รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 31 ไม่รู้จักอาย

นิ้วมือที่กำลังถือกระเป๋าอยู่นั้นกระชับแน่นขึ้น มู่ซีซีแอบสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เธอระงับความนึกคิดที่อยากจะวิ่งหนีของตนเองเอาไว้และคิดเพียงแค่ว่ามันก็แค่การก้าวเท้าเดินไปด้านหน้า
ประตูไม่ได้ปิดไว้ มู่ซีซียื่นมือออกไปและผลักประตู
ทันทีที่ลากกระเป๋าเดินทางและเดินเข้าไปในคฤหาสน์ หญิงวัยกลางคนในวัยห้าสิบเดินเข้ามาและรับกระเป๋าเดินทางในมือของมู่ซีซีด้วยความเคารพ “คุณใช่คุณมู่หรือเปล่า? สวัสดี คุณเรียกฉันว่าป้าหลิงก็พอแล้ว ฉันก็เป็นคนรับใช้นี่แหละ”
ขณะที่ป้าหลิงกล่าว เธอก็หันหลับมาและพูดต่อว่า “คุณมู่ คุณชายจี้รอคุณอยู่ห้องนอนชั้นบนนานมากแล้ว”
“โอ้….” มู่ซีซีตอบกลับด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง หัวใจในทรวงอกราวกับว่าถูกฝ่ามือใหญ่คว้าเอาไว้ ด้วยความตื่นตระหนกลำคอของเธอก็กระชับแน่นขึ้น
“รีบขึ้นไปเถอะคุณมู่”
มู่ซีซีหลับตาลง เธอฝืนทนจากนั้นเธอก็ก้าวขึ้นบันไดไปทีละขั้น
เส้นทางถนนมักมีจุดสิ้นสุดเสมอ แม้ว่ามู่ซีซีจะก้าวขึ้นบันไดอย่างเชื่องช้า แต่เพียงเวลาไม่กี่นาที ฝีเท้าของมู่ซีซีก็หยุดนิ่งลงตรงประตูหน้าห้องนอนมาสเตอร์
ครั้งก่อนมู่ซีซีก็เคยมาที่นี่แล้ว ที่นี่ไม่ใช่สถานที่แปลกสำหรับเธอ
เธอมองไปยังประตูที่ปิดสนิท มู่ซีซีหลับตาลง นิ้วมือที่อยู่ข้างกายกำแน่น เล็บของเธอเจาะลึกเข้าไปในฝ่ามือสีขาวนวลแต่กลับไม่รู้สึกเจ็บปวดเลย
ด้วยความกล้าหาญ มู่ซีซียกมือขึ้น ขณะที่เตรียมจะเคาะประตู ประตูที่ปิดสนิทกลับถูกเปิดออกในทันใด
มู่ซีซียังไม่ทันที่จะเห็นร่างที่ยืนตรงหน้าประตูได้อย่างชัดเจน เธอก็สัมผัสได้ว่าเอวของเธอนั้นราวกับถูกรัดแน่นขึ้น ทันทีที่เธอก้มศีรษะลง เธอเห็นฝ่ามือใหญ่กำลังกอดรัดเอวของเธอ
ในชั่วพริบตา โดยไม่รอให้มู่ซีซีได้ตอบโต้ มู่ซีซีเห็นเพียงแค่ว่าท้องฟ้านั้นกำลังหมุนรอบตัวเธอ
หลังจากที่มู่ซีซีได้สติกลับมา เธอก็พบว่าร่างกายของเธอถูกจี้หลิงชวนกดทับไว้กับกำแพง
มู่ซีซีเบิกตากว้าง จากนั้นเธอก็สังเกตได้อย่างชัดเจนว่าจี้หลิงชวนกำลังทาบร่างกายของเขาไว้กับเธอ
ทันทีที่สายตาจ้องมองไปยังร่างของจี้หลิงชวน ดวงตาของมู่ซีซีราวกับกำลังร้อนระอุ เธอรีบละสายตากลับมา…จี้หลิงชวนกำลังเปลือยท่อนบน!
และท่อนล่างเขาพันเพียงผ้าเช็ดตัวเอาไว้!
ลมหายใจเยือกเย็นที่เป็นเอกลักษณ์ของจี้หลิงชวนผสมผสานไปกับลมหายใจของฮอร์โมนของเขาห้อมล้อมร่างกายมู่ซีซี
เนื่องด้วยความชิดใกล้ เมื่อจี้หลิงชวนก้มศีรษะลง ลมหายใจระอุกระจายไปทั่วบริเวณคอของมู่ซีซี เนื่องด้วยความร้อนนั้น ผิวขาวราวหิมะของมู่ซีซีก็ได้กลายเป็นสีชมพูระเรื่อ
มู่ซีซีไม่กล้าสบตาจี้หลิงชวน แต่ถึงอย่างนั้น มู่ซีซีเองก็สัมผัสได้ถึงสายตาแผดเผาของจี้หลิงชวนที่จ้องมองมาที่เธอ
ขณะนั้นภายในสมองของมู่ซีซีนั้นว่างเปล่า หูของเธอได้ยินเพียงเสียงจังหวะการเต้นของหัวใจที่กำลังจะทะลุออกมา
มู่ซีซีตื่นตระหนกจนแทบสูญเสียการรับรู้ ฝ่ามือขนาดใหญ่ของจี้หลิงชวนคว้าคางของมู่ซีซีและบังคับเธอที่คอยก้มหน้าให้เงยหน้าขึ้น
สายตาสบประสานกัน
มู่ซีซีได้เห็นดวงตาที่ลึกล้ำของจี้หลิงชวนอย่างชัดเจน ในวินาทีถัดมา จี้หลิงชวนมอบจุมพิตอันร้อนแรงให้แก่เธอ
ความรู้สึกที่เปี่ยมล้ม จุมพิตแห่งความปรารถนาและล้ำลึกดั่งวิธีของฝรั่งเศส
ต้องบอกว่าทักษะการจูบของจี้หลิงชวนนั้นยอดเยี่ยม ราวกับว่าร่างกายของมู่ซีซีถูกหยอกล้อ ร่างกายของเธอนุ่มนวลราวกับว่าอยู่ในห้วงของแอ่งน้ำ เธอทำได้เพียงแค่ประคองร่างกายของเธอไว้กับร่างกายของจี้หลิงชวนเพื่อป้องกันไม่ให้ตัวของเธอนั้นล้มลง
ด้วยสติสัมปชัญญะเพียงเล็กน้อยทำให้มู่ซีซียกมือขึ้นและสัมผัสกล้ามเนื้อหน้าอกที่แข็งแกร่งของจี้หลิงชวน
ด้วยความรู้สึกและอารมณ์ ผิวขาวราวหิมะของมู่ซีซีได้กลับกลายเป็นผิวชมพูระเรื่อซึ่งน่าเย้ายวนใจ
“จี้หลิงชวน..เดี๋ยว…เดี๋ยวให้ค่ำก่อน…ตอนนี้ยังเช้าอยู่”
ในตอนกลางวันแสกๆทำเรื่องแบบนี้มันน่าอับอายและน่าละอายใจเกินไป!
เห็นได้ชัดว่าจี้หลิงชวนไม่ได้ตั้งใจรอจนถึงค่ำ ด้านล่างของจี้หลิงชวนแทบจะระเบิดออกมา หากว่ารอให้ถึงช่วงกลางคืนจี้หลิงชวนจะต้องตายอย่างแน่นอน!
“มู่ซีซี ฉันรอไม่ไหวแล้ว!” หลังจากสิ้นเสียง จี้หลิงชวนยื่นมือออกมาและอุ้มมู่ซีซีไว้ในอ้อมกอด จากนั้นเขาก็เดินไปยังทิศทางของเตียง
ด้วยการกระแทกเบาๆ มู่ซีซีถูกจี้หลิงชวนกดลงบนเตียงนุ่มขนาดใหญ่อย่างไร้ความปราณี
ภายใต้การรุกรานจากจี้หลิงชวน มู่ซีซีไม่มีโอกาสต่อต้านแม้แต่น้อย เสื้อผ้าบนร่างกายของเธอก็ค่อยๆหายไปทีละชิ้น
จากนั้นทั้งคู่ก็สบสายตากันอย่างจริงใจ
เมื่อมู่ซีซีถูกจี้หลิงชวนหยอกล้อ เธอก็ตกอยู่ในความสับสน ความคิดต่างๆปะปนกับความตื่นตระหนก เห็นได้ชัดว่าเธอต้องการที่จะปฏิเสธ แต่ร่างกายกลับไม่สามารถโต้ตอบได้อย่างตรงไปตรงมา
สำหรับร่างกายของมู่ซีซี จี้หลิงชวนรู้ทุกอย่างดีอยู่แล้ว
เสียงแหบแห้งของของจี้หลิงชวนผสมผสานไปกับเสียงหอบหายใจอย่างหนักหน่วงดังก้องอย่างเชื่องช้าภายในหูของมู่ซีซี “มู่ซีซี เธอยั่วยวนฉันในตอนนั้น ฉันจำได้ทั้งหมด ยั่วหนึ่งครั้ง ฉันก็ทำหนึ่งครั้ง ยั่วอีกครั้ง ฉันก็ทำอีกครั้ง ฉันจะทำจนกว่าหนี้ของเราจะหายกัน!”
มู่ซีซีไม่อาจต้านทานจี้หลิงชวนได้เลยแม้แต่น้อย เธอจมสู่วังวนแห่งความปรารถนาและความหวัง
จี้หลิงชวนเมื่ออยู่บนเตียงเขาทั้งดุร้ายและเป็นจอมเผด็จการราวกับว่าเขาจะกลืนกินมู่ซีซีไปทั้งตัว
ครั้งแล้วครั้งเล่าราวกับไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย มู่ซีซีรู้สึกว่าตัวเองนั้นเป็นดั่งปลาที่ถูกย่างบนกองไฟ
หลังจากแต่ละครั้งที่จี้หลิงชวนชำระบัญชีกับมู่ซีซี หลังจากนั้นไม่กี่นาที จี้หลิงชวนก็เริ่มมีอาการอีกครั้ง เหมือนกับว่าเขาจะชดเชยวันก่อนหน้านี้ทั้งหมด
มู่ซีซีไม่รู้ว่ามันผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว เธอรู้เพียงแค่ว่าหลังจากครั้งสุดท้ายที่ถึงจุดสูงสุดของความสุข ดอกไม้ไฟขนาดใหญ่ก็เบ่งบานในสมองของเธอ จากนั้นภาพด้านหน้าของเธอก็เป็นเพียงความมืดและเธอก็สะลึมสะลือพร้อมกับสลบไป
เธอเองก็ไม่รู้ว่าหลับไปนานแค่ไหน เมื่อเธอตื่นมาอีกครั้ง ท้องฟ้าด้านนอกก็มืดแล้ว
มู่ซีซีตื่นขึ้นด้วยความหิวโหย เธอใช้พลังงานไปเยอะมาก จากนั้นก็หลับไปนานโดยที่ไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย และตอนนี้ท้องของเธอก็ว่างมาก
เธอพยายามลืมตาขึ้น จากนั้นวินาทีถัดมา มู่ซีซีก็พบกับสายตาที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้ของจี้หลิงชวน
มู่ซีซีนิ่งงัน ภาพฉากที่ไม่เหมาะสำหรับเด็กน้อยก็ท่วมท้นเข้ามาในจิตใจของเธอ แก้มขาวราวหิมะของมู่ซีซีก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีชมพูระเรื่อ
ด้วยความตระหนก เธอจึงรีบละสายตาจากจี้หลิงชวนในทันที
เธอ เป็นลมหมดสติไปเพราะการกระทำที่ต่อเนื่อง…
เมื่อคิดเช่นนั้น มู่ซีซีรู้สึกว่าอุณหภูมิบนใบหน้าของเธอก็เพิ่มขึ้นหลายองศา จากนั้นเธอสังเกตเห็นว่าตัวเธอนั้นได้สวมชุดนอนแล้ว
ไม่ต้องคิดเลย ก่อนที่เธอจะหมดสติ เธอไม่ได้สวมสิ่งใดบนร่างกายของเธอ ชุดนอนนี้จะต้องเป็นจี้หลิงชวนสวมให้เธอแน่
ทันทีที่นึกถึงจี้หลิงชวนที่ดุร้ายและเหี้ยมโหดในช่วงเช้า มู่ซีซีก็อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายด้วยความหวาดกลัว
เธอรู้สึกกลัวจี้หลิงชวนที่อยู่บนเตียงแล้ว เขาไม่มีที่สิ้นสุด พลังงานที่น่าเกรงกลัว ในตอนนี้เพียงแค่เธอนึกถึงเรื่องเหล่านั้น ขาของเธอก็แทบจะหมดแรง