ลืมรักเลือนใจ – ตอนที่ 31 งั้นก็ดีมาก

 
 
 
เผยอวี่ถังมองเด็กหนุ่มที่หมอบร้องไห้อยู่บนตัวเขาแล้วหรี่ตาลง “เผยอวี่ถัง ให้เวลานายหนึ่งวินาที”  
 
 
           เด็กหนุ่มเด้งตัวขึ้นทันทีราวกับระเบิดเวลา ก่อนจะพึมพำอย่างน้อยเนื้อต่ำใจ “พี่ ทำไมพี่ทำแบบนี้เนี่ย! ผมเป็นห่วงพี่มากนะ! ร้องไห้เพราะพี่ทุกวัน ซิ่งรถได้สามร้อยหลาก็รีบมาเยี่ยมพี่ที่โรงพยาบาล ทำไมพี่ถึงดุผมแบบนี้!”  
 
 
           ทันทีที่สิ้นเสียงของเด็กหนุ่ม ระหว่างคิ้วอันเรียบเฉยของเผยอวี้เฉิงพลันปกคลุมไปด้วยน้ำแข็ง ความอันตรายอันเย็นเยียบค่อยๆ แผ่กระจายออกจากดวงตา “ซิ่งรถงั้นเหรอ?”  
 
 
           เผยอวี่ถังตกใจจนขนลุกทันที พลันรีบสาบานว่า “เปล่า! เปล่าซะหน่อย! ผมไม่ได้ซิ่งรถ! มันเป็นคำเปรียบเทียบให้ดูเกินจริง เปรียบเทียบว่าผมรีบกลับมาแค่ไหนก็เท่านั้น! ผมขับสามร้อยกิโลเมตรต่อชั่วโมงตามกฎกลับมานะ!”  
 
 
           เด็กหนุ่มพูดจบ ราวกับเพิ่งเห็นว่าในห้องคนไข้ยังมีคนอื่นอยู่ด้วย สายตาจึงกวาดมองไปทางหลินเยียน ดวงตาคู่ใสอันหยิ่งผยองเต็มไปด้วยการต่อต้านและระแวงทันที   
 
 
           ในขณะเดียวกัน หลินเยียนเองก็พินิจเด็กหนุ่มอย่างแปลกใจ   
 
 
           ที่แท้เผยอวี้เฉิงไม่ได้มีเผยหนานซวี่เป็นน้องชายคนเดียว!  
 
 
           ถึงว่าระหว่างคิ้วของเด็กหนุ่มคนนี้ดูคลับคล้ายคลับคลากับเผยอวี้เฉิง ล้วนมีความหล่อเหลาพลิกฟ้า เพียงแต่บุคลิกนั้นดูแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง   
 
 
           เผยอวี่ถังจ้องหลินเยียนด้วยสายตาอันเย็นเยียบ ก่อนจะพูดกับเผยอวี้เฉิงอย่างตื่นเต้น “พี่ ผู้หญิงคนนี้เป็นพี่สะใภ้ในอนาคตของผมเหรอ? พี่ล้อเล่นหรือเปล่า! พี่รู้มั้ยว่าเบื้องหลังของเธอเป็นยังไง?  
 
 
           นักแสดงปลายแถวที่วันๆ เอาแต่สร้างข่าวอื้อฉาว ถึงขั้นสร้างข่าวลือว่าตัวเองเป็นแฟนกับหนุ่มน้อยคนหนึ่งเพื่อความดัง คนเค้าออกมาปฏิเสธแล้วยังตื๊อไม่หยุด สุดท้ายถูกสังคมประณาม และถูกกีดกันออกจากวงการบันเทิง…”  
 
 
           ฟังคนแฉเบื้องหลังทุกอย่างของตัวเองออกมาซะหมดเปลือก หลินเยียนลูบจมูก แต่ก็ไม่ได้มีท่าทีว่าจะอธิบายอะไร  
 
 
           ที่ผ่านมาเธอเคยพยายามอธิบายกับทุกคน แต่สุดท้ายเธอก็เข้าใจแล้วว่า นอกจากตัวเธอเองก็ไม่มีใครเชื่อเธอหรอก  
 
 
           หลินเยียนรู้สึกว่าชีวิตของตัวเองน่าเศร้ามาก กำลังจะเกลี้ยกล่อมเผยอวี้เฉิงได้แล้วเชียว กลับมีคนออกมาทำเสียเรื่อง  
 
 
           ประวัติเสียๆ หายๆ ของตัวเองถูกขุดออกมาขนาดนี้ เผยอวี้เฉิงยังจะเชื่อคำพูดของเธออีกเหรอ?  
 
 
           “หญิงสาว เธอใจกล้ามากนะที่มาคิดไม่ซื่อกับพี่ชายฉัน!”  
 
 
           เผยอวี่ถังจ้องหลินเยียนเขม็ง จากนั้นพลันข่มขู่เผยอวี้เฉิงอย่างแค้นเคือง “พี่ ถ้าพี่ให้ผู้หญิงแบบนี้มาเป็นพี่สะใภ้ของผม! ผมจะ…จะไม่กลับบ้านอีก!”  
 
 
           เผยอวี่ถังพูดจบ บรรยากาศก็เย็นเยียบลงอย่างกะทันหัน  
 
 
           หลินเยียนแทรกอยู่ตรงกลางระหว่างสองพี่น้อง คงไม่ต้องพูดถึงว่าอึดอัดแค่ไหน “เออ…”  
 
 
           ในขณะที่เธอกำลังคิดว่าควรจะเกลี้ยกล่อมเพื่อกอบกู้สถานการณ์สักหน่อยหรือไม่ เผยอวี้เฉิงกลับพูดขึ้นอย่างสบายๆ “งั้นก็ดีมากเลย”  
 
 
           หลินเยียน “…”  
 
 
เผยอวี่ถัง：“……”  
 
 
           เผยอวี่ถังอึ้งค้างอยู่กับที่ ราวกับได้รับความกระทบกระเทือนจิตใจอย่างรุนแรง สายตาที่จ้องหลินเยียนราวกับกำลังจ้องจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ตัวหนึ่ง “พี่ ดูก็รู้ว่าผู้หญิงคนนี้ทะเยอทะยานไม่บริสุทธิ์ใจ พี่กลับไล่ผมออกจากบ้านเพราะผู้หญิงคนนี้?”  
 
 
เผยอวี้เฉิง “นายถูกไล่ออกจากบ้านไปแล้วไม่ใช่เหรอ”  
 
 
เผยอวี่ถัง “…”  
 
 
หลินเยียน “…”