนในตอนนี้ แล้วก็อิจฉายัยมู่ซีซีนั่น ถึงแม้จะตายแล้วก็ยังทำให้จี้หลิงชวนไม่กินไม่นอนอีก!
ตอนนี้เห็นสภาพจี้หลิงชวนแบบนี้ ชูเหยาก็รู้สึกดีใจที่ตัวเองรีบทำการตัดสินใจได้ แล้วฆ่ายัยมู่ซีซีซะ ไม่งั้นจี้หลิงชวนแคร์ยัยมู่ซีซีขนาดนี้ ข้างกายจี้หลิงชวนคงไม่มีที่ว่างให้เธอชูเหยาแน่นอน!
เธอหักห้ามความโกรธของตัวเองไว้ จากนั้นชูเหยาก็เดินไปหาจี้หลิงชวนด้วยสีหน้ากังวล แล้วยื่นมือไปวางลงที่แขนจี้หลิงชวน แต่ว่าทันใดนั้น ไม่รอให้มือชูเหยาแตะแขนของจี้หลิงชวน จี้หลิงชวนกลับหลบหลีกก่อน
มือของชูเหยาจึงค้างอยู่กลางอากาศ สีหน้าอึ้งไปหลายวินาทีค่อยรีบเก็บมือกลับมา จากนั้นจึงแอบกัดฟันแน่น แล้วแสร้งทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นพร้อมมองจี้หลิงชวนอย่างเป็นห่วง แล้วเอ่ยเสียงเบาอย่างอ่อนโยนว่า “หลิงชวน ไม่เจอแค่ไม่กี่วันนายก็ผอมลงไปเยอะเลย นายทำแบบนี้จะมีประโยชน์อะไร……”
ชูเหยาพูดแต่เห็นจี้หลิงชวนยังเงียบเหมือนเดิม จึงกัดฟันพูดอีกว่า “หลิงชวน ฉันรู้ว่านายชอบมู่ซีซี แต่นายจะทำร้ายร่างกายตัวเองแบบนี้ไม่ได้ นายไม่กินไม่ดื่มอะไรเลยแล้วเอาแต่ยืนรออยู่ที่นี่ก็คงไม่มีประโยชน์อะไร ตั้งแต่ที่มู่ซีซีตกน้ำจนถึงตอนนี้ เวลาผ่านไปหลายวันแล้วนะ แต่ก็ยังหามู่ซีซีไม่เจอ ถึงแม้นายจะไม่อยากเชื่อแต่ฉันก็ต้องพูด ตอนนี้มู่ซีซีตายแล้ว หลิงชวน นายตั้งสติหน่อยสิ คนตายก็ตายไปแล้ว แต่คนที่ยังมีชีวิตอยู่ยังคงต้องใช้ชีวิตต่อไป!”
เสียงของชูเหยาเพิ่งพูดจบ สายตาที่เยือกเย็นแหลมคมของจี้หลิงชวนก็หันมองไปที่ชูเหยา
ชูเหยาโดนสายตาที่แหลมคมของจี้หลิงชวนจ้อง จึงรู้สึกเสียวสันหลังอย่างไม่รู้ตัว
ไม่รอให้ชูเหยาเอ่ยพูดอธิบาย เสียงที่แฝงไปด้วยความโมโหของจี้หลิงชวนก็เอ่ยว่า “ชูเหยา เธอหุบปากไปเลย!!! มู่ซีซียังไม่ตาย! มู่ซีซีไม่มีทางตายแน่นอน!”
ชูเหยาโดนจี้หลิงชวนตะคอกใส่แบบนี้จึงสะดุ้งตกใจ พร้อมมองจี้หลิงชวนด้วยดวงตาที่มีแต่น้ำตาอย่างไม่อยากเชื่อ
จี้หลิงชวนตะคอกใส่เธองั้นเหรอ? นี่เป็นครั้งแรกที่จี้หลิงชวนใช้น้ำเสียงดุดันแบบนี้พูดกับเธอ แล้วยังเพราะยัยสารเลวมู่ซีซีด้วย!
ทำแบบนี้กับเธอได้ยังไง!!!
มือทั้งสองข้างของชูเหยาจึงกำแน่น น้ำตาก็ไหลลงมาทันที ทอดมองไปทางจี้หลิงชวนแล้วพูดเสียงสั่นว่า “หลิงชวน เมื่อกี้นายดุฉัน ดุฉันทำไม? ฉันก็แค่พูดความจริง แค่นายเองที่ไม่อยากยอมรับ นี่ก็ผ่านไปหลายวันแล้ว ยังไม่มีข่าวของมู่ซีซีเลย ทางเดียวที่เป็นไปได้ก็คือมู่ซีซีตายแล้ว ถึงแม้นายยังไม่อยากเชื่อ แต่ก็ต้องยอมรับความจริง”
มองชูเหยาที่น้ำตาไหลเต็มหน้า ความโมโหบนใบหน้าจี้หลิงชวนค่อยสงบลง มองไปทางชูเหยา แล้วพูดทีละคำด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาเหมือนเดิมว่า “ชูเหยา ตลอดเวลาห้าปีที่เธอถูกขังที่อเมริกาส่วนหนึ่งเป็นความผิดของฉัน ฉันรู้สึกผิดกับเธอ แต่ว่าครั้งนี้ฉันเป็นคนช่วยเธอออกมาจากพวกโจร อะไรที่ติดค้างเธอก็ถือว่าหายกันแล้ว หลังจากนี้เรื่องระหว่างเราสองคนถือว่าหายกัน ฉันไม่ติดค้างอะไรเธออีก”
ชูเหยาได้ยินสิ่งที่จี้หลิงชวนพูดจึงอึ้งนิ่งอยู่กับที่ แล้วจ้องจี้หลิงชวนด้วยสายตาไม่อยากเชื่อ พร้อมพูดเสียงสั่นว่า “จี้หลิงชวน……นายพูดว่าอะไรนะ? เมื่อกี้นายหมายความว่ายังไง? จะตัดขาดกับฉันเหรอ?”
สายตาที่นิ่งเฉยของจี้หลิงชวนมองชูเหยาที่กำลังจะบ้าคลั่งพร้อมพูดด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึกว่า “ชูเหยา อย่าหวังอะไรกับฉันอีกเลย เราสองคนเป็นแค่เพื่อนกัน ถ้าเธอล้ำเส้นเมื่อไหร่ งั้นเราสองคนคงเป็นเพื่อนกันไม่ได้อีก”
ขณะพูด จี้หลิงชวนไม่มองชูเหยาเลยแม้แต่หางตา สายตาที่เย็นชาก็หันไปทางฟางเซิ่งข้างๆ “ฟางเซิ่ง! ส่งคุณหนูชูกลับไป”
“ครับ” ฟางเซิ่งตอบรับ แล้วหันไปส่งสายตาให้กับบอดี้การ์ดสองคน บอดี้การ์ดสองคนจึงเดินแยกไปทางซ้ายมือกับขวามือชูเหยา จากนั้นก็จับแขนชูเหยาเดินไปที่รถที่จอดอยู่ข้างๆ
ส่วนจี้หลิงชวนก็ไม่สนใจการต่อต้านกับเสียงกรีดร้องของชูเหยาเลย สายตาก็เอาแต่จ้องไปที่แม่น้ำ
ในใจทั้งเก็บกดทั้งทรมาน!
เขาอดคิดไม่ได้ ซีซี ตอนนี้เธออยู่ที่ไหนกันแน่? ทำไมถึงไม่มีข่าวคราวของเธอเลย? เธอรู้ไหม ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไปฉันคงทนไม่ไหวแล้ว
พอถึงวันที่สี่ สุดท้ายเรื่องใหญ่ขนาดนี้นายหญิงจี้ที่อยู่ในโรงพยาบาลจึงรู้
ชูเหยาจงใจให้คนไปบอกข่าวนายหญิงจี้เอง
ชูเหยากลัวว่าถ้าไม่มีคนไปห้ามจี้หลิงชวน จี้หลิงชวนก็อาจจะตายตามยัยมู่ซีซีก็ได้!
ถ้าเกิดเรื่องกับจี้หลิงชวนจริงๆ งั้นแผนการทั้งหมดที่เธอเสียแรงทำไปก็สูบเปล่าสิ?
เธอเสียเวลาไปขนาดนั้น ถ้าผลลัพธ์ที่ได้เป็นแบบนี้ เธอไม่ยอมหรอก!
นายหญิงจี้เพิ่งรู้ว่ามู่ซีซีถูกจับตัวไป สุดท้ายรถก็พุ่งตกลงจากสะพาน ถึงตอนนี้งมรถขึ้นมาได้ตั้งนานแล้ว แต่ไม่มีข่าวคราวของเธอเลย ท่านจึงใจร้อนจนเป็นลมไปทันที
ก่อนหน้านั้นเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด ทีแรกคิดว่ามู่ซีซีเป็นหลานสาวตัวเองที่หายตัวไป สุดท้ายกลับรู้ว่าแค่เข้าใจผิด แต่ว่าในใจนายหญิงจี้กลับคิดว่ามู่ซีซีเป็นหลานสาวตัวเองจริงๆแล้ว
แล้วอีกอย่างนายหญิงจี้ดูออก หลานตัวเองจี้หลิงชวนชอบมู่ซีซีมาก
ทีแรกนายหญิงจี้ก็ตั้งตารอเหลนจากมู่ซีซีกับจี้หลิงชวน แต่นายหญิงจี้คิดไม่ถึงจริงๆ ไม่มีข่าวดี แต่กลับได้รับข่าวร้ายแทน
นายหญิงจี้ที่เป็นลมไปถูกคุณหมอส่งตัวเข้าห้องฉุกเฉินทันที พอทำการช่วยเหลือแล้ว นายหญิงจี้ค่อยตื่นขึ้นมา
นายหญิงจี้ที่ตื่นแล้ว พอนึกถึงว่าเมื่อกี้ได้รับข่าวที่มู่ซีซีเกิดเรื่อง ในใจท่านจึงทั้งเสียใจ ทั้งกังวลใจมาก
ที่เสียใจเพราะตอนนี้มู่ซีซีอาจจะจากไปแล้ว แล้วที่กังวลใจก็เพราะจี้หลิงชวน!