ตอนที่ 419 ตกลงไม่ได้
ภายในห้องนอนหลักที่อยู่ติดกัน
โคมไฟดวงน้อยส่องสว่างอยู่บนหัวเตียง เผยอวี้เฉิงยืนอยู่ริมหน้าต่างอย่างสงบนิ่ง
วันนี้ใจร้อนเกินไปจนได้…
พอยิ่งได้มากก็ยิ่งโลภมาก กลับเพ้อฝันว่าเธอจะพูดว่า ‘ฉันยินดี’ ด้วยความเต็มใจ…
…
เย็นวันต่อมา ฉี่ซิง เอนเตอร์เทนเมนต์นัดหลินเยียนกับจ้าวหงหลิงมาที่บริษัทโดยใช้ข้ออ้างว่าสัญญาที่ยกเลิกก่อนหน้านี้มีรายละเอียดบางอย่างที่ต้องเสริมเข้าไป
ในออฟฟิศของเกาจื้อเวย
เลขาทักทายหลินเยียนกับจ้าวหงหลิงและบอกให้นั่งลงด้วยความเป็นมิตรเหลือล้น ทั้งชงชาและยกของว่างมาให้พวกเธอ
เมื่อเทียบกับท่าทางยโสโอหังบีบบังคับที่ขับไล่พวกเธอออกไปวันนั้น ท่าทีของเกาจื้อเวยกลับตาลปัตรร้อยแปดสิบองศาเช่นเดียวกัน
“หลินเยียน นั่งสิ! พี่หลิง พี่ก็นั่งด้วยนะ! ลองชิมชาหลงจิ่งหมิงเฉียนชั้นดีของฉันดู!” เกาจื้อเวยพูดด้วยใบหน้าประดับรอยยิ้ม
อันเชี่ยนเชี่ยนที่อยู่ด้านข้างสะกดกลั้นความไม่พอใจเช่นเดียวกัน ยืนอยู่ด้านข้างพร้อมพูดด้วยท่าทางกระตือรือร้น “หลายวันก่อนทุกคนทะเลาะกันจนหมางใจไปบ้าง ที่จริงพี่เวยรู้สึกไม่สบายใจมาตลอดเลยนะ! เพียงแค่คนบริษัทเดียวกันทั้งนั้น ปกติจะทะเลาะกันบ้างมันก็เป็นเรื่องปกติ ทุกคนทำงานด้วยกันมานานหลายปีขนาดนี้แล้ว ไม่ว่าจะพูดยังไงบ้านนี้ก็ดีที่สุดแล้ว!”
เกาจื้อเวยรีบพูดสำทับ “เชี่ยนเชี่ยนพูดถูกแล้ว! เด็กผู้หญิงอย่างพวกเธอสองคนออกไปสู้ตามลำพังข้างนอกกันเองมันลำบากมากแค่ไหน! ไม่สู้กลับมาที่บริษัทดีกว่า! เรื่องเงื่อนไขคุยกันได้ พวกเราคุยกันได้!”
หลินเยียนกับจ้าวหงหลิงสบตากัน แทบไม่ต่างจากที่พวกเธอเดาเอาไว้ก่อนมามากนัก เกาจื้อเวยต้องการดึงพวกเธอกลับบริษัทจริงด้วย
หลินเยียนนั่งนิ่งพิงโซฟา พูดเนิบๆ ออกมาว่า “อ้อ? งั้นประธานเกาจะให้อะไรพวกเราเหรอคะ?”
เกาจื้อเวยพอได้ยินคำพูดของหลินเยียนก็นึกว่าได้แล้ว ดังนั้นจึงหัวเราะพร้อมพูดขึ้นมาทันที “ขอเพียงพวกเธอกลับมาบริษัท เซ็นสัญญากับเราใหม่ อย่างงั้น หลินเยียนเธอจะอยู่ใต้การดูแลของผู้อำนวยการฝ่ายดูแลศิลปินอย่างฉันทันที ส่วนพี่หลิงให้ทำตามที่พวกเราคุยกันก่อนหน้านี้ มาเป็นผู้ช่วยของฉันได้ ส่วนเงินเดือนฉันให้เพิ่มเป็นสองเท่าจากก่อนหน้านี้!”
เมื่อหลินเยียนได้ยินน้ำเสียงที่บอกความหมายว่าพวกเธอจะได้เปรียบครั้งใหญ่ของเกาจื้อเวยก็เกือบหัวเราะออกมาทันที
ที่จริงแล้วไอ้เงื่อนไขอะไรที่เขาว่ามานี้ไม่ได้เปลี่ยนแปลงเลยสักนิด ยังคงดึงเธอมาเป็นลูกน้องเขาเพื่อหาเงินให้อยู่ดี จากนั้นก็ให้พี่หลิงเป็นลูกน้องเขา สิ่งที่ต่างไปจากเดิมแค่อย่างเดียวก็คือให้เงินประกันขั้นต่ำเพิ่มขึ้นอีกไม่กี่พันหยวนเท่านั้น
บอกว่าจะเจรจากับพวกเธอ แต่กลับไม่มีความจริงใจเลยสักนิด
จ้าวหงหลิงเมื่อได้ยินคำพูดเกาจื้อเวยหน้าก็บึ้งเล็กน้อย “นี่คือความคิดของประธานตู้งั้นเหรอ?”
เกาจื้อเวยพอได้ยินก็แสดงสีหน้าไม่สบอารมณ์ออกมาเล็กน้อย “ฉันรับผิดชอบแผนกดูแลศิลปิน ความคิดของฉันก็คือความคิดของประธานตู้!”
หลินเยียนส่งเสียง ‘จึ๊’ ออกมาครั้งหนึ่ง ตู้เผิงเซิ่งคนนั้นก็ตาบอดเหมือนกัน
ฉี่ซิง เอนเตอร์เทนเมนต์เพิ่งให้เกาจื้อเวยดูแลได้ไม่กี่วันก็ถูกเกาจื้อเวยทำเสียจนเสียบรรยากาศ เสียงก่นด่าเต็มไปหมด แต่เขากลับให้เกาจื้อเวยรับผิดชอบทุกอย่างอีก
เดิมทีเธอยังนึกว่าคราวนี้ตู้เผิงเซิ่งจะเห็นอะไรชัดเจนขึ้นบ้าง เชิญจ้าวหงหลิงกลับไปด้วยตัวเอง คิดไม่ถึงว่าเจ้าตัวกลับไม่โผล่หน้ามาเลยเพราะรักษาหน้าตา ยังคงทำตัวสูงส่งเหมือนเดิม
เพียงแต่ก็ไม่แปลกใจที่เขากำเริบเสิบสานแบบนี้
ด้วยสถานการณ์ของเธอในตอนนี้ ถึงจะดังระเบิดขึ้นมาชั่วคราว แต่ชื่อเสียงก่อนหน้านี้ฝังรากลึกลงไปแล้ว บริษัทใหญ่ไม่ต้องการตัวเธอแน่ ส่วนบริษัทเล็กก็กำลังดูๆ อยู่ ถ้าพวกเธออยากเซ็นสัญญากับบริษัทใหม่ โอกาสที่จะได้เลือกมีน้อยมาก
พวกเขาคาดไว้แล้วว่าเธอกับจ้าวหงหลิงไม่มีทางไป ดังนั้นถึงได้ทำตัวใจกว้างและมีเมตตาแบบนี้
เมื่อจ้าวหงหลิงเห็นท่าทีของเกาจื้อเวยก็รู้แล้วว่าไม่จำเป็นต้องคุยต่อไปอีก “ขอโทษนะ ผู้อำนวยการเกา เรื่องที่คุณพูดมา พวกเราตกลงไม่ได้”
ตอนที่ 420 เซ็นสัญญากับบริษัทอื่นไปแล้ว
พอเกาจื้อเวยได้ยิน ดวงตาก็ฉายประกายชั่วร้าย “ทำไม? รู้สึกว่าข้อเสนอของฉันยังไม่มากพออย่างงั้นเหรอ? พี่หลิง ถึงยังไงพี่ก็อยู่ในวงการมานานหลายปีขนาดนี้แล้วนะ น่าจะรู้ดีว่าดาราที่มีชื่อเสียงไม่ดีอย่างหลินเยียน ฉันยินดีรับเธอกลับมาถือเป็นโชคครั้งใหญ่ของเธอแล้ว!
ดังจากการเป็นนางรองอันดับสี่ ต่อให้ดังเป็นพลุแตกภายในชั่วข้ามคืนได้จริง คิดว่าจะก้าวขึ้นมาเป็นแถวหน้าได้แล้วเหรอ พี่หลิง พี่คงไม่ได้ไร้เดียงสาขนาดนี้หรอกนะ? ชาวเน็ตเปลี่ยนความสนใจเร็วขนาดนี้ ถ้าไม่ได้การหางานและสนับสนุนจากบริษัท แค่ไม่กี่วัน เธอมาจากที่ไหนก็ร่วงกลับไปที่นั่นแล้ว!”
เจ้าหงหลิงไม่อยากเถียงกับเกาจื้อเวยมากกว่านี้ จึงพูดออกมาทันทีว่า “หลินเยียนเซ็นสัญญากับบริษัทอื่นไปแล้ว น่าเสียดายมากที่ผู้อำนวยการเกาช้าไปก้าวหนึ่ง”
เดิมทีเกาจื้อเวยนึกว่าจะใช้ไม้อ่อนสลับไม้แข็งแบบนี้ไปเรื่อยๆ แต่พอได้ยินคำพูดนี้ของเจ้าหงหลิงก็อึ้งอยู่กับที่ทันที “พี่พูดอะไรนะ เซ็นกับบริษัทอื่นแล้ว?”
เจ้าหงหลิง “ใช่”
อันเชี่ยนเชี่ยนที่อยู่ด้านข้างก็อึ้งเช่นเดียวกัน “เร็วขนาดนี้เชียว…เป็นไปได้ยังไงกัน”
หลินเยียนยกเลิกสัญญากับบริษัทไปไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์เท่านั้นเอง หลินเยียนดังเป็นพลุแตกก็เป็นเรื่องที่เพิ่งจะเกิดขึ้นไม่กี่วัน แล้วเธอจะไปเซ็นสัญญากับบริษัทอื่นเร็วขนาดนี้ได้ยังไง
การเซ็นสัญญาต่อให้กำลังอยู่ในช่วงดำเนินการ อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาเกินครึ่งเดือน
เกาจื้อเวยย่อมไม่เชื่อแน่นอน “เจ้าหงหลิง เห็นฉันเป็นคนนอกวงการรึไง? เวลาสั้นๆ แบบนี้ จะไปเซ็นสัญญากับใครเขาได้?”
“ผู้อำนวยการเกา พวกเราจะไปเซ็นกับใคร มันคงไม่เกี่ยวกับคุณหรอกนะ?” หลินเยียนกล่าวระคนยิ้ม จากนั้นก็ผุดลุกขึ้นมาทันทีพร้อมคล้องแขนเจ้าหงหลิง “ผู้อำนวยการเกา ลาล่ะนะคะ”
ในที่สุดเกาจื้อเวยก็กระชากหน้ากากออกจนหมดสิ้น “หลินเยียน! ฉันไว้หน้าแล้วยังไม่เอาอีกนะ! เธอจงคิดให้ดี อย่าโทษว่าฉันไม่ได้เตือนเธอล่ะ ฉี่ซิง เอนเตอร์เทนเมนต์ไม่ใช่ที่ที่เธอคิดจะมาก็มา คิดจะไปก็ไปได้นะ!”
หลินเยียนไม่หยุดยั้งเท้า คล้องแขนเจ้าหงหลิงแล้วจากไปทันที
เมื่อออกมาจากฉี่ซิง เอนเตอร์เทนเมนต์ เจ้าหงหลิงก็นวดหว่างคิ้วด้วยความเหนื่อยล้า
หลินเยียนเห็นแบบนั้นจึงถามด้วยความห่วงใย “พี่หลิง พี่ไม่เป็นอะไรนะ?”
เจ้าหงหลิงส่ายหน้า “ฉันแค่กังวลนิดหน่อย เกาจื้อเวยเป็นคนไม่เลือกใช้วิธีการ ฉันกลัวว่าเขาจะโมโหจนทำอะไรกับเธอ ก่อนหน้านี้มีศิลปินหลายคนคิดจะออกจากบริษัท ต่างถูกเขาเล่นงานกันหมดเลย…”
หลินเยียนหัวเราะอย่างไม่แยแส “พี่หลิง พี่ลืมแล้วเหรอว่าเจ้านายคนใหม่ของเราเป็นใคร”
เมื่อเจ้าหงหลิงได้ยินก็นิ่งอึ้ง จากนั้นก็หัวเราะร่าออกมาทันที “พินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์…ฉันเกือบลืมไปเลย…”
วิธีการของเกาจื้อเวยก็มีแค่นั้น ใช้จัดการกับศิลปินตัวเล็กๆ ธรรมดาทั่วไปก็พอไหวจริงๆ แต่ตอนนี้เวลานี้ไม่เหมือนเก่าแล้ว พวกเธอเซ็นสัญญากับพินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์ เมื่ออยู่ที่พินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์ วิธีการของเกาจื้อเวยก็ไร้ค่า
“เดี๋ยวฉันจะโทรแจ้งหัวหน้าทีมเพื่อรายงานเรื่องทางนี้สักหน่อย จะได้ป้องกันเหตุไม่คาดฝัน” เจ้าหงหลิงเอ่ย
“ได้ ลำบากพี่หลิงแล้วนะ!”
……
วิธีการชั่วช้าของเกาจื้อเวยยังรวดเร็วกว่าที่หลินเยียนคิดเอาไว้มาก
เย็นวันต่อมาก็มีหัวข้อซุบซิบนินทาที่เกี่ยวข้องกับหลินเยียนขึ้นอันดับการค้นหาอย่างรวดเร็ว และเพราะช่วงนี้หลินเยียนดังมาก ช่วงเวลาอันสั้นเพียงแค่วันเดียวก็ทะยานขึ้นเป็นอันดับหนึ่งแล้ว
คำค้นหานี้ค่อนข้างเตะตามาก ‘หลินเยียนมาขอหลับนอนแต่ถูกปฏิเสธ’
ต้นเหตุเกิดจากเกาจื้อเวยผู้อำนวยการฝ่ายดูแลศิลปินของฉี่ซิง เอนเตอร์เทนเมนต์ใช้แอคเคาท์โพสต์ข้อความเวยปั๋วข้อความหนึ่ง
เกาจื้อเวย : [คุณหลินเยียน โปรดรักษาเกียรติของตัวเองด้วย บริษัทเราและตัวผมปฏิเสธการกระทำที่ผิดกฎหมายทั้งหมด ถึงแม้ตอนนี้คุณกำลังดัง แต่ศิลปินที่เซ็นสัญญากับฉี่ซิง เอนเตอร์เทนเมนต์ของพวกเราไม่เพียงต้องมีชื่อเสียง แต่ต้องตัดสินจากพฤติกรรมโดยรวมด้วย ขอกล่าวแต่เพียงเท่านี้ จงคิดให้ดีก่อนทำ]
