ลิขิตรักราชินีปีศาจ NC25 (ป่วนหัวใจยัยปีศาจ) – ตอนที่ 6 ต้องกำราบเอาไว้

เทพอัคคีรับรู้ถึงความยุ่งยากที่จะเกิดขึ้นในทันใด องค์ราชาเหมันต์อายุแสนกว่าปีแล้วย่อมแก่ชราเป็นธรรมดาสรรพสิ่งไม่อาจอยู่ค้ำฟ้าแต่บุตรสาวผู้นี้ดันเป็นดาวมารมาจุติย่อมสร้างความลำบากให้บิดาผู้หวังให้นางครองดินแดนเหมันต์เป็นอันมาก

“คราวหน้าให้พวกเจ้าระวังหากข้าไม่อยู่แล้วกลับมาไม่ทันช่วยดวงจิตรพวกเจ้าอาจรั้งไม่ไหวดับสลายไปได้ อย่าทำให้นางโกรธ”

“เพคะฝ่าบาท”

“ท่านป้อ”

และแล้วฝ่าบาทน้อยที่เหล่านางกำนัลพูดถึงพลันเดินเตาะแตะออกมา นางยืนอยู่เบื้องหน้าเงยหน้ากลมขึ้นแล้วมองไปที่ถงถงกิเลนไฟด้วยความสนใจ

“ตะตัวประฉาด” นางตั้งใจจะเอ่ยคำว่าตัวประหลาดออกมา

เทพอัคคีเมื่อแรกพบกับองค์หญิงน้อยผู้มีใบหน้ากลมดวงตากระจ่างใสรูปร่างกลมเหมือนก้อนแป้งก้อนหนึ่ง นางอยู่ในอาภรณ์สีเขียวสดผิดจากอาภรณ์ของคนในแดนเหมันต์ซึ่งเป็นสีขาวทันทีที่นางหันมามองเขา

ดวงตากลมโตที่จับจ้องมายังเขาโดยไม่หวาดกลัวและไม่กะพริบตาทำให้หลี่จิ้งรับรู้ถึงพลังงานบางอย่าง

พลังงานแห่งความวุ่นวายโดยไม่มีหยุดสิ้น

“ผู้ใดกัน”

นางยังคงพูดไม่ชัดนักแต่คำถามนี้กลับชัดเจนอีกทั้งยังเดินเตาะแตะมาหาเขา เป่ยเหยียนปล่อยบุตรสาวแล้วกล่าวเบา ๆ ด้วยความเอ็นดู

“ท่านอาจารย์ของเจ้าเทพอัคคีอย่างไรเล่า คารวะอาจารย์เร็ว”

นอกจากนางจะไม่ทำตามแล้วยังเดินตรงมาหาเขาเอื้อมมือออกมาจวบจนจะสัมผัสร่างของเขาท่ามกลางความตกใจของทุกคน

“ฝ่าบาทน้อย”

ร่างของเทพอัคคีอาบด้วยไฟโลกันตร์หากเขาไม่อนุญาตไม่มีผู้ใดแตะต้องได้อาจถูกเผาจนวิญญาณดับสลาย แต่ไม่ทันการณ์แล้วนางว่องไวยิ่งร่างน้อยกอดเข้าไปที่ขาของเทพอัคคีโดยพลัน

ไม่เพียงแต่คนของตำหนักเหมันต์ที่ตกใจทั้งหลี่จิ้งและถงถงต่างก็ตกใจเป็นอย่างยิ่ง เด็กคนนี้เคลื่อนไหวว่องไวสมกับที่มีพลังร้ายในร่างจนกระทั่งเขายังมิอาจหลบทัน

สิ่งที่เกิดขึ้นยิ่งทำให้ทุกคนต่างตกตะลึงยิ่งขึ้น นอกจากนางจะไม่เป็นอันใดแล้วยังกอดขาของเขาแน่น

“ฉวยจัง ข้าขอ ข้าขอ”

ที่แท้เป็นเพราะองค์หญิงน้อยชอบสีสันฉูดฉาดเห็นอาภรณ์สีแดงเพลิงของเทพอัคคีที่งดงามวิจิตรนางจึงเกิดความสนใจเป็นอย่างมากจึงกอดขาเขาแน่นอีกทั้งยังร้องขอผ้าผืนนี้จากเขา

สีหน้าของหลี่จิ้งพลันเปลี่ยนเป็นเย็นชา เขาสะบัดขาครั้งเดียวร่างขององค์หญิงน้อยถึงกลับกระเด็นออกมา ถงถงทนเห็นความใจร้ายของเจ้านายไม่ได้จึงกระโดดเอาร่างของตนเองเข้ารับนาง

คาดไม่ถึงว่าองค์หญิงน้อยจะว่องไวพลิกกายขี่ลงบนหลังของถงถงทันใด

“ฝ่าบาทน้อยนี่เจ้า นี่เจ้า”

ถงถงถึงกับพูดไม่ออกนอกจากนางจะขี่หลังเขาแล้วยังหัวเราะอย่างสนุกสนานโน้มตัวลงมาดึงเขาที่งอกมาอันเดียวตรงกลางศีรษะของถงถง

“ไปฉัดปาหลาดไป ไป”

ถงถงไม่พอใจอย่างมากความตั้งใจดีของเขากลายเป็นว่าบัดนี้เขากลายเป็นวัวเป็นม้าให้เด็กเกเรคนนี้ขี่ไปแล้ว ตัวเองพยายามสลัดนางลงแต่นางกลับติดหนึบยิ่งกว่าตังเมทำอย่างไรก็ไม่หยุด ยิ่งสะบัดแรงนางยิ่งเกาะเขาของเขาแน่นไฟโลกันตร์ก็ใช้กับนางไม่ได้จะทำเช่นไรดี ถงถงหันไปหาผู้เป็นเจ้านายเห็นเขายืนนิ่งเอ๊ะหรือว่านายท่านจะถูกนางมารน้อยนี่แช่แข็งไปแล้ว

ซวยแล้ว ซวยแล้ว

ด้านองค์ราชาเหมันต์กลับมองภาพนั้นด้วยความสุข ท่าทางว่าบุตรสาวของเขาจะเข้ากับเทพอัคคีและกิเลนไฟคู่กายของเขาได้เป็นอย่างดี

น้ำตาของพ่อผู้ชราถึงกับไหลพราก เขาคิดไม่ผิดที่แท้ก็สามารถฝากความหวังไว้ที่เทพอัคคีได้จริง ๆ

ด้านเทพอัคคีถึงกับกำมือแน่น ถงถงของเขาเป็นสัตว์เทพชั้นสูงที่ผ่านมานอกจากเขาแล้วไม่มีผู้ใดสามารถใช้งานถงถงได้ หากรังแกถงถงเท่ากับลบหลู่เกียรติของเขาบัดนี้กลับถูกฝ่าบาทน้อยตัวแสบนั่นทำลายเกียรติที่เขาสร้างขึ้นมาหลายหมื่นปีลงไปอย่างสิ้นเชิง

ลูกศิษย์ผู้นี้เขาคงต้องกำราบอย่างหนักเสียแล้ว

ลิขิตรักราชินีปีศาจ NC25 (ป่วนหัวใจยัยปีศาจ)

ลิขิตรักราชินีปีศาจ NC25 (ป่วนหัวใจยัยปีศาจ)

Status: Ongoing
อ่านนิยาย ลิขิตรักราชินีปีศาจ NC25 (ป่วนหัวใจยัยปีศาจ)กลีบบุปผาร่วงโรยโบกโบยพัดผ่าน ดอกไม้สวรรค์เบ่งบานพลอยทำให้ใจสดใส เสียงเพลงหวานกังวานดังเป็นสาย ยามนางสวรรค์เยื้องกรายเต้นรำกลิ่นหอมกรุ่นโชยพาใจสั่นไหว เงาสูงร่างหนึ่งนั่งโดดเด่นงามสง่าในอาภรณ์สีแดงเพลิงสะดุดตา ทำให้เซียนสาวน้อยใหญ่ทั้งชั้นต่ำชั้นสูงต่างลอบมองด้วยใบหน้าแดงซ่าน หลี่จิ้งหาได้สนใจผู้ใดการมาร่วมงานเลี้ยงในครานี้ก็เพราะคิดจะผ่อนคลายหลังจากกลับมาจากสยบปีศาจกระทิง แต่เมื่ออยู่ในงานกลับพบว่าที่นี่ยิ่งน่าเบื่อหน่ายยิ่งกว่าการสังหารปีศาจเสียอีก เบื้องหน้าของเขาคือธิดาสวรรค์ผู้งดงามกำลังร่ายรำอย่างอ่อนช้อย กระทั่งหลายนางแอบลอบส่งสายตาให้เขาหลี่จิ้งได้แต่ส่ายหน้าหลบสายตานางเหล่านั้น สูงขึ้นไปคือองค์เง็กเซียน ด้านข้างคือสหายเทพจี้กงที่ขยันเอ่ยวาจาอีกทั้งยังขยันยกจอกสุรายิ่งกว่าผู้ใดในงาน “หลี่จิ้งซ่างเสิน*สุราไม่ถูกปากหรืออย่างไร ถึงได้ทำท่าทางเบื่อหน่ายเช่นนั้น”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset