หลิวหนานอดรู้สึกผิดหวังไม่ได้เมื่อเห็นเฉียวชูเฉี่ยนเดินจากไป เขาลุกขึ้นจากโซฟาแล้วยกแก้วหันไปทางเฉินเป่ยชวนพลางยิ้ม “ประธานเฉิน คุณหาเลขาดีๆ ได้แล้วสินะ หน้าตาสะสวยแถมยังรู้จักพูด ต่อไปนี้เราคงได้ร่วมงานกันอย่างมีความสุข!”
“เราจะไม่ร่วมงานกัน” เฉินเป่ยชวนเอ่ยอย่างเย็นชา ปราศจากเยื่อใย
สีหน้าของประธานหลิวเจื่อนลง ทว่ายังฝืนยิ้ม “แต่ว่าเลขาของคุณเพิ่งเซ็นสัญญากับบริษัทหมิงลี่ของเรา”
เฉินเป่ยชวนส่งเสียงฮึในลำคออย่างเยือกเย็น ก้าวเท้าหนักๆ เข้าไปหาประธานหลิวแล้วโน้มตัวไปใกล้ๆ หูของเขา “ไม่ใช่แค่ MR แต่เฟิงฉิงก็จะยุติความร่วมมือทั้งหมดกับหมิงลี่… ตลอดไป”
“แล้วก็ขอบอกไว้เลยนะ… ผู้หญิงของฉัน มีแค่ฉันที่มีสิทธิ์ในตัวเธอ… ใครยุ่งกับเธอ ตาย”
เฉินเป่ยชวนเดินจากไปทันทีที่พูดจบ ทำให้ประธานหลิวถึงกับมึนงงราวกับว่าเขาหูฝาดไปเอง
……
เฉียวชูเฉี่ยนที่พยายามฝืนทนเมื่ออยู่ต่อหน้าหลิวหนาน กลับคุกเข่าลงตรงขอบโถส้วมและอาเจียนออกมาอย่างหนักเมื่อไปถึงห้องน้ำ
เธออาเจียนอยู่เกือบสิบนาทีแต่ก็ยังไม่หายมวนท้อง หลังจากนั้นจึงเดินเกาะผนังไปล้างหน้าอย่างหมดเรี่ยวแรง
“เฮ้อ… ดื่มมากไปจริงๆ”
เฉียวชูเฉี่ยนยกมือลูบหน้าผาก สายตาเริ่มเบลอ เธอก้าวเดินอย่างเลื่อนลอยไปที่ประตู ส่งผลให้รองเท้าส้นสูงพลิกจนเซไปด้านข้าง
ทว่ามีมือใหญ่เอื้อมมาช่วยประคองเธอไว้อย่างมั่นคง
“หืม?”
เฉียวชูเฉี่ยนเงยหน้ามอง รู้สึกเหมือนเห็นใบหน้าของลูกน้อยที่อยู่ตรงหน้าขนายใหญ่ขึ้น แถมยังมีตั้งสองหน้า
เธอยื่นมือออกไปบีบหน้าของเขา “ลูกรัก… ทำไมหม่ามี๊เห็นหนูมีสองหัวล่ะหือ!”
เฉินเป่ยชวนขมวดคิ้ว
ผู้หญิงคนนี้เมาจนเห็นเขาเป็นลูกชายของเธองั้นหรือ?
“อา… ลูกรัก ทำไมหนูสูงอย่างนี้ล่ะ” เฉียวชูเฉี่ยนบ่นอุบอิบ มือเรียวยาวเอื้อมมากอดที่ช่วงเอวของเขาไว้
เขาหมุนตัวแล้วกดเฉียวชูเฉี่ยนเข้ากับบานประตู ใช้สองนิ้วบีบคางที่เล็กเรียวของเธอ “เฉียวชูเฉี่ยน ดูสิว่าฉันเป็นใคร!”
“ใครหือ?”
เฉียวชูเฉี่ยนเงยหน้าขึ้น ลืมตามองชายหนุ่มตรงหน้าด้วยดวงตาที่งดงามแล้วหัวเราะเยาะ “คุณคือคนน่ารังเกียจ เฉิน-เป่ย-ชวน… ใช่ไหม?”
พอได้ยินแบบนั้น สีหน้าของเฉินป่วยชวนก็ถมึงทึงขึ้น แต่เฉียวชูเฉี่ยนยังคงพึมพำว่า ‘เฉินเป่ยชวนคนน่ารังเกียจ’ ซ้ำไปซ้ำมา
หลังจากนั้นโดยไม่ทันตั้งตัว เธอก็เขย่งเท้าขึ้นมาจูบเขา
เฉินเป่ยชวนผงะไปนิดหนึ่ง
เฉียวชูเฉี่ยน เธอทำของเธอเองนะ!
เฉินเป่ยชวนประคองเฉียวชูเฉี่ยนซึ่งไม่สามาถเดินได้อย่างมั่นคงออกไปจากงานเลี้ยงก่อนเวลา ขับรถไปยังที่พักของเขา… ทะเลสาบหมิงเยว่
