ตอนที่3(Tonkla x Jiwery)
Jiwery talk.
ผมมานั่งที่หอสมุดหลายวันแล้วครับ ก็ไม่อยากเจอหน้าพี่ต้น มันรู้สึกยังไงบอกไม่ถูกเลยหลบมาที่นี่ อย่าคิดว่าผมขยันมาอ่านหนังสือนะ ผมมานั่งเล่นเกมส์ต่างหาก ปกติก็นั่งคนเดียว วันนี้เจอไอ้น้ำขิงน้องชายฝาแฝดน้ำฝน ผมเลยนั่งกับมัน อายุก็เท่าๆกับพวกผมเนี่ยแหละแต่มันเรียกพวกผมว่าพี่เพราะเป็นเพื่อนพี่สาวมัน จะเรียกยังไงก็แล้วแต่มันเถอะครับ มันเรียนคณะแพทย์หน้าตาหล่อแถมเรียนเก่งด้วย ถึงผมจะชอบผู้ชาย แต่ก็ชอบผู้ชายแค่คนเดียวไง ถ้าไม่ใช่พี่ต้นผมก็เฉยๆกับพวกไอ้อาร์ม ไอ้เอก หรือหน้าหวานๆแบบสายน้ำผมยังเฉยๆเลย
อย่าถามว่าทำไมถึงชอบพี่ต้นผมยังหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้เลย ขนาดไม่เจอหลายวันแทนที่จะเลิกชอบหรือทำใจได้ผมยิ่งคิดถึงพี่มัน นี่ขนาดหลบมาอยู่ที่นี่ยังเสือกมาเจอ แถมโดนพี่มันลากมานั่งกินข้าวเป็นเพื่อนพี่มันอีก ไม่อยากมาหรอกครับแต่มือถือผมอยู่ที่พี่มันไง ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าพี่มันต้องการอะไรกันแน่ อยู่ใกล้ๆแบบนี้แล้วเมื่อไรกูจะตัดใจได้สักทีวะ
“อยากกินอะไร”พี่ต้นถามผมที่นั่งอยู่ตรงข้าม พี่มันพาผมมาที่ร้านป้าแมวร้านประจำพวกผมหลังมหาลัยเข้าซอยลึกไปหน่อยแต่อร่อยทุกอย่าง
“กูบอกไม่หิวไงพี่ มึงจะแดกอะไรก็สั่งไปดิ แล้วเอามือถือกูคืนมาด้วย กูก็มาเป็นเพื่อนแล้วเนี่ย” ผมแบมือขอมือถือคืนแต่พี่มันกลับไม่ยอมคืนให้ผม พี่มันลุกเดินไปสั่งอาหารมา2จาน บังคับผมให้กินเป็นเพื่อนอีกต่างหาก
“ไม่อร่อยรึไงมากินกับกู หรือต้องไปแดกกับไอ้เหี้ยนั่นถึงจะอร่อย” ผมมองหน้าพี่มันไอ้เหี้ยนั่นคือใครวะ พูดแบบนี้กูก็งงสิครับ
“ก็กูบอกว่าไม่หิวไงพี่มึงหิวก็แดกไปดิจะได้รีบกลับ”ที่จริงผมจะไปกินข้าวกับพวกเพื่อนผมต่างหากอุส่าห์บอกมันไว้ว่าไปแดกข้าวเมื่อไรให้บอกด้วยป่านนี้พวกมันบ่นแล้ว อีกอย่างผมไม่อยากอยู่กับพี่มันนาน แค่นี้ใจกูก็สั่นเป็นเจ้าเข้าแล้วครับ
“มึงรีบกลับไปหาเด็กมึงรึไง ปากบอกชอบกูเสือกไปนั่งจีบกันที่หอสมุด ตัวเลือกมึงเยอะนะ”
“ตัวเลือกเยอะเหี้ยอะไรพี่ พอๆกูขี้เกียจเถียงกับพี่มึงล่ะ รีบกินดิกูมีเรียนตอนบ่าย” ผมก้มหน้ากินข้าวของตัวเองจนหมด พี่มันก็พามาที่คณะ พอจอดรถได้พี่มันก็เดินไปเลยไม่พูดอะไรสักคำ
“พี่ต้น มือถือกูอ่ะ”ผมวิ่งตามไปดักหน้าพี่มันก่อนจะขอมือถือคืน
“เลิกเรียนมารอที่รถ” พี่มันพูดแค่นั่นก่อนจะเดินไป ผมอยากตามไปแต่เหลือเวลาอีกสิบนาทีอาจารย์ก็เข้าสอนแล้ว ผมเลยเลือกที่จะเดินไปเข้าห้องเรียน พอมาถึงห้องเรียนก็โดนพวกเพื่อนผมมันก็เริ่มสวดกูเลย
“ไลน์ไปไม่ตอบไอ้สัส”ไอ้อาร์มมันว่า
“ไปไหนมาวะแดกข้าวรึยัง”น้ำฝนถามผม
“กินแล้ววะ”ผมบอกน้ำฝน
“กินที่ไหนไอ้เหี้ยโรงอาหารไม่เห็น”น้ำฝนมันทำหน้าสงสัย ผมที่ไม่ชอบโกหกใครเลยบอกพวกมันตามตรง
“ร้านป้าแมว”
“ไปกับใครวะ”ปกติผมไม่ชอบกินข้าวคนเดียวมันไม่อร่อยครับเลิกเรียนก็ไปกินกับพวกมันก่อนค่อยกลับ
“พี่ต้น” แค่นั่นแหละครับพวกมันก็หันหน้ามามองผมคนเดียวเลย
“ไปกับพี่ต้นได้ไงวะ ตัดใจได้แล้วไงไอ้สัส”ไอ้อาร์มมันถาม
“ไปเจอที่หอสมุดพี่มันเลยพาไปแดกข้าว ไม่ไปก็ไม่ได้แม้งยึดมือถือกูไว้ป่านนี้ยังไม่ได้คืนเลย” ผมเล่าให้มันฟังแค่นั่นเพราะอาจารย์เข้าพอดี
