วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง – ตอนที่ 804 ถึงแม้จะทำกิจกรรมที่ออกแรงมากไม่ได้ แต่ฉันจะทำให้เธอพอใจ

ตอนที่ 804 ถึงแม้จะทำกิจกรรมที่ออกแรงมากไม่ได้ แต่ฉันจะทำให้เธอพอใจ

เมื่อเห็นคนที่เปิดประตูเป็นแวววัย ไม่ใช่หม่ามี๊ จึงรู้สึกเศร้าเล็กน้อย

เพราะในความคิดของเขา หม่ามี๊รักลูกชายคนนี้มากที่สุด ไม่ยอมปล่อยให้เขาเสียใจ

การ์ดสีดำปรากฏตรงหน้าแวววัย

“รูดอะไรก็ได้ตามใจเธอ แต่คืนนี้ฉันเหมาห้องพักเธอแล้ว รถRolls-Royceด้านล่าง เธอลงไป แล้วคนขับรถจะพาไปโรงแรมห้าดาว เตรียมห้องสูทให้เธอเรียบร้อยแล้ว!

“ได้! ตามนั้น!”

แวววัยรับการ์ดไปจากธัชชัยด้วยความดีใจ

“แวววัย งั้นช่วยพาตะวันไปด้วยสิ”

ครั้งนี้วัจสาไม่ได้ห้าม แต่กลับเป็นคนบอกเอง

ธัชชัยรับรู้ได้ทันที แกยิ้มที่มุมปากขึ้นมา

ผู้หญิงคนนี้ ต้องการโลกนี้มีแต่เราสองเหรอ?

ถึงแม้ว่าร่างกายของเขายังไม่ฟื้นฟูถึงขั้นนั้น แต่เพื่อทำให้เธอพอใจ เจ็บนิดหน่อยจะเป็นอะไรกัน?

“โอเค ให้สุดหล่อไปกับฉัน”

แวววัยยอมออกมา ให้ช่องว่างให้สองสามีภรรยาได้อยู่ด้วยกันสองต่อสองหนูน้อยกลับไปยอม กอดขาหม่ามี๊เอาไว้แน่น “หม่ามี๊ ผมจะอยู่ที่นี่! ถ้าไอสารเลวธัชชัยรังแกหม่ามี๊ ผมจะปกป้องหม่ามี๊เอง!”มองดุลูกชายที่กอดขาตัวเองแน่น แล้วพูดด้วยเสียงเรียบ “นายกับพ่อสารเลวของนายอยู่ที่นี่ได้แค่คนเดียวคืนนี้ ลองปรึกษากันดู”อดที่จะพูดไม่ได้ ว่าวัจสานี่โหดเหี้ยมจริงๆ ที่สามารถพลิกวิกฤติได้“งั้นก็ให้พ่อสารเลวไป! ให้ลูกชายสุดที่รักอยู่ที่นี่!”ไม่ได้กอดหม่ามี๊นอนมาเป็นครึ่งเดือนแล้ว หนูน้อยคิดถึงเหลือเกินแต่ธัชชัยก็ไม่ยอมเสียโอกาสที่จะอยู่โดยลำพังกับวัจสา“ตะวัน หนูเชื่อฟังนะ คืนนี้คุณพ่อของอยู่คุยเรื่องใหญ่ระดับชาติกับหม่ามี๊ก่อน หนูไปนอนกับน้าแวววัยที่ห้องสูทนะ”เขาหิ้วตัวลูกชายที่ปีนขึ้นไปบนขาวัจสา แล้วทิ้งไปตรงหน้าแวววัย“ไม่เอา! ผมไม่เอา นายไปนอนกับน้าแวววัยเองสิ! ฉันจะนอนกับหม่ามี๊! หม่ามี๊เป็นของฉัน!”หนูน้อยไม่ยอมเป็นธรรมดาเขาไม่เชื่อเรื่องใหญ่ระดับชาติอะไรนั่นหรอกแล้วสถานการณ์ก็เปลี่ยนไป ทั้งสองพ่อลูกทะเลาะกันเอง และวัจสากลับเป็นคนที่นั่งดื่มชานิ่งเฉยอยู่บนโซฟา เหมือนกับกำลังดุการแสดงท่าทางของหญิงสาวทำให้ธัชชัยรับรู้อะไรบางอย่างได้เชาย่อตัวลงมาในระดับเดียวกับลูกชาย แล้วจึงพูดขึ้น “ตะวัน เป็นเด็กดีหน่อย ฟังคุณพ่อ ตอนนี้หม่ามี๊นายอยากให้พวกเราแยกกัน และพวกเราเป็นพวกเดียวกัน อย่าลืมเป็นอันขาด หม่ามี๊ก็ยังเป็นหม่ามี๊ของนาย ฉันขอยืมแค่คืนเดียว ฉันรับรองว่าจะจัดการให้ได้!”“เลิกโม้ได้แล้ว ธัชชัย ฉันให้นายสิบคืนก็จัดการไม่ได้หรอก! ให้ฉันจัดการเอง!”หนูน้อยไม่เชื่อคำพูดของธัชชัยแล้ว เหมือนกับถ้าตัวเองไป ก็เหมือนลูกที่ถูกทอดทิ้ง ไม่รู้เป็นลูกใคร ไปไหนดี“ตะวัน ฟังพ่อพูดนะ ตอนนี้คนที่ก่อเรื่องต้องการแก้ปัญหานะ ฉันกับแม่ของนายผ่านอะไรมาช่วงหลายปีนี้ ไม่ใช่ว่าใครจะมายุ่งก็ได้ นายเป็นลูกชายแท้ๆของหม่ามี๊ เป็นดั่งดวงใจของเธอ ให้ฉันยืมหม่ามี๊คืนหนึ่งได้ไหม?”ธัชชัยพยายามอธิบายให้หนูน้อยฟังอย่างตั้งใจและวัจสาแทบไม่อยากจะเชื่อว่าธัชชัยจะไม่ใช้ความรุนแรงในการบอกให้ลูกจากไป“นายยังจำที่เราซ้อมกันได้ไหม? พวกเราซ้อมกันมาตั้งหลายวัน อย่าให้เสียเปล่า นายเคยบอกว่าอยากมีครอบครัวที่มีทั้งพ่อและแม่ไม่ใช่เหรอ? คืนนี้ก็ขอโอกาสให้คุณพ่อ ให้คุณพ่อได้ลองนะครับ?”หนูน้อยเม้มปาก เหมือนกับกำลังคิดว่าที่ธัชชัยพูดก็ดูมีเหตุผล แต่เขาไม่อยากจากหม่ามี๊ไปอยู่ดีเขาจึงมองหม่ามี๊ด้วยสายตาเว้าวอน “หม่ามี๊ ให้ผมกับธัชชัยอยู่ที่นี่ได้ไหมครับ?”วัจสาตอบอย่างยืนหยัด “ไม่ได้ ระหว่างพวกนายทั้งสองอยู่ได้แค่คนเดียวเท่านั้น!”“แล้วหม่ามี๊เลือกธัชชัยหรือผมล่ะ?”ในใจของหนูน้อย เขามั่นใจว่าวัจสาจะเลือกเขา ดังนั้นจึงได้ทิ้งคำถามที่ยากขนาดนี้ไว้ให้เธอคิดไม่ถึงว่าวัจสาจะตอบรับอย่างไม่ลังเล“ฉันเลือกพ่อสารเลวของนาย!”หนูน้อยนิ่งไป น้ำตาคลอเบ้า หมดอาลัยตายอยาก หม่ามี๊ไม่สนใจเขาแล้วเหรอ?ไม่ มันร้ายแรงยิ่งกว่าไม่สนใจ เธอพร้อมจะทอดทิ้งเขาไป!ถึงแม้ว่าหนูน้อยจะรู้เรื่องกว่าเด็กรุ่นราวคราวเดียวกัน ความอดทนมากกว่าทั่วไป แต่เมื่อมาเจอกับเหตุการณ์ที่ถูกหม่ามี๊ทอดทิ้งแบบนี้ ยังคงเสียใจจนยากที่จะถอนตัวขึ้นมา“หม่ามี๊ ทำแบบนี้ได้อย่างไร? เธอจะทอดทิ้งลูกชายที่รักไปเหรอ?”หนูน้อยน้ำตาคลอเบ้า เหมือนกับจะร้องไห้ออกมาทุกเมื่อ“นายก็ทอดทิ้งหม่ามี๊ไปครึ่งเดือนเพื่อจะโดดเรียนเหมือนกันไม่ใช่เหรอ?” วัจสาไม่ได้ปลอบเขาอย่างปกติ แววตาเคร่งขรึม“หม่ามี๊ ผมผิดไปแล้ว!” หนูน้อยรีบรู้สึกผิด “หม่ามี๊ให้ผมอยู่นี่ได้ไหมครับ?”เมื่อเห็นหนูน้อยสำนึกผิด วัจสาจึงเริ่มใจอ่อน “หม่ามี๊ไม่ได้โกรธหนู แต่หม่ามี๊แค่อยากให้หนูรู้ว่า ไม่ใช่เราจะตามใจตัวเองได้ทุกเรื่อง!”