รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 90 เก่งมาก กล้าขู่ฉัน?

จี้หลิงชวนได้ฟังคำพูดที่แทบจะคลั่งของมู่อวี๋เฟย มุมปากของเขาเผยรอยยิ้มแสยะ “มู่อวี๋เฟย เธอคิดว่าตัวเธอเองมีสิทธิ์ตัดสินใจงั้นหรือ?”
เมื่อฟังคำพูดของจี้หลิงชวน มือทั้งสองข้างของเธอกำแน่น เธอกัดฟันและแทบจะไร้ซึ่งสติ เธอมองจี้หลิงชวนและพูด “คุณชายจี้ คุณทำแบบนี้กับฉันไม่ได้! หากคุณจะจบสัญญาของเรา ฉันก็จะส่งรูปพวกนี้ให้กับนายหญิงจี้ดู และทุกคนก็จะจบไม่สวยเหมือนกันทั้งหมดนั่นแหละ!”
จี้หลิงชวนได้ฟังคำพูดของมู่อวี๋เฟย สีหน้าของเขาก็จมลงในทันที วินาทีถัดมา จี้หลิงชวนลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว เขาก้าวเท้าไปหยุดอยู่ด้านหน้าของมู่อวี๋เฟย ฝ่ามือใหญ่ของเขารัดคอที่บอบบางและเนียนขาวของมู่อวี๋เฟย
นิ้วมือทั้งห้าของเขาค่อยๆรัดแน่นขึ้น ใบหน้าของมู่อวี๋เฟยแดงก่ำเนื่องจากการขาดออกซิเจน
เธออดไม่ได้ที่จะจ้องมองไปยังจี้หลิงชวนด้วยแววตาที่หวาดผวา เธอเห็นการทำลายล้างในดวงตาของจี้หลิงชวนอย่างชัดเจน
จี้หลิงชวนอยากจะฆ่าเธอ จี้หลิงชวนอยากจะฆ่าเธอจริงๆ
มู่อวี๋เฟยสัมผัสได้ถึงความหนาวเหน็บ เท้าของเธอเกร็งอย่างช่วยไม่ได้
เธอมองจี้หลิงชวนด้วยสายตาที่หวาดกลัว ริมฝีปากของเธอสั่นเครือและเธอเปล่งเสียงออกมาอย่างยากลำบาก “คุณชายจี้ คุณฆ่าฉันแล้ว คุณจะไปอธิบายกับคุณย่าว่าอย่างไร?”
จี้หลิงชวนได้ยินคำพูดของมู่อวี๋เฟยที่กล่าวถึงคุณย่า ดวงตาสีเข้มของเขาก็จมลง วินาทีถัดมา จี้หลิงชวนโยนมู่อวี๋เฟยลงบนพื้นอย่างหมดความอดทน
เมื่อเสียงปึ่กดังขึ้น มู่อวี๋เฟยทรุดตัวลงบนพื้น เธอขมวดคิ้วแน่นในทันทีและส่งเสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด “โอ๊ย!”
ทันทีที่เสียงร้องอันเจ็บปวดของมู่อวี๋เฟยสิ้นสุดลง เสียงเย็นชาของจี้หลิงชวนก็ดังขึ้นภายในห้องที่เงียบสงบ “มู่อวี๋เฟย เธอรนหาที่ตายด้วยตัวของเธอเอง!!!”
ในที่สุดมู่อวี๋เฟยก็รู้ว่าแล้วตัวเธอนั้นกำลังยั่วยุโมโหใคร จี้หลิงชวนไม่มีความเมตตาให้เธอเลย
กล้าข่มขู่จี้หลิงชวน เขาก็กล้าที่จะฆ่าเธอจริงๆ
ขณะที่เธอคิด ในที่สุดภายในใจของเธอก็รู้สึกหวาดกลัว เธอยังไม่อยากตาย เธอยังไม่ประสบความสำเร็จเรื่องการแต่งงานกับตระกูลที่ร่ำรวย เธอยังไม่เป็นคุณหญิงจี้อย่างเต็มตัว เธอยังไม่อยากตาย!
เธอครุ่นคิดและหลับตาลง ภายในใจของเธอคิดวางแผนอย่างรวดเร็ว
หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีต่อมา มู่อวี๋เฟยคิดทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้ว เธอกำมืออย่างสุดแรงและพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว เธอเผชิญหน้ากับจี้หลิงชวน มู่อวี๋เฟยกัดฟันแน่น น้ำเสียงของเธอไม่ได้ร้อนรนเหมือนเมื่อครู่นี้ เธอพูดด้วยน้ำเสียงสงบนิ่ง “คุณชายจี้ พวกเรามาพูดคุยกันดีๆเถอะ ตอนนี้ฉันก็ยังมีประโยชน์กับคุณอยู่บ้างไม่ใช่หรือ?”
จี้หลิงชวนได้ยินคำพูดของมู่อวี๋เฟย จากนั้นเขาก็ตอบกลับอย่างเย็นชาและเฉยเมย “มู่อวี๋เฟย เธอไม่ควรไปยุ่งเกี่ยวกับมู่ซีซี!!”
เมื่อมู่อวี๋เฟยเห็นท่าทางที่ปกป้องมู่ซีซีของจี้หลิงชวน ภายในใจของเธอเจ็บปวดราวกับถูกมีดกรีดแทง
เธอหลับตาลงและพยายามระงับความโกรธในหัวใจ จากนั้นเธอลืมตาขึ้นและเงยหน้ามองจี้หลิงชวนอีกครั้งและพูดว่า “คุณชายจี้ เรื่องในครั้งนี้ฉันผิดเอง… ฉันรู้แล้วว่าฉันผิด ฉันกล้าสาบานกับคุณเลย หลังจากนี้จะไม่มีเรื่องราวที่ฉันทำร้ายมู่ซีซีอีกแล้ว ครั้งนี้คุณยกโทษให้ฉันได้ไหม? คุณชายจี้ คุณให้โอกาสฉันสักครั้งได้ไหม…แค่ครั้งเดียว…”
มู่อวี๋เฟยมองจี้หลิงชวนด้วยสายตาอ้อนวอน
จี้หลิงชวนเป็นที่เลื่องชื่อในเรื่องของความเหี้ยมโหดและเด็ดขาด
“มู่อวี๋เฟย การกระทำที่เธอทำมันเป็นอาชญากรรมเธอสมควรตายไปด้วยซ้ำ! ครั้งนี้ฉันเห็นแก่มู่ซีซีฉันเลยให้เพียงแค่บทลงโทษกับพวกเธอ หากครั้งต่อไป เธอและครอบครัวมู่ของเธอทำอะไรมู่ซีซีแม้แต่ปลายเล็บ ถ้าเป็นแบบนั้นฉัน จี้หลิงชวนจะไม่มีวันปล่อยพวกเธอไปอย่างแน่นอน!”
ทันทีที่สิ้นเสียงของจี้หลิงชวน เขาก็โทรเรียกให้ฟางเซิ่งเข้ามาด้านใน
ไม่ถึงหนึ่งนาที ฟางเซิ่งเดินเข้ามาด้านในพร้อมกับบอดี้การ์ด บอดี้การ์ดยืนประกบซ้ายขวาของมู่อวี๋เฟย พวกเขาแสดงท่าทีเหมือนกำลังจะลากมู่อวี๋เฟยออกไป
เมื่อมู่อวี๋เฟยเห็น เธอดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง เธอโหวกเหวกโวยวายและพูดกับจี้หลิงชวน “คุณชายจี้ คุณทำแบบนี้กับฉันไม่ได้! คุณชายจี้ คุณทำแบบนี้ไม่ได้ ฉันจะเอารูปภาพพวกนั้นให้คุณย่าดู คุณไม่กลัวเหรอว่าหากคุณย่าได้เห็นภาพเหล่านั้นแล้วจะเป็นล้มลมพับไป?”
เมื่อได้ยินคำพูดของมู่อวี๋เฟย จี้หลิงชวนหัวเราะอย่างเคืองขุ่น จากนั้นเขายกมือขึ้นอย่างเย็นชาแสดงท่าทีบ่งบอกให้บอดี้การ์ดที่กำลังลากมู่อวี๋เฟยหยุดการกระทำนั้น
และบอดี้การ์ดทั้งสองก็หยุดลงในทันที
มู่อวี๋เฟยมองท่าทางของจี้หลิงชวน เธอคิดว่าจี้หลิงชวนนั้นเปลี่ยนใจ รอยยิ้มแห่งความปิติยินดีเปล่งประกายบนใบหน้าของเธอ สายตาของเธอจ้องมองจี้หลิงชวนและจะพูดอะไรบางอย่าง ภายในห้องที่เงียบสงบกลับมีเสียงที่เย็นชาของจี้หลิงชวนดังขึ้นอย่างชัดเจนว่า “อวี๋เฟย ต่อให้เธอเอารูปทั้งหมดส่งให้คุณย่าของฉันดู ถ้าเป็นเช่นนั้นฉันจะทำให้เธอและพ่อแม่ของเธอหายตัวไปจากเมืองหรงตลอดกาล!”
ขณะที่เขากล่าว แววตาของเขาที่ลึกล้ำจนไม่อาจหยั่งรู้ได้ เขาจ้องมองมู่อวี๋เฟย เขาหยุดนิ่งไปชั่วขณะและพูดทีละคำอย่างเน้นชัดว่า “มู่อวี๋เฟย เชื่อฉัน ฉันเป็นคนที่พูดจริงทำจริง หากว่าเธอคิดว่าฉันกำลังล้อเธอเล่น เธอจะลองดูก็ได้”
ทุกคำที่จี้หลิงชวนพูดมา ภายในใจของมู่อวี๋เฟยสัมผัสได้ถึงความหนาวยะเยือก
เมื่อจี้หลิงชวนพูดจบ ร่างกายของมู่อวี๋เฟยนั้นแข็งทื่อ ร่างกายของเธอนิ่งงันอยู่เช่นนั้น เธอจ้องมองจี้หลิงชวนด้วยสายตาที่ไม่อยากจะเชื่อ และท้ายที่สุดเธอก็ถูกบอดี้การ์ดสองคนลากตัวออกไปจากบริษัทจี้ซือ
กระทั่งมู่อวี๋เฟยถูกบอดี้การ์ดลากตัวออกมาอยู่ด้านนอกของบริษัทจี้ซือ ร่างกายที่ไร้สติของเธอก็ฟื้นคืนสติ
ครั้งนี้เธอยั่วโมโหจี้หลิงชวนเข้าแล้วจริงๆ…
นิ้วมือทั้งสิบนิ้วของเธอกำแน่น เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจี้หลิงชวนจะสนใจมู่ซีซีมากถึงเพียงนี้ เพื่อมู่ซีซี แม้แต่นายหญิงจี้เขาก็ไม่สนใจ…
ตอนนี้เธอควรทำอย่างไร? เธอจะทำอย่างไรได้บ้าง?
เธอจะไปโรงพยาบาลและนำรูปภาพเหล่านี้ในโทรศัพท์ให้นายหญิงจี้ดูจริงๆใช่ไหม?
แม้ว่ามู่อวี๋เฟยจะรู้จักกับนายหญิงจี้ได้ไม่นานนัก แต่ในช่วงเวลาสั้นๆที่ได้อยู่ด้วยกัน มู่อวี๋เฟยก็รู้ได้ว่านายหญิงจี้เป็นหญิงสาวที่ยึดถือหลักประเพณี
หากว่านายหญิงจี้รู้เรื่องที่จี้หลิงชวนคบกับน้องสาวเธอขึ้นมาจริงๆ นายหญิงจี้จะต้องขัดขวางและโกรธอย่างเป็นแน่
แต่…ภายในความคิดของมู่อวี๋เฟยก็นึกถึงคำประกาศของจี้หลิงชวนเมื่อครู่นี้ ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าเธอจะส่งรูปไปให้นายหญิงจี้ได้อย่างราบรื่นหรือไม่ หากว่าเธอส่งรูปภาพเหล่านี้ให้นายหญิงจี้ดูจริงๆ นายหญิงจี้ก็คงจะอาการทรุดลง และเธอเกรงว่าจี้หลิงชวนจะไม่ปล่อยเธอไว้
จี้หลิงชวนพูดจริงทำจริง เขาไม่เคยผิดคำพูด จี้หลิงชวนบอกว่าหากเธอทำเช่นนั้นขึ้นมาจริงๆ เขาก็จะทำให้เธอและพ่อแม่ของเธอหายไปจากเมืองหรง หากว่าถึงเวลานั้นจี้หลิงชวนจะต้องทำแบบนั้นจริงๆแน่
การเดิมพันกับจี้หลิงชวน มู่อวี๋เฟยไม่เสี่ยง เธอไม่กล้าที่จะเสี่ยง