รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 367 จี้หลิงชวนได้รับบาดเจ็บ!

ชูเหยารู้สึกว่าหัวใจของเธอเต็มไปด้วยความละอายที่ถูกรื้อฟื้นออกมา
จี้หลิงชวนรู้แล้ว! จี้หลิงชวนรู้ทุกอย่างแล้ว!
เธอต้องการลงโทษตัวเอง และครั้งนี้เธอจะไม่ปล่อยตัวเองไปง่ายๆอย่างแน่นอน
ในใจของชูเหยาอดไม่ได้ที่จะอดไม่ได้ที่จะปลุกเร้าให้แตกสลาย อย่างไรก็ตามตอนนี้เธอล้มลงมาถึงจุดนี้แล้ว เธอก็ไม่มีอะไรต้องกลัวแล้ว
มันจะใหญ่แค่ไหนก็แค่ตาย อย่างไรก็ตาม ชีวิตแบบนี้มันไม่สมเหตุสมผลสำหรับเธอ!
ขณะที่ชูเหยานึกใช้แขนพยุงให้นั่งอยู่บนเตียง รอยยิ้มอันบ้าคลั่งก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าซีดของเธอ ดวงตาของเธอจ้องมองตรงไปที่จี้หลิงชวน “จี้หลิงชวน ใช่ ที่คุณพูดมันถูกทั้งหมด! คืนนั้นฉันวางยาคุณและทำให้คุณหมดสติ ฉันเลยไม่มีความสัมพันธ์ใดๆกับคุณ ฉันวางแผนทุกอย่างแล้วยังไง! คุณรู้ไหมว่าทำไมฉันทำเช่นนี้?!”
ขณะที่พูดดวงตาของชูเหยา น้ำตาก็สะสมไหลออกมาอย่างรวดเร็วจากดวงตาของเธอ “เพียงเพราะฉันรักคุณมาก ทำไมคุณไม่เห็นความรักของฉันที่มีต่อคุณ ฉันยอมทุกอย่างเพื่อคุณได้ทุกอย่าง ฉันไม่ต้องการอะไร แต่ทำไมคุณไม่ต้องการฉัน!!!”
ขณะที่ชูเหยาพูดก็มีอาการตื่นเต้น เธอยกมือขึ้นพร้อมดวงตาที่มืดมนและชี้ตรงไปที่มู่ซีซีที่ยืนอยู่ถัดจากจี้หลิงชวน เธอพูด”จี้หลิงชวน ทำไม! ทำไมคุณถึงชอบมู่ซีซีไอ้สารเลวคนนี้! มันมีอะไรดี! “ฉันชูเหยามีอะไรที่ไม่สามารถเทียบกับมู่ซีซีได้! เห็นได้ชัดว่าฉันรู้จักคุณก่อน เห็นได้ชัดว่าเราสองคนอยู่ด้วยกันมานานแล้ว!”
เมื่อมองไปที่สภาพที่บ้าคลั่งของชูเหยา จี้หลิงชวนก็ขมวดคิ้วอย่างแรงกลัวว่าชูเหยาที่สูญเสียสติจะทำร้ายมู่ซีซี จี้หลิงชวนยืนอยู่ข้างเขาอย่างสงบ มู่ซีซีคนถูกปกป้องอยู่ข้างหลังเขา
การกระทำในจิตใต้สำนึกของจี้หลิงชวนที่ปกป้องมู่ซีซีตกอยู่ในสายตาของชูเหยา
เพลิงอิจฉาริษยาในใจของชูเหยายังคงพลุ่งพล่าน จี้หลิงชวนทำไมสนใจมู่ซีซีมากขนาดนี้? ทำไมถึงกลัวว่าเธอจะทำร้ายมู่ซีซี?
ในกรณีนี้ ชูเหยาจะไม่มีวันได้รับความรักของจี้หลิงชวนอีกต่อไป ดังนั้นถ้าเธอไม่ได้รับมันก็ทำลายมันซะ!
ใช่! ทำลายมัน! ! ! ซูเหยาก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง วินาทีต่อมาซูเหยาก็ก้มลงมองมีดผลไม้คมเล็กๆ ที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียง
ในขณะที่ไม่มีใครคาดคิด ชูเหยาพุ่งไปข้างหน้าอย่างกะทันหัน จับมีดผลไม้ที่คมและเล็กพุ่งไปที่มู่ซีซีและจี้หลิงชวนอย่างสิ้นหวัง
แม้ว่าจี้หลิงชวน ได้ใช้ความระมัดระวัง เขาไม่ได้คิดว่าจะมีบางสิ่งที่มีคมเช่นมีดปอกผลไม้อยู่ในห้องผู้ป่วย
ซูเหยาลงมือกระทำจนจี้หลิงชวนจับไม่ทัน จี้หลิงชวนตกตะลึงเพียงไม่กี่วินาที เมื่อเขากลับมาได้สติ มีดผลไม้ในมือของชูเหยาได้แทงทะลุด้านหน้าของมู่ซีซีแล้ว
มันเกิดขึ้นอย่างกะทันหันที่จี้หลิงชวนที่ได้รับการฝึกฝนก็ตกตะลึงในไม่กี่วินาที ไม่ต้องพูดถึงมู่ซีซีผู้ไม่มีทักษะที่จะป้องกัน
มู่ซีซีมองดูชูเหยาถือมีดผลไม้และแทงเธอในขณะนั้นเพราะความประหม่าและความกลัวในใจของเธอจนคนทั้งคนจึงหวาดกลัวและแข็งทื่อ สมองของเธอว่างเปล่า ลืมแม้แต่จะหลบหลีก
เมื่อเห็นว่ามีดผลไม้คมกำลังจะแทงเข้าไปในร่างกายของเธอ มู่ซีซีก็หลับตาลงด้วยความสยดสยองโดยไม่รู้ตัว
ความเจ็บปวดที่ไม่คาดคิดไม่ได้เกิดขึ้น มู่ซีซีเพียงรู้สึกว่าร่างกายหมุนไปรอบๆ และในวินาทีต่อมาเสียงดังจี้หลิงชวนก็ค่อยๆลดเสียงลงมา
เสียงของจี้หลิงชวนนั้นเบามากและเล็กมากสำหรับเขาแต่มู่ซีซีได้ยินมันในทันที มู่ซีซีแข็งทื่ออย่างควบคุมไม่ได้ราวกับว่ากำลังคิดอะไรอยู่ มู่ซีซีเกือบจะลืมตาและมองไปที่จี้หลิงชวนอย่างกังวล
เห็นว่าแขนของจี้หลิงชวนจับเธอไว้แน่น และมีดผลไม้คมๆที่ชูเหยาถือไว้สูงในมือของเธอกำลังแทงทะลุแผ่นหลังของจี้หลิงชวน
ตอนนั้นเองมู่ซีซีถึงเข้าใจว่ามีดผลไม้ที่เจาะเข้ามาทางเธอตอนนี้ถูกจี้หลิงชวนขวางไว้ด้วยแผ่นหลังของเขา
หัวใจของมู่ซีซีอดไม่ได้ที่จะตื่นตระหนกครู่หนึ่ง มู่ซีซีรู้สึกดวงตาของเธอเจ็บปวดและอึดอัดและไม่สามารถควบคุมเสียงสั่นได้อีกต่อไปและพูด”จี้หลิงชวน!จี้หลิงชวน!”
ขณะที่มู่ซีซีเหยียดมือที่สั่นเทาออกมาเพื่อรองรับร่างสูงของจี้หลิงชวน ปลายนิ้วของเขาสัมผัสจี้หลิงโดยไม่ได้ตั้งใจ
บาดแผลที่หลังของจี้หลิงชวน หูมู่ซีซีได้ยินเสียงบ่นที่ระงับความเจ็บปวด มู่ซีซีรู้สึกเพียงว่าปลายนิ้วของเธอเหนียวและเมื่อเธอมองลงไปโดยไม่รู้ตัวเธอเห็นเลือดในมือ
มันคือเลือดของจี้หลิงชวน ทั้งหมดเป็นของจี้หลิงชวน…
หัวใจที่เต้นอยู่ในอกของมู่ซีซีดูเหมือนจะหยุดนิ่งในทันที และเธอก็ตกลงไปในขุมนรก
เสียงสั่นคลอนดังขึ้นด้วยความตื่นตระหนก “จี้หลิงชวน…จี้หลิงชวน…คุณเลือดไหล…คุณมีเลือดไหลเยอะมาก … ”
ชูเหยาซึ่งยังคงถือมีดผลไม้คมอยู่ในมือ จ้องมองที่เกิดเหตุด้วยความไม่เชื่อด้วยดวงตาของเธอ
อันที่จริงในตอนแรก ชูเหยาต้องการฆ่าจี้หลิงชวน!
เนื่องจากเธอจับจี้หลิงชวนไม่ได้ เธอจะไม่ยอมให้ใครจับจี้หลิงชวน!
ในเวลานั้นชูเหยาไม่แยกแยะผิดชอบชั่วดี
แต่ในขณะที่ชูเหยาหยิบมีดขึ้นมา หัวใจของชูเหยาก็สั่นสะท้านอีกครั้ง ท้ายที่สุดเธอรักจี้หลิงชวน ดังนั้นมีดของเธอจึงมุ่งไปที่มู่ซีซี!
แม้ว่าเธอจะตาย ชูเหยาจะต้องดึงมู่ซีซีเป็นแพะรับบาป!
ฆ่ามู่ซีซีอันเป็นที่รักของจี้หลิงชวน และปล่อยให้จี้หลิงชวนอยู่ในความเจ็บปวดทุกวัน!
ตอนที่ชูเหยาแทงมีดเข้าไป เธอรู้สึกหัวใจเต้นแรงมาก!
แต่เมื่อเธอเห็นว่าจี้หลิงชวน บล็อกมีดของมู่ซีซีไว้ชูเหยาก็ตกตะลึงจนดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อและจ้องมองไปที่เลือดที่ไหลออกมาจากขอบมีด จี้หลิงชวนไม่สามารถควบคุมร่างกายได้ก้าวถอยหลังสองก้าวหลังเลือดไหลเต็มเสื้อผ้า ก่อนที่ชูเหยาจะโต้ตอบได้ บอดี้การ์ดสองคนที่อยู่ข้างๆเขาก็ก้าวเข้ามาทันทีและคว้ามือของชูเหยาและควบคุมตัวชูเหยาไว้
เสียงของมู่ซีซีสั่นคลอนด้วยความหวาดกลัวลึดังขึ้นในห้อง “ฟางเซิ่ง! ไปเรียกหมอ!ฟางเซิ่ง!!! รีบไปเรียกหมอ!!!”
ฟางเซิ่งไปเรียกหมอทันทีและจี้หลิงชวน ถูกนำตัวไปที่ห้องฉุกเฉินโดยพยาบาลหลายคน
ก่อนเข้าห้องฉุกเฉิน ฝ่ามือใหญ่ของจี้หลิงชวนจับมือเล็กๆของมู่ซีซี จี้หลิงชวนอดทนต่อความเจ็บปวดในร่างกายของเขาและเงยหน้าขึ้นมองมู่ซีซีจากนั้นคิ้วของเขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยและเขายกมือขึ้นเช็ดน้ำตาบนใบหน้าของมู่ซีซีทีละเล็กทีละน้อยและพูดอย่างโศกเศร้ากับมู่ซีซีด้วยความอ่อนแอ “ซีซี อย่าร้องไห้ ไม่ต้องกังวล ฉันไม่เป็นอะไร … ฉันจะไม่เป็นอะไร เธอไม่ต้องเป็นห่วง….”