รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ – ตอนที่ 92 รู้สึกเหมือนผ่านความตายมาอีกครั้ง

อีกด้านหนึ่งพ่อมู่และแม่ซึ่งอาการหงุดหงิด ฉุนเฉียวเดินไปเดินมาอยู่ภายในห้อง
แม่มู่กำลังจ้องโทรศัพท์ที่ถือแน่นโดยตาไม่กะพริบตา รอรับสายโทรศัพท์จากมู่อวี๋เฟยแต่หลังจากรอเป็นเวลานาน เธอก็ไม่เห็นมู่อวี๋เฟยโทรมา
พ่อมู่มองดูเวลา ผ่านไปกว่าสองชั่วโมง พ่อมู่หมดความอดทนเขามองดูแม่มู่อย่างอดทนและพูดว่า “เป็นยังไงบ้าง? มู่อวี๋เฟยโทรกลับมาหรือยัง? อวี๋เฟยได้วิธีแก้ปัญหาแล้วหรือ?”
เมื่อแม่มู่ได้ยินสิ่งที่พ่อมู่พูด เธอมองดูพ่อมู่ด้วยความรู้สึกผิดและพูดว่า “พวกเรารอก่อน มู่อวี๋เฟยจะโทรหาคุณอย่างแน่นอน!”
พ่อมู่ตบกาน้ำชาสีม่วงที่เขาโปรดปรานอย่างโกรธลงกับพื้น จ้องมองที่แม่มู่ด้วยความโกรธ “พวกเรารอได้! แต่บริษัทรอไม่ไหวแล้ว! ถ้ายังรอบริษัทถูกจัดการในไม่ช้า!”
เมื่อแม่มู่ได้ยินสิ่งที่พ่อมู่พูด เธอก็รู้สึกกังวลทันทีถือโทรศัพท์มือถือเดินไปหาพ่อมู่และพูดว่า “ไม่ต้องกังวล ฉันจะโทรไปถามมู่อวี๋เฟยว่าเกิดอะไรขึ้น”
แม่มู่พูดพลางมือสั่นกดหมายเลขโทรศัพท์โทรหามู่อวี๋เฟย
โทรศัพท์รอสายอยู่นานไม่มีใครรับสาย ใจของแม่มู่ค่อยๆทรุดลง เมื่อแม่มู่คิดว่าโทรศัพท์กำลังจะวางสายโดยอัตโนมัติ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นกะทันหัน เสียงร้องแหบแห้งว่า “แม่ !”
แม่มู่ได้ยินเสียงของมู่อวี๋เฟยและหัวใจของเธอก็หดตัวลงมือของเธอที่ถือโทรศัพท์แน่นขึ้นเล็กน้อยเธอถามอย่างกังวลใจ “มู่อวี๋เฟย เป็นยังไง เกิดอะไรขึ้น?
“แม่ จบแล้ว มันจบหมดแล้ว คุณชายจี้ไม่ต้องการฉัน เขาไม่ต้องการฉัน ฉันโดนเขาไล่ออกแล้ว แม่… ฉันควรทำอย่างไร… ฉันไม่ต้องการที่จะเสียคุณชายจี้ไป…แม่…”
แม่มู่ได้ยินคำพูดที่มู่อวี๋เฟยพูดขณะร้องไห้ ทันใดนั้นเธอก็ถอนลมหายใจ อวี๋เฟยเองก็เป็นแบบนี้แล้วและถูกคุณชายจี้ขับไล่ออกไปและกิจการของบริษัทมู่ก็ยิ่งไม่น่าเชื่อถือ
เป็นไปได้ไหมว่าตระกูลมู่ของพวกเขากำลังจบลงจริงๆ?
พ่อมู่กำลังฟังอยู่ด้านข้างและตอนนี้เขาได้ยินสิ่งที่มู่อวี๋เฟยพูดเมื่อครู่นี้ ดวงตาที่โกรธจัดของเขาเป็นสีแดงและเขาไม่สนใจว่าตอนนี้ลูกสาวของเขาจะเป็นยังไง สิ่งแรกที่ในใจของเขาคือบริษัทของตระกูลมู่มันจบแล้ว พ่อมู่โกรธเคืองตะโกนใส่โทรศัพท์ทันที “จะทำอะไรได้อีก! ตอนนี่จะทำอะไรได้อีก!!! ทั้งตระกูลมู่ล้วนจะถูกพวกเธอฆ่าแล้ว!”
ด้วยความโมโหเขาคว้าโทรศัพท์มือถือของแม่มู่แล้วปาพื้น แตกเป็นชิ้นๆ ปล่อยความโกรธเขาขมวดคิ้วแล้วพูดอย่างเย็นชาใส่แม่มู่ว่า “แกดูสิ แกทั้งสองทำเรื่องงามหน้า! เอาล่ะ พวกแกพอใจหรือยัง? ทำให้คุณชายจี้ขุ่นเคือง ครอบครัวของเราอย่าคิดเลยว่าจะอยู่ในเมืองหรง!”
นี่เป็นครั้งแรกที่แม่มู่เห็นพ่อมู่โกรธมาก เธอหดคอด้วยความกลัวและเธอก็ร้องไห้ออกมาอย่างเหลืออดเหลือทน
ร้องไห้สะอึกสะอื้นแล้วพูดว่า “พ่อมู่…แล้วพวกเราจะทำอย่างไรดี…จะทำอย่างไรดี…”
แม่มู่ไม่อยากให้บริษัทล้มละลาย ถ้าล้มละลายจะใช้ชีวิตเป็นภรรยาเศรษฐีได้ยังไง!
เมื่อได้คำพูดของแม่มู่ ตาของพ่อมู่ก็หรี่ลงทันทีราวกับว่าเขาตัดสินใจแล้วมองดูแม่มู่อย่างกะทันหัน “วิธีเดียวในตอนนี้คือพาซีซีและมู่อวี๋เฟยไปตามหาคุณชายจี้และนายหญิงจี้สารภาพ!”
เมื่อแม่มู่ได้ยินเช่นนี้ ก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งเป็นลูกสาวอย่างมู่อวี๋เฟยซึ่งปกติก็ไม่ได้เป็นที่รัก ตอนนี้หากนางสารภาพกับคุณชายจี้และนายหญิงจี้ ชีวิตของมู่อวี๋เฟยนั้นก็จะจบสิ้น
สมองของแม่มู่คิดอย่างรีบร้อนนัยน์ตาของแม่มู่เป็นประกายราวกับกำลังคิดอะไรอยู่ แม่มู่จึงรีบคว้ามือพ่อมู่แล้วพูดว่า “พ่อมู่ ฉันมีทางแก้ ฉันมีทางแก้! ไปหามู่ซีซีซะ! ตอนนี้คุณนายจี้ชอบซีซี ถ้ามู่ซีซีไปข้อร้องจะต้องมีทางออกแน่นอน”
เมื่อได้ยินดังนั้นพ่อมู่ก็เหลือบมองแม่มู่และไม่พูดอะไรเลย ในตอนนี้ถือว่าเป็นการยอมจำนนต่อคำพูดของแม่มู่
เมื่อเห็นเช่นนี้ แม่มู่ก็รีบคว้ามือพ่อมู่แล้วพูดว่า “ไปกันเถอะ พวกเราไปหามู่ซีซีกันเถอะ!”
แม่มู่และพ่อมู่ เรียกคนขับขับรถตรงไปที่โรงเรียนของมู่ซีซี
ในมหาวิทยาลัยA ตั้งแต่มู่อวี๋เฟยมาเพื่อตามหามู่ซีซี มู่ซีซีก็ขาดสติใจลอยตลอด
ในที่สุดก็เลิกเรียน ลั่วเสี่ยวชิงที่กำลังอ่านข่าวอยู่ก็เข้ามาพร้อมกับโทรศัพท์มือถือของเธอทันทียื่นมันให้มู่ซีซีและพูดนินทาว่า “ซีซี รีบดูนั่นสิ เมืองหรงเพิ่งจับผู้ร้ายหนีจาก คดีข่มขืนฆ่าเมื่อห้าปีที่แล้วได้! น่ากลัวเหลือเกิน! ผู้ร้ายคนนี้ซ่อนตัวอยู่ในหรงเฉิงมาห้าปีแล้ว”
ลั่วเสี่ยวชิงพูดแล้วยื่นโทรศัพท์ให้มู่ซีซี
เมื่อฟังข่าวซุบซิบของลั่วเสี่ยวชิง สายตาของมู่ซีซีก็ส่งผ่านไปยังโทรศัพท์มือถือที่อยู่ข้างหน้าเธออย่างไม่รู้ตัวและมองดู
ภาพของผู้ร้ายหลบหนีที่แสดงในโทรศัพท์เป็นเรื่องน่าประหลาดใจของชายวัยกลางคนผู้น่ารังเกียจที่เกือบจะข่มขืนเธอในงานเลี้ยงวันเกิดครั้งก่อน
แม้ว่ารูปถ่ายในโทรศัพท์จะเป็นภาพโมเสกแต่มู่ซีซีก็จำชายคนนี้อย่างลึกขึ้นใจแม้ว่าจะเป็นภาพโมเสกมู่ซีซีก็สามารถจดจำพวกเขาได้อย่างรวดเร็ว ไม่ผิดอย่างแน่นอน!
ชายวัยกลางคนผู้น่ารังเกียจคนนั้นกลายเป็นผู้หลบหนีในคดีข่มขืนและฆาตกรรมเมื่อ 5 ปีที่แล้ว มู่ซีซีนึกไม่ออกจริงๆว่าที่เธอต่อสู้อย่างหนักในตอนนั้น ชายวัยกลางคนที่น่ารังเกียจจะฆ่าเธอทันที !
รู้สึกเหมือนผ่านความตายมาอีกครั้ง
ลั่วเสี่ยวชิงที่ด้านข้างไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับมู่ซีซีเมื่อเร็วๆ นี้ เมื่อเห็นสีหน้าของมู่ซีซีซีดจางและหวาดกลัวเธอก็รีบหยิบโทรศัพท์กลับมาแล้วมองมู่ซีซีอย่างกังวลและถามว่า “ซีซี เกิดอะไรขึ้นกับเธอ? ทำไมจู่ๆสีหน้าเธอแย่มาก”
เมื่อคำพูดจบลงสายตาที่ห่วงใยของลั่วเสี่ยวชิง ทำให้มู่ซีซีกลับมารู้สึกตัวและส่ายหัว “ฉันไม่เป็นไร … ”
ทันทีที่เสียงลดลง โทรศัพท์มือถือในกระเป๋าของมู่ซีซีก็ขัดจังหวะเสียงนั้น
มู่ซีซีหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาโดยไม่รู้ตัวและเห็นว่าคำที่ปรากฏบนหน้าจอเป็นคำว่า “แม่” สีหน้าของมู่ซีซีก็ซีดมากขึ้นทันที
จิตใต้สำนึกเรื่องราวของมู่ซีซีในงานเลี้ยงวันเกิด จู่ๆ ก็ดังขึ้น แก้วน้ำอุ่นวางยาที่แม่มู่ส่งให้
เฮ่ มู่ซีซีไม่รู้ว่าเธอทำอะไรผิด ทุกๆวันที่พี่สาวแท้ๆของเธอสอดส่องเธอด้วยความเกลียดแต่ตอนนี้ แม้แต่แม่ของเธอก็ต้องยังช่วยพี่สาวของเธอกำจัดเธอ
มู่ซีซีหลับตาลงและกำโทรศัพท์มือถือแน่นด้วยความเจ็บปวด