บทที่ 1506 ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์มาแล้ว 1
ผู้คนมากน้อยเพียงใดที่ถูกเขาทำให้ต้องพลัดพรากจากลูกเมีย บ้านแตกสาแหรกขาด ถ้อยคำก็ไม่กล้าเอ่ย เรื่องใดก็ไม่กล้ากระทำ คนก็ไม่ใช่ผีก็ไม่เชิง เกลียดเขาจนเข้ากระดูกมานานแล้ว เพียงแต่อับจนหนทางมาโดยตลอด
ยามนี้ท่านทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายปรากฏตัวแล้ว ในที่สุดก็ทำให้พวกเขาได้มองเห็นความหวังอีกครั้ง จะให้ละทิ้งไปง่ายๆ ได้อย่างไรกัน
คนส่วนใหญ่ที่กล้าเข้ามาดูการประหารคนในลานแห่งนี้ล้วนเป็นชายชาตรีเลือดร้อน ยามนี้โลหิตพลันเดือดพ่านขึ้นมา ยอมจ่ายค่าตอบแทนที่สูงลิ่วออกไป!
“คิดจะให้พวกเราติดตามไอ้ตัวปลอมสวมรอยแบบเจ้าน่ะหรือ ไม่มีทาง! ของปลอมก็คือของปลอม ไม่อาจกลายเป็นของจริงไปได้ตลอดกาล! เจ้าไม่คู่ควรจะยกรองเท้าให้ท่านทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายด้วยซ้ำ!”
“ทุกคนอย่าไปฟังคำหลอกลวงของเขา คนผู้นี้ปลิ้นปล้อนกลับกลอก ไม่มีทางไม่เอาความกับพวกเรา พวกเราคงบ้าไปแล้วถึงจะปฏิญาณว่าจะติดตามเขา!”
“ใช่แล้ว ใช่แล้ว! อย่างมากวันนี้พวกเราก็แค่ตายอยู่ที่นี่! หัวขาดก็แค่แผลใหญ่เท่านั้น! ท่านทูตสวรรค์ฝ่ายซ้าย ไม่ต้องสนใจพวกเราหรอก พวกไม่กลัวตาย! ขอเพียงท่านช่วยล้างแค้นให้พวกเรา ช่วยราษฎรจากความทุกข์ยาก…”
ฝูงชนฮึกเหิมเร่าร้อน เสียงหนึ่งดังกว่าอีกเสียงหนึ่ง ระลอกหนึ่งดังกว่าอีกระลอกหนึ่ง
ทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอมถูกด่าจนหน้าซีดเซียวแล้ว เขามองไปที่ตี้ฝูอี พลันหัวเราะฮ่าๆ ออกมา “ตี้ฝูอี นึกไม่ถึงว่าเจ้าได้ใจปวงชนอย่างยิ่ง เจ้าดูสิประชาชนเหล่านี้คิดเพื่อเจ้าถึงเพียงนี้ เจ้าสมควรจะรับผิดชอบชีวิตของพวกเขามิใช่หรือ?”
มุมปากตี้ฝูอีหยักบางๆ “รับผิดชอบอย่างเล่า?”
ทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอมกล่าวอย่างชัดถ้อยชัดคำ “ถ้าเจ้าโขกศีรษะให้ข้าสามครั้ง ข้าก็จะปล่อยพวกเขาไป!”
แววตาเขาดั่งอสรพิษ กวาดผ่านร่างปวงชนที่อยู่ด้านล่างแท่น “พวกเขาสนับสนุนเจ้าถึงเพียงนี้ เจ้าแค่โขกศีรษะให้ข้าเพื่อพวกเขาสามครั้งเท่านั้น การเสียสละเช่นนี้คงมิใช่ว่าเจ้าก็ไม่อยากทำกระมัง?”
“ท่านทูตสวรรค์ฝ่ายซ้าย อย่าไปฟังเขา!”
“ท่านทูตสวรรค์ฝ่ายซ้าย พวกเราไม่กลัวตาย! ท่านอย่าได้หลงกลเขา!”
ตี้ฝูอียังไม่ได้พูดอะไร ประชาชนที่อยู่ด้านล่างก็ตะโกนออกมาอย่างเดือดดาลแล้ว เสียงที่โกรธเกรี้ยวนั้นแทบจะทำลายกำแพงที่รายล้อมอยู่รอบด้านได้เลย
ตี้ฝูอีโบกแขนเสื้อช้าๆ ชาวบ้านก็เงียบลงด้วยตัวเอง สายตามากมายมองไปที่เขา
เขามองทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอม “เงื่อนไขของเจ้ามีเท่านี้หรือ?”
ทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอมชะงักไปครู่หนึ่ง นึกว่าเขาหวั่นไหวแล้ว ในใจร้องด่าว่าอีกฝ่ายใจอ่อนเยี่ยงอิสตรี พลางหยิ่งผยอง “นี่เป็นเงื่อนไขข้อแรก เจ้าทำเรื่องนี้ให้สำเร็จก่อน ข้าถึงจะบอกเงื่อนไขอื่นกับเจ้า”
ตี้ฝูอีเอ่ยอย่างเฉยชา “ข้าก็รู้อยู่แล้วว่าเจ้ายังมีลูกไม้อื่นอยู่ คนอย่างเจ้าในเมื่อกุมราษฎรมากมายถึงเพียงนี้มาเป็นมือสังหารของเจ้าได้ แล้วจะยอมปล่อยข้าไปง่ายๆ เช่นนี้ได้อย่างไรเล่า? เจ้าทำเช่นนี้เพียงต้องการให้ข้าอับอายขายหน้าเท่านั้น อย่าว่าแต่ข้าโขกศีรษะให้เจ้าสามครั้งเลย ต่อให้ทำลายพลังยุทธ์ตนแล้วโขกศีรษะให้เจ้า เจ้าก็คงไม่ปล่อยชาวบ้านผู้บริสุทธิ์เหล่านี้ไปอยู่ดี! อย่าแต่ชาวบ้านพวกนี้ เกรงว่าแม้แต่ขุนนางราชสำนักพวกนี้ก็อย่าหมายจะได้ไปจากที่นี่แบบยังมีชีวิตอยู่เลย เพราะคนเหล่านี้ล้วนทราบความจริงหมดแล้วว่าเจ้าเป็นตัวปลอม เจ้าจึงต้องการฆ่าปิดปากพวกเขาทั้งหมด!”
วาจานี้ของตี้ฝูอีกล่าวได้ว่าเผยความคิดจิตใจอันแสนโสมมของเขาออกมาโดยตรง ราษฎรที่อยู่ด้านล่างต่างลอบพยักหน้า เห็นด้วยอย่างยิ่ง
เดิมทีเหล่าขุนนางบางส่วนยังคงโอบกอดความหวังเล็กๆ เอาไว้อยู่ ยามนี้เมื่อตี้ฝูอีกล่าวมาเช่นนี้ ประหนึ่งถูกพรมน้ำมนต์เรียกสติ ในที่สุดก็ทราบกระจ่างแล้ว
คนผู้นี้สามารถฆ่าปิดปากช่างฝีมือหนึ่งแสนคนในคราวเดียวได้ แล้วจะแยแสชีวิตของคนไม่กี่พันคนที่นี่ได้อย่างไร?
หากบอกว่าพวกเขายังมีแสงแห่งความหวังที่จะรอดชีวิตอยู่ นั่นก็คือตี้ฝูอี! ขอเพียงไม่ถ่วงมือถ่วงเท้าเขา สถานการณ์นี้ก็มีความเป็นไปได้ที่จะพลิกผัน
ต่อให้พวกเขาออกไปไม่ได้ต้องตายอยู่ที่นี่กันหมด ขอเพียงตี้ฝูอียังมีชีวิตอยู่…
————————————————————————————-
บทที่ 1507 ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์มาแล้ว 2
ต่อให้พวกเขาออกไปไม่ได้ต้องตายอยู่ที่นี่กันหมด ขอเพียงตี้ฝูอียังมีชีวิตอยู่ คนเหล่านี้ที่พามายังมีชีวิตอยู่ ภายหน้าทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอมผู้นี้ก็ไม่เหลือผลดีอันใดให้รับประทานแล้ว จะถูกตี้ฝูอีสังหารในไม่ช้า! นี่สิถึงจะเป็นความหวังของโลกใบนี้!
ถึงแม้สัญชาตญาณของมนุษย์จะรักตัวกลัวตาย แต่เมื่อถูกต้อนให้จนมุมอย่างแท้จริง ก็พร้อมตายอย่างไม่เสียดายชีวิต ขอเพียงเป็นความตายที่คุ้มค่า!
มิเช่นนั้นนับแต่โบราณมา ก็คงไม่มีการต่อสู้พลีชีพที่น่าสรรเสริญยกย่องมากมายถึงเพียงนั้น
บัดนี้ปวงชนพร้อมทุ่มเททุกอย่างออกมาแล้ว ตะโกนแซ่ซ้องตี้ฝูอี พากันแสดงเจตนาว่าตนไม่หวั่นเกรงความตาย…
สายตาของพวกมู่เฟิงร่อนลงบนร่างตี้ฝูอี ชื่นชมอยู่ในใจว่าเขามีฝีไม้ลายมือในการเป็นรัฐบุรุษยิ่งนักโดยแท้ มีท่าทีของผู้นำอย่างยิ่ง
เมื่อปวงชนเพิกเฉยต่อความตายอย่างสิ้นเชิง ยามนั้นไม่ว่าอันใดล้วนกล้ากล่าวออกมาทั้งสิ้น
ฝูงชนกู่ตะโกน ร่ำร้องถึงความโกรธแค้นและความอยุติธรรมที่สะกดกลั้นเอาไว้เป็นเวลาหลายปีออกมา ย่อมต้องด่าทอทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอมอย่างเทสาดเทเสียไม่มีชิ้นดี! แทบจะขุดบรรพบุรุษแปดชั่วโคตรของเขาไปจนถึงลูกหลานที่ยังไม่ถือกำเนิดออกมาด่าทอกันคนละรอบแล้ว
สีหน้าของทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอมเขียวคล้ำแล้ว!
ยิ้มอย่างชั่วช้าแวบหนึ่ง “ตี้ฝูอี นึกไม่ถึงว่าเจ้าจะมีความสามารถในการปลุกปั่นบงการใจคนเช่นนี้ด้วย! ดีมาก! เช่นนั้ก็ให้ข้าไพร่โง่เง่าเหล่านี้ลงหลุมไปพร้อมกับเจ้าเลยแล้วกัน!” เขาสัมผัสแหวนบนนิ้ว แตะหัวแม่มือลงไปบนส่วนที่นูนขึ้นมา…
ฝูงชนกลั้นหายใจตามสัญชาตญาณ ทว่าตี้ฝูอีกลับมองเขาด้วยรอยยิ้ม ไม่มีทีท่าว่าจะขัดขวางหรืออ่อนข้อให้เลย
ทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอมตัดสินใจในทันใด กดส่วนที่นูนขึ้นมาลงไปทันที!
นี่เป็นเคล็ดควบคุมชนิดหนึ่ง เมื่อกดสิ่งนี้ลงไป กองทหารทมิฬเหล่านั้นจะเคลื่อนไหว นอกจากคนที่อยู่ฝ่ายเดียวกับเขาแล้ว ทุกคนที่อยู่ในพื้นที่ล้วนจะถูกยิงเกาทัณฑ์เลือนวิญญาณใส่ทั้งหมด จัตุรัสแห่งนี้จะเปลี่ยนเป็นแดนนรกนองโลหิตแห่งหนึ่ง…
ผ่านไปครู่หนึ่ง ไม่มีความเคลื่อนไหว
ผ่านไปอีกครู่หนึ่ง ยังคงไม่มีความเคลื่อนไหวอยู่ดี
ฝูงชนต่างงงงวย
ทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอมหน้าเปลี่ยนสีแล้ว เขากดปุ่มบนแหวนติดต่อกันหลายครั้งอย่างไม่อยากจะเชื่อ กองทหารทมิฬเหล่านั้นยังคงแน่นิ่งไม่เคลื่อนไหว ยืนรายล้อมปานมนุษย์ที่หล่อด้วยเหล็ก
เป็นแบบนี้ไปได้ยังไง?!
เห็นกันอยู่ชัดๆ ว่าใช้ร้อยครั้งได้ผลร้อยครั้ง!
ตี้ฝูอียืนสง่าอยู่ตรงนั้น ยิ้มน้อยๆ แวบหนึ่ง เขาไม่พูดอะไร เพียงยกมือทำสัญญาณอย่างหนึ่ง
ในที่สุดกองทหารทมิฬเหล่านั้นก็เคลื่อนไหวแล้ว
เกาทัณฑ์เลือนวิญญาณเปลี่ยนทิศทาง ปลายศรจ่อไปทางกลุ่มนั้นของทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอม!
ทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอมตกตะลึง!
ฝูงชนก็ตกตะลึงพรึงเพริดเช่นกัน!
องครักษ์ที่ภักดีต่อทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอมเหล่านั้นก็ทึ่มทื่อไปแล้ว!
สีหน้าของเซียนหญิงลี่หวางแปรเปลี่ยน เดิมทีนางนั่งนิ่งอยู่ตรงนั้นปานเขาไท่ซานมาโดยตลอด ยามนี้ลุกขึ้นมาอย่างควบคุมไว้ไม่อยู่แล้ว!
ตี้ฝูอีดีดนิ้วคราหนึ่ง มองไปที่ทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอม “ตอนนี้เจ้ายังมีอะไรจะพูดอีกไหม?”
ทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอมมองฉากนี้อย่างไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง “เจ้า…ทำได้อย่างไร?!”
หลังจากฝูงชนตะลึงงันกันอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดก็ทราบแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น ไชโยโห่ร้องขึ้นมาอย่างอดไว้ไม่อยู่!
ที่แท้ท่านทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายก็เตรียมการไว้ล่วงหน้าแล้ว!
นึกไม่ถึงว่ากองหารทมิฬที่เห็นแก่หน้าใครทั้งสิ้นจะถูกท่านทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายสยบไว้ได้ทั้งหมด กระแสน้ำไหลย้อนกลับในยามคับขัน!
ละครที่พลิกผันไปมาอยู่บ่อยครั้งเช่นนี้ทำให้หัวใจน้อยๆ ของเหล่าชาวบ้านแทบจะหยุดเต้นแล้ว แต่ยามนี้ทุกคนก็ยังคงถอนหายใจยาวๆ ด้วยความโล่งอกกันถ้วนหน้า
พวกเขาไม่ต้องตายแล้ว!
พวกเขารอดแล้ว!
ท่านทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายก็คือท่านทูตสวรรค์ฝ่ายซ้าย ยามคับขันก็ยังเป็นที่พึ่งได้!
แทบทุกคนล้วนน้ำตาคลอเบ้าแล้ว ท่ามกลางฝูงชนไม่รู้ว่าผู้ใดร้องตะโกนขึ้นมา “ท่านทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายแสนเกรียงไกร!”
ตะโกนหนึ่งครั้งขานรับนับหมื่น เมื่อคนผู้นั้นตะโกนเปิดฉากขึ้นมา คนอื่นๆ ก็ตะโกนขึ้นมาจนดังก้องเช่นกัน “ท่านทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายแสนเกรียงไกร!”
————————————————————————————-
