รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 89 ความพ่ายแพ้

ในคืนที่มู่อวี๋เฟยแต่งงานกับจี้หลิงชวน คืนนั้นจี้หลิงชวนได้บอกกับเธออย่างชัดเจนว่า การแต่งงานของเธอกับเขานั้นเป็นเพียงสัญญาทางธุรกิจ
ตอนนี้จี้หลิงชวนบอกว่าสัญญาทางธุรกิจนั้นได้สิ้นสุดลงแล้ว มันหมายความว่าในตอนนี้จี้หลิงชวนไม่ได้ให้มู่อวี๋เฟยอยู่ในสถานะคุณหญิงจี้อีกต่อไปแล้ว!
มู่อวี๋เฟยกัดริมฝีปากแน่นอย่างเหลืออด ทำไมถึงทำกับเธอแบบนี้? เขาทำแบบนี้กับเธอได้อย่างไร?
ไม่มีทาง เธอจะไม่ปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอย่างแน่นอน!
เมื่อเธอคิดเช่นนั้น มู่อวี๋เฟยกำโทรศัพท์ในมือไว้แน่น น้ำเสียงของเธอเย็นชาขึ้นเล็กน้อย เธอพูดกับฟางเซิ่งอีกครั้งด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ผู้ช่วยฟาง งั้นคุณช่วยฉันบอกคุณชายจี้หน่อยได้ไหม ฉันมีเรื่องอยากจะพบเขาและอยากพูดคุยกับเขาจริงๆ หากว่าคุณชายจี้ไม่ยอมมาพบ งั้นฉันนำเรื่องระหว่างคุณชายจี้และมู่ซีซีไปบอกกับนายหญิงจี้”
ขณะที่พูด มู่อวี๋เฟยรู้สึกว่าพูดแค่นี้ยังไม่พอ เธอจึงเสริมประโยคอีกว่า “ผู้ช่วยฟาง ตอนนี้อาการป่วยของคุณย่าดีขึ้นมากแล้ว คุณว่าหากว่าคุณย่ารู้เรื่องนี้เข้าอาการป่วยเธอคุณย่าจะกลับมารุนแรงอีกไหม?”
มู่อวี๋เฟยในตอนนี้ไร้ซึ่งเหตุผลและสติ ในความคิดของเธอมีเพียงสิ่งเดียวคือเธอไม่อาจปล่อยจี้หลิงชวนไปได้ สำหรับเรื่องในอนาคต รอให้เธอกำจัดมู่ซีซีได้และปฏิบัติตัวให้ดีต่อหน้าจี้หลิงชวน แค่นี้เธอก็สามารถเริ่มต้นใหม่กับจี้หลิงชวนได้อย่างแน่นอน
มู่อวี๋เฟยสิ้นเสียงลง ทางด้านฟางเซิ่งเมื่อได้ยินก็ขมวดคิ้วแน่น เขาคาดไม่ถึงว่ามู่อวี๋เฟยคนนี้จะมีจิตใจและกลอุบายเช่นนี้ ที่แท้เธอก็รู้เรื่องของคุณมู่ซีซีและคุณชายจี้แล้ว
นายหญิงจี้เป็นคนหัวโบราณคร่ำครึ หากว่านายหญิงจี้รู้เรื่องที่คุณชายจี้คบหากับน้องสะใภ้เธอ บางทีนายหญิงจี้อาจจะโกรธจนแทบเป็นลมไปเลยก็ว่าได้
ฟางเซิ่งขมวดคิ้วและไม่ตอบอะไร ทางด้านมู่อวี๋เฟยนั้นไม่ร้อนใจ เธอวางสายโทรศัพท์ เปิดอัลบั้มรูปภาพ เธอเลือกรูปภาพสามสี่รูปและส่งให้กับฟางเซิ่ง
ฟางเซิ่งมองรูปภาพที่เพิ่งถูกส่งมา เขาขมวดคิ้วแน่นในทันที เขาเห็นภาพเหล่านั้นเป็นภาพในช่วงงานเลี้ยงวันเกิด มู่ซีซีติดอยู่ในห้องรับรองและจี้หลิงชวนรีบวิ่งเข้าไปช่วยเธอจากนั้นทั้งสองก็กอดกัน
ยิ่งไปกว่านั้นแก้มของมู่ซีซีก็แดงระเรื่อ เสื้อผ้าของเธอดูยุ่งเหยิงและเธอกอดคอของจี้หลิงชวนไว้แน่น เพียงแค่คนมองผ่านก็มองออกว่าพวกเขาทั้งสองคนต้องมีความสัมพันธ์ที่เกี่ยวข้องกันอย่างแน่นอน
ในงานวันเกิดครั้งนั้น มู่อวี๋เฟยตัดสินใจอย่างแน่วแน่ เธออยากจะเหยียบมู่ซีซีให้จมดิน
ดังนั้นเธอไม่เพียงแต่จะส่งชายวัยกลางคนเข้าไป เพื่อหลีกเลี่ยงสถานการณ์ผิดพลาด ในตอนนั้นมู่อวี๋เฟยจึงติดตั้งกล้องวงจรปิดไว้ในห้องรับรองและบันทึกภาพทุกอย่างภายในห้องนั้น
ภาพเหล่านี้นั้นเป็นมู่อวี๋เฟยที่แคปเก็บเอาไว้
เมื่อฟางเซิ่งมองภาพเหล่านั้นสีหน้าของเขาอึมครึมในทันที เขาไม่กล้าที่จะปล่อยปละละเลย เขาเกรงว่ามู่อวี๋เฟยอาจร้อนใจจนกล้าทำอะไรที่ล้ำเส้นอีก เขาจึงรีบไปยังห้องทำงานของประธานและเคาะประตูในทันที
“เข้ามา” เมื่อได้ยินเสียงของจี้หลิงชวนดังขึ้น ฟางเซิ่งรีบผลักประตูเข้าไปภายในห้องทำงานและยืนอยู่ด้านหน้าของจี้หลิงชวนทันที
“คุณชายจี้ เมื่อครู่มู่อวี๋เฟยโทรมา….เธอบอกว่าอยากพบและอยากพูดคุยกับคุณ….” ฟางเซิ่งยังไม่ทันจะกล่าวจบ ทางด้วยจี้หลิงชวนที่กำลังฟังอยู่นั้นขมวดคิ้วแน่นพร้อมกับขัดจังหวะบทพูดของฟางเซิ่ง “ไปบอกเธอว่าฉันไม่อยากพบเธอ!”
ฟางเซิ่งมองไปยังสีหน้าที่มืดมนของจี้หลิงชวน เขาค่อยๆส่งโทรศัพท์ของเขาให้จี้หลิงชวนอย่างระแวดระวังพร้อมกับพูด “คุณชายจี้ มู่อวี๋เฟยส่งรูปภาพเหล่านี้มาให้ผม คุณชายลองดูรูปภาพเหล่านี้ก่อน…”
จี้หลิงชวนเหลือบมองฟางเซิ่งด้วยสายตาเย็นชา คิ้วที่ขมวดแน่นของเขากลับขมวดแน่นมากยิ่งขึ้น
ฟางเซิ่งทำงานกับจี้หลิงชวนมานานหลายปีเขารู้นิสัยของเขาดี หากว่ารูปภาพเหล่านั้นไม่มีความสำคัญ ในเวลานี้ฟางเซิ่งจะไม่ยื่นโทรศัพท์มาให้เขาดู
ขณะที่เขาคิด จี้หลิงชวนในสายตาเย็นชาของเขาหันไปมองหน้าจอโทรศัพท์ที่ฟางเซิ่งมอบให้เขา
เขาเห็นว่าภาพที่แสดงอยู่ในโทรศัพท์นั้นเป็นภาพถ่ายภายในห้องรับรอง ในภาพเป็นภาพที่จี้หลิงชวนช่วยมู่ซีซีตอนโดนวางยาและในภาพนั้นมู่ซีซีอยู่ในอ้อมแขนของเขา
เมื่อได้เห็นภาพนี้ แววตาของจี้หลิงชวนจมลึกลงไปชั่วครู่ จากนั้นเขาเงยหน้าขึ้นมองฟางเซิ่ง
เมื่อเขาจ้องมองไปยังใบหน้าของฟางเซิ่ง ฟางเซิ่งถึงกับเหงื่อตก ฟางเซิ่งจึงพูดว่า “คุณชายจี้.. เมื่อครู่นี้อวี๋เฟยยังบอกมาอีกว่า หากคุณชายไม่ยอมไปพบเธอ เธอจะนำรูปภาพเหล่านี้ให้นายหญิงจี้ดู…ผมกลัวว่ามู่อวี๋เฟยจะทำอย่างนั้นจริงๆครับ….”
ทันทีที่พูดถึงนายหญิงจี้ สีหน้าของจี้หลิงชวนมืดมนลงอย่างกะทันหัน อุณหภูมิรอบกายเขาลดลงอย่างรวดเร็ว
จี้หลิงชวนเริ่มโมโห เขาหัวเราะอย่างเย็นชา “เฮอะ ในเมื่อเธออยากพบฉันงั้นคุณก็ไปพาเธอขึ้นมา!”
“รับทราบ คุณชายจี้” ฟางเซิ่งเหลือบมองสีหน้าของประธาน ดูเหมือนว่าครั้งนี้ประธานจะโกรธไม่น้อยเลยทีเดียว ภายในใจแอบดุด่ามู่อวี๋เฟยที่ไม่รู้จักความเป็นความตาย
ฟางเซิ่งลงไปรับมู่อวี๋เฟย ห้านาทีต่อมาเขาก็พามู่อวี๋เฟยมายังห้องทำงานของประธาน
ฟางเซิ่งเคาะประตูห้องของประธานและกล่าวด้วยความเคารพ “คุณชายจี้ เธอมาแล้ว”
ทันทีที่สิ้นเสียงฟางเซิ่ง เสียงที่เย็นชาก็ดังออกมาจากห้องประธาน “ให้เธอเข้ามา!”
เมื่อได้ยินเสียงของจี้หลิงชวน ฟางเซิ่งชำเลืองมองมู่อวี๋เฟยและแสดงท่าทางผายมือให้เธอเข้าไปได้ “คุณมู่อวี๋เฟย เชิญเข้าไปด้านใน”
มู่อวี๋เฟยขมวดคิ้วและมองฟางเซิ่ง ภายในใจของเธอรู้สึกประหม่าเป็นอย่างมาก เธอกำมือตัวเองไว้แน่น จากนั้นมู่อวี๋เฟยกัดฟันและผลักประตูก้าวเข้าไปด้านใน
ทันทีที่ประตูปิดลง มู่อวี๋เฟยก้าวเดินไปและหยุดอยู่ตรงหน้าจี้หลิงชวน เมื่อสายตาของทั้งสองเผชิญกัน จี้หลิงชวนจ้องมองมู่อวี๋เฟยที่นิ่งเงียบด้วยสายตาที่เย็นชาราวกับน้ำแข็ง ในแววตานั้นไร้ซึ่งอารมณ์และความรู้สึก “มีอะไร?”
เมื่อมู่อวี๋เฟยได้ยินเสียงที่เย็นชาราวน้ำแข็งของจี้หลิงชวน ร่างกายของเธอสั่นสะท้านไปถึงด้านในของกระดูก ภายในใจของเธอรู้สึกสั่นเทา แผ่นหลังของเธอสัมผัสได้ถึงความหนาวเหน็บ
มู่อวี๋เฟยกัดฟันแน่นและบังคับให้อารมณ์ของเธอสงบลง จากนั้นเธอมองหน้าจี้หลิงชวนและค่อยๆพูดว่า “คุณชายจี้ เรื่องนี้มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด… เรื่องมู่ซีซีนั้นฉันไม่ได้ทำ หรูหรูเป็นคนทำ ฉันสามารถอธิบายได้…คุณช่วยฟังฉันอธิบาย…”
ยังไม่ทันที่มู่ซีซีจะพูดจบ จี้หลิงชวนพูดขัดจังหวะเธอทันที “พอได้แล้ว! คุณไม่ต้องพูดอะไรแล้ว! เรื่องนี้ได้ตรวจสอบมาอย่างชัดเจนแล้ว มู่อวี๋เฟยคุณยังจะมาแก้ตัวอะไรอีก?”
เมื่อมู่อวี๋เฟยได้ยินคำพูดที่ไร้ซึ่งความเมตตาของจี้หลิงชวน ในทันใดนั้นหัวใจของเธอสัมผัสได้ถึงความเย็นยะเยือก
น้ำตาเธอรินไหลอย่างไม่อาจควบคุมได้ ภายในใจของเธอมีเพียงแค่ความรู้สึกที่ไม่ยินดี ราวกับว่าหัวใจของเธอนั้นได้ร่วงหล่นและแตกสลาย มือทั้งสองข้างของเธอกำแน่น มู่อวี๋เฟยจ้องมองจี้หลิงชวน เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่ร้อนรน “คุณชายจี้ เรื่องสัญญาระหว่างเรานั้นมันไม่สามารถสิ้นสุดได้! ฉันไม่เห็นด้วย!”