รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 41ประธานผู้เผด็จการ

จี้หลิงชวนขมวดคิ้วด้วยท่าทีที่เคร่งขรึมพร้อมกับมองไปที่หน้าผากของมู่ซีซีที่ถูกโขกจนมีรอยแดงเป็นจ้ำๆ
ผิวหนังของผู้หญิงนี่มันเป็นยังไงกันแน่นะ ชนกับอะไรเข้านิดๆหน่อยๆก็เปลี่ยนเป็นสีแดงแล้ว！
“หน้าผากมีแผลหรือเปล่า？”จี้หลิงชวนถามด้วยน้ำเสียงแข็งและเย็นชา
“ฉันไม่เป็นไร……”
เมื่อได้ยินที่มู่ซีซีพูดว่าไม่เป็นไร จี้หลิงชวนก็คลายคิ้วที่ขมวดเล็กน้อย จากนั้นก็ค่อยๆมองดูชุดเครื่องแบบทำงานที่มู่ซีซีสวมใส่อยู่ตั้งแต่หัวจรดเท้า
ทันทีที่เห็นชุดทำงานของมู่ซีซี ทันใดนั้นในสมองของจี้หลิงชวนก็ไม่สามารถควบคุมความคิดเรื่องผู้หญิงของตัวเองได้ในชั่วขณะ เกือบจะโดนชายอีกคนในร่างของเขาครอบงำ จี้หลิงชวนขมวดคิ้วและจ้องไปที่มู่ซีซี “ชุดทำงานแบบนี้เห็นแล้วบาดตาไปเปลี่ยนออกซะ！ฉันจะออกไปรอที่รถด้านนอก ！สิบนาทีหลังจากนี้ฉันจะต้องเห็นเธอ！”
เมื่อพูดจบจี้หลิงชวนก็เดินออกไปอย่างรวดเร็ว
เวลาเพียงแค่สิบนาที มู่ซีซีไม่ได้มีเวลามาสนใจหรอกว่าจี้หลิงชวนเป็นบ้าอะไรขึ้นมาอีก เธอรีบหอบเอาเสื้อคลุมสูทตัวนอกไว้ จากนั้นก็รีบวิ่งไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า
มู่ซีซีเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยความรวดเร็วและรีบเดินผ่านห้องอาหารออกไปทางด้านนอก
เวลายังไม่ถึงสิบนาที มู่ซีซีขึ้นไปนั่งบนรถของจี้หลิงชวนได้ทันเวลา
เมื่อเธอเห็นว่ามาทันเวลา มู่ซีซีถอนหายใจด้วยความโล่ง จากนั้นก็เอาเสื้อคลุมสูทตัวนอกส่งให้กับจี้หลิงชวน“คุณชายจี้ เมื่อกี้ขอบคุณนะคะ……”
น้ำเสียงที่แสดงออกถึงการขอบคุณอย่างจริงใจ สถานการณ์เมื่อกี้ หากว่าจี้หลิงชวนปรากฏตัวไม่ทันล่ะก็ กลัวว่าตัวเองคงจะแย่
เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มู่ซีซีรู้สึกกลัวและสั่นไปทั้งตัว
จี้หลิงชวนที่นั่งอยู่ตรงตำแหน่งที่นั่งคนขับ ไม่เพียงแต่ไม่ยื่นมือออกไปรับเสื้อ แต่ยังพลิกตัวกลับมาทับเรือนร่างของมู่ซีซีไว้กับเบาะที่นั่งข้างคนขับ
สายตาอันเย็นชาของเขาจ้องดวงตาอันสวยงามคู่นั้นของมู่ซีซีราวกับว่าจะกลืนกิน
ดูท่าแล้วครั้งนี้มู่ซีซีคงจะช็อกมากจริงๆ เวลาผ่านไปจนกระทั่งตอนนี้รอบๆดวงตาของเธอยังคงแดงอยู่เลย
ทันทีที่จี้หลิงชวนเห็นมู่ซีซีที่อยู่ในอ้อมอกของเขาเป็นอย่างนี้แล้ว เขาก็รู้สึกใจอ่อนขึ้นมาทันที จากเดิมที่เป็นคนพูดเสียงแข็งและเย็นชา ตอนนี้กลับพูดออกมาด้วยสีหน้าที่ดูอ่อนโยนขึ้นเล็กน้อย
“มู่ซีซี ตอนเช้าที่เธอพูดว่ามีเรื่องสำคัญต้องไปทำคือการมาทำงานที่ร้านอาหาร？！”จี้หลิงชวนพูดยังไม่ทันจบ เขาหยุดพูดกะทันหันพร้อมกับชักสีหน้าไม่พอใจ จากนั้นก็พูดขึ้นต่อว่า“มู่ซีซี เธอกล้าโกหกฉัน！”
เมื่อมู่ซีซีเห็นจี้หลิงชวนกำลังโมโห เธอจึงรีบเงยหน้าขึ้นมาเพื่ออธิบาย“ฉัน……ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะหลอกคุณนะ……ฉัน ฉันไม่มีทางเลือก……”
“ยังไงล่ะ？บริษัทของตระกูลมู่ที่มีสินทรัพย์กว่าพันล้านหยวน เพียงแค่เธอคนเดียวก็จะเลี้ยงดูไม่ได้ ยังต้องให้เธอออกมาทำงานเสริมอีกอย่างนั้นเหรอ？！”คำพูดของจี้หลิงชวนแสดงถึงความไม่พอใจต่อคนตระกูลมู่！
เมื่อจี้หลิงชวนพูดถึงคนตระกูลมู่ มู่ซีซีก็เก็บอาการน้อยใจไม่อยู่ ดวงตาทั้งสองข้างของเธอค่อยๆมีน้ำตาซึมไหลออกมา
เมื่อจี้หลิงชวนเห็นมู่ซีซีแบบนี้แล้ว ก็อดคิดไม่ได้ว่า คุณพ่อและคุณแม่ของตระกูลมู่จะปฏิบัติกับลูกทั้งสองได้ชั่งแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงจริงๆ
หากมองดูคนเป็นพี่อย่างมู่อวี๋เฟยที่สวมเสื้อผ้าล้วนเป็นยี่ห้อแบรนด์เนม แต่กับเสื้อผ้าของมู่ซีซีที่สวมใส่ดูธรรมดาจะเรียกชื่อยี่ห้อก็ยังเรียกไม่ถูก
ห้องของเธอก็ด้วย ห้องของมู่อวี๋เฟยทั้งดูหรูหรา บรรยากาศก็ดี อีกทั้งขนาดก็ใหญ่ แต่กับมู่ซีซีเป็นห้องรับแขกเดิมที่เอามาทำใหม่ ทั้งเล็กและแคบมาก
ดูท่าแล้วตอนนี้ เงินค่าเทอมและค่าใช้จ่ายประจำวันบ้านตระกูลมู่คงไม่ได้ให้เธอแน่！
ช่างดูแตกต่างกันมากจริงๆ！
เมื่อจี้หลิงชวนรับรู้และเห็นถึงความไม่เป็นธรรมที่มู่ซีซีได้รับ เขาก็รู้สึกเกลียดชังคนในตระกูลมู่ขึ้นมาทันที ！
ในใจของเขาเกิดความรู้สึกเจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูก จี้หลิงชวนขมวดคิ้วเล็กน้อย พร้อมกับเหลือบมองไปที่มู่ซีซี“ต่อไปอย่ามาทำงานที่นี่อีก ผู้หญิงของจี้หลิงชวน มีหรือว่าฉันจะเลี้ยงไม่ได้！”
มู่ซีซีมองสบตากับจี้หลิงชวนและตอบกลับไปว่า“ไม่ต้องมาเลี้ยงฉันหรอก ฉันอายุสิบเก้าแล้ว โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว สามารถที่จะดูแลตัวเองได้ ฉันจะทำงานด้วยตัวเอง！”
นี่เป็นชะตาของเธอ ที่มู่ซีซีและจี้หลิงชวนต้องอยู่อย่างมีสัมพันธ์กัน เพียงเพราะเธอต้องการจะช่วยบริษัทมู่ซือเท่านั้น มันเป็นเพียงแค่ข้อแลกเปลี่ยนของทั้งสอง เธอไม่อยากจะให้จี้หลิงชวนต้องมาดูแลเธอ！
เมื่อเห็นมู่ซีซีปากแข็ง เขาขมวดคิ้ว ผู้หญิงช่างยุ่งยากจริงๆ ！
จะปล่อยให้มู่ซีซีไปทำงานอย่างนั้นเหรอ ？！ล้อเล่นน่ะ จี้หลิงชวนคงไม่ได้คิดแบบนั้นแน่
เรื่องเกิดแบบนี้แล้ว หากว่ายังออกไปทำงานแล้วถูกคนไม่ดีรังแกอีก หากว่าครั้งต่อไปเขาไปช่วยไม่ทันจะทำยังไง ？หากว่าตอนนี้ทำได้จี้หลิงชวนคงอยากเอาตัวมู่ซีซีไปขังไว้อยู่แต่ในคฤหาสน์เพื่อปรนนิบัติเขาก็พอ！
เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ จี้หลิงชวนไม่อยากให้มันเกิดขึ้นอีกเป็นครั้งที่สอง！
จี้หลิงชวนขมวดคิ้วพร้อมกับมองมู่ซีซี จากนั้นก็พูดด้วยน้ำเสียงที่แข็งกร้าวว่า“ไม่ได้！ถ้าเธอออกทำงานและเจอคนไม่ดีเข้าอย่างวันนี้เธอจะทำยังไง？เธอจะสามารถปกป้องตัวเองได้จริงเหรอ？！”
ทันทีที่ได้ยินสิ่งที่จี้หลิงชวนพูด มู่ซีซีกัดริมฝีปากแน่นสงบนิ่งอยู่สักพัก
อันที่จริงเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ก็ทำให้เธอรู้สึกหวาดกลัวอยู่ไม่น้อย
จี้หลิงชวนก้มหน้าลงมองมู่ซีซีที่อยู่ในอ้อมอกของเขา เธอกัดริมฝีปากแน่น รอบๆดวงตาทั้งสองยังคงแดงอยู่พร้อมกับนิ่งเงียบ
ในขณะที่เขาระดมความคิดในสมองอยู่นั้น ก็เกิดไอเดียดีๆวิ่งเข้ามา
ภายในรถที่เงียบสงบ ทันใดนั้นก็มีเสียงพูดของจี้หลิงชวนดังขึ้น “ได้ หากว่าเธอต้องการจะทำงานก็ได้ แต่ว่าต้องอยู่ในสายตาของฉัน ให้เธอมาทำงานที่บริษัทนายทุนจี้ซือ！ ได้ยินมาว่าภาษาอังกฤษของเธอไม่เลว อย่างนั้นก็มาทำงานเป็นล่ามที่บริษัทของฉัน！”
จี้หลิงชวนรู้ข้อมูลต่างๆของมู่ซีซีจากการตรวจสอบมาก่อนแล้ว พูดได้ว่าข้อมูลพื้นฐานของมู่ซีซีอยู่เพียงแค่ปลายมือ ดังนั้นเขาจึงสามารถตัดสินใจแทนเธอได้
เธอขมวดคิ้วครุ่นคิดสักพักหลังจากที่ได้ยินจี้หลิงชวนพูด ดูเหมือนว่าเธอต้องการจะปฏิเสธ เมื่อจี้หลิงชวนเห็นดังนั้นแล้วจึงพูดขึ้นในทันทีว่า“เลือกมาว่าจะไปทำงานที่บริษัทของฉัน หรือจะเลือกไม่ไปทำงานอีก！เธอเลือกเอง！”
มู่ซีซีมองสบตาจี้หลิงชวน เธอกัดปากครุ่นคิดอยู่สักพัก คงจะมีแค่วิธีนี้แล้ว“ฉันจะไปทำงานที่บริษัทของคุณ……”
ใบหน้าของจี้หลิงชวนเผยให้เห็นรอยยิ้มเล็กน้อยแสดงออกถึงความดีใจ ดูเหมือนว่าคำตอบของมู่ซีซีจะทำให้เขาพอใจอยู่ไม่น้อย
สายตาของเขาค่อยๆเลื่อนลงมามองที่ริมฝีปากอันชมพูระเรื่อของมู่ซีซี
แววตาของจี้หลิงชวนดูเคร่งขรึมขึ้นในชั่วขณะ
ทันใดนั้น จี้หลิงชวนก็ค่อยๆยื่นมือออกมาสัมผัสที่ริมฝีปากของเธอเบาๆ พร้อมกับพูดด้วยเสียงแหบเสน่ห์ที่ฟังดูแล้วน่าหลงใหล “บอกมาสิว่า ไอ้คนชั่วที่สมควรตายคนเมื่อกี้ไม่ได้สัมผัสถูกริมฝีปากของเธอ？”