รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 64 เหยียบกับระเบิดเข้าแล้ว……

ทันทีที่เสียงของมู่ซีซีแผ่วเบาลง เมื่อแม่ของเธอที่อยู่อีกฝั่งของโทรศัพท์ได้รับคำตอบที่น่าพอใจแล้วก็วางสายไปในทันที
สองวันแห่งความสงบผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในชั่วพริบตาเดียวก็ถึงคืนก่อนงานวันเกิดของคุณพ่อตระกูลมู่
มู่ซีซีเพิ่งจะกลับมาถึงคฤหาสน์ก็พบกับจี้หลิงชวนที่ดูเหมือนกลับมาถึงบ้านตั้งนานแล้ว
มู่ซีซีมองไปที่จี้หลิงชวนซึ่งนั่งเช็คดูคอมพิวเตอร์อยู่บนโซฟา เธอมองดูเขาด้วยความประหลาดใจ พรุ่งนี้จะเป็นวันเกิดของคุณพ่อแล้ว แต่ทำไมคืนนี้จี้หลิงชวนผู้ที่เป็นสามีของมู่อวี๋เฟย ไม่กลับไปหามู่อวี๋เฟยอีกล่ะ?
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้มู่ซีซีก็จ้องไปที่จี้หลิงชวนพร้อมกับเอ่ยปากถามขึ้นว่า”เอ่อ……วันพรุ่งนี้เป็นวันเกิดคุณพ่อของฉัน คืนนี้คุณไม่ต้องไปหามู่อวี๋เฟยหรอกเหรอ？”
ทันทีที่มู่ซีซีถามจบ สายตาอันเย็นยะเยือกก็จ้องมองมาที่เธอ เธอรู้สึกเสียวสันหลังวาบขึ้นในทันที จี้หลิงชวนยืนอย่างกะทันหัน
“มานี่สิ!” เสียงของจี้หลิงชวนทำลายความเงียบในทันที
ทันใดนั้นหัวใจของมู่ซีซีก็เต้นตุบๆๆแรงขึ้น เธอก้มหน้าลงพร้อมกับกัดริมฝีปากเล็กน้อย ทำได้เพียงแค่รวบรวมความกล้าและเดินเข้าไปหาจี้หลิงชวน
เมื่อเดินเข้ามาถึงตรงหน้าของจี้หลิงชวน จี้หลิงชวนก็ยื่นแขนออกมาแล้วกระชากเอาตัวของมู่ซีซีให้นั่งลงบนตักของเขา
“คุณ……คุณจะทำอะไร……ปล่อยฉันนะ……” ใบหน้าของมู่ซีซีแดงขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเห็นจี้หลิงชวนปฏิบัติกับเธออย่างนี้
ชั่วครู่หนึ่ง จี้หลิงชวนก็ยื่นมือออกไปจับที่ปลายคางของมู่ซีซีและจ้องเขม็งไปที่เธอ โดยไม่กะพริบตา “เธอต้องการให้ฉันไปอยู่กับมู่อวี๋เฟยอย่างนั้นเหรอ？”
มู่ซีซีอยากจะตอบว่าใช่ แต่เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมองไปยังดวงตาที่ดูเคร่งขรึมของจี้หลิงชวนแล้ว เธอถึงกลับคอหดไปเลย คำพูดว่า “ใช่” เพียงคำเดียวมาจุกอยู่ที่ปาก แต่ก็ไม่กล้าที่จะเอ่ยออกมา
มู่ซีซีไม่ได้พูดอะไรออกไป แต่จี้หลิงชวนสามารถมองออกถึงสิ่งที่เธอคิดอยู่ภายในใจได้อย่างรวดเร็ว
ดวงตาอันดุดันจ้องไปที่มู่ซีซีอย่างไม่ขยับ และทันใดนั้นจี้หลิงชวนก็แสยะยิ้มออกมา เขาลงโทษมู่ซีซีด้วยการกัดที่หูของเธอเบาๆ
“มู่ซีซี ทำได้ดี ฉันคิดว่าเธอน่าจะต้องโดนจัดการซะแล้ว!” ทันทีที่คำพูดของจี้หลิงชวนแผ่วเบาลง มู่ซีซีตกใจมากพร้อมกับอุทานออกมาโดยไม่รู้ตัว “อ่า…”
หลังจากที่จี้หลิงชวนพูดจบ เขาก็ยื่นแขนสอดไปที่ขาของมู่ซีซีแล้วอุ้มเธอขึ้นมา
มู่ซีซีกลัวว่าตัวเองจะตกลงไป ดังนั้นเธอจึงรีบยื่นมือออกไปคล้องที่คอของจี้หลิงชวน
ใบหน้าที่แดงเหมือนกุ้งต้มสุกของมู่ซีซี ทำให้เธอไม่กล้าที่จะเหลือบมองจี้หลิงชวน
เธอถูกจี้หลิงชวนอุ้มขึ้นไปที่ห้องนอนใหญ่ ทันทีที่เข้ามาถึงในห้อง จี้หลิงชวนก็โยนมู่ซีซีลงบนเตียงขนาดใหญ่อย่างไร้ความปรานี
มู่ซีซีอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไรออกมา จี้หลิงชวนก็ปิดปากของเธอด้วยจูบอันเร่าร้อน
เสื้อผ้าบนร่างกายเริ่มน้อยลงเรื่อยๆ และไม่นานทั้งสองก็เปลือยกายล่อนจ้อน
คราวนี้ ดูเหมือนจี้หลิงชวนจะลงโทษเธอ การเคลื่อนไหวค่อนข้างรุนแรงและโหดร้าย มู่ซีซีทำได้เพียงร้องขอความเมตตาครั้งแล้วครั้งเล่า
มู่ซีซีไม่รู้จริงๆว่าการที่เธอพูดถึงมู่อวี๋เฟย จะทำให้ตัวเธอเหยียบกับระเบิดเข้าแล้ว……
หลังจากที่การปะทะครั้งนี้จบลง มู่ซีซียังไม่ได้มีเวลาพักหายใจ ด้วยพละกำลังอันน่าสะพรึงกลัวของจี้หลิงชวน เขาได้ลากเอามู่ซีซีขึ้นมาทรมานต่อ……
น้ำตาที่ไหลออกมาจากเบ้าตาทั้งสองเหือดแห้งไปหมด เธอร้องขอความเมตตาด้วยดวงตาที่แดงก่ำอันดูน่าสงสาร”พอแล้ว……คุณชายจี้……ไม่เอาแล้ว……ฉันไม่เอาอีกแล้ว……”
คำขอร้องที่นุ่มนวลของมู่ซีซี จี้หลิงชวนไม่เพียงแต่ไม่ยอมปล่อยเธอเท่านั้น แต่มันยิ่งทำให้ปลุกเร้าใจเรื่องบนเตียงของจี้หลิงชวนมากยิ่งขึ้นไปอีก
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาได้ยินคำพูดที่ว่าคุณชายจี้เพียงสามคำเท่านั้น จี้หลิงชวนขมวดคิ้วขึ้นมาในทันที ความรู้สึกแปลกๆที่อธิบายไม่ถูกได้ผุดขึ้นมาจากส่วนลึกในหัวใจของเขา
ดวงตาของจี้หลิงชวนดูเคร่งขรึมและดุดันขึ้นมาก เขาจ้องเขม็งไปที่มู่ซีซีพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงที่แข็งทื่อราวกับท่อนไม้ว่า “เรียกชื่อฉัน!”
จี้หลิงชวนไม่ชอบให้คนอื่นเรียกเขาด้วยชื่อของเขาโดยตรง เขาคิดว่ามันไม่คู่ควร แต่เมื่อมู่ซีซีเรียกชื่อจี้หลิงชวนออกมาเบาๆอย่างนุ่มนวล ไม่คาดคิดว่า จี้หลิงชวนไม่รู้สึกรังเกียจหรือฟังแล้วดูขัดหูเลย
ร่างกายที่ถูกทรามานอย่างสาหัสของมู่ซีซีกำลังเอียงหูฟังคำพูดของจี้หลิงชวนอยู่ เธอไม่รู้ว่าจี้หลิงชวนเป็นบ้าอะไรขึ้นมา……ทำไมการเคลื่อนไหวของเขาถึงได้ดูรุนแรงมากขนาดนี้ มู่ซีซีไม่สามารถขัดใจเขาได้ จึงทำได้เพียงแค่ทำตามคำพูดของจี้หลิงชวนเท่านั้น เธอร้องไห้พร้อมกับโอบกอดไปที่ไหล่ของจี้หลิงชวน เธอพยายามอ้อนวอนขอความเมตตาครั้งแล้วครั้งเล่า”จี้หลิงชวน……จี้หลิงชวน……อ้า……จี้หลิงชวน……คุณ……”
ไอ้คนบ้า คำพูดสามพยางค์ยังไม่ทันได้ออกจากปากของเธอเลย ก็ถูกจี้หลิงชวนปล่อยของเหลวอุ่นๆเข้าไปในท้องของเธอเสียแล้ว มู่ซีซีทำได้แค่เพียงเปล่งเสียงร้อง ครวญครางเบาๆออกมา ก่อนที่จะถูกจูบอันดุเดือดของจี้หลิงชวนปิดปากอีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม การเคลื่อนไหวของร่างกายท่อนล่างก็ไม่ได้ผ่อนคลายลงเลย ตรงกันข้าม มันกลับยิ่งดูรุนแรงขึ้น
ใช่ มันรุนแรงยิ่งกว่าเมื่อกี้เสียอีก! มู่ซีซีจ้องเขม็งไปที่จี้หลิงชวน ตอนนี้ดวงตาที่เคยดูสวยงามราวกับดอกไม้แรกแย้มของมู่ซีซีเต็มไปด้วยน้ำตา แต่ก็ไม่ได้ทำให้เธอ มีอันตรายน้อยลง กลับดูเหมือนยิ่งยั่วยุเข้าไปใหญ่
มู่ซีซีรู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้ง จี้หลิงชวนคนโกหก คนสารเลว การเรียกชื่อของเขาไม่ใช่เป็นการช่วยให้เขาปล่อยเธอเร็วขึ้นอย่างนั้นเหรอ?
แต่คำพูดไหนล่ะที่บอกว่าจี้หลิงชวนจะปล่อยเธอไป! ตรงกันข้ามเขากลับรู้สึกฮึกเหิมขึ้นมามากกว่าเดิมเสียอีก
มู่ซีซีรู้สึกเพียงว่าเอวของเธอกำลังจะขาดออกเป็นสองท่อน แต่ความสุขอันสุดขีดของเขากับทำให้มู่ซีซีเหมือนตายทั้งเป็น
มู่ซีซีเปรียบเสมือนเรือลำเล็กที่ลอยอยู่ในทะเล ทำได้เพียงยึดเรือใหญ่อย่างจี้หลิงชวนไว้แน่น พร้อมกับจมลงทะเลไปด้วยกันกับจี้หลิงชวน
จนมาถึงวินาทีสุดท้าย เธอก็ยังไม่รู้ว่าเมื่อกี้จี้หลิงชวนตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ ที่บริเวณผิวของมู่ซีซีเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำจากการจูบของจี้หลิงชวน
มู่ซีซีกลัวจี้หลิงชวนมากจริงๆ เธอไม่สามารถยกมือที่อ่อนล้าของเธอขึ้นมาได้ แต่ก็พยายามดิ้นรนเพื่อให้หนีออกจากอ้อมแขนของจี้หลิงชวน
มู่ซีซีใช้แขนอย่างสุดกำลังเพื่อพยุงตัวของเธอลุกขึ้น เมื่อเธอกำลังจะลุกออกจากเตียง จี้หลิงชวน ที่มีพลังมากกว่า เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยและเหยียดแขนของเขาออกมา ไม่ทันให้มู่ซีซีรู้สึกตัว เขาก็จับไปที่ข้อมือของมู่ซีซีและกระชากเธอเข้ามาในอ้อมแขนของเขาอย่างแรง
จี้หลิงชวนโอบรัดแน่นไปที่เอวของมู่ซีซี
“นี่คุณ……”มู่ซีซีจ้องเขม็งไปที่จี้หลิงชวนด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ ดวงตาอันงดงามของเธอก็ดูลนลาน
มู่ซีซีเกรงกลัวพละกำลังของจี้หลิงชวน วันพรุ่งนี้ก็จะเป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณพ่อแล้ว มู่ซีซีไม่อยากเห็นตัวเองนอนหมดแรงอยู่บนเตียง……