ร้านขายอสูรดวงดาว Astral Pet Store – ตอนที่ 980 ความปรารถนาของโจแอนนา

　　 เรื่องนั้น… 

　　เทพที่มีรอยสักลังเลเมื่อตระหนักว่าทั้งสามไม่ใช่ผู้เข้าร่วมการทดสอบจริงๆ มีโอกาสที่เขาจะถูกลงโทษในภายหลังหากเปิดเผยข้อมูลแก่พวกเขา อย่างไรก็ตามเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกัดฟันและพูดว่า  เจ้าต้องรวบรวมบัตรศักดิ์สิทธิ์สิบใบเพื่อผ่านระดับที่สอง ไม่ว่าจะมาจากอสูรร้ายที่สัญจรไปมาในสถานที่นี้หรือจากผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ 

　　 บัตรศักดิ์สิทธิ์? 

　　โจแอนนาเลิกคิ้ว รู้ทันทีว่าจุดประสงค์เดียวของบัตรคือการวัดผลลัพธ์ เธอมองไปที่เทพทั้งสี่และกล่าวว่า  งั้นเจ้าก็มีบัตรศักดิ์สิทธิ์สินะ? มอบมันให้พวกเรา 

　　หัวใจของเทพที่มีรอยสักเริ่มเต้นรัว แต่เขารู้อยู่แล้วว่าเธอจะถามเมื่อเขาพูดถึงพวกมัน เขาเปิดมือและพูดว่า  นี่คือบัตรศักดิ์สิทธิ์  　　บัตรสีทองปรากฏขึ้นในมือของเขา

　　โจแอนนาเหลือบมองพวกมันและรับมาอย่างเป็นธรรมชาติ แล้วเธอก็พูดว่า  แค่อันเดียว? 

　　เทพที่มีรอยสักยิ้มเจื่อนๆและพูดว่า  เราเพิ่งมาเพื่อทดสอบ เรายังไม่ได้ล่าอสูรใดๆ หรือผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ เราคิดว่ามนุษย์คนนี้อยู่คนเดียว เราเลยพยายามซุ่มโจมตีเขา แต่… 

　　โจแอนนาพูดอย่างเฉยเมย  อย่างนั้นหรอ? ข้าไม่เชื่อ 

　　 … 

　　 มันเป็นความจริง!  เทพที่มีรอยสักประกาศอย่างจริงจัง

　　 สาบานต่อเทพ  โจแอนนากล่าว

　　 … 

　　ริมฝีปากของชายหนุ่มที่มีรอยสักกระตุก เขาไม่คาดคิดว่าผู้หญิงคนนั้นจะเรียกร้องให้เขาสาบาน เธอคิดว่าความเป็นเทพไม่มีความหมายอะไรหรือไง? 　　 ข้าสามารถสาบานต่อเทพและสัญญาว่าข้าจะไม่กลับไปหาเรื่องเจ้า ข้าแค่หวังว่าเจ้าจะปล่อยพวกเราไป  เทพที่มีรอยสักกล่าวพร้อมกับขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน

　　โจแอนนาพูดอย่างเย็นชาว่า  เจ้าต้องสาบาน แต่อย่าเปลี่ยนเรื่อง สาบานว่าเจ้ามีบัตรศักดิ์สิทธิ์เพียงใบเดียว 

　　 …จำเป็นจริงๆหรอ? 

　　 ใช่ 

　　ชายหนุ่มที่มีรอยสักทรุดตัวลง เขาขยับมือและหยิบบัตรศักดิ์สิทธิ์สองใบออกมา ก่อนที่เขาจะพูดด้วยรอยยิ้มขมขื่น  ข้าไม่ได้ตั้งใจ เราฆ่าอสูรเทพสองตัวเพื่อสิ่งนี้ เราจะถูกกำจัดอย่างแน่นอนถ้าเรามอบให้เจ้า 

　　โจแอนนาไม่แปลกใจเลย เธอสังเกตบัตรและรับมา  สาบานต่อเทพ 

　　 … 

　　 สาบานต่อเทพ  โจแอนนาทวนซ้ำ

　　เทพที่มีรอยสักดูน่ากลัว เขามองเพื่อนของเขา

　　เราควรสู้ไหม?

　　พวกเขาจะต่อสู้กับสามคนได้ไหม?

　　ต้องมียอดฝีมือช่วยให้พวกเขาหลุดเข้ามาในสถาบันวิถีสวรรค์อย่างแน่นอน

　　เขาหยิบบัตรศักดิ์สิทธิ์ออกมาอีกสิบหกใบอย่างเศร้าโศก ก่อนที่เขาจะพูดด้วยเสียงเศร้าๆ  มีแค่นี้ 

　　 สาบานต่อเทพ 

　　 … 

　　แก้มของเทพที่มีรอยสักกระตุก เขาหยิบบัตรออกมาอีกสามใบ และสาบานต่อเทพ ก่อนที่โจแอนนาจะเตือนเขาอีกครั้ง

　　การสาบานเป็นไปตามกฎของอาณาจักรแห่งเทพ มันเป็นคำสาบานที่ขัดขืนไม่ได้ เว้นแต่จะมีคนอยากตาย

　　ในที่สุด โจแอนนาก็พยักหน้าหลังจากที่เขาให้คำมั่น จากนั้นจึงไปขโมยบัตรศักดิ์สิทธิ์ของคนอื่นๆ ด้วย เธอได้รับบัตรศักดิ์สิทธิ์มาทั้งหมดยี่สิบเจ็ดใบ ซึ่งบ่งบอกว่าทีมของพวกเขาเป็นทีมที่แข็งแกร่ง พวกเขาทั้งหมดสามารถผ่านได้หลังจากรวบรวมไพ่ได้มากกว่าสิบสองใบ

　　 ตอนนี้สาบานว่าเจ้าจะไม่บอกใครเรื่องเรา ไม่ใช่มาสร้างปัญหาให้กับเรา โจแอนนากล่าว

　　เทพทั้งสี่รู้สึกท้อแท้ พวกเขาสาบานอย่างไม่เต็มใจ

　　คำสาบานมีผลเมื่อพลังเทพสีทองเปล่งประกาย โจแอนนาหยุดแค่นั้น เธอเพียงถามอย่างอื่นแล้วปล่อยพวกเขาไป

　　ทั้งซูผิงและถังยู่หรานต่างก็พูดไม่ออกหลังจากเห็นว่าโจแอนนาเก่งแค่ไหนในการขโมย นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นด้านนี้ของเธอ

　　 เรื่องง่ายๆ ฉันเคยปล้นมาไม่รู้กี่เผ่าพันธุ์ในอดีต ในแดนเทพอาเคี่ยนนั้นง่ายกว่ามาก เนื่องจากฉันไม่ต้องย้อนเวลาเพื่อตรวจสอบ ฉันแค่ต้องบังคับให้พวกเขาสาบานถ้าฉันอยากรู้ว่าพวกเขากำลังพูดความจริงไหม?  โจแอนนากล่าวอย่างไม่เป็นทางการ

　　ซูผิงถามด้วยความสงสัย  หากสาบานแล้วขัดขืนไม่ได้ แล้วโกหกได้ไหม? 

　　การโกหกเป็นสิ่งเลวร้าย แต่โลกที่ปราศจากคำโกหกก็น่ากลัวเช่นกัน

　　 นายต้องจ่ายราคาในการสาบานต่อเทพ ราคานั้นเป็นส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณของนาย ดังนั้นคนปกติจะไม่บังคับกันให้ใช้พวกมันง่ายๆ เว้นแต่สถานการณ์จะวิกฤต โชคดีที่คนที่เราพบไม่ใช่เพื่อนของเรา  โจแอนนาพูด

　　ซูผิงพยักหน้าและถามว่า  เธอวางแผนที่จะไปที่สถาบันวิถีสวรรค์หรอ? 

　　จุดประสงค์ของเธอชัดเจน เนื่องจากโจแอนนาขโมยบัตรศักดิ์สิทธิ์จากพวกเขามา

　　 ใช่ 

　　โจแอนนาพยักหน้าและพูดต่อ  สถาบันวิถีสวรรค์เป็นพื้นที่บ่มเพาะที่ดีที่สุดในแดนเทพอาเคี่ยน มีเทพบรรพโบราณเป็นประธานและอาจารย์ที่นั่นก็มีพลังมากเช่นกัน พวกเขาทั้งหมดเข้าร่วมในสงครามกับสวรรค์

　　 ในที่สุด เทพทั้งหมดจากสถาบันวิถีสวรรค์เสียชีวิตในสงคราม และก็ถูกปราบปราม!

　　 สถาบันช่วยชีวิตผู้คนนับไม่ถ้วน น่าเสียดายที่พวกเขาไม่สามารถอยู่รอดได้ในท้ายที่สุด! 

　　ดูเหมือนโจแอนนาจะค่อนข้างหงุดหงิดเมื่อนึกถึงอดีตและวีรบุรุษในหมู่เทพสมัยนั้น

　　ซูผิงก็ตกตะลึงเช่นกัน เขาไม่คิดมาก่อนว่าสถาบันบ่มเพาะจะเสียสละ เขาพบว่าสถาบันวิถีสวรรค์ค่อนข้างน่าชื่นชม

　　 ฉันสงสัยว่าสถาบันที่มีชื่อเดียวกันได้รับการฟื้นฟูให้มาจากในอดีตหรือเปล่า?  โจแอนนากล่าวขณะที่ถอนหายใจ  ไม่ว่าในกรณีใด จะถือเป็นเกียรติตลอดชีวิตที่ได้เป็นนักศึกษาของสถาบันวิถีสวรรค์ นอกจากนี้ยังมีอนุสาวรีย์บรรพชนในสถาบัน ซึ่งสามารถช่วยให้ฉันกลายเป็นเทพสูงสุดได้ถ้าฉันโชคดี  　　ซูผิงกล่าวว่า  เธอต้องไปที่นั่นหากต้องการใช้อนุสาวรีย์บรรพชน? 

　　 ถูกต้อง นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันวางแผนที่จะส่งตัวตนดั้งเดิมของฉันไปที่นั่นพร้อมกับรางวัลที่สองของฉัน โจแอนนากล่าวขณะที่เธอมองซูผิง นายบอกว่าฉันเป็นพนักงานดีเด่นสองครั้ง นายพาฉันมาที่นี่อีกครั้งได้ใช่ไหม? 

　　 แน่นอน  ซูผิงตอบด้วยรอยยิ้ม

　　 ที่จริงแล้ว… 

　　โจแอนนารู้สึกโล่งใจเมื่อเห็นซูผิงตอบรับคำขอของเธออย่างง่ายดาย เธอมองไปไกลและพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย  ตอนแรก ฉันต้องการค้นหาแดนเทพอาเคี่ยนและให้แผ่นดินของฉันกลับเข้ามาตอนที่นายบอกว่านายมาที่นี่ได้ ท้ายที่สุดนี่คือบ้านเกิดของฉัน 

　　เธอหันกลับมามองที่ซูผิงและถามว่า  นายรับพนักงานเพิ่มอีกสองสามคนได้ไหม? ฉันกำลังวางแผนที่จะแนะนำเทพสูงสุดสี่คนให้นาย พวกเขายินดีที่จะทำงานให้นายถ้าพวกเขารู้ว่านายสามารถพาพวกเขามาที่นี่ได้ ด้วยความช่วยเหลือของพวกเขา เป็นไปได้ที่เราจะสามารถผลักดาวของเรากลับมาที่บ้านเกิดของเราได้ 

　　ซูผิงตกตะลึงกับแผนการของเธอ เขาพูดด้วยรอยยิ้มว่า  นั่นจะดีกับฉัน แต่ถึงแม้พวกเขาจะเป็นเทพสูงสุด พวกเขาก็ต้องทำงานหนักมากเพื่อที่จะได้เป็นพนักงานดีเด่น นอกจากนี้ในแต่ละปีจะมีการเลือกพนักงานดีเด่นเพียงคนเดียว ซึ่งหมายความว่ายิ่งมีพนักงานมากเท่าไร การแข่งขันก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น เธอยินดีที่จะแบ่งโอกาสนี้กับพวกเขาหรอ? 

　　ความแปลกใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของโจแอนนา แต่เธอคุ้นเคยกับกฎที่แปลกประหลาดของร้านแล้ว เห็นได้ชัดว่าแม้แต่เทพสูงสุดก็ไม่ถือเป็นข้อยกเว้น เธอกล่าวว่า  เราตกลงถ้าดาวของเราสามารถเป็นส่วนหนึ่งของบ้านเกิดของเราได้อีกครั้ง 

　　เธอพูดต่อหลังจากเงียบไปชั่วคราวเขารู้ว่านายสามารถพาพวกเขามาที่นี่ได้ ด้วยความช่วยเหลือของพวกเขา เป็นไปได้ที่เราจะสามารถผลักดาวของเรากลับมาที่บ้านเกิดของเราได้ 

　　ซูผิงตกตะลึงกับแผนการของเธอ เขาพูดด้วยรอยยิ้มว่า  นั่นจะดีกับฉัน แต่ถึงแม้พวกเขาจะเป็นเทพสูงสุด พวกเขาก็ต้องทำงานหนักมากเพื่อที่จะได้เป็นพนักงานดีเด่น นอกจากนี้ในแต่ละปีจะมีการเลือกพนักงานดีเด่นเพียงคนเดียว ซึ่งหมายความว่ายิ่งมีพนักงานมากเท่าไร การแข่งขันก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น เธอยินดีที่จะแบ่งโอกาสนี้กับพวกเขาหรอ? 

　　ความแปลกใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของโจแอนนา แต่เธอคุ้นเคยกับกฎที่แปลกประหลาดของร้านแล้ว เห็นได้ชัดว่าแม้แต่เทพสูงสุดก็ไม่ถือเป็นข้อยกเว้น เธอกล่าวว่า  เราตกลงถ้าดาวของเราสามารถเป็นส่วนหนึ่งของบ้านเกิดของเราได้อีกครั้ง 

　　เธอพูดต่อหลังจากเงียบไปชั่วคราว นอกจากนี้ นายเลือกพนักงานดีเด่นได้หนึ่งคนต่อปี หากผลัดกัน ร้อยปีก็เพียงพอให้เราแต่ละคนมาเยี่ยมเยียนที่นี่ตั้งหลายครั้ง เมื่อพิจารณาถึงพันปีหรือหมื่นปี เราคงมีโอกาสได้มาจนเบื่อ 

　　 งั้นก็ไม่มีปัญหา  ซูผิงพยักหน้า

　　เขาไม่ได้ต้องการได้เทพสูงสุดมาเป็นลูกจ้าง แต่เขาก็เต็มใจที่จะรับพวกเขาเข้ามา หากพวกเขายินดีที่จะทำงานให้กับเขา

　　น่าเสียดายที่พนักงานเหล่านั้นทำงานได้เฉพาะในร้านค้า ซึ่งเป็นสถานที่ที่เขาไร้เทียมทานด้วยการปกป้องของระบบอยู่แล้ว

　　 ระบบ พนักงานไม่สามารถออกจากร้านได้ไม่ว่าในกรณีใดเลยหรอ ? 

　　 ยังไม่มี  ระบบตอบ

　　 ยัง? พวกเขาจะออกไปได้เมื่อไหร่ 

　　 นายจะรู้คำตอบเมื่อถึงเวลา 

　　 … 

　　ซูผิงหมดคำพูด ทำไมระบบถึงชอบพูดให้ตั้งคำถามด้วยนะ?

　　ซูผิงตั้งสมาธิและพูดกับโจแอนนาว่า  เรื่องนั้นค่อยว่ากันทีหลัง ถ้าสถาบันวิถีสวรรค์ยอดเยี่ยมขนาดนั้น ฉันก็อาจจะไปที่นั่นและลองดูด้วย การทดสอบกำลังจะสิ้นสุด มาดูรอบๆ กันดีกว่า 

　　โจแอนนาพยักหน้า

　　ทั้งสามคนรีบดำเนินการ พวกเขาวิ่งไปรอบๆ ป่าโดยไม่ปิดบังกลิ่นอาย และไม่ต้องกังวลว่าจะทิ้งร่องรอยไว้

　　ต้องขอบคุณข้อมูลที่ได้จากผู้เข้าร่วมทั้งสี่ พวกเขาได้เรียนรู้ว่าอสูรร้ายที่แข็งแกร่งที่สุดที่นี่อยู่ในระดับเจ้าดวงดาวเท่านั้น ท้ายที่สุดอสูรสภาวะเทพดวงดาวสามารถฆ่าผู้เข้าร่วมจำนวนนับไม่ถ้วนได้อย่างง่ายดาย

　　 การกลับชาติมาเกิดสามารถทำให้เกิดความก้าวหน้าได้ตลอดเวลาเลยหรอ? 

　　ซูผิงรู้สึกสงสัยเกี่ยวกับความก้าวหน้าของโจแอนนา　　 ประมาณนั้น ท้ายที่สุดทุกวิถีที่ยิ่งใหญ่ทั้งหมดอยู่ในหัวของฉันอยู่แล้ว สำหรับนาย ระดับคือบันไดที่นายต้องปีน แต่สำหรับฉัน มันเป็นพันธมิตรที่ช่วยให้การเกิดใหม่ของฉันได้เรียนรู้เกี่ยวกับวิถีเดิมเพิ่มเติม

　　 จุดประสงค์ของการพัฒนาร่างกลับชาติมาเกิดคือการแสวงหาวิถีอื่นในการไปถึงสภาวะเทพดวงดาว ด้วยวิธีนี้ทั้งสองวิถีสามารถรวมกันเพื่อสร้างวิถีที่เหนือกว่าและเป็นนิรันดร์ 

　　ซูผิงเข้าใจและไม่ถามต่อ

　　ถังยู่หรานติดตามพวกเขา ฟังและเรียนรู้เงียบๆ เธอรู้ว่าเธอล้าหลังเกินไปเมื่อเทียบกับซูผิงและโจแอนนา ดังนั้นเธอจึงต้องทำงานให้หนักขึ้น

　　โจแอนนาคิดอะไรบางอย่างและเหลือบมองถังยู่หราน  ดังนั้น ผู้เข้าร่วมทั้งหมดคือเจ้าดวงดาว เธอจะสะดุดตาเกินไปไหมถ้าเธอผ่านการทดสอบ 

　　หัวใจของถังยู่หรานหนักอึ้ง เธอตั้งตารอที่จะเข้าสู่สถาบันและบ่มเพาะที่นั่นนา

　　 ฉันลืมนึกไปเลย  ซูผิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง

　　พวกเขาแอบเข้ามาในสถานที่นี้ สำหรับถังยู่หรานที่อยู่แค่สภาวะสมุทรเท่านั้นมันจะค่อนข้างน่าประหลาดใจ

　　 มาลองดูกันก่อน เราสามารถพูดได้ว่าเธอคือเพื่อนร่วมทีมของเรา เราจะหาวิธีในภายหลังหากสถาบันไม่เต็มใจที่จะยอมรับเธอ ท้ายที่สุดนี่เป็นเพียงระดับที่สองของการทดสอบ ยังมีการทดสอบอีกมากมายรอเราอยู่ เราสามารถสอนสิ่งที่เราเรียนรู้ให้เธอได้ภายหลังหากเธอไม่สามารถผ่านได้  ซูผิงกล่าว

　　โจแอนนาพยักหน้า  นั่นเป็นความจริง เธอจะอยู่ในร้านของนายเมื่อเราออกจากสถานที่แห่งนี้ สถาบันวิถีสวรรค์จะไม่รู้อะไรเลยถ้านายสอนเธอในที่ส่วนตัว 

　　ทั้งคู่ไม่กังวลว่าจะไม่ถูกยอมรับ เนื่องจากทั้งคู่ต่างมั่นใจในความแข็งแกร่งของตนเอง การไม่ผ่านการทดสอบแสดงว่าสถานที่นั้นน่ากลัวจริงๆ

　　ความจริงที่ว่าพวกเขาขโมยบัตรของเทพทั้งสี่มาตั้งหลายใบเป็นเครื่องยืนยันว่าทั้งสี่เป็นหนึ่งในผู้เข้าร่วมที่แข็งแกร่งที่สุดในการทดสอบ ความพยายามในการซุ่มโจมตีซูผิงที่ล้มเหลวชี้ให้เห็นว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาโจมตีผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ

　　ถังยู่หรานกำลังติดตามพวกเขาอย่างเงียบ ๆ คำพูดสุดท้ายของซูผิงทำให้เธอเม้มปาก ตาของเธอมีน้ำตา แต่เธอก็รีบก้มหัวเพื่อไม่ให้เห็น เธอรู้ว่าเธอช่วยอะไรพวกเขาไม่ได้ แต่ไม่มีใครคิดว่าเธอเป็นตัวถ่วง

　　เมื่อพวกเขาเริ่มเคลื่อนไหว พวกเขาพบอสูรร้ายที่ซุ่มดักอยู่ซึ่งพยายามจะซุ่มโจมตีพวกเขา สิ่งมีชีวิตดังกล่าวกลายเป็นเหยื่อและถูกฆ่าอย่างง่ายดาย

　　ครึ่งชั่วโมงต่อมา ทั้งสามคนบินออกจากป่าไปแล้ว พวกเขาไปถึงหนองน้ำที่เต็มไปด้วยอสูรร้ายที่ซ่อนตัวอยู่ มันเป็นสถานที่ที่อันตราย แต่ดีสำหรับการเก็บบัตรศักดิ์สิทธิ์　　พวกเขารวบรวมบัตรศักดิ์สิทธิ์ได้เพียงพอแล้ว ตอนนี้เพียงแต่รอเวลาให้การมดสอบสิ้นสุดลง

　　ซูผิงไม่ปล่อยให้เสียเวลาเปล่า เขาเรียกโครงกระดูกน้อย สุนังมังกรดำ มังกรเกล็ดขาว และอสรพิษม่วง จากนั้นเขาก็บอกให้พวกมันล่าอสูรร้ายพร้อมกับถังยู่หราน

　　เธอได้รับประสบการณ์การต่อสู้เพิ่มขึ้น ก้าวหน้าอย่างมากหลังจากการตายในแต่ละครั้ง

　　กลุ่มแปดคนที่มีสาวผมแดงอยู่ตรงกลางปรากฏตัวออกมาในขณะที่พวกเขากำลังต่อสู้อยู่ เพื่อนร่วมทีมทั้งเจ็ดของเธอดูสง่างามและน่าดึงดูด

　　 ผู้เข้าร่วมทำไมอ่อนแอขนาดนั้น? 

　　พวกเขาประหลาดใจที่เห็นถังยู่หรานและอสูร และประหลาดใจมากกว่าเดิมเมื่อพวกเขาตรวจพบระดับของเธอ แต่ในไม่ช้าพวกเขาก็สังเกตเห็นว่าซูผิงและโจแอนนาอยู่ใกล้ ๆ พวกเขารู้ทันทีว่ามนุษย์หญิงนั่นน่าจะเป็นทาส　　ทั้งแปดคนดูถูกโจแอนนาที่ปล่อยให้ทาสและอสูรของเธอทะเลาะกัน โดยไม่ลงมือทำอะไร

　　คนผมแดงเหลือบมองพวกเขาและหมดความสนใจ เธอพาเพื่อนร่วมทีมออกไปอย่างเย็นชา ไม่ได้ตั้งใจจะต่อสู้

　　ซูผิงก็สังเกตเห็นคนแปลกหน้า เขาพอใจหลังจากที่เห็นพวกเขาล่าถอยไป เขาจะได้ไม่เสียเวลา

　　ความก้าวหน้าที่เขาจะบรรลุจากการต่อสู้กับพวกเขานั้นน้อยเกินไป

　　เขาพัฒนาความทรงจำของตัวเองในขณะที่สอนถังยู่หราน วิธีการปลดปล่อยพลังทั้งหมดของเขาทันทีสามารถใช้เป็นเทคนิคขั้นสูงสุดของเขาได้ เขาสามารถปลดปล่อยมันได้หลายสิบครั้งพร้อมกับวิชาดาวตกสวรรค์ที่เขาสร้างขึ้นโดยใช้พลังปกติของเขา

　　เวลาผ่านไป

　　การทดสอบสิ้นสุดลงในไม่ช้า　　อสูรร้ายถูกทรมานอย่างรุนแรง มันพยายามจะหนีหลายครั้ง แต่ถูกโครงกระดูกน้อยและสุนัขมังกรดำขวางไว้ มันต้องกัดฟันสู้ต่อไป..