หลังจากจัดการโจรสลัดที่ล้อมรอบตัวเขาแล้ว เขาก็ไม่รอช้ารีบหันไปจัดการโจรสลัดที่อยู่ใกล้ที่สุดต่อทันที ในตอนนี้ความตึงเคลียดภายในร่างกายของเขาได้หายไปแล้ว ลู่หมิงกลับมาเป็นตัวเขาในชีวิตก่อนอีกครั้ง
ลู่หมิงพุ่งออกไปจัดการโจรสลัดคนแล้วคนเล่า ก่อนจะหันไปดูการต่อสู้ตรงส่วนหัวเรือเป็นครั้งคราว เพราะตรงนั้นดูเหมือนจะมีโจรสลัดที่แข็งแกร่งกำลังต่อสู้กับอัศวินคนหนึ่งอยู่แต่ลู่หมิงก็ไม่ได้เขาไปช่วยเหลืออะไรเพราะจากที่ดูแล้ว ดูเหมือนว่าอัศวินคนนั้นกำลังได้เปรียบอยู่
ในตอนนี้ลู่หมิงเหมือนกับดาวหางที่พุ่งตรงไปข้างหน้าและทำลายล้างศัตรู ทุกที่ที่เขาวิ่งผ่านก็จะต้องพบกับศพของโจรสลัดอยู่เสมอ
หลังจากที่จัดการโจรสลัดบนดาดฟ้าเรือจนเกือบจะหมดแล้ว ลู่หมิงก็ตัดสินใจจะทำสิ่งที่หลายคนไม่คาดคิดก็คือลู่หมิงได้พุ่งตรงไปยังดาดฟ้าเรือด้านหนึ่งก่อนจะกระโดดข้ามไปยังเรือของโจรสลัดและไล่ล่าสังหารโจรสลัดที่อยู่บนเรือลำนั้นอย่างดุเดือด
เหล่าโจรสลัดที่เห็นการกระทำของลู่หมิงก็ต่างตกใจเพราะไม่คิดว่าจะมีใครกล้าบ้าบิ่นพอจะกระโดดมายังกลางดงของศัตรูแบบนี้ แต่ในขณะที่พวกโจรสลัดกำลังตกตะลึงอยู่นั้นลู่หมิงก็ได้พุ่งเข้าไปจัดการพลปืนใหญ่ก่อนเลยทันที หอกสีดำสนิทวาดผ่านร่างกายของพวกเขาทันที
ร่างของพลปืนใหญ่ถูกผ่าเป็นสองส่วนอย่างรวดเร็ว เมื่อจัดการพลปืนใหญ่ไปได้เรียบร้อยแล้วการโจมตีอันหนักหน่วงของปืนใหญ่ก็ได้หยุดลง ลู่หมิงหมุนตัวเล็กน้อยพร้อมกับตวัดหอกสังหารโจรสลัดที่กำลังวิ่งเข้ามาทันที
ลู่หมิงเห็นโจรสลัดกำลังวิ่งเข้ามาหา เขาก็ไม่ได้นิ่งนอนใจพุ่งไปข้างหน้าและจัดการโจรสลัดตรงหน้าทันทีก่อนจะกระโดดข้ามหัวของโจรสลัดคนหนึ่ง
เมื่อลงพื้นลู่หมิงก็จัดการโจรสลัดที่ใกล้ที่สุดทันที แต่ก่อนที่เขาจะได้แทงหอกเข้าใส่ร่างของโจรสลัดคนนั้นก็ได้มีดาบมาขวางเอาไว้เสียก่อน
ลู่หมิงมองไปก็พบกับชายร่างใหญ่คนหนึ่งกำลังยืนอยู่ด้วยสีหน้าขึงขัง จากนั้นเขาก็พูดขึ้นว่า
“จะมากไปแล้วนะเจ้าหนู แกเข้ามาป่วยแผนการของพวกเราสะเละเทะหมดเลย”
ลู่หมิงที่ได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มออกมาก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงยียวน
“ฉันไปรบกวนแผนอะไรของนายงั้นเหรอพี่เบิ้ม ?”
ชายคนนั้นได้ยินก็แสดงสีหน้าบึ้งตึงพร้อมกับยกดาบขึ้นและฟันลงไปที่ลู่หมิงทันที ลู่หมิงยกหอกของเขาขึ้นมาปัดได้อย่างแม่นยำก่อนจะพูดว่า
“แหม ~ พี่เบิ้มใจร้อนจริงนะ”
ชายร่างใหญ่ได้ยินแบบนั้นก็หัวเราะออกมาก่อนจะพูดขึ้นพร้อมกับพุ่งเข้าใส่ลู่หมิง
“ที่ฉันใจร้อนเพราะดูเหมือนแกจะเป็นตัววุ่นวายยังไงละ ฉะนั้นแกช่วยตายๆไปสะทีได้ไหม !?”
ลู่หมิงเห็นแบบนั้นก็อดไม่ได้ที่ยิ้มพร้อมกับตั้งท่าป้องกัน
เปรี้ยง !!
ดาบและหอกปะทะกันอย่างรุนแรง ลู่หมิงอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจเพราะเขาไม่คิดว่าชายร่างใหญ่ตรงหน้าของมีแรงเยอะขนาดนี้
‘โฮ้ยๆ โจรสลัดสมัยนี้มันเก่งขนาดนี้เชียว’
ลู่หมิงอดไม่ได้ที่จะบ่นออกมาในใจ เพราะจากที่เขาดูแล้วชายร่างใหญ่ตรงหน้าไม่น่าจะใช้กัปตัน แต่ก็น่าจะถือว่าเป็นมือดีในหมู่ลูกเรือแต่ไม่คิดว่าเจ้ายักษ์นี่จะแข็งแกร่งพอๆกับผู้เล่นระดับสีเขียว
และเมื่อคิดแบบนั้นลู่หมิงก็อดไม่ได้ที่จะหนักใจเพราะถ้าหากเจ้านี้เป็นเพียงลูกน้องแล้วละก็ ตัวกัปตันก็น่าจะแข็งแกร่งกว่านี้อีกมากเลยทีเดียว และนั่นก็แปลกว่ามันจะเกินที่มือของเขาจะยื่นเข้าไปช่วยได้แล้ว คงต้องปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพวกอัศวินแทน
แต่เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนสิ่งที่สำคัญที่สุดเลยก็คือ เขาจะต้องล้มเจ้าชายร่างยักษ์ตรงหน้าให้ได้เสียก่อน
